Τζομπανάκης Μανόλης


Βιογραφικό

(1943)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1943. Σπούδασε γλυπτική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας (1961-1962) κοντά στον Βενάντζο Κροτσέττι και στη συνέχεια στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης (1963-1969), όπου παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα διακοσμητικής και νωπογραφίας. Την περίοδο 1967-1970 διετέλεσε επιμελητής της έδρας γλυπτικής του ιδρύματος. Καλλιτέχνης ανθρωποκεντρικός, εμπνέεται τα θέματα του από την ιστορία, το μύθο, την αρχαία Ελλάδα, τη φύση, αλλά και την κοινωνικοπολιτική ζωή. Χρησιμοποιώντας ποικίλα υλικά – ορείχαλκο, μάρμαρο, πέτρα, ατσάλι, ξύλο και οπλισμένο σκυρόδεμα – δημιουργεί έργα τα οποία χαρακτηρίζονται από την έντονη κίνηση και το συνδυασμό κυβιστικών και φουτουριστικών στοιχείων, ενώ με την ανάλυση των μορφών σε γεωμετρικά σχήματα και την ανασύνθεσή τους με αιχμηρές τομές όγκων τις ανάγει σε σύμβολα. Το 1971 παρουσίασε την πρώτη ατομική του έκθεση στη γκαλερί Schneider στη Ρώμη, την οποία ακολούθησαν ατομικές στην Ιταλία, στην Ελλάδα και άλλες χώρες. Έλαβε επίσης μέρος σε Πανελλήνιες και σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως η Μπιενάλε Γλυπτικής της Βουδαπέστης το 1975 και η Μπιενάλε del Bronzetto της Ραβέννας το 1979, όπου κέρδισε το χρυσό μετάλλιο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Μελισσαράτου Άρτεμις


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στη Βραΐλα της Ρουμανίας το 1908. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (απόφοιτος 1940), με δασκάλους του Κ. Παρθένη, Ο. Αργυρό, Ε. Θωμόπουλο και Δ. Μπισκίνη. Κατόπιν, συνέχισε τις σπουδές της στη διαφήμιση, στην Ecole Superieure des Arts et publicite του Παρισιού από όπου αποφοίτησε το 1951. Στο έργο της, που το μεγαλύτερο μέρος του απαρτίζεται από τοπιογραφίες, η φύση αποδίδεται με ιμπρεσιονιστική διάθεση, προβάλλοντας με ιδιαίτερη έμφαση το λυρισμό του χρώματος, μέσω του οποίου επιχειρεί να ερμηνεύσει ψυχολογικά το τοπίο. Πραγματοποίησε την πρώτη ατομική της έκθεση το 1962 στην Αθήνα (Νέες Μορφές) και στη συνέχεια το 1970 στην Galerie Internationale της Νέας Υόρκης. Έλαβε μέρος σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. ενώ παράλληλα συμμετείχε στις Πανελλήνιες Εκθέσεις των ετών 1948, 1963 και 1975. Πέθανε στην Αθήνα το 2002.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μορές Θεοχάρης


Βιογραφικό

Αθήνα 1927 – 1992

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1927 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1952 – 57), με δασκάλους τους Γ. Μόραλη. Α. Γεωργιάδη και Σ. Παπαλουκά. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα λιθογραφίας στη Γενεύη, στο Centre Genevois de Gravure (1974) όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα. Από την αρχή της καλλιτεχνικής του σταδιοδρομίας διαμόρφωσε ένα προσωπικό ύφος το οποίο χαρακτηρίζεται από μία ιδιόμορφη σπιριτουαλιστική διάθεση, η οποία τείνει να εξαϋλώσει τα πάντα προσδίδοντας του χαρακτήρα οπτασίας. Ανήσυχο και εσωστρεφές πνεύμα μεγάλης ευαισθησίας, δέχτηκε γόνιμες επιδράσεις από τη σύγχρονη ευρωπαϊκή τέχνη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μελισσαράτου Άρτεμις


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στη Βραΐλα της Ρουμανίας το 1908. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (απόφοιτος 1940), με δασκάλους του Κ. Παρθένη, Ο. Αργυρό, Ε. Θωμόπουλο και Δ. Μπισκίνη. Κατόπιν, συνέχισε τις σπουδές της στη διαφήμιση, στην Ecole Superieure des Arts et publicite του Παρισιού από όπου αποφοίτησε το 1951. Στο έργο της, που το μεγαλύτερο μέρος του απαρτίζεται από τοπιογραφίες, η φύση αποδίδεται με ιμπρεσιονιστική διάθεση, προβάλλοντας με ιδιαίτερη έμφαση το λυρισμό του χρώματος, μέσω του οποίου επιχειρεί να ερμηνεύσει ψυχολογικά το τοπίο. Πραγματοποίησε την πρώτη ατομική της έκθεση το 1962 στην Αθήνα (Νέες Μορφές) και στη συνέχεια το 1970 στην Galerie Internationale της Νέας Υόρκης. Έλαβε μέρος σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. ενώ παράλληλα συμμετείχε στις Πανελλήνιες Εκθέσεις των ετών 1948, 1963 και 1975. Πέθανε στην Αθήνα το 2002.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κυρμιζάκη Αγλαΐα


Βιογραφικό

(1904-1983)

Γεννήθηκε στα Χανιά. Ήταν εκπαιδευτικός, λαογράφος, ζωγράφος που πέρασε μεγάλο χρονικό διάστημα στις αγροτικές επαρχίες της Κρήτης, γεγονός που ευνόησε το έργο της για την καταγραφή και περισυλλογή κρητικών λαϊκών παραμυθιών, μύθων και τραγουδιών. Μέρος της συλλογής της δημοσιεύθηκε στον περιοδικό τύπο. Το ζωγραφικό της έργο μας αποκαλύπτει μία καλλιτέχνιδα με καλή γνώση των ευρωπαϊκών καλλιτεχνικών εξελίξεων και παρ’ όλη τη ρομαντική περιγραφικότητα των συνθέσεων της δεν παύει να εκφράζει μία περίοδο της Ελληνικής τέχνης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Ελένη Φουντουλάκη, «Εκδήλωση αφιέρωμα στην Αγλαΐα Κυρμιζάκη», Χανιώτικα Νέα, 2012, στον διαδικτυακό τόπο: haniotika-nea.gr

Μορές Θεοχάρης


Βιογραφικό

Αθήνα 1927 – 1992

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1927 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1952 – 57), με δασκάλους τους Γ. Μόραλη. Α. Γεωργιάδη και Σ. Παπαλουκά. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα λιθογραφίας στη Γενεύη, στο Centre Genevois de Gravure (1974) όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα. Από την αρχή της καλλιτεχνικής του σταδιοδρομίας διαμόρφωσε ένα προσωπικό ύφος το οποίο χαρακτηρίζεται από μία ιδιόμορφη σπιριτουαλιστική διάθεση, η οποία τείνει να εξαϋλώσει τα πάντα προσδίδοντας του χαρακτήρα οπτασίας. Ανήσυχο και εσωστρεφές πνεύμα μεγάλης ευαισθησίας, δέχτηκε γόνιμες επιδράσεις από τη σύγχρονη ευρωπαϊκή τέχνη.

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Nicholas Moore


Βιογραφικό

(1958)

Γεννήθηκε στο Λονδίνο. Σπούδασε Ζωολογία στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και έπειτα χαρακτική. Κατά τη διάρκεια των δεύτερων σπουδών του το 1982 πραγματοποίησε ταξίδι στην Κρήτη όπου γνώρισε τον εικαστικό Τζον Κράξτον (John Craxton). Για τα επόμενα οκτώ χρόνια έμεινε στην Κρήτη, διατηρώντας παράλληλα τις επαφές του με την καλλιτεχνική σκηνή του Λονδίνου. Από τις σημαντικές παρουσιάσεις του έργου του ήταν η έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο το 1986 μαζί με τον ζωγράφο Christopher Hull. Το 1990 επέστρεψε στο Λονδίνο, όπου συνέχισε μαθήματα χαρακτικής. Το 2001, ξανά επιστρέφει στην Ελλάδα και αυτή τη φορά εγκαταστάθηκε στη Σύρο για τα επόμενα δέκα χρόνια. Η τεχνοτροπία του καλλιτέχνη κατά την παραμονή του στη Σύρο διαμορφώθηκε από μια παραδοσιακή σε μία πιο σύγχρονη πρακτική, στην οποία γίνεται χρήση μικτών τεχνικών, κολλάζ και ασεμπλάζ (συναρμολόγηση). Το έργο του χαρακτηρίζεται από παραστατικότητα και βαθιά επιρροή από την αγάπη του για την Ελλάδα, τόσο τη μοντέρνα όσο και την αρχαία. Από το 2011, ζει ανάμεσα στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και την Ελλάδα ενώ το 2013 πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στο “Tenri Cultural Institute” στη Νέα Υόρκη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Βιογραφικό σημείωμα του Nicholas Moore, στον διαδικτυακό τόπο: njcmoore.com
  • Έκθεση του Niholas Moore το 2011 στην γκαλερί “ΜARTINOS”, με τίτλο: “No more heroes”, στον διαδικτυακό τόπο: martinosart.gr
  • Βιογραφικό σημείωμα του Nicholas Moore, στον διαδικτυακό τόπο:gallerykcyprus.com

Βλαζάκη Σοφία


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά, το 1978. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Ουαλίας στο Cardiff, καθώς και στη Σχολή Καλών Τεχνών της Βαρκελώνης. Το 2001, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο ελεύθερο σχέδιο, στο Wimbledon School of Arts στο Λονδίνο. Άλλοτε ζωγραφίζει με κάρβουνο και άλλοτε χρησιμοποιεί την τεχνική της ακουαρέλας για να απεικονίσει το μεταίχμιο της παιδικότητας, όπου συνυπάρχει η βία και απόλαυσή της, η έκπληξη και ο φόβος, το παιχνίδι και η φαντασία, ο κίνδυνος και η άγνοιά του. Όλα δηλαδή εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν την εποχή της αθωότητας και που οδηγούν σταδιακά προς την ενηλικίωση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • • Η ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ Ο ΤΟΠΟΣ «52 Σύγχρονοι Χανιώτες Καλλιτέχνες»

Ζακυνθινάκη Γεωργία


Βιογραφικό

(Χανιά;)

Πραγματοποίησε σπουδές στη ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλό της το Νίκο Κεσσανλή (1985-1992). Σπούδασε επίσης γραφιστική στο Τ.Ε.Ι. Αθηνών από όπου αποφοίτησε το 1984. Στην παρουσίαση του έργου της για την ατομική της έκθεση στην αίθουσα «Β.Μυλωνογιάννη» στα Χανιά, το Μάρτιο του 2013, ο επιμελητής της πρώτης Κωνσταντίνος Β. Πρώιμος χαρακτήρισε τις συνθέσεις της ως αποτέλεσμα εξπρεσιονιστικής πρακτικής πάνω στον καμβά, όπου τα αφαιρετικά της μοτίβα σταδιακά ανασυνθέτουν την εκάστοτε παραστατική μορφή των έργων. Έργα της καλλιτέχνιδας έχουν πουληθεί σε δημοπρασίες και έχουν τυπωθεί σε τηλεφωνικές κάρτες του ΟΤΕ. Έχει συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις και έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές σε όλη την Ελλάδα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Συντακτική ομάδα, «Έκθεση ζωγραφικής της Γεωργίας Ζακυνθινάκη», Χανιώτικα Νέα, 2013, στον διαδικτυακό τόπο: haniotika-nea.gr
  • «Έκθεση ζωγραφικής Γεωργίας Ζακυνθινάκη στην γκαλερί Μυλωνογιάννη», Αγώνας της Κρήτης, 2013, στον διαδικτυακό τόπο: agonaskritis.gr

Λουκίδης Αναστάσιος


Βιογραφικό

Σμύρνη 1884 – Αθήνα 1972

Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1884. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών ενώ συνέχισε τις σπουδές του και στο Παρίσι (1908), με δασκάλους τους F. Cormon και Etschevery. Φιλοτέχνησε ηθογραφικές συνθέσεις και αγιογραφίες. Στην κοσμική ζωγραφική του ακολουθεί ένα ρεαλιστικό ιδίωμα, ενώ στην εκκλησιαστική επηρεάζεται από βυζαντινές, νεοαναγεννησιακές και διακοσμητικές τάσεις. Αγιογράφησε πολλούς ναούς στη Γαλλία και την Αθήνα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Βαρώτσος Κώστας


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Σπούδασε ζωγραφική στην Accademia di Belle Arti της Ρώμης και αρχιτεκτονική στη Scuola de Architettura της Πεσκάρα. Το 1990-91 πήρε υποτροφία Fylbright για τη Ν. Υόρκη, και το 1999 εξελέγη καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών στο μάθημα των Εικαστικών Τεχνών.
Το έργο του είναι καρπός των σύγχρονων προβληματισμών γύρω από τη «γλώσσα» της τέχνης, τις δυνατότητες επικοινωνίας της με το θεατή και την «κριτική του μοντέρνου». Για αυτόν, η τέχνη μπορεί να εκφράσει την πραγματικότητα και να διαδραματίσει κοινωνικό ρόλο, εφόσον αποκαταστήσει την επικοινωνία της με το θεατή, μια επικοινωνία που διαταράχτηκε με την επικράτηση του ορθολογικού στοιχείου στη μοντέρνα τέχνη. Στο έργο του συμπυκνώνει την αίσθησή του της περιρρέουσας ιστορικής ατμόσφαιρας σε μνημειακές εικόνες και σύμβολα που αναδύονται από το ασυνείδητο και χαρακτηρίζονται για την οικονομία της φόρμας τους. Η προσπάθεια εξισορρόπησης των αντιθέσεων ταυτίζεται στο έργο του με την αναζήτηση μιας κλασικής ισορροπίας.
Εκτός από την Ελλάδα και την Ιταλία, έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε πλήθος ατομικών και ομαδικών εκθέσεων σε όλο τον κόσμο.Το 1987 έλαβε μέρος στη Μπιενάλε του Sao Paulo. Συμμετείχε δυο φορές στη Μπιενάλε της Βενετίας, το 1993 εκπροσωπώντας την Ιταλία και το 1999 εκπροσωπώντας της Ελλάδας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Βλαβογιλάκης Αντώνης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1979. Σπούδασε Καλές Τέχνες στο Ινστιτούτο Τέχνης και Design του Σάρεϋ (1997 – 2000) και απέκτησε μεταπτυχιακό στην Art and Education with Distinction του Μπίρμπινχαμ (2006-2007) καθώς και δεύτερο μεταπτυχιακό στις Καλές Τέχνες στο Canterbury Christ Church University (2004-2005). Οι εικόνες του, βασισμένες οι περισσότερες στο όνειρο, αρχετυπικές κατά μία έννοια, πραγματεύονται έναν κόσμο γεμάτο σύμβολα όπου μαζί με ετερόκλητα αντικείμενα συνυπάρχουν και ανθρώπινα σώματα. Ακολουθώντας σχεδόν πιστά τις θεωρίες των σουρεαλιστών και χρησιμοποιώντας συμβατικές τεχνικές, αποκαλύπτει βαθύτερα αιτήματα της ζωής και της ύπαρξης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • • Η ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ Ο ΤΟΠΟΣ «52 Σύγχρονοι Χανιώτες Καλλιτέχνες»

Χαραλαμπίδου Εύα


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στη Δράμα. Σπούδασε Παιδαγωγικά στη Σχολή Νηπιαγωγών Χανίων και στο τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής του ΑΠΘ, ενώ το 2009, αποφοίτητσε και από το ΄Β Εργαστήριο του τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ με καθηγητές τους Γ. Τσακίρη και Κ. Μορταράκο. Η ζωγραφική της κινείται στα πλαίσια της αφαίρεσης και του εξπρεσιονισμού. Ως υλικό χρησιμοποιεί κυρίως το ακρυλικό, το οποίο την διευκολύνει στο να βγάλει την επιθυμητή ποιότητα στα έργα της. Πηγή της έμπνευσής της αποτελούν τα γεγονότα της καθημερινότητας.

Φοίτου Χριστίνα


Βιογραφικό

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αρχικά σπούδασε παιδαγωγικά και μετά ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Βενετίας, με καθηγητή τον R. Guarneri και χαρακτική με τον M. Guadagnino. Ως καθηγήτρια εικαστικών, στη δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση σκηνογράφησε παιδικές και εφηβικές παραστάσεις. Από το 2007 μετακόμισε στα Χανιά και αφοσιώθηκε στη ζωγραφική και την performance art. Παράλληλα εξακολουθεί να διδάσκει εικαστικά σε παιδιά. Η ζωγραφική της έρχεται σε έντονο διάλογο με το σώμα, καθώς το χρησιμοποιεί μαζί με τα πινέλα της για την ολοκλήρωση του έργου. Η έρευνα του σώματος και η αναζήτηση της κινησιολογίας του την έκαναν να συνειδητοποιήσει πως το σώμα και η παρουσία του μπορούν να εκφράσουν, να μιλήσουν φωναχτά και να μεταφέρουν μηνύματα. Μέσα απ´αυτή τη διαδικασία ξεκίνησε η ενασχόληση της και με τις performances τις οποίες υλοποιεί κάθε φορά που νιώθει την ανάγκη να σχολιάσει ζητήματα που την απασχολούν.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Στεφανάκης Γιάννης


Βιογραφικό

(1951)

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1951. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών τυπογραφία και τέχνη του βιβλίου, (1971 – 1973) και ζωγραφική, χαρακτική και αγιογραφία (1984-1989), με δασκάλους τους Γ. Παπαδάκη, Ν. Κεσσανλή και Θ. Εξαρχόπουλο. Την περίοδο 1975 – 1989 εργάστηκε ως τυπογράφος στο ιδιόκτητο τυπογραφείο που ίδρυσε μαζί με τα αδέλφια του. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, εξέδωσε μαζί με τον ποιητή Μ. Κατσαρό, την εφημερίδα ποίησης Επίπεδο και το 1987, ξεκίνησε την έκδοση του περιοδικού τέχνης και ποίησης Νέο Επίπεδο. Αρχικά, ασχολήθηκε με τη χαρακτική και οι συνθέσεις του, είχαν ως θέμα τοπία, φιγούρες, σκηνές της καθημερινής ζωής, ποδήλατα και μηχανές. Η ζωγραφική του, ισορροπεί ανάμεσα στην παραστατικότητα και την αφαίρεση, ενώ με συνθετική ασφάλεια και καθαρότητα, εξπρεσιονιστική αμεσότητα και ένταση αποτυπώνει την βιωματική του σχέση με το τοπίο. Έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 30 ατομικές εκθέσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και στις Βρυξέλλες και έχει λάβει μέρος σε εκατοντάδες ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Λουξεμβούργο, Γαλλία, Ισπανία, Τουρκία, Πορτογαλλία, Αλγερία, Κίνα, Βουλγαρία, Σλοβενία, κ.α. Έχει συνδιοργανώσει το Πανελλήνιο Φεστιβάλ Κόμικς στο Πάρκο Ελευθερίας (2004, 2012) και έχει λάβει μέρος σε Συνέδρια Τυπογραφίας και Οπτικής Επικοινωνίας (2002, 2004).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Φρατζεσκάκης Αντώνης


Βιογραφικό

(1965)

Γεννήθηκε στα Χανιά. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και έχει δουλέψει στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση. Έχει πραγματοποιήσει δύο ατομικές εκθέσεις στα Χανιά και έχει συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις στη Λαμία, στην Αθήνα και στα Χανιά. Όπως σημείωσε η Πέγκυ Κουνενάκη, ο καλλιτέχνης ενσωματώνει στα έργα του φιγούρες της πολιτικής, του κινηματογράφου, του λόγου και της μουσικής, οι οποίες έχουν περάσει στο συλλογικό ασυνείδητο από τα μέσα Μαζικής Επικοινωνίας. Με υλικά όπως, το μολύβι, έπειτα τυπωμένα και επιζωγραφισμένα με τους μαρκαδόρους, τα ξηρά παστέλ, τα ακρυλικά, τα έργα του καλλιτέχνη δίνουν περισσότερη ένταση και έμφαση σε ένα βαθύτερο νόημα. Οι συνθέσεις του ακόμη παραπέμπουν τεχνοτροπικά στα κόμικ και αποτελούν γραμμικά σχέδια. Το έργο του καλλιτέχνη διακρίνεται μεταξύ άλλων τόσο για την ευρηματικότητα και την έμφαση στις χρωματικές αντιθέσεις όσο για την απόρριψη των παραδοσιακών χαρακτηριστικών.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Πέγκυ Κουνενάκη, Η τέχνη και ο τόπος: 52 σύγχρονοι Χανιώτες καλλιτέχνες, κατάλογος έκθεσης, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Χανιά 2010, σελ. 116-117, 131.

Γεωργιάδης ο Κρης Ανδρέας


Βιογραφικο

Χανιά 1892 – Αθήνα 1981

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1892. Το 1907 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και το 1912 κατατάχθηκε στην Τρίτη τάξη της Σχολής Καλών Τεχνών, με δάσκλαο το Δ. Γερανιώτη. Μετά την εθελοντική συμμετοχή του στους Βαλκανικούς πολέμους και την απώλεια της όρασης του από το ένα μάτι σε τραυματισμό στη μάχη του Δρίσκου, συνέχισε τις σπουδές του το 1916 τις οποίες ολοκλήρωσε το 1923. Σ’αυτή τη δεύτερη περίοδο των σπουδών του, δάσκαλοί του ήταν ο Γ. Ιακωβίδης, ο Σ. Βικάτος και ο Γ. Ροϊλός. Μετά το τέλος των σπουδών του, εφοδιασμένος με το ‘Α βραβείο του Αβερώφειου διαγωνισμού του Πολυτεχνείου, συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία στο Παρίσι, στις Ακαδημίες Julian Colarossi και Grande Chaumiere. Το ενδιαφέρον του επικεντρώνεται στο 16ο και 17ο αιώνα. Ανακαλύπτει τους Ιταλούς Μανιεριστές, τους Βενετσιάνους και σταματά με απεριόριστο θαυμασμό μπροστά στο έργο του Θεοτοκόπουλου. Ο Tiziano, o Rubens καθώς και ο Rembrandt νιώθει να ανταποκρίνονται απόλυτα στα αισθητικά του ιδεώδη. Η ανάγκη που νιώθει να κατανοήσει σε βάθος τα μεγάλα πρότυπα, τον οδηγεί στη συστηματική τους σπουδή μέσω της αντιγραφής. Το προσωπικό του στυλ, διαμορφώνεται με βάση τα πρότυπα που τον εμπνέουν, αλλά και με τις προϋποθέσεις μιας δυναμικής, προσωπικής αντιμετώπισης του ανθρωποκεντρικού φάσματος. Στα 1931 ολοκληρώνει τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Ευρώπη, αφού φοίτησε για ένα χρόνο (1930-31) στη Regia Scuola per Industria d’Arte της Μπολόνια, όπου ειδικεύτηκε στην τεχνική της νωπογραφίας. Επιστρέφωντας στην Ελλάδα, συνεχίζει την επίδοσή του στο πορτρέτο, ενώ επεκτείνεται και σε θρησκευτικά, ηρωικά-ιδεαλιστικά θέματα. Το 1947 εκλέχθηκε καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών όπου δίδαξε ως το 1961.
Andreas Georgiadis the Cretan, was born in Chania in 1892. In 1907 he permanently settled in Athens and in 1912 he joined the Third Class of Athens School of Fine Arts, with D. Geraniotis. He lost his sight from one eye due to an injury in the Battle of Driskos, after he participated voluntarily in the Balkan War. He continued his studies in 1916, and he completed them in 1923. In this second circle of his studies, his teachers were G. Iakovidis, S. Vikatos, and G. Roilos. After he completed his studies and equipped with the A’ Award of Averof Competition of the Technical University, he continued studying with a scholarship in Paris, in the Academy Julian Colarossi and Grande Chaumiere. His interest focuses on the 16th and 17th century. He discovers the Italian Mannerists, the Venetians and with grand admiration stops upon the work of Theotokopoulos (El Greco). He feels that Tiziano, Rubens as well as Rembrandt are corresponding perfectly to his aesthetic ideas. He feels an urge to understand the grand Masters, and this leads him to a systematic study through copying. His personal style is formed based on the models than inspire him but also with the conditions of a strong personal confrontation of the human-centered spectrum. In 1931 he completes his post-graduate studies in Europe, after studying for one year (1930-1931) in Regia Scuola per Industria d’Arte of Bologna, where he specialized in the fresco technique. Returning to Greece he continues producing portraits, while his endeavors expand into religious and heroic – idealistic themes. In 1947 he was elected as a Professor in Athens School of Fine Arts, where he lectured until 1961.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Θωμά Γεωργιάδης Γιώργος


Βιογραφικό

Ηράκλειο 1934-2010

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1934. Σπούδασε ζωγραφική στην Ecole des Beaux Arts της Λυών (απόφοιτος 1956) και στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα σε εργαστήρια ζωγραφικής στο Παρίσι. Η θεματογραφία του περιλαμβάνει γυμνές αντρικές μορφές, πορτρέτα, εσωτερικά και αρχιτεκτονικά θέματα, ενώ η ζωγραφική του κινείται στα πλαίσια του νέου ρεαλισμού. Η καθαρότητα, τα ζεστά χρώματα, ο αισθησιασμός, η λιτότητα των συνθέσεων και το συμβολικό έως και μεταφυσικό περιεχόμενο, παίζουν πρωταρχικό ρόλο στη δουλειά του.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κόττης Ιωάννης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Κορινθία το 1949 και σπούδασε αρχικά στη Σχολή Δοξιάδη (1967 – 1970) και στη συνέχεια στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1967-1970), με δασκάλους τους Γ. Μόραλη και Ν. Νικολάου. Με υποτροφία της Σχολής, πήγε στο Παρίσι το 1980, όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα. Με έκδηλη εξπρεσιονιστική τεχνοτροπία, αποτυπώνει την καθημερινή ζωή και τη φύση. Μέσα από τη δουλειά του, σχολιάζει με χιούμορ τις έννοιες της παράδοσης και του κιτς και αναπαράγει μια παραμυθένια, εξωπραγματική ατμόσφαιρα με ένα αβαθές, απροσδιόριστο χρωματικό πεδίο, κατοικημένο από μνήμες της Ελλάδας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σάμιος Παύλος


Βιογραφικό

(1948)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948 και ήδη από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με την παραδοσιακή ζωγραφική και την αγιογραφία. Παρακολούθησε προπαρασκευαστικά μαθήματα σχεδίου, στο εργαστήριο του Πάνου Σαραφιανού και το 1969, εισήχθη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών όπου σπούδασε ζωγραφική(1969 – 1972), με δασκάλους τους Ν. Νικολάου και Γ. Μόραλη. Το 1978, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου και παρέμεινε ως το 1992. Ως γνήσιος παραστατικός ζωγράφος, στρέφεται στον πραγματικό, αντικειμενικό κόσμο, για να αντλήσει τα θέματά του. Οι αφηγηματικές συνθέσεις του, εξελίσσονται σε έναν ονειρικό χώρο, όπου δεν υπάρχουν ίχνη αναγεννησιακής προοπτικής, υπάρχει όμως σαφή αίσθηση του βάθους. Μνημειακές, επιμήκεις φιγούρες, με μικρά κεφάλια και διογκωμένα εκφραστικά χέρια, κατοικούν αυτούς τους πίνακες, ο οποίοι υμνούν, τόσο τις απλές χαρές όσο και τη βιοπάλη. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε περισσότερες από 25 ατομικές εκθέσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, καθώς και στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη (αναδρομική), στο Ανόι κ.α. Συμμετείχε επίσης σε σημαντικές ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις στην Ελλάδα, στη Γαλλία και σε διάφορα άλλα μέρη του κόσμου (Ευρώπη, Ασία, Αμερική, Αυστραλία, κ. α.).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Καββαθά Αντιγόνη


Βιογραφικό

Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1974-79), με δάσκαλο το Γ. Μόραλη και στη συνέχεια ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στην ιστορία της αμερικανικής τέχνης στο City University της Νέας Υόρκης (1980). Πραγματοποίησε επίσης μεταπτυχιακές σπουδές ζωγραφικής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου της Βοστώνης (1984). Στις αφηρημένες συνθέσεις της κυριαρχούν ο ρυθμός και η κίνηση, ενώ χειρίζεται με ευαισθησία χρωματικές αρμονίες της ώχρας, του λευκού και του γκρίζου. Σε πιο πρόσφατα έργα της διερευνά τις σχέσεις της πραγματικότητας και της απεικόνισης της. Εμπνέεται από το καθημερινό, οικείο περιβάλλον, και επιχειρεί με έργα ποικίλης τεχνικής, την οπτική σύνδεση του εσωτερικού χώρου του εργαστηρίου, με εκείνον του εξωτερικού τοπίου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σίνου Άννα


Βιογραφικό

(1965)

Γεννήθηκε στην Πελοπόννησο. Σπούδασε ζωγραφική στο πανεπιστήμιο του Southern Illinois στις Η.Π.Α., στο Marchutz School of Art στην Aix-en Provence στη Γαλλία καθώς επίσης και στην Ανώτατη σχολή καλών τεχνών της Αθήνας. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα: «Τέχνης και Συνείδησης» στο Πανεπιστήμιο Τζον Φ. Κένεντι στο Σαν Φρανσίσκο. Στην επαγγελματική της πορεία, έχει ασχοληθεί με τη διδακτική μέθοδο της τέχνης “Μοντεσόρι” και έχει διδάξει σε σχολεία της Ελλάδας και σε ιδιωτικά σχολεία Μοντεσόρι στο εξωτερικό. Έχει παρουσιάσει το έργο της τόσο σε ατομικές όσο και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ζει και εργάζεται στα Χανιά.
Το έργο της Σίνου, όπως γράφει η Πέγκυ Κουνενάκη, είναι μια ζωγραφική καθαρά ατομική και παράλληλα μυστικιστική, που αναζητά το αρχέγονο στοιχείο εσωτερισμού του “είναι” με τη συνειρμική βοήθεια των αναμνήσεων. Επομένως, στο έργο της εκφράζεται ένας πανανθρώπινος υπαρξιακός προβληματισμός. Σε αρκετά έργα της παρουσιάζονται στοιχεία από την ελληνική μυθολογία εκφράζοντας τις εσωτερικές της αναζητήσεις που αφορούν στη διττή οπτική με την οποία η καλλιτέχνης βλέπει τον κόσμο, μεταξύ του ορατού και του αόρατου. Οι προβληματισμοί αυτοί μεταφέρονται στον καμβά με έντονη κίνηση και χρώματα που παραπέμπουν στο στυλ του αφηρημένου εξπρεσιονισμού.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Πέγκυ Κουνενάκη, Η τέχνη και ο τόπος: 52 σύγχρονοι Χανιώτες καλλιτέχνες, κατάλογος έκθεσης, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Χανιά 2010, σελ. 108-109, 130-131.

Πολάκης Γεώργιος


Βιογραφικό

Κίσσαμος Χανίων 1879 – Χανιά 1951

Γεννήθηκε στην Κίσσαμο Χανίων το 1879. Σπούδασε ζωγραφική, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δάσκαλο το Ν. Λύτρα. Ενώ την περίοδο 1900 – 1905 παρέμεινε στο Άγιον Όρος όπου μελέτησε την τέχνη της αγιογραφίας. Στη συνέχεια, εγκαταστάθηκε στα Χανιά όπου ασχολήθηκε και με τη διδασκαλία. Η κοσμική ζωγραφική του, εμφανίζεται ακαδημαϊκή, κλασικιστική και ρεαλιστική, ενώ στις θρησκευτικές παραστάσεις του, ακολουθεί το νεοαναγεννησιακό – ναζαρηνό ύφος. Φιλοτέχνησε προσωπογραφίες, τοπία, αγιογραφίες και φορητές εικόνες.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ζαχαράκης Βασίλης


Βιογραφικό

Χανιά 1939 – 1990

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1939. Σπούδασε ζωγραφική για ένα χρόνο στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, κοντά στον Ν. Νικολάου, και φρέσκο με τον Κ. Γεωργακόπουλο, ενώ έκανε και ελεύθερες σπουδές στο Ντύσσελντορφ. Οι συνθέσεις του, χαρακτηρίζονται για την εκφραστική και σχηματική τους απλότητα, και σχετίζονται με τις αναζητήσεις του εξπρεσιονισμού.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μποβιάτσου Λαμπρινή


Βιογραφικό

(1975)

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης (Accademia di Belle Arti di Roma) το 1998. Έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο στο εξωτερικό -κυρίως στην Ιταλία- και έχει πραγματοποιήσει επτά ατομικές εκθέσεις μέχρι το 2015. Όσον αφορά στο έργο της, στον κατάλογο για την ατομική της έκθεση το 2008 στην γκαλερί “Thanasis Frissiras”, η Δρ. Λίνα Τσίκουτα- Δεϊμέζη σημείωσε ότι τα εργαλεία του εικαστικού της έργου αποτελούν τόσο τον ρεαλισμό, την παραμόρφωση, την αντανάκλαση, το ανάγλυφο όσο τη ψευδαίσθηση. Η ρεαλιστική αναπαράσταση των μορφών αντιπαραβάλλεται με την παραμόρφωση τους, που προκύπτει από τη θέαση των εκάστοτε υποκειμένων μέσα από κάτοπτρα. Οι ρευστές μορφές στα έργα της παραμορφώνονται, σε μια προσπάθεια της καλλιτέχνιδας να αποτυπώσει, από τη μία τον χαοτικό χαρακτήρα της ανθρώπινης ύπαρξης, από την άλλη τη διαφορετικότητα της ανάλογα το κοινωνικό της «κάτοπτρο». Η πρώτη επίσης προσθέτει ως εικαστικά πρότυπα της ζωγράφου, τα έργα των Λούσιαν Φρόιντ (Lucian Freud) και Φράνσις Μπέικον (Francis Bakon).
Συνεχίζοντας, στον κατάλογο της ατομικής της έκθεσης «Αποκαλύψεις» αναφέρεται το ζητούμενο στο έργο της, που όπως δήλωσε η ίδια είναι: «[…] η κυκλική σχέση μεταξύ καλλιτέχνη- θεατή- έργου τέχνης- καλλιτέχνη […]». Επιπλέον, στο δελτίο τύπου για την ατομική της έκθεση, με τίτλο: «Αντανακλάσεις», στην γκαλερί “Tsatsis Projects/Artforum”, το 2016, η ιστορικός τέχνης και θεωρητικός πολιτισμού Εύα Κέκου σημείωσε ότι στο έργο της Μποβιάτσου ο άνθρωπος εξετάζεται αφενός ως δρων υποκείμενο και αφετέρου ως αντικείμενο μελέτης. Ο άνθρωπος μελετά το σώμα του και τις εννοιολογικές του “αντανακλάσεις” σε μια προσπάθεια εσωτερικής αναζήτησης. Το έργο της ακόμη, συμπληρώνει η Κέκου, εκφράζει τη διαχρονική άφυλη διττότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, το πνεύμα και την ύλη.
Έργα της βρίσκονται στη συλλογή της Πινακοθήκης Grottamare (Ιταλία), του Μουσείου του Πανεπιστημίου Αθηνών, της Δημοτικής Πινακοθήκης της Κέρκυρας, του Μουσείου «Φρυσίρα», της Πινακοθήκης Πολιτιστικού Συλλόγου Κερατοκάμπου-Καψάλων «Η Βίγλα», του Μουσείου Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου, του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Χανίων «Ελαιουργείον», της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων, καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές. Η καλλιτέχνιδα εκπροσωπεί από το 2012, το Εικαστικό Επιμελητήριο Ελλάδος με τη συμμετοχή της στο Διοικητικό Συμβούλιο της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων. Ζει και εργάζεται στα Χανιά.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Πέγκυ Κουνενάκη, Η τέχνη και ο τόπος: 52 σύγχρονοι Χανιώτες καλλιτέχνες, κατάλογος έκθεσης, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Χανιά 2010, σελ. 66-67, 127.
  • Κωνσταντίνος Β. Πρώιμος, «Σκιές και είδωλα του ορατού: τα ζωγραφικά σχέδια της Λαμπρινής Μποβιάτσου», στο Λαμπρινή Μποβιάτσου: «Αποκαλύψεις», Ελεάνα Μαγγίνα (επιμ), κατάλογος έκθεσης, Nota Add για Thanassis Frissiras Gallery, Αθήνα 2014.
  • Ήρα Παπαποστόλου, «Το βλέμμα του δημιουργού» στο, Λαμπρινή Μποβιάτσου: «Αποκαλύψεις», Ελεάνα Μαγγίνα (επιμ), κατάλογος έκθεσης, Nota Add για Thanassis Frissiras Gallery, Αθήνα 2014.
  • Λίνα Τσίκουτα- Δεϊμέζη, “Simulacrum”, στο Λαμπρινή Μποβιάτσου, Έλλη Κανάτα (επιμ.), κατάλογος έκθεσης, Εσκαλίνα Ε.Π.Ε για Thanassis Frissiras Gallery, Αθήνα 2008.
  • Εύα Κέκου, “Reflections on Human” στο Δελτίο τύπου για την ατομική έκθεση της Λαμπρινή Μποβιάτσου στην γκαλερί Tsatsis Projects/Artforum, το 2016, με τίτλο: “Reflections on Human”. Διάρκεια έκθεσης 1 Μαρτίου- 20 Μαρτίου. Το παρόν τεκμήριο βρίσκεται στη βιβλιοθήκη της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων.
  • Βιογραφικό Σημείωμα της Μποβιάτσου Λαμπρινής, στον διαδικτυακό τόπο: lampriniboviatsou.com

Κελαϊδή Μαρία


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1985-1991) με δάσκαλο τον Τ. Πατρασκίδη, και στο Edinburgh College of Art, στη Σκωτία. Η θεματογραφία της, αποτελείται από αφηρημένα τοπία που κινούνται στη σφαίρα του φανταστικού. Η ζωγραφική της χαρακτηρίζεται από έντονα εξπρεσιονιστικά στοιχεία στην οποία πολλές φορές ενσωματώνει και το κολάζ. Χρησιμοποιεί μία πλούσια σε εναλλαγές θερμών και ψυχρών τόνων χρωματική κλίμακα, την οποία χειρίζεται με δυναμικές πινελιές. Στις συνθέσεις της, πραγματεύεται με ευαισθησία το τοπίο, επιχειρώντας όχι την πιστή αναπαράστασή του αλλά αναζητώντας την υποκειμενική του αλήθεια.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μανουσάκης Μιχάλης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1953 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1979-84), με δασκάλους τους Δ. Μυταρά και Δ. Κοκκινίδη. Από τα πρώτα του κιόλας έργα εστίασε το ενδιαφέρον του στη μελέτη της ανθρώπινης μορφής, που αποτελεί το κυρίαρχο και καθοριστικό στοιχείο των έργων του, καθώς και στη διερεύνηση των σχέσεων της με τον περιβάλλοντα χώρο. Με έμμεσες και άμεσες αναφορές σε πραγματικούς ή φανταστικούς χώρους, δημιουργεί συχνά μία ονειρική ατμόσφαιρα μέσα στην οποία χειρίζεται τις συνθέσεις του με ευαισθησία και λιτότητα. Από το 1990 και μετά, οι συνθέσεις του γίνονται όλο και πιο απλές, με το λευκό και φασματικό ανθρώπινο σώμα να ουδετεροποιείται από τα φυλετικά του χαρακτηριστικά και να ανάγεται σε αρχέτυπο της ανθρώπινης ύπαρξης.
Από το 1987 διδάσκει ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου εξελέγη τακτικός καθηγητής το 2014.
Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1994 συμμετείχε στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας, όπου το ελληνικό περίπτερο έλαβε το βραβείο καλύτερου Εθνικού Περιπτέρου. Συμμετείχε επίσης, μεταξύ άλλων, στην έκθεση Κλασικές μνήμες στη σύγχρονη ελληνική τέχνη (2007: Capital Museum of China, Πεκίνο). Το 2012, παρουσίασε την έκθεση «Ένα μέτρο» στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: contemporary greek art institute

Μυλωνογιάννη Βάσω


Βιογραφικό

(1940)

Γεννήθηκε στα Χανιά. Αποφοίτησε πρώτη από την σχολή Δοξιάδη (Α.Τ.Ι.) με δασκάλους της τους Σπ. Βασιλείου, Τάσσο και Γ. Γεωργιάδη. Τα έργα της έχουν ως θεματική τόσο τοπία και νεκρές φύσεις όσο ανθρώπινες μορφές. Στον κατάλογο των έργων της ο κριτικός τέχνης και σημειολόγος Χάρης Καμπουρίδης, έγραψε ότι στα έργα της Μυλωνογιάννη οι ανθρώπινες μορφές είναι εναρμονισμένες με το ειδυλλιακό τοπίο που τις περιβάλλει, ενώ η καλλιτέχνης αναπαριστά μια δίκη της εκδοχή του φυσικού τοπίου, ανά διαστήματα, αφαιρετικά. Στις συνθέσεις της ξεχωρίζουν από τη μία η αφαιρετικότητα, η επιμονή στο χρώμα με αρκετές τονικές εναλλαγές, από την άλλη η σχεδιαστική προοπτική και ανάπτυξη του χώρου. Συνεχίζοντας, στον ίδιο κατάλογο ο κριτικός και ιστορικός της τέχνης Δρ. Κωνσταντίνος Β. Πρώιμος, σημείωσε ότι στα έργα της καλλιτέχνιδας, που αποτελούν κυρίως υδατογραφίες με λουόμενους σε καλοκαιρινά τοπία, φαίνεται η κλίμακα του ανθρώπινου στοιχείου στον χώρο. Τα έργα της εκφράζουν ακόμη, την ηρεμία και την αυτοσυγκράτηση που παραπέμπουν στα τοπία της Νότιας Γαλλίας του Καμίλ Κορό και στις υδατογραφίες του Ασαντούρ Μπαχαριάν. Από το 1985, η καλλιτέχνης λειτουργεί την αίθουσα τέχνης «Β.Μυλωνογιάννη» στα Χανιά. Έργα της βρίσκονται τόσο σε ιδρύματα όσο σε τράπεζες και σε Δημοτικές Πινακοθήκες. Οι δύο ατομικές εκθέσεις για το έργο της, έλαβαν χώρα στο Βενιζέλειο Ωδείο το 1980 και στην αίθουσα τέχνης «Β. Μυλωνογιάννη» το 1993. Είναι επίσης μέλος Ε.Ε.Τ.Ε. και έχει συμμετάσχει στις ομαδικές εκθέσεις «Παρνασσός».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Χάρης Καμπουρίδης. «Χρώμα και ενατένιση του βλέμματος στην τοπιογραφία της Βάσως Μυλονογιάννη» στο Βάσω Μυλωνογιάννη, Ζωγραφική, Αλεξάνδρα Μυλωνογιάννη, Σάββας Πιπερίδης (επιμ.), κατάλογος έργων, χ.ε., χ.χ.
  • Κωνσταντίνος Β. Πρώιμος, «Φως, ζέστη και υπόκωφη βοή. Οι υδατογραφίες της Βάσως Μυλωνογιάννη» στο Βάσω Μυλωνογιάννη, Ζωγραφική, Αλεξάνδρα Μυλωνογιάννη, Σάββας Πιπερίδης (επιμ.), κατάλογος έργων, χ.ε., χ.χ.
  • «Λεκάκη- Μυλωνογιάννη Βάσω» στο Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, Ευγένιος Δ. Ματθιόπουλος (επιμ.), τόμος 2, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ», Αθήνα 2000, σελ. 399.

Ξενάκης Πέτρος


Βιογραφικό

(1957)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1957 και σπούδασε ζωγραφική στην Academia di Belle Arti της Ρώμης με δάσκαλο τον A. Trotti. Το θεματολογικό ενδιαφέρον του εστιάζεται κυρίως στις νεκρές φύσεις και στα πορτρέτα, που αποδίδονται με την παραστατική αξιοπιστία του μαγικού ρεαλισμού, φτάνοντας μέχρι το trompe-l’oeil (ψευδαίσθηση της πραγματικότητας).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μαγκανιώτης Αλέξανδρος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε Αρχιτεκτονική, στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και συνέχισε τις σπουδές του σε μεταπτυχιακό επίπεδο, με Master in Architectural Design (M. Arch) στο Λονδίνο. Εργάζεται ως εικαστικός και ως αρχιτέκτονας. Μέσα από τη δουλειά του, προτείνει τρόπους έρευνας της προσωπικής ταυτότητας και των αρχέτυπων ρόλων, τους οποίους συναντούμε στη καθημερινή ζωή, όπως διαμορφώνονται μέσα από την οικογένεια και το κοινωνικό σύνολο. Ο κεντρικός θεματικός του άξονας, σχηματίζεται μέσα από τη δημιουργία σκίτσων, κολάζ και εγκαταστάσεων μικτής τεχνικής.

  • Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: «The art wall wordpress»
  • Παπαγεωργίου Κωνσταντίνος


    Βιογραφικό

    Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1988-1994) με δασκάλους τους Π. Τέτση και Χ. Μπότσογλου, χαρακτική με τον Τ. Εξαρχόπουλο και αγιογραφία με τον Ξυνόπουλο. Στη δουλειά του, παραμένει πιστός στις παραδοσιακές αξίες της μεγάλης ζωγραφικής και στην θεματογραφική αναφορά της παράστασης, υπακούοντας σε μια ηθελημένη πειθαρχία. Στα ζωγραφικά του έργα, ζωγραφισμένα με παλλόμενα ζωντανά χρώματα και ανάλαφρες πινελιές, είναι φανερή η αγάπη του για τον άνθρωπο.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Ξενάκης Θεόδωρος


    Βιογραφικό

    (1964)

    Γεννήθηκε στα Χανιά το 1964. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ την περίοδο 1983 – 1989, στο εργαστήριο του Δ. Μυταρά, και τεχνική νωπογραφίας και φορητής εικόνας στο εργαστήριο του Κ. Ξυνόπουλου. Μέσα από το ρεαλισμό των εικόνων του, προσπαθεί να αναδείξει την ατμόσφαιρα των θεμάτων που επιλέγει, από τα οποία απουσιάζει η ανθρώπινη μορφή. Εστιάζει σε μερικές όψεις παλιών σπιτιών με αυλές και σε εσωτερικά, ενώ βασίζεται στις αντιθέσεις φωτός σκιάς.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Κύρου Γιάννης


    Βιογραφικό

    Θεσσαλονίκη 1942 – Χανιά 1991

    Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942 και σπούδασε σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθηγητή τον Β. Βασιλειάδη. Κατά την περίοδο 1960 – 1962, παρακολούθησε στη Γερμανία μαθήματα σκηνογραφίας και ενδυματολογίας, με τους Fabious von Eugel και Ε. Buttner και στη συνέχεια, έκανε την πρακτική του στο Landes Theater Darmastadt. Το 1966, μαθήτευσε κοντά στο Γ. Τσαρούχη. Στο Θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε το 1967 ως σκηνογράφος-ενδυματολόγος στα Πιθοπρακτά του Ιάννη Ξενάκη με το Ελληνικό χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου. Έκτοτε, σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια πολυάριθμων και πολυβραβευμένων θεατρικών παραστάσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για την τηλεόραση, φιλοτέχνησε σκηνικά και κοστούμια σε πάρα πολλές παραγωγές σίριαλ καθώς και για το θέατρο της Δευτέρας. Το 1982, εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά όπου ίδρυσε το Ερασιτεχνικό – Πειραματικό θέατρο Αρένα, μία καλλιτεχνική ομάδα με έντονη παρουσία και δράση. Ο Κύρου, έκανε λαϊκό θέατρο χωρίς καμία παραχώρηση στην ποιότητα και συγχρόνως πειραματιζόταν πάνω σε διαφορετικά είδη δημιουργώντας τη δική του πρόταση.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Από τον κατάλογο της έκθεσης «Ο κόσμος του Γιάννη Κύρου», εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων, 2015

    Κύρου Γιάννης


    Βιογραφικό

    Θεσσαλονίκη 1942 – Χανιά 1991

    Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942 και σπούδασε σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθηγητή τον Β. Βασιλειάδη. Κατά την περίοδο 1960 – 1962, παρακολούθησε στη Γερμανία μαθήματα σκηνογραφίας και ενδυματολογίας, με τους Fabious von Eugel και Ε. Buttner και στη συνέχεια, έκανε την πρακτική του στο Landes Theater Darmastadt. Το 1966, μαθήτευσε κοντά στο Γ. Τσαρούχη. Στο Θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε το 1967 ως σκηνογράφος-ενδυματολόγος στα Πιθοπρακτά του Ιάννη Ξενάκη με το Ελληνικό χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου. Έκτοτε, σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια πολυάριθμων και πολυβραβευμένων θεατρικών παραστάσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για την τηλεόραση, φιλοτέχνησε σκηνικά και κοστούμια σε πάρα πολλές παραγωγές σίριαλ καθώς και για το θέατρο της Δευτέρας. Το 1982, εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά όπου ίδρυσε το Ερασιτεχνικό – Πειραματικό θέατρο Αρένα, μία καλλιτεχνική ομάδα με έντονη παρουσία και δράση. Ο Κύρου, έκανε λαϊκό θέατρο χωρίς καμία παραχώρηση στην ποιότητα και συγχρόνως πειραματιζόταν πάνω σε διαφορετικά είδη δημιουργώντας τη δική του πρόταση.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Από τον κατάλογο της έκθεσης «Ο κόσμος του Γιάννη Κύρου», εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων, 2015

    Κύρου Γιάννης


    Βιογραφικό

    Θεσσαλονίκη 1942 – Χανιά 1991

    Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942 και σπούδασε σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθηγητή τον Β. Βασιλειάδη. Κατά την περίοδο 1960 – 1962, παρακολούθησε στη Γερμανία μαθήματα σκηνογραφίας και ενδυματολογίας, με τους Fabious von Eugel και Ε. Buttner και στη συνέχεια, έκανε την πρακτική του στο Landes Theater Darmastadt. Το 1966, μαθήτευσε κοντά στο Γ. Τσαρούχη. Στο Θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε το 1967 ως σκηνογράφος-ενδυματολόγος στα Πιθοπρακτά του Ιάννη Ξενάκη με το Ελληνικό χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου. Έκτοτε, σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια πολυάριθμων και πολυβραβευμένων θεατρικών παραστάσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για την τηλεόραση, φιλοτέχνησε σκηνικά και κοστούμια σε πάρα πολλές παραγωγές σίριαλ καθώς και για το θέατρο της Δευτέρας. Το 1982, εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά όπου ίδρυσε το Ερασιτεχνικό – Πειραματικό θέατρο Αρένα, μία καλλιτεχνική ομάδα με έντονη παρουσία και δράση. Ο Κύρου, έκανε λαϊκό θέατρο χωρίς καμία παραχώρηση στην ποιότητα και συγχρόνως πειραματιζόταν πάνω σε διαφορετικά είδη δημιουργώντας τη δική του πρόταση.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Από τον κατάλογο της έκθεσης «Ο κόσμος του Γιάννη Κύρου», εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων, 2015

    Κύρου Γιάννης


    Βιογραφικό

    Θεσσαλονίκη 1942 – Χανιά 1991

    Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942 και σπούδασε σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθηγητή τον Β. Βασιλειάδη. Κατά την περίοδο 1960 – 1962, παρακολούθησε στη Γερμανία μαθήματα σκηνογραφίας και ενδυματολογίας, με τους Fabious von Eugel και Ε. Buttner και στη συνέχεια, έκανε την πρακτική του στο Landes Theater Darmastadt. Το 1966, μαθήτευσε κοντά στο Γ. Τσαρούχη. Στο Θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε το 1967 ως σκηνογράφος-ενδυματολόγος στα Πιθοπρακτά του Ιάννη Ξενάκη με το Ελληνικό χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου. Έκτοτε, σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια πολυάριθμων και πολυβραβευμένων θεατρικών παραστάσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για την τηλεόραση, φιλοτέχνησε σκηνικά και κοστούμια σε πάρα πολλές παραγωγές σίριαλ καθώς και για το θέατρο της Δευτέρας. Το 1982, εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά όπου ίδρυσε το Ερασιτεχνικό – Πειραματικό θέατρο Αρένα, μία καλλιτεχνική ομάδα με έντονη παρουσία και δράση. Ο Κύρου, έκανε λαϊκό θέατρο χωρίς καμία παραχώρηση στην ποιότητα και συγχρόνως πειραματιζόταν πάνω σε διαφορετικά είδη δημιουργώντας τη δική του πρόταση.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Από τον κατάλογο της έκθεσης «Ο κόσμος του Γιάννη Κύρου», εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων, 2015

    Κύρου Γιάννης


    Βιογραφικό

    Θεσσαλονίκη 1942 – Χανιά 1991

    Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942 και σπούδασε σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθηγητή τον Β. Βασιλειάδη. Κατά την περίοδο 1960 – 1962, παρακολούθησε στη Γερμανία μαθήματα σκηνογραφίας και ενδυματολογίας, με τους Fabious von Eugel και Ε. Buttner και στη συνέχεια, έκανε την πρακτική του στο Landes Theater Darmastadt. Το 1966, μαθήτευσε κοντά στο Γ. Τσαρούχη. Στο Θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε το 1967 ως σκηνογράφος-ενδυματολόγος στα Πιθοπρακτά του Ιάννη Ξενάκη με το Ελληνικό χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου. Έκτοτε, σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια πολυάριθμων και πολυβραβευμένων θεατρικών παραστάσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για την τηλεόραση, φιλοτέχνησε σκηνικά και κοστούμια σε πάρα πολλές παραγωγές σίριαλ καθώς και για το θέατρο της Δευτέρας. Το 1982, εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά όπου ίδρυσε το Ερασιτεχνικό – Πειραματικό θέατρο Αρένα, μία καλλιτεχνική ομάδα με έντονη παρουσία και δράση. Ο Κύρου, έκανε λαϊκό θέατρο χωρίς καμία παραχώρηση στην ποιότητα και συγχρόνως πειραματιζόταν πάνω σε διαφορετικά είδη δημιουργώντας τη δική του πρόταση.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Από τον κατάλογο της έκθεσης «Ο κόσμος του Γιάννη Κύρου», εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων, 2015

    Κύρου Γιάννης


    Βιογραφικό

    Θεσσαλονίκη 1942 – Χανιά 1991

    Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942 και σπούδασε σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθηγητή τον Β. Βασιλειάδη. Κατά την περίοδο 1960 – 1962, παρακολούθησε στη Γερμανία μαθήματα σκηνογραφίας και ενδυματολογίας, με τους Fabious von Eugel και Ε. Buttner και στη συνέχεια, έκανε την πρακτική του στο Landes Theater Darmastadt. Το 1966, μαθήτευσε κοντά στο Γ. Τσαρούχη. Στο Θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε το 1967 ως σκηνογράφος-ενδυματολόγος στα Πιθοπρακτά του Ιάννη Ξενάκη με το Ελληνικό χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου. Έκτοτε, σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια πολυάριθμων και πολυβραβευμένων θεατρικών παραστάσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για την τηλεόραση, φιλοτέχνησε σκηνικά και κοστούμια σε πάρα πολλές παραγωγές σίριαλ καθώς και για το θέατρο της Δευτέρας. Το 1982, εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά όπου ίδρυσε το Ερασιτεχνικό – Πειραματικό θέατρο Αρένα, μία καλλιτεχνική ομάδα με έντονη παρουσία και δράση. Ο Κύρου, έκανε λαϊκό θέατρο χωρίς καμία παραχώρηση στην ποιότητα και συγχρόνως πειραματιζόταν πάνω σε διαφορετικά είδη δημιουργώντας τη δική του πρόταση.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Από τον κατάλογο της έκθεσης «Ο κόσμος του Γιάννη Κύρου», εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων, 2015
    Page 2 of 8
    1 2 3 4 8