Βαρώτσος Κώστας


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Σπούδασε ζωγραφική στην Accademia di Belle Arti της Ρώμης και αρχιτεκτονική στη Scuola de Architettura της Πεσκάρα. Το 1990-91 πήρε υποτροφία Fylbright για τη Ν. Υόρκη, και το 1999 εξελέγη καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών στο μάθημα των Εικαστικών Τεχνών.
Το έργο του είναι καρπός των σύγχρονων προβληματισμών γύρω από τη «γλώσσα» της τέχνης, τις δυνατότητες επικοινωνίας της με το θεατή και την «κριτική του μοντέρνου». Για αυτόν, η τέχνη μπορεί να εκφράσει την πραγματικότητα και να διαδραματίσει κοινωνικό ρόλο, εφόσον αποκαταστήσει την επικοινωνία της με το θεατή, μια επικοινωνία που διαταράχτηκε με την επικράτηση του ορθολογικού στοιχείου στη μοντέρνα τέχνη. Στο έργο του συμπυκνώνει την αίσθησή του της περιρρέουσας ιστορικής ατμόσφαιρας σε μνημειακές εικόνες και σύμβολα που αναδύονται από το ασυνείδητο και χαρακτηρίζονται για την οικονομία της φόρμας τους. Η προσπάθεια εξισορρόπησης των αντιθέσεων ταυτίζεται στο έργο του με την αναζήτηση μιας κλασικής ισορροπίας.
Εκτός από την Ελλάδα και την Ιταλία, έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε πλήθος ατομικών και ομαδικών εκθέσεων σε όλο τον κόσμο.Το 1987 έλαβε μέρος στη Μπιενάλε του Sao Paulo. Συμμετείχε δυο φορές στη Μπιενάλε της Βενετίας, το 1993 εκπροσωπώντας την Ιταλία και το 1999 εκπροσωπώντας της Ελλάδας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»