Είδος: Ζωγραφική

Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1954. Σπούδασε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Politecnico di Milano (1975-1980) και έκανε ελεύθερες σπουδές στη ζωγραφική. Αντιπροσωπευτικά θέματά του είναι αντικείμενα με ογκομετρική αξία, όπως πέτρες, βράχοι, σύννεφα, τα οποία προβάλλονται έντονα στο φυσικό περιβάλλον, δημιουργώντας τοπία που διακρίνονται για τη λιτότητα των εκφραστικών μέσων και για τον υπερβατικό τους χαρακτήρα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

• Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Βιογραφικό

(Ρόδος;)

Γεννήθηκε στη Ρόδο. Πραγματοποίησε ελεύθερες σπουδές σχεδίου, ζωγραφικής, με καθηγητές της τους, Χρόνη Μπότσογλου, Παναγιώτη Γράββαλο, Εύα Κεφάλα, Αντώνη Καφάση και Γιάννη Ζιώγα, και γλυπτικής με τον γλύπτη Θόδωρο. Παράλληλα παρακολούθησε παραδόσεις Ιστορίας της Τέχνης με τούς Χάρη Καμπουρίδη και Πόλυ Χατζημάρκου. Είναι μέλος Ε.Ε.Τ.Ε. και έχει παρουσιάσει το έργο της σε δεκαπέντε ατομικές εκθέσεις και συν-εκθέσεις. Έργα της βρίσκονται τόσο σε δημόσιες όσο σε ιδιωτικές συλλογές. Όπως αναφέρει η ίδια σε συνέντευξη της στη Ροδιακή, με το έργο της επιδιώκει να αποτυπώσει το ατομικό, το βιωματικό αλλά ταυτόχρονα να αποστασιοποιηθεί από αυτό αναζητώντας την οικουμενική διάσταση του. Στα έργα της απεικονίζεται κυρίως η γυναικεία μορφή, δίνοντας περισσότερη βάση στο σχέδιο και στο χρώμα. Η καλλιτέχνης σήμερα ζει ανάμεσα στη Ρόδο και στην Αθήνα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

• Ευρυδίκη Κοβάνη, “Ειρήνη Βαζούκου: Θέλω να αποστασιοποιηθώ από το εγώ μου και να το κάνω εμείς”, Ροδιακή, 2021, στον διαδικτυακό τόπο: rodiaki.gr
• Βιογραφικό σημείωμα της Βαζούκου Ειρήνης στον διαδικτυακό τόπο: Art22.gr

Βιογραφικό

Χανιά 1920 – Αθήνα 2005

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1920 και σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1950-56), στο εργαστήρι του Γ.Κεφαλληνού. Συνέχισε τις σπουδές του στη ζωγραφική, στην Ecole des Beaux-Arts (1957-58) στο Παρίσι, όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα. Στο διάστημα 1953-56 συνεργάστηκε με τη Λ. Μοντεσάντου και το Γ.Βαρλάμο στη φιλοτέχνηση του λευκώματος Δέκα Λευκαί Λήκυθοι του Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών. Το έργο του, εμπνέεται από τις αφαιρετικές τάσεις της μοντέρνας τέχνης, σε σχέση πάντοτε με την προβληματική της απόδοσης του αντικειμενικού κόσμου, μέσα στο συνεχές γίγνεσθαι. Τα θέματα που επιλέγει, είναι η ανθρώπινη φιγούρα, κυρίως η γυναικεία, καθώς και τοπία. Τα έργα του, χαρακτηρίζονται από νευρικές και σίγουρες χειρονομίες, με τις οποίες σχεδιάζει και αποδίδει την αστάθεια και την κινητικότητα, που υπαινίσσεται η εικόνα της σχέσης μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού κόσμου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

• Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

(1921-1995)

(1921-1995)

(1921-1995)

Βιογραφικό

(1953-2022)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1953. Τις πρώτες γνώσεις πάνω στην τέχνη τις απέκτησε στη Σχολή Σχεδιαστών Γ.Μαρκουλάκη, με δασκάλους τους ζωγράφους Β.Κελαϊδή και Α. Πετρουλάκη, ενώ η δεκαετία του ’70 τον βρίσκει στην Αθήνα, στα εργαστήρια των Γ.Βογιατζή και Β.Κορκόβελου.
Το 1981 πηγαίνει για σπουδές στο Παρίσι, ενώ το 82 τις εγκαταλείπει και εγκαθίσταται πλέον μόνιμα στα Χανιά όπου για μεγάλο διάστημα δουλεύει γλυπτά και κατασκευές. Την περίοδο 1983-1992 ασχολήθηκε με το σχεδιασμό και την κατασκευή κοσμημάτων όπου η βασική πηγή έμπνευσης του είναι η φύση. Στα γλυπτά του συναρμολογεί ετερόκλητα υλικά, κυρίως κατάλοιπα της ηλεκτρονικής τεχνολογίας που τα συνδυάζει με το σύρμα, το ξύλο, το πλέξιγκλας. Τα τελευταία χρόνια η ζωγραφική είναι αυτή που κυριαρχεί στη δουλειά του σε συνδυασμό όμως πολλές φορές με το ανάγλυφο στοιχείο ή την κατασκευή.
George Avgeros was born in Chania in 1953. He attended the Design School of G. Markoulakis, with the painters B. Kelaidis, and A. Petroulakis, while during the 70s he attended the workshops of G. Vogiatzis and B. Korkovelou in Athens. In 1981 he leaves for Paris for studies which eventually he abandons and settles permanently in Chania, where for a long period of time he works on sculptures and constructions. During 1983-1992 he designs and crafts jewelry for which his basic source of inspiration is nature. In his sculptures he combines incongruous materials, mostly remnants of electronic technology combined with wire, wood, and Plexiglas. During the last years of his life painting dominated his work, combined with bas-relief elements or constructions.

(1921-1995)

Βιογραφικό

(1953-2022)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1953. Τις πρώτες γνώσεις πάνω στην τέχνη τις απέκτησε στη Σχολή Σχεδιαστών Γ.Μαρκουλάκη, με δασκάλους τους ζωγράφους Β.Κελαϊδή και Α. Πετρουλάκη, ενώ η δεκαετία του ’70 τον βρίσκει στην Αθήνα, στα εργαστήρια των Γ.Βογιατζή και Β.Κορκόβελου.
Το 1981 πηγαίνει για σπουδές στο Παρίσι, ενώ το 82 τις εγκαταλείπει και εγκαθίσταται πλέον μόνιμα στα Χανιά όπου για μεγάλο διάστημα δουλεύει γλυπτά και κατασκευές. Την περίοδο 1983-1992 ασχολήθηκε με το σχεδιασμό και την κατασκευή κοσμημάτων όπου η βασική πηγή έμπνευσης του είναι η φύση. Στα γλυπτά του συναρμολογεί ετερόκλητα υλικά, κυρίως κατάλοιπα της ηλεκτρονικής τεχνολογίας που τα συνδυάζει με το σύρμα, το ξύλο, το πλέξιγκλας. Τα τελευταία χρόνια η ζωγραφική είναι αυτή που κυριαρχεί στη δουλειά του σε συνδυασμό όμως πολλές φορές με το ανάγλυφο στοιχείο ή την κατασκευή.
George Avgeros was born in Chania in 1953. He attended the Design School of G. Markoulakis, with the painters B. Kelaidis, and A. Petroulakis, while during the 70s he attended the workshops of G. Vogiatzis and B. Korkovelou in Athens. In 1981 he leaves for Paris for studies which eventually he abandons and settles permanently in Chania, where for a long period of time he works on sculptures and constructions. During 1983-1992 he designs and crafts jewelry for which his basic source of inspiration is nature. In his sculptures he combines incongruous materials, mostly remnants of electronic technology combined with wire, wood, and Plexiglas. During the last years of his life painting dominated his work, combined with bas-relief elements or constructions.

(1921-1995)

Βιογραφικό

Γεννήθηκε το 1957 στα Τρόπαια Γορτυνίας. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τον Δ. Μυταρά, Δ. Κοκκινίδη, Β. Δημητρέα και σκηνογραφία με δάσκαλο τον Β. Βασιλειάδη. Από το 1989 διδάσκει ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, ενώ από το 2013 διευθύνει το Α’ εργαστήριο Ζωγραφικής. Ο χρωματικός περιορισμός, η λιτή και αυστηρή σύνθεση, οι σκληρές αντιπαραθέσεις φωτός και σκιάς, η μετάπλαση της αντικειμενικής πραγματικότητας και η χρήση σουρεαλιστικών και συμβολικών στοιχείων είναι οι παράμετροι που σημασιοδοτούν τη δουλειά του. Συνδυαστικά με τη ζωγραφική και διατηρώντας τη σχεδιαστική ακρίβεια, τη χρωματική λιτότητα και τη συχνή χρήση του μαύρου-άσπρου, στράφηκε προς τις εγκαταστάσεις με γλυπτά και κατασκευές, έργα που είναι συνήθως κατασκευασμένα με μικτές τεχνικές και υλικά ετερόκλητα όπως μέταλλο, γύψο, πλαστικό, συνθετικές ρητίνες, κι άλλα. Στη δουλειά του χρησιμοποιεί ποικίλα εκφραστικά μέσα (φωτογραφίες και πραγματικά αντικείμενα) σε τρισδιάστατες συνθέσεις, δίνοντας έμφαση στη δημιουργική αναδόμηση του πραγματικού χώρου. Η θεματολογία του έχει στο επίκεντρο το ανθρώπινο σώμα, ενώ δεν απουσιάζουν και οι αυτοβιογραφικές αναφορές με ιδιωτικά τοπία μικρής κλίμακας. Ατομικές εκθέσεις του έχουν παρουσιαστεί σε Ελλάδα και Κύπρο, ενώ εχει λάβει μέρος και σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Ιταλία, Ισπανία, Κροατία, Γερμανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα).
Antonopoulos Aggelos was born in 1957 in Tropaia of Gortinia. He studied painting in Athens School of Fine Arts with D. Mytaras, D. Kokkinidis and B. Dimitreas and scenography with Vassiliadis. Since 1989 he teaches painting in ASFA, and since 2013 he directs the 1st workshop of Painting. The color limitation, the minimal and austere composition, the hard contrast between light and shadow, the recreation of the objective reality and the use of surreal and symbolic elements are the parameters that give meaning to his work. Alongside with painting and maintaining all his artistic characteristics, he turned into the field of constructions with sculptures, works which are usually made with mixed technique and incongruous materials such as metal, plaster cast, synthetic resin etc. In his work he uses various means of expression (photos and real objects) in three-dimensional compositions, emphasizing the creative recreation of the real space. His subjects center around the human body, and at the same time self-biographical elements and private landscapes of small climax aren’t missing. His personal exhibitions have been presented in Greece and Cyprus, and he has also taken place in many group exhibitions in Greece and abroad (Italy, Spain, Croatia, Germany, United Arab Emirates).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

• Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

(1921-1995)

Βιογραφικό

Γεννήθηκε το 1957 στα Τρόπαια Γορτυνίας. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τον Δ. Μυταρά, Δ. Κοκκινίδη, Β. Δημητρέα και σκηνογραφία με δάσκαλο τον Β. Βασιλειάδη. Από το 1989 διδάσκει ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, ενώ από το 2013 διευθύνει το Α’ εργαστήριο Ζωγραφικής. Ο χρωματικός περιορισμός, η λιτή και αυστηρή σύνθεση, οι σκληρές αντιπαραθέσεις φωτός και σκιάς, η μετάπλαση της αντικειμενικής πραγματικότητας και η χρήση σουρεαλιστικών και συμβολικών στοιχείων είναι οι παράμετροι που σημασιοδοτούν τη δουλειά του. Συνδυαστικά με τη ζωγραφική και διατηρώντας τη σχεδιαστική ακρίβεια, τη χρωματική λιτότητα και τη συχνή χρήση του μαύρου-άσπρου, στράφηκε προς τις εγκαταστάσεις με γλυπτά και κατασκευές, έργα που είναι συνήθως κατασκευασμένα με μικτές τεχνικές και υλικά ετερόκλητα όπως μέταλλο, γύψο, πλαστικό, συνθετικές ρητίνες, κι άλλα. Στη δουλειά του χρησιμοποιεί ποικίλα εκφραστικά μέσα (φωτογραφίες και πραγματικά αντικείμενα) σε τρισδιάστατες συνθέσεις, δίνοντας έμφαση στη δημιουργική αναδόμηση του πραγματικού χώρου. Η θεματολογία του έχει στο επίκεντρο το ανθρώπινο σώμα, ενώ δεν απουσιάζουν και οι αυτοβιογραφικές αναφορές με ιδιωτικά τοπία μικρής κλίμακας. Ατομικές εκθέσεις του έχουν παρουσιαστεί σε Ελλάδα και Κύπρο, ενώ εχει λάβει μέρος και σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Ιταλία, Ισπανία, Κροατία, Γερμανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα).
Antonopoulos Aggelos was born in 1957 in Tropaia of Gortinia. He studied painting in Athens School of Fine Arts with D. Mytaras, D. Kokkinidis and B. Dimitreas and scenography with Vassiliadis. Since 1989 he teaches painting in ASFA, and since 2013 he directs the 1st workshop of Painting. The color limitation, the minimal and austere composition, the hard contrast between light and shadow, the recreation of the objective reality and the use of surreal and symbolic elements are the parameters that give meaning to his work. Alongside with painting and maintaining all his artistic characteristics, he turned into the field of constructions with sculptures, works which are usually made with mixed technique and incongruous materials such as metal, plaster cast, synthetic resin etc. In his work he uses various means of expression (photos and real objects) in three-dimensional compositions, emphasizing the creative recreation of the real space. His subjects center around the human body, and at the same time self-biographical elements and private landscapes of small climax aren’t missing. His personal exhibitions have been presented in Greece and Cyprus, and he has also taken place in many group exhibitions in Greece and abroad (Italy, Spain, Croatia, Germany, United Arab Emirates).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

• Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

(1921-1995)

(1896-1981)

Κώστας Μαραθάκης (1921-1995)

Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1964. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δασκάλους τον Τ. Πατρασκίδη και τον Δ. Μυταρά. Από το 1991 έως το 1996 συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts του Παρισιού με καθηγητές τους Pierre Carron και Vladimir Velickovic. Κατά τη διάρκεια των προπτυχιακών (1986-1991) και μεταπτυχιακών του σπουδών (1992-1996) υπήρξε υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.), της Γαλλικής Κυβέρνησης, του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης και του Ιδρύματος Α. Γ. Λεβέντη. To 2008, εξελέγη επίκουρος καθηγητής για το μάθημα των Εικαστικών Τεχνών, στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης, που βρίσκεται στα Χανιά. Έργα του βρίσκονται σε μουσεία, πινακοθήκες, δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ενδεικτικά αναφέρονται: Eθνική Πινακοθήκη, Μουσείο Μπενάκη, Βουλή των Ελλήνων, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Μουσείο Φρυσίρα, Πινακοθήκη Κουβουτσάκη, Συλλογή Π. Γερολυμάτου, Συλλογή Γ. & Μ. Διαμαντίδη, Συλλογή Δ. Ματζώρου, Συλλογή Σ. Μπεργελέ, Α. Χατζηϊωάννου, Θ. Μιχαηλίδη, Κοινωφελές Ιδρυμα Aλέξανδρος Σ. Ωνάσης (Νέα Υόρκη) κα. To 2008, εξελέγη επίκουρος καθηγητής για το μάθημα των Εικαστικών Τεχνών, στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης, που βρίσκεται στα Χανιά.
Andreadakis Dimitris was born in Chania in 1964. He studied in Athens School of Fine Arts with T. Patraschidis and D. Mytaras. From 1991 to 1996 he continued with post-graduate studies, in Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts in Paris with Pierre Carron and Vladimir Velickovic. Throughout his undergraduate studies (1986-1991) and post-graduate studies (1992-1996) he has been a scholar of State Scholarships Foundation (I.K.Y.), of the French Government, of the Public Benefit Foundation Alexandros S. Onassis and of A. G. Leventis Foundation. In 2008, he was elected as deputy professor for the lesson of Visual Arts, in the department of Architecture in the Technical University of Crete. Works of his can be found in museums, galleries, public and private collections in Greece and abroad. (National Gallery, Benaki Museum, Greek Parliament, Macedonian Museum of Contemporary Art, Municipal Art Gallery of Chania, Frysiras Museum, Kouvoutsaki Gallery, P. Gerolimatos collection, G&M Diamantidis collection, D. Matzoros collection, S. Bergele collection, A. Chatzioannou collection, Th. Michailidi, the Public Benefit Foundation Alexandros S. Onassis (New York) etc

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

• Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: Αρχιτεκτονικής Σχολής Πολυτεχνείου Κρήτης

Βιογραφικό

Αθήνα 1913-1968

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1913 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1931-37), με δασκάλους το Σ. Βικάτο και τον Ο. Αργυρό. Με την έκρηξη του πολέμου του ’40 και τη στράτευση του, βρήκε την ευκαιρία να σχεδιάσει σκηνές από τις πολεμικές συγκρούσεις, τις οποίες αργότερα μετέφερε στη ζωγραφική του. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής μαθήτευσε πλάι στον Γ. Κεφαλληνό, στο τμήμα χαρακτικής της ΑΣΚΤ απ’ όπου διακρίθηκε για την ποιότητα της εκφραστικής του γλώσσας, και για την οξύτητα και το χαρακτήρα του σχεδίου του (βραβείο Χαρακτικής της ΑΣΚΤ το 1945). Στα πρώιμα έργα του, διαπιστώνεται όλη η πορεία των αναζητήσεών του, από τον ακαδημαϊκό ρεαλισμό, στη ζωγραφική της υπαίθρου και το κλίμα του Ιμπρεσιονισμού. Στα έργα του, της επόμενης περιόδου 1950-60, παρατηρείται μία στροφή στη ζωγραφική του όπου πλέον τον τόνο δίνει η μικρή κοφτή πινελιά και η λειτουργία του φωτός στην αποτύπωση του στιγμιαίου. Έγινε ευρέως γνωστός ως ο εικονογράφος του Αναγνωστικού της ‘Ε Δημοτικού, το οποίο κυκλοφόρησε το 1958.
Alexandrakis Alexandros was born in Athens in 1913 and he studied painting in Athens School of Fine Arts (1931-37), with S. Vikatos and O. Argiros. With the outburst of the WWII and his enlisting for military service, he has found the opportunity to design scenes from the war conflicts, which later he transported in his paintings. During the occupation, he studied beside G. Kefallinos, in the department of engraving of ASFA and he stood out for the quality of his expressional language, his acuity and the character of his design. (Award of ASFA in 1945). In his early works the whole course of his search is ascertained, from academic realism to outdoor painting and impressionism. In his works of his next period in 1950-60, it is observed a turn in the painting of small and sharp brush strokes as well as pointing out the role of light for depicting the moment. He became wide known as an iconographer of the fifth-grade textbook which came out in 1958.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

• Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»