Κυρμιζάκη Αγλαΐα


Βιογραφικό

(1904-1983)

Γεννήθηκε στα Χανιά. Ήταν εκπαιδευτικός, λαογράφος, ζωγράφος που πέρασε μεγάλο χρονικό διάστημα στις αγροτικές επαρχίες της Κρήτης, γεγονός που ευνόησε το έργο της για την καταγραφή και περισυλλογή κρητικών λαϊκών παραμυθιών, μύθων και τραγουδιών. Μέρος της συλλογής της δημοσιεύθηκε στον περιοδικό τύπο. Το ζωγραφικό της έργο μας αποκαλύπτει μία καλλιτέχνιδα με καλή γνώση των ευρωπαϊκών καλλιτεχνικών εξελίξεων και παρ’ όλη τη ρομαντική περιγραφικότητα των συνθέσεων της δεν παύει να εκφράζει μία περίοδο της Ελληνικής τέχνης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Ελένη Φουντουλάκη, «Εκδήλωση αφιέρωμα στην Αγλαΐα Κυρμιζάκη», Χανιώτικα Νέα, 2012, στον διαδικτυακό τόπο: haniotika-nea.gr

Ράτσικας Δημήτρης


Βιογραφικό

(1946)

Γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1946. Σπούδασε ζωγραφική, με δασκάλους τους Ν. Νικολάου και Γ. Μόραλη και ψηφιδωτό με την Ε. Βοϊλά. Συνέχισε τις σπουδές του, στην Ecole des Beuax Arts (1973 – 1979) στο Παρίσι, με το G. Singer στη ζωγραφική και το R. Licata στο ψηφιδωτό. Στις αρχές τις δεκαετίας του ’80 στράφηκε, παράλληλα με τις καλλιτεχνικές του αναζητήσεις, στις πανεπιστημιακές σπουδές, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του στην πειραματική αισθητική. Σχεδιάζει με το χρώμα, με ελεύθερη και χυμώδη πινελιά, περιεκτική και καίρια στο χαρακτηρισμό των σχημάτων, πειστική στην απόδοση των μορφών και τη συμπερίληψη των λεπτομερειών σε μεγάλες φόρμες. Οι συνθέσεις του, κατά κανόνα μετωπικές, αναπνέουν με άνεση, δημιουργώντας χώρο και ρυθμό, στον οποίο υποτάσσονται τα επιμέρους στοιχεία του θέματος.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πολάκης Γεώργιος


Βιογραφικό

Κίσαμος Χανίων 1879 – Χανιά 1951

Γεννήθηκε στην Κίσσαμο Χανίων το 1879. Σπούδασε ζωγραφική, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δάσκαλο το Ν. Λύτρα. Ενώ την περίοδο 1900 – 1905 παρέμεινε στο Άγιον Όρος όπου μελέτησε την τέχνη της αγιογραφίας. Στη συνέχεια, εγκαταστάθηκε στα Χανιά όπου ασχολήθηκε και με τη διδασκαλία. Η κοσμική ζωγραφική του, εμφανίζεται ακαδημαϊκή, κλασικιστική και ρεαλιστική, ενώ στις θρησκευτικές παραστάσεις του, ακολουθεί το νεοαναγεννησιακό – ναζαρηνό ύφος. Φιλοτέχνησε προσωπογραφίες, τοπία, αγιογραφίες και φορητές εικόνες.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Τζεγιαννάκης Γεώργιος


Βιογραφικό

(1962)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1962 και είναι αυτοδίδακτος ζωγράφος. Το έργο του, επηρεάζεται από το πλούσιο ελληνικό φώς και τον τρόπο με τον οποίο διαχέεται πάνω στις επιφάνειες των αντικειμένων επαναπροσδιορίζωντάς τα. Τον ενδιαφέρει η απόδοση της κίνησης με καθαρά ζωγραφικά μέσα, καθώς και η διατήρηση της φευγαλέας ζωντάνιας που προσφέρει το στιγμιαίο. Παίζει με τις υφές και την υλικότητα των αντικειμένων, για αυτό και σχεδόν αποκλειστικά χρησιμοποιεί την ελαιογραφία ως βασικό υλικό του.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Τέτσης Παναγιώτης


Βιογραφικό

(1925-2016)

Γεννήθηκε στην Ύδρα το 1925 και εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στον Πειραιά το 1937. Το 1940, πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από το Γερμανό ζωγράφο και χαράκτη K. Frieslander, ενώ καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της καλλιτεχνικής του πορείας έπαιξε η γνωριμία του με το Δ. Πικιώνη και το Ν. Χατζηκυριάκο Γκίκα, τους οποίους θεωρούσε πραγματικούς δασκάλους του. Το 1943, ξεκίνησε να σπουδάζει ζωγραφική στο προπαρασκευαστικό τμήμα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, με δασκάλους τους Δ. Μπισκίνη και Π. Μαθιόπουλο, και στη συνέχεια τον Κ. Παρθένη. Με υποτροφία του ΙΚΥ, συνέχισε τις σπουδές του, ως ελεύθερος σπουδαστής στην Ecole des Beaux Arts του Παρισιού, όπου σπούδασε και χαρακτική. Το 1951 έγινε επιμελητής στην έδρα Ελευθέρου Σχεδίου στην Αρχιτεκτονική σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Το 1977 εξελέγη καθηγητής και το 1989 πρύτανης της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών. Το 1993 έγινε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1999 τιμήθηκε με τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Φοίνικος. Στο έργο του ενδιαφέρεται για όλες τις θεματογραφικές περιοχές – ανθρώπινη μορφή και σκηνές της καθημερινότητας, προσωπογραφία και νεκρή φύση, μεμονωμένα πρόσωπα και ομάδες, την τοπιογραφία και τη μεγάλη σύνθεση. Σε όλες τις προσπάθειές του, παρέμεινε εξπρεσιονιστής, που όχι μόνο σχεδίαζε με το χρώμα, αλλά κατόρθωνε να μεταφέρει στη ζωγραφική επιφάνεια, όλο τον εσωτερικό χαρακτήρα και το εκφραστικό περιεχόμενο του χρώματος, χωρίς να θυσιάζει την οπτική πραγματικότητα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πετρουλάκης Αντώνης


Βιογραφικό

(1935)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1935. Σπούδασε ζωγραφική και ψηφιδωτό στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών(1958-1964), με δασκάλους τους Α. Γεωργιάδη, Γ. Μαυροϊδή, Γ. Μόραλη και Ε. Βοϊλά. Η ζωγραφική του, με έντονα τα στοιχεία της ελληνικότητας, είναι ανθρωποκεντρική –προσωπογραφίες, αυτοπροσωπογραφίες, μορφές σε εσωτερικούς χώρους-, και κινείται στα πλαίσια του ρεαλισμού, ενώ εντοπίζονται σε αυτή επιρροές και από τη βυζαντινή και τη λαϊκή τέχνη. Με λιτή, αυστηρή σύνθεση, αμεσότητα, ψυχογραφική διάθεση, γαιώδη χρώματα και ευαισθησία στη μελέτη της τονικότητας, απεικονίζει πρόσωπα του οικείου περιβάλλοντος και του τόπου καταγωγής του. Δίδαξε στη Δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ σκηνογράφησε και πολλές παραστάσεις στο ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πετρουλάκης Αντώνης


Βιογραφικό

(1935)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1935. Σπούδασε ζωγραφική και ψηφιδωτό στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών(1958-1964), με δασκάλους τους Α. Γεωργιάδη, Γ. Μαυροϊδή, Γ. Μόραλη και Ε. Βοϊλά. Η ζωγραφική του, με έντονα τα στοιχεία της ελληνικότητας, είναι ανθρωποκεντρική –προσωπογραφίες, αυτοπροσωπογραφίες, μορφές σε εσωτερικούς χώρους-, και κινείται στα πλαίσια του ρεαλισμού, ενώ εντοπίζονται σε αυτή επιρροές και από τη βυζαντινή και τη λαϊκή τέχνη. Με λιτή, αυστηρή σύνθεση, αμεσότητα, ψυχογραφική διάθεση, γαιώδη χρώματα και ευαισθησία στη μελέτη της τονικότητας, απεικονίζει πρόσωπα του οικείου περιβάλλοντος και του τόπου καταγωγής του. Δίδαξε στη Δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ σκηνογράφησε και πολλές παραστάσεις στο ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πετρουλάκης Αντώνης


Βιογραφικό

(1935)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1935. Σπούδασε ζωγραφική και ψηφιδωτό στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών(1958-1964), με δασκάλους τους Α. Γεωργιάδη, Γ. Μαυροϊδή, Γ. Μόραλη και Ε. Βοϊλά. Η ζωγραφική του, με έντονα τα στοιχεία της ελληνικότητας, είναι ανθρωποκεντρική –προσωπογραφίες, αυτοπροσωπογραφίες, μορφές σε εσωτερικούς χώρους-, και κινείται στα πλαίσια του ρεαλισμού, ενώ εντοπίζονται σε αυτή επιρροές και από τη βυζαντινή και τη λαϊκή τέχνη. Με λιτή, αυστηρή σύνθεση, αμεσότητα, ψυχογραφική διάθεση, γαιώδη χρώματα και ευαισθησία στη μελέτη της τονικότητας, απεικονίζει πρόσωπα του οικείου περιβάλλοντος και του τόπου καταγωγής του. Δίδαξε στη Δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ σκηνογράφησε και πολλές παραστάσεις στο ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πετρουλάκης Αντώνης


Βιογραφικό

(1935)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1935. Σπούδασε ζωγραφική και ψηφιδωτό στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών(1958-1964), με δασκάλους τους Α. Γεωργιάδη, Γ. Μαυροϊδή, Γ. Μόραλη και Ε. Βοϊλά. Η ζωγραφική του, με έντονα τα στοιχεία της ελληνικότητας, είναι ανθρωποκεντρική –προσωπογραφίες, αυτοπροσωπογραφίες, μορφές σε εσωτερικούς χώρους-, και κινείται στα πλαίσια του ρεαλισμού, ενώ εντοπίζονται σε αυτή επιρροές και από τη βυζαντινή και τη λαϊκή τέχνη. Με λιτή, αυστηρή σύνθεση, αμεσότητα, ψυχογραφική διάθεση, γαιώδη χρώματα και ευαισθησία στη μελέτη της τονικότητας, απεικονίζει πρόσωπα του οικείου περιβάλλοντος και του τόπου καταγωγής του. Δίδαξε στη Δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ σκηνογράφησε και πολλές παραστάσεις στο ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πετρουλάκης Αντώνης


Βιογραφικό

(1935)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1935. Σπούδασε ζωγραφική και ψηφιδωτό στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών(1958-1964), με δασκάλους τους Α. Γεωργιάδη, Γ. Μαυροϊδή, Γ. Μόραλη και Ε. Βοϊλά. Η ζωγραφική του, με έντονα τα στοιχεία της ελληνικότητας, είναι ανθρωποκεντρική –προσωπογραφίες, αυτοπροσωπογραφίες, μορφές σε εσωτερικούς χώρους-, και κινείται στα πλαίσια του ρεαλισμού, ενώ εντοπίζονται σε αυτή επιρροές και από τη βυζαντινή και τη λαϊκή τέχνη. Με λιτή, αυστηρή σύνθεση, αμεσότητα, ψυχογραφική διάθεση, γαιώδη χρώματα και ευαισθησία στη μελέτη της τονικότητας, απεικονίζει πρόσωπα του οικείου περιβάλλοντος και του τόπου καταγωγής του. Δίδαξε στη Δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ σκηνογράφησε και πολλές παραστάσεις στο ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πετρουλάκης Αντώνης


Βιογραφικό

(1935)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1935. Σπούδασε ζωγραφική και ψηφιδωτό στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών(1958-1964), με δασκάλους τους Α. Γεωργιάδη, Γ. Μαυροϊδή, Γ. Μόραλη και Ε. Βοϊλά. Η ζωγραφική του, με έντονα τα στοιχεία της ελληνικότητας, είναι ανθρωποκεντρική –προσωπογραφίες, αυτοπροσωπογραφίες, μορφές σε εσωτερικούς χώρους-, και κινείται στα πλαίσια του ρεαλισμού, ενώ εντοπίζονται σε αυτή επιρροές και από τη βυζαντινή και τη λαϊκή τέχνη. Με λιτή, αυστηρή σύνθεση, αμεσότητα, ψυχογραφική διάθεση, γαιώδη χρώματα και ευαισθησία στη μελέτη της τονικότητας, απεικονίζει πρόσωπα του οικείου περιβάλλοντος και του τόπου καταγωγής του. Δίδαξε στη Δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ σκηνογράφησε και πολλές παραστάσεις στο ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πετρουλάκης Αντώνης


Βιογραφικό

(1935)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1935. Σπούδασε ζωγραφική και ψηφιδωτό στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών(1958-1964), με δασκάλους τους Α. Γεωργιάδη, Γ. Μαυροϊδή, Γ. Μόραλη και Ε. Βοϊλά. Η ζωγραφική του, με έντονα τα στοιχεία της ελληνικότητας, είναι ανθρωποκεντρική –προσωπογραφίες, αυτοπροσωπογραφίες, μορφές σε εσωτερικούς χώρους-, και κινείται στα πλαίσια του ρεαλισμού, ενώ εντοπίζονται σε αυτή επιρροές και από τη βυζαντινή και τη λαϊκή τέχνη. Με λιτή, αυστηρή σύνθεση, αμεσότητα, ψυχογραφική διάθεση, γαιώδη χρώματα και ευαισθησία στη μελέτη της τονικότητας, απεικονίζει πρόσωπα του οικείου περιβάλλοντος και του τόπου καταγωγής του. Δίδαξε στη Δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ σκηνογράφησε και πολλές παραστάσεις στο ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κριτσωτάκη Αριστέα


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1945. Σπούδασε διακοσμητική και σκηνογραφία στην Academia di Belle Arti της Ρώμης (1963-1970), από όπου αποφοίτησε με έπαινο. Παράλληλα πήρε δίπλωμα στην τοιχογραφία και στο αρχιτεκτονικό σχέδιο από τη Δημοτική Σχολή S. Giacomo της Ρώμης. Το 1970-72 συνεργάστηκε στην εκτέλεση σκηνικών για τη Λυρική Σκηνή της Ρώμης, ενώ το διάστημα 1973-1985 κατείχε την επιμελητεία στην έδρα Χαρακτικής της Ανωτάτης Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Ρώμης, με τους καθηγητές Lino Bianchi Barriviera και Guido Strazza. Το 1986, απέκτησε την έδρα Χαρακτικής της Ανωτάτης Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Νεάπολης και από το 1996 κατέχει την ίδια έδρα στη Ρώμη. Σήμερα ζει και εργάζεται στη Ρώμη και στην Ελλάδα. Τα θέματά της, προέρχονται από την καθημερινή ζωή και τη φύση και τα πραγματεύεται άλλοτε προσδίδοντάς τους μια ονειρική αίσθηση και άλλοτε με εξπρεσιονιστική διάθεση. Τα έργα της, διακρίνονται για το εξαιρετικό σχέδιο, τη σχηματοποίηση και την προσεκτικά ζυγισμένη κατανομή στην οργάνωση του χώρου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Αριστέα Κριτσωτάκη: Χαρακτική, Εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων

Κουνάλης Γιώργος


Βιογραφικό

Νεάπολη 1935 – Χανιά 2012

Γεννήθηκε στη Νεάπολη Λασιθίου το 1935. Παρακολούθησε μαθήματα στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1956-58), στα εργαστήρια νωπογραφίας και φορητών εικόνων. Μαθήτευσε επίσης κοντά στους Φ. Κόντογλου και Κ. Γεωργακόπουλο. Το εύρος της καλλιτεχνικής του δημιουργίας υπήρξε μεγάλο, και έχοντας ως αφετηρία του τη βυζαντινή εικονογραφική παράδοση κατέληγε στο σουρεαλισμό και την εννοιολογική τέχνη, περνώντας από την αξιοποίηση στοιχείων της νωπογραφίας σε έργα με φασματικές φιγούρες, σε ντεκουπάζ με μικτή τεχνική και απλοποιημένα θέματα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σούστα Έλενα


Βιογραφικό

(1973)

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Για τέσσερα χρόνια παρακολουθούσε μαθήματα σχεδίου και χρώματος στο εργαστήρι του Γ. Βογιατζή. Σπούδασε ζωγραφική, στην Ανώτατη σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητές της τους Χρ. Πατσασκίδη και Χρ. Μπότσογλου, χαρακτική με τον Γ. Παπαδάκη και σκηνογραφία με τον Γ. Ζιάκα. Φοίτησε στην σχολή Καλών Τεχνών της Σεβίλλης για ένα χρόνο (1997-1998), με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. Έχει παρουσιάσει το έργο της σε ομαδικές εκθέσεις στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στη Σεβίλλη και στα Χανιά. Επιπλέον έχει δημιουργήσει τις μάσκες, τα κοστούμια και τα σκηνικά για θεατρικές ομάδες τόσο στην Αθήνα όσο στα Χανιά. Το έργο της, όπως σημείωσε η Πέγκυ Κουνενάκη, χαρακτηρίζεται από τον αυθορμητισμό, τη λιτότητα και την παραμόρφωση των ανθρωποκεντρικών της συνθέσεων. Οι διαστάσεις των έργων της παρόλο που είναι μικρές αποδίδουν ένα μεστό εννοιολογικά έργο. Η καλλιτέχνης αποτυπώνει στα έργα της εξπρεσιονιστικά στοιχεία με έντονο χρώμα και σχέδιο, χρησιμοποιώντας υλικά όπως μελάνια, εκολίνες που συνδυάζονται με τη ζωγραφική, μεταφέροντας ακόμη συχνά τις συνθέσεις της σε χυτό κερί.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Πέγκυ Κουνενάκη, Η τέχνη και ο τόπος: 52 σύγχρονοι Χανιώτες καλλιτέχνες, κατάλογος έκθεσης, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Χανιά 2010, σελ. 110-111, 131.

Σολιδάκης Βασίλειος


Βιογραφικό

(1948)

Γεννήθηκε στη Σητεία το 1948 και με τη ζωγραφική άρχισε να ασχολείται το 1968. Το 1973 πήγε στην Ισπανία, όπου έκανε ελεύθερες σπουδές κοντά στο ζωγράφο Δ. Περδικίδη. Στα πρώιμα έργα του, εμφανώς επηρεασμένα από το φωτογραφικό νεορεαλισμό του A. Wyeth, ενυπάρχει ένα μεταφυσικό στοιχείο. Αυτοί οι προβληματισμοί, τον οδηγούν βαθμιαία στην εγκατάλειψη του συγκεκριμένου θέματος και στην υιοθέτηση ενός αφηρημένου συμβολικού ιδιώματος που θα μπορούσε να ενταχθεί στο πλαίσιο του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Χρησιμοποιώντας και άλλα υλικά στη ζωγραφική του και βγαίνοντας από το πλαίσιο του πίνακα, δημιουργεί έργα μικτής τεχνικής, καθώς και κατασκευές, που μορφοποιούν τις φιλοσοφικές του αναζητήσεις.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σκοτεινός Γιώργος


Βιογραφικό

(1937)

Γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1937. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (1961-1964) και συνέχισε με σπουδές κινηματογράφου στη Νέα Υόρκη, στις σχολές Visual Arts και Movie Subscription Group (1964-1967). Η εικαστική του πορεία, ξεκινάει με τις σειρές έργων Μικρόκοσμος & Μακρόκοσμος, (1965-1967) που κινούνται στο κλίμα της αφαίρεσης. Στη συνέχεια, κινήθηκε στο χώρο του σουρεαλισμού και της μεταφυσικής ζωγραφικής. Από την καταστροφή του 1974 και έπειτα, υιοθέτησε ένα αναγνώσιμο, παραστατικό λεξιλόγιο, σε μία προσπάθεια να μεταφέρει στο κοινό, συγκεκριμένα μηνύματα. Τα έργα αυτά, χαρακτηρίζονται από το διάλογο ανάμεσα στο ρεαλιστικό, το αφηρημένο και το σουρεαλιστικό.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σεβαστάκης Δημήτρης


Βιογραφικό

(1960)

Γεννήθηκε στη Σάμο, το 1960. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1979 – 1985), με δασκάλους τους Γ. Μόραλη και Δ. Μυταρά. Το έργο του, κινείται μεταξύ παραστατικότητας και αφαίρεσης, άλλοτε με εξπρεσιονιστική και άλλοτε με ιμπρεσιονιστική διάθεση. Τα θέματά του (εσωτερικοί χώροι, τοπία, ανθρώπινες φιγούρες), δέχονται την καταλυτική επίδραση του φωτός, ενώ κύριο εκφραστικό στοιχείο του, παραμένει το χρώμα, το οποίο χειρίζεται με ευαισθησία, δίνοντας έμφαση στις ψυχρές κλίμακες.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σακαγιάν Εδουάρδος


Βιογραφικό

(1957)

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1957 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1976–1981), με δασκάλους τους Γ. Μόραλη και Δ. Μυταρά. Συνέχισε με υποτροφία, στην Ecole des Beaux Arts στο Παρίσι, με το L. Cremonini. Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της ζωγραφικής του, είναι η υπερεκφραστική ένταση. Πρωταγωνιστικό ρόλο στις συνθέσεις του, παίζουν οι φιγούρες ανθρώπων, από το άμεσο περιβάλλον του, κυρίως της μητέρας του, σε εικόνες απαισιόδοξες και σχεδόν εφιαλτικές. Η υψηλή χρωματικότητα, η αποσπασματική περιγραφή και οι παραμορφωτικές επεμβάσεις, είναι στοιχεία που θα παραμείνουν στο έργο του, ως γόνιμα γνωρίσματα μιας εξπρεσιονιστικής γραφής. Έχει αποσπάσει διάφορα βραβεία ζωγραφικής: Prix de l’Académie de Médicine de France (1987), «The Τrophies of Colour. Τhe Lefranc-Bourgeois National Award for Painting», Lefranc-Bourgeois, Cirque d’Hivers, Παρίσι (1992), Βραβείο Ζωγραφικής της 18ης Μπιενάλε Αλεξανδρείας (1994). Έργα του ανήκουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές εντός και εκτός Ελλάδος. Ζεί και εργάζεται στην Αθήνα και στο Παρίσι.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Page 5 of 8
1 3 4 5 6 7 8