Κατηγορία: Κώστας Ιωαννίδης

Κούστας Απόστολος

user002

Βιογραφικό

Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι το 1954 όπου και πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από το Γ. Κασόλα. Μέσω του χαράκτη Α. Τάσσου γνώρισε το Γ. Σικελιώτη και μαθήτεψε κοντά του για τέσσερα χρόνια, την περίοδο 1980 – 1984. Την περίοδο 1984 – 1987 υπήρξε μαθητής και βοηθός της Β. Κατράκη. Φιλοτεχνεί χαρακτικά μεγάλων διαστάσεων τα οποία τυπώνει πάνω σε ιδιοκατασκευασμένες τσιμεντένιες πλάκες με δική του τεχνική. Αντλεί τα θέματα του, από την ελληνική μυθολογία και τα οικολογικά προβλήματα. Οι συνθέσεις του διακρίνονται για την αδρότητα του σχεδίου, την επιβολή του χρώματος και το λυρικό περιεχόμενο τους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κόττης Ιωάννης

user002

Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Κορινθία το 1949 και σπούδασε αρχικά στη Σχολή Δοξιάδη (1967 – 1970) και στη συνέχεια στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1967-1970), με δασκάλους τους Γ. Μόραλη και Ν. Νικολάου. Με υποτροφία της Σχολής, πήγε στο Παρίσι το 1980, όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα. Με έκδηλη εξπρεσιονιστική τεχνοτροπία, αποτυπώνει την καθημερινή ζωή και τη φύση. Μέσα από τη δουλειά του, σχολιάζει με χιούμορ τις έννοιες της παράδοσης και του κιτς και αναπαράγει μια παραμυθένια, εξωπραγματική ατμόσφαιρα με ένα αβαθές, απροσδιόριστο χρωματικό πεδίο, κατοικημένο από μνήμες της Ελλάδας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κοτσιρέας Σταύρος

user002

Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στην Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten της Χάγης (1984-89) και συνέχισε στην ίδια σχολή, με μεταπτυχιακές σπουδές στη σκηνογραφία και την ενδυματολογία. Οι συνθέσεις του, διακρίνονται για το συνδυασμό αφηρημένων τύπων με εικονιστικά μοτίβα, λαμπερά χρώματα, εξπρεσιονιστική διάθεση, συμβολικό περιεχόμενο και λυρική ατμόσφαιρα. Παράλληλα με τη ζωγραφική ασχολείται και με τη χαρακτική, όπου εκμεταλλεύεται την αντίθεση του ασπρου μαύρου, για να δώσει συνθέσεις που διακρίνονται για τη σχηματοποίηση και την σχεδιαστική τους οξύτητα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος

user004

Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος

user004

Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος

user004

Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος

user004

Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος

user004

Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος

user004

Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος

user004

Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος

user004

Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος

user004

Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος

user004

Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος

user004

Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος

user004

Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος

user004

Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος

user004

Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σόρογκας Σωτήρης

user004

Βιογραφικό

(1936)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών ως υπότροφος του ΙΚΥ (1957 – 1961) με δάσκαλο το Γ. Μόραλη. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, εργάστηκε στη Δράκια Πηλίου και στην Κριτσά Κρήτης, στην αντιγραφή τοιχογραφιών. Το 1962, παρακολούθησε μαθήματα αγιογραφίας στο ‘”Εφηρμοσμένο Εργαστήριο της ΑΣΚΤ” και το 1965, διορίστηκε επιμελητής, στην έδρα ελευθέρου σχεδίου και ζωγραφικής, στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Στο έργο του, υπάρχει αφομοιωμένη μία ποιητική προσέγγιση του ελληνικού χώρου, που δεν περιορίζεται στην απλή, πλαστική καταγραφή των στοιχείων της εικόνας, αλλά προχωρεί στη μετατροπή τους σε σύμβολα. Θραύσματα αρχαίων αγαλμάτων, μορφές, γυναικεία πορτρέτα από παλιές φωτογραφίες, παλιά ξύλα, κατάλοιπα παλιών μηχανών, συντρίμμια μεταλλικών αμαξωμάτων σε περιβάλλοντα κατεδάφισης.
Αρθρογραφεί συχνά σε περιοδικά και εφημερίδες, δημοσιεύει θεωρητικά κείμενα και έχει εκδόσει βιβλία, ενώ έχουν κυκλοφορήσει αρκετές μονογραφικές μελέτες για το έργο του. Έχει παρουσιάσει τη ζωγραφική του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1981 εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Μπιενάλε του Sao Paulo. Συμμετείχε επίσης στα Ευρωπάλια (1982, Βέλγιο) και στο 21ο Διεθνές Φεστιβάλ Ζωγραφικής (1989, Cagnes-sur-Mer, Γαλλία). To 2004 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για τη συνολική προσφορά του στην τέχνη. Το 2010 τοποθετήθηκαν έξι μεγάλες συνθέσεις του στο Σταθμό Λαρίσης του αθηναϊκού Μετρό. Αναδρομικές του εκθέσεις οργανώθηκαν το 2010 (Πολιτιστικός Οργανισμός Δήμου Τρικκαίων, Ίδρυμα Μακρή, Τρίκαλα) και το 2011 στο Μουσείο Μπενάκη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

 

Σολιδάκης Βασίλειος

user004

Βιογραφικό

(1948)

Γεννήθηκε στη Σητεία το 1948 και με τη ζωγραφική άρχισε να ασχολείται το 1968. Το 1973 πήγε στην Ισπανία, όπου έκανε ελεύθερες σπουδές κοντά στο ζωγράφο Δ. Περδικίδη. Στα πρώιμα έργα του, εμφανώς επηρεασμένα από το φωτογραφικό νεορεαλισμό του A. Wyeth, ενυπάρχει ένα μεταφυσικό στοιχείο. Αυτοί οι προβληματισμοί, τον οδηγούν βαθμιαία στην εγκατάλειψη του συγκεκριμένου θέματος και στην υιοθέτηση ενός αφηρημένου συμβολικού ιδιώματος που θα μπορούσε να ενταχθεί στο πλαίσιο του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Χρησιμοποιώντας και άλλα υλικά στη ζωγραφική του και βγαίνοντας από το πλαίσιο του πίνακα, δημιουργεί έργα μικτής τεχνικής, καθώς και κατασκευές, που μορφοποιούν τις φιλοσοφικές του αναζητήσεις.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σεμερτζίδης Βάλιας

user004

Βιογραφικό

(1911-1983)

Γεννήθηκε στο Κρασνοντάρ του Καυκάσου το 1911. Το 1923, ήρθε με τους γονείς του στην Αθήνα, όπου πήρε τα πρώτα του καλλιτεχνικά μαθήματα από το ζωγφράφο Ν. Πετρίδη. Το 1928, γράφτηκε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου είχε δάσκαλο τον Κ. Παρθένη. Το διάστημα 1923 – 1937, ασχολήθηκε με εικονογραφήσεις περιοδικών, κινηματογραφικές αφίσες και παράδοση μαθημάτων χορού, στη σχολή του πατέρα του. Στη διάρκεια της κατοχής, πήρε ενεργό μέρος στην Αντίσταση, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ. Αποφασιστικής σημασίας γεγονότα, για την εξέλιξη της ζωγραφικής του, υπήρξαν, ο πόλεμος του 1940 και η συμμετοχή του στην Αντίσταση. Επιστράτευσε το χρωστήρα του στην καταγραφή της πείνας, των εκτελέσεων και του αγώνα του ελληνικού λαού, εκφράζοντας με ιδιαίτερη έμφαση τις απόψεις του, για τον αποφασιστικό ρόλο της τέχνης, σε κρίσιμες κοινωνικοϊστορικές συγκυρίες. Στα έργα του, είναι πρόδηλες οι προσπάθειες αποτύπωσης μιας επικής έξαρσης και μνημιακότητας, που υποβοηθούνται από την αντινατουραλιστική εκφορά της ματιέρας, σε συνδυασμό με στοιχεία εξπρεσιονιστικά.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σεβαστάκης Δημήτρης

user004

Βιογραφικό

(1960)

Γεννήθηκε στη Σάμο, το 1960. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1979 – 1985), με δασκάλους τους Γ. Μόραλη και Δ. Μυταρά. Το έργο του, κινείται μεταξύ παραστατικότητας και αφαίρεσης, άλλοτε με εξπρεσιονιστική και άλλοτε με ιμπρεσιονιστική διάθεση. Τα θέματά του (εσωτερικοί χώροι, τοπία, ανθρώπινες φιγούρες), δέχονται την καταλυτική επίδραση του φωτός, ενώ κύριο εκφραστικό στοιχείο του, παραμένει το χρώμα, το οποίο χειρίζεται με ευαισθησία, δίνοντας έμφαση στις ψυχρές κλίμακες.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σαρακατσιάνος Χρήστος

user004

Βιογραφικό

(1937)

Γεννήθηκε στα Γιάννενα, το 1937. Μαθήτευσε, αρχικά κοντά στους Γ. Καζάκο, Π. Σαραφιανό και Θ. Απάρτη, και στη συνέχεια σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με το Γ. Μόραλη. Σπούδασε επίσης σκηνογραφία και διακοσμητική. Μελέτησε τη βυζαντινή και λαϊκή τέχνη, και τη ζωγραφική της αρχαιότητας απ΄όπου επηρεάστηκε ιδιαίτερα. Τόσο στη ζωγραφική όσο και στη χαρακτική αλλά και τη γλυπτική του, κυριαρχούν πληθωρικές γυναικείες φιγούρες, συνήθως γυμνές, με έντονη σχηματοποίηση και παραμορφώσεις. Στα δισδιάστατα έργα του, οι φόρμες είναι επίπεδες, με τοπικό, έντονο και ευχάριστο χρώμα και καμπύλα περιγράμματα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σάμιος Παύλος

user004

Βιογραφικό

(1948)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948 και ήδη από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με την παραδοσιακή ζωγραφική και την αγιογραφία. Παρακολούθησε προπαρασκευαστικά μαθήματα σχεδίου, στο εργαστήριο του Πάνου Σαραφιανού και το 1969, εισήχθη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών όπου σπούδασε ζωγραφική(1969 – 1972), με δασκάλους τους Ν. Νικολάου και Γ. Μόραλη. Το 1978, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου και παρέμεινε ως το 1992. Ως γνήσιος παραστατικός ζωγράφος, στρέφεται στον πραγματικό, αντικειμενικό κόσμο, για να αντλήσει τα θέματά του. Οι αφηγηματικές συνθέσεις του, εξελίσσονται σε έναν ονειρικό χώρο, όπου δεν υπάρχουν ίχνη αναγεννησιακής προοπτικής, υπάρχει όμως σαφή αίσθηση του βάθους. Μνημειακές, επιμήκεις φιγούρες, με μικρά κεφάλια και διογκωμένα εκφραστικά χέρια, κατοικούν αυτούς τους πίνακες, ο οποίοι υμνούν, τόσο τις απλές χαρές όσο και τη βιοπάλη. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε περισσότερες από 25 ατομικές εκθέσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, καθώς και στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη (αναδρομική), στο Ανόι κ.α. Συμμετείχε επίσης σε σημαντικές ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις στην Ελλάδα, στη Γαλλία και σε διάφορα άλλα μέρη του κόσμου (Ευρώπη, Ασία, Αμερική, Αυστραλία, κ. α.).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Σάμιος Παύλος

user004

Βιογραφικό

(1948)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948 και ήδη από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με την παραδοσιακή ζωγραφική και την αγιογραφία. Παρακολούθησε προπαρασκευαστικά μαθήματα σχεδίου, στο εργαστήριο του Πάνου Σαραφιανού και το 1969, εισήχθη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών όπου σπούδασε ζωγραφική(1969 – 1972), με δασκάλους τους Ν. Νικολάου και Γ. Μόραλη. Το 1978, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου και παρέμεινε ως το 1992. Ως γνήσιος παραστατικός ζωγράφος, στρέφεται στον πραγματικό, αντικειμενικό κόσμο, για να αντλήσει τα θέματά του. Οι αφηγηματικές συνθέσεις του, εξελίσσονται σε έναν ονειρικό χώρο, όπου δεν υπάρχουν ίχνη αναγεννησιακής προοπτικής, υπάρχει όμως σαφή αίσθηση του βάθους. Μνημειακές, επιμήκεις φιγούρες, με μικρά κεφάλια και διογκωμένα εκφραστικά χέρια, κατοικούν αυτούς τους πίνακες, ο οποίοι υμνούν, τόσο τις απλές χαρές όσο και τη βιοπάλη. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε περισσότερες από 25 ατομικές εκθέσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, καθώς και στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη (αναδρομική), στο Ανόι κ.α. Συμμετείχε επίσης σε σημαντικές ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις στην Ελλάδα, στη Γαλλία και σε διάφορα άλλα μέρη του κόσμου (Ευρώπη, Ασία, Αμερική, Αυστραλία, κ. α.).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Καράς Xρίστος

user002

Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1930 και σπούδασε αρχικά στην Πάντειο (1948-1950) και στη συνέχεια στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1951-1955), στο εργαστήριο ζωγραφικής των Γ. Μόραλη και Α. Γεωργιάδη καθώς και στο εργαστήριο γλυπτικής του Γ. Παππά. Με υποτροφία του ΙΚΥ, συνέχισε τις σπουδές του πάνω στην τεχνοτροπία του φρέσκο, στην Ecole des Beaux Arts του Παρισιού (1957-60). Γύρω στα 1959, αρχίζει να συνθέτει κολλάζ από σκισμένες αφίσες, αποσπάσματα εφημερίδων και άλλα χαρτικά υλικά, τονίζοντας την τυπογραφική γραφή, τα γαιώδη χρώματα και τη ματιέρα, ως απόρροια των πολλαπλών επικολλημένων επιφανειών. Η αυστηρή δομή αυτών των έργων σταδιακά απελευθερώνεται, καθώς ανιχνεύει παράλληλα τις δυνατότητες της άμορφης τέχνης και πειραματίζεται με τη χειρονομιακή πινελιά, το αβαθές πεδίο και τη σκούρα χρωματική κλίμακα, ενώ στην πορεία η φιγούρα κάνει σιγά σιγά την εμφάνιση της, προαναγγέλλοντας τη φάση του παραστατικού εξπρεσιονισμού που διανύει από το 1964 έως το 1968.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Καραβούσης Σαράντης

user002

Βιογραφικό

Αθήνα 1938-2011

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δάσκαλο το Γ. Μόραλη. Παράλληλα, ασχολήθηκε με την τέχνη της τοιχογραφίας και με τη σκηνογραφία. Το 1965-66, με υποτροφία ταξίδεψε και μελέτησε συστηματικά την αρχαία, βυζαντινή και λαϊκή τέχνη. Με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, φοίτησε στο τμήμα χαρακτικής στην Ecole des beaux Arts και στην Ecole Pratique des Hautes Etude θεωρητικά μαθήματα. Τοπία, εσωτερικά, και νεκρές φύσεις απαρτίζουν τη θεματογραφία του έργου του, το οποίο κινείται στο χώρο της μεταφυσικής ζωγραφικής, με επιρροές από τον Giorgio de Chirico και τον Giorgio Morandi. Πέθανε στην Αθήνα το 2011.

Καραβούσης Σαράντης

user002

Βιογραφικό

Αθήνα 1938-2011

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δάσκαλο το Γ. Μόραλη. Παράλληλα, ασχολήθηκε με την τέχνη της τοιχογραφίας και με τη σκηνογραφία. Το 1965-66, με υποτροφία ταξίδεψε και μελέτησε συστηματικά την αρχαία, βυζαντινή και λαϊκή τέχνη. Με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, φοίτησε στο τμήμα χαρακτικής στην Ecole des beaux Arts και στην Ecole Pratique des Hautes Etude θεωρητικά μαθήματα. Τοπία, εσωτερικά, και νεκρές φύσεις απαρτίζουν τη θεματογραφία του έργου του, το οποίο κινείται στο χώρο της μεταφυσικής ζωγραφικής, με επιρροές από τον Giorgio de Chirico και τον Giorgio Morandi. Πέθανε στην Αθήνα το 2011.

Καραβούσης Σαράντης

user002

Βιογραφικό

Αθήνα 1938-2011

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δάσκαλο το Γ. Μόραλη. Παράλληλα, ασχολήθηκε με την τέχνη της τοιχογραφίας και με τη σκηνογραφία. Το 1965-66, με υποτροφία ταξίδεψε και μελέτησε συστηματικά την αρχαία, βυζαντινή και λαϊκή τέχνη. Με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, φοίτησε στο τμήμα χαρακτικής στην Ecole des beaux Arts και στην Ecole Pratique des Hautes Etude θεωρητικά μαθήματα. Τοπία, εσωτερικά, και νεκρές φύσεις απαρτίζουν τη θεματογραφία του έργου του, το οποίο κινείται στο χώρο της μεταφυσικής ζωγραφικής, με επιρροές από τον Giorgio de Chirico και τον Giorgio Morandi. Πέθανε στην Αθήνα το 2011.

Καραβούσης Σαράντης

user002

Βιογραφικό

Αθήνα 1938-2011

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δάσκαλο το Γ. Μόραλη. Παράλληλα, ασχολήθηκε με την τέχνη της τοιχογραφίας και με τη σκηνογραφία. Το 1965-66, με υποτροφία ταξίδεψε και μελέτησε συστηματικά την αρχαία, βυζαντινή και λαϊκή τέχνη. Με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, φοίτησε στο τμήμα χαρακτικής στην Ecole des beaux Arts και στην Ecole Pratique des Hautes Etude θεωρητικά μαθήματα. Τοπία, εσωτερικά, και νεκρές φύσεις απαρτίζουν τη θεματογραφία του έργου του, το οποίο κινείται στο χώρο της μεταφυσικής ζωγραφικής, με επιρροές από τον Giorgio de Chirico και τον Giorgio Morandi. Πέθανε στην Αθήνα το 2011.

Καραβούσης Σαράντης

user002

Βιογραφικό

Αθήνα 1938-2011

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δάσκαλο το Γ. Μόραλη. Παράλληλα, ασχολήθηκε με την τέχνη της τοιχογραφίας και με τη σκηνογραφία. Το 1965-66, με υποτροφία ταξίδεψε και μελέτησε συστηματικά την αρχαία, βυζαντινή και λαϊκή τέχνη. Με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, φοίτησε στο τμήμα χαρακτικής στην Ecole des beaux Arts και στην Ecole Pratique des Hautes Etude θεωρητικά μαθήματα. Τοπία, εσωτερικά, και νεκρές φύσεις απαρτίζουν τη θεματογραφία του έργου του, το οποίο κινείται στο χώρο της μεταφυσικής ζωγραφικής, με επιρροές από τον Giorgio de Chirico και τον Giorgio Morandi. Πέθανε στην Αθήνα το 2011.

Γραμματόπουλος Κώστας

user001

Βιογραφικό

Αθήνα 1916 – 2003

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916. Ξεκίνησε τις σπουδές του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το 1934, στα εργαστήρια ζωγραφικής του Ο. Αργυρού και χαρακτικής Γ. Κεφαλληνού. Το 1940, του απονέμεται το Χρυσοβέργειο βραβείο και την ίδια χρονιά, πριν ακόμη τελειώσει τις σπουδές του, προτείνεται για την εκτέλεση αφισών με θέμα τον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Το 1954, φεύγει με υποτροφία του ΙΚΥ στο Παρίσι, όπου σπουδάζει ζωγραφική, χαρακτική, ξυλογραφία και χαλκογραφία καθώς και γραφικές τέχνες στην Ecole des Beaux-Arts, Ecole Estienne και Ecole d’Arts et Metiers. To 1949, αναλαμβάνει μετά από επιτυχία του σε διαγωνισμό, την εικονογράφηση και λιθογραφική εκτέλεση του Αλφαβηταρίου του ΟΕΣΒ. Το 1959 εκλέγεται καθηγητής της ΑΣΚΤ, στην έδρα της χαρακτικής, όπου θα διδάξει μέχρι το 1985. Το 1972 παίρνει Χρυσό Μετάλλιο Χαρακτικής στη Μπιενάλε της Φλωρεντίας και το 1974 φιλοτεχνεί το εθνόσημο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Χαράκτης και ζωγράφος, δημιουργός και δάσκαλος, διακρίνεται για την έκταση και το χαρακτήρα των αναζητήσεών του. Πέρα από το προσωπικό μορφοπλαστικό του λεξιλόγιο, κατόρθωσε ιδιαίτερα στην ξυλογραφία, κοντά στις παραδοσιακές τεχνικές και τα καθιερωμένα υλικά, να προχωρήσει και σε νέες τεχνικές και νέα υλικά. Ο τρόπος με τον οποίο καλύπτονται τα χρώματα, χωρίς να είναι σκόπιμη πάντα η χάραξη, επιτρέπει στον καλλιτέχνη να φτάνει σε εξαιρετικούς συνδυασμούς γραμμικών και χρωματικών αξιών με πλούσιες εκφραστικές προεκτάσεις.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Καραβούσης Σαράντης

user002

Βιογραφικό

Αθήνα 1938-2011

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δάσκαλο το Γ. Μόραλη. Παράλληλα, ασχολήθηκε με την τέχνη της τοιχογραφίας και με τη σκηνογραφία. Το 1965-66, με υποτροφία ταξίδεψε και μελέτησε συστηματικά την αρχαία, βυζαντινή και λαϊκή τέχνη. Με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, φοίτησε στο τμήμα χαρακτικής στην Ecole des beaux Arts και στην Ecole Pratique des Hautes Etude θεωρητικά μαθήματα. Τοπία, εσωτερικά, και νεκρές φύσεις απαρτίζουν τη θεματογραφία του έργου του, το οποίο κινείται στο χώρο της μεταφυσικής ζωγραφικής, με επιρροές από τον Giorgio de Chirico και τον Giorgio Morandi. Πέθανε στην Αθήνα το 2011.

Καραβούσης Σαράντης

user002

Βιογραφικό

Αθήνα 1938-2011

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δάσκαλο το Γ. Μόραλη. Παράλληλα, ασχολήθηκε με την τέχνη της τοιχογραφίας και με τη σκηνογραφία. Το 1965-66, με υποτροφία ταξίδεψε και μελέτησε συστηματικά την αρχαία, βυζαντινή και λαϊκή τέχνη. Με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, φοίτησε στο τμήμα χαρακτικής στην Ecole des beaux Arts και στην Ecole Pratique des Hautes Etude θεωρητικά μαθήματα. Τοπία, εσωτερικά, και νεκρές φύσεις απαρτίζουν τη θεματογραφία του έργου του, το οποίο κινείται στο χώρο της μεταφυσικής ζωγραφικής, με επιρροές από τον Giorgio de Chirico και τον Giorgio Morandi. Πέθανε στην Αθήνα το 2011.

Παντελιάς Μιλτιάδης

user003

Βιογραφικό

(1954)

Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1954. Μαθήτευσε αρχικά κοντά στο θείο του, χαράκτη Φ. Μαστιχιάδη και στη συνέχεια σπούδασε χαρακτική στην Ecole des Beaux Arts (1974-78) στο Παρίσι. Ασχολήθηκε τόσο με τη χαρακτική όσο και με τη ζωγραφική. Το έργο του, είναι ανθρωποκεντρικό, με κυρίαρχη τη γυναικεία μορφή. Κύριο χαρακτηριστικό του εικαστικού του ιδιώματος είναι η επαναφορά των ζωγραφικών αξιών και η επανεκτίμηση τους κάτω από ένα νέο οπτικό πρίσμα. Μέσα από διάφορες τεχνικές παρεμβάσεις, δίνει την αίσθηση της φθοράς του χρόνου και διακόπτει τη θεματική ολοκλήρωση, προς όφελος της ελευθερίας του σχεδίου. Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έχει συμμετάσχει επίσης σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και συναντήσεις τέχνης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει φιλοτεχνήσει πλήθος χαρακτικών για συλλεκτικές εκδόσεις και έχει εικονογραφήσει ποιητικές συλλογές.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Παντελιάς Μιλτιάδης

user003

Βιογραφικό

(1954)

Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1954. Μαθήτευσε αρχικά κοντά στο θείο του, χαράκτη Φ. Μαστιχιάδη και στη συνέχεια σπούδασε χαρακτική στην Ecole des Beaux Arts (1974-78) στο Παρίσι. Ασχολήθηκε τόσο με τη χαρακτική όσο και με τη ζωγραφική. Το έργο του, είναι ανθρωποκεντρικό, με κυρίαρχη τη γυναικεία μορφή. Κύριο χαρακτηριστικό του εικαστικού του ιδιώματος είναι η επαναφορά των ζωγραφικών αξιών και η επανεκτίμηση τους κάτω από ένα νέο οπτικό πρίσμα. Μέσα από διάφορες τεχνικές παρεμβάσεις, δίνει την αίσθηση της φθοράς του χρόνου και διακόπτει τη θεματική ολοκλήρωση, προς όφελος της ελευθερίας του σχεδίου. Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έχει συμμετάσχει επίσης σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και συναντήσεις τέχνης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει φιλοτεχνήσει πλήθος χαρακτικών για συλλεκτικές εκδόσεις και έχει εικονογραφήσει ποιητικές συλλογές.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Παντελιάς Μιλτιάδης

user003

Βιογραφικό

(1954)

Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1954. Μαθήτευσε αρχικά κοντά στο θείο του, χαράκτη Φ. Μαστιχιάδη και στη συνέχεια σπούδασε χαρακτική στην Ecole des Beaux Arts (1974-78) στο Παρίσι. Ασχολήθηκε τόσο με τη χαρακτική όσο και με τη ζωγραφική. Το έργο του, είναι ανθρωποκεντρικό, με κυρίαρχη τη γυναικεία μορφή. Κύριο χαρακτηριστικό του εικαστικού του ιδιώματος είναι η επαναφορά των ζωγραφικών αξιών και η επανεκτίμηση τους κάτω από ένα νέο οπτικό πρίσμα. Μέσα από διάφορες τεχνικές παρεμβάσεις, δίνει την αίσθηση της φθοράς του χρόνου και διακόπτει τη θεματική ολοκλήρωση, προς όφελος της ελευθερίας του σχεδίου. Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έχει συμμετάσχει επίσης σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και συναντήσεις τέχνης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει φιλοτεχνήσει πλήθος χαρακτικών για συλλεκτικές εκδόσεις και έχει εικονογραφήσει ποιητικές συλλογές.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πανταλέων Θεόδωρος

user003

Βιογραφικό

(1945)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε στο ΑΤΙ γραφικές τέχνες και ζωγραφική με τον Η. Δεκουλάκο. Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα έργα κλασικών ζωγράφων και επηρεάζεται από παλιές έγχρωμες λιθογραφίες. Χρησιμοποιεί τόσο την ελαιογραφία όσο και μικτές τεχνικές. Η θεματογραφία του, αναφέρεται σε ονειρικά και φανταστικά σύνολα στην κατεύθυνση του σουρεαλισμού και της αυτόματης γραφής. Η ζωγραφική του, διακρίνεται για τη σχηματοποίηση των μορφών και τις τονισμένες παραμορφώσεις, την ονειρική ατμόσφαιρα και τον προβληματικό χώρο, την εσωτερικότητα του χρώματος και την πληρότητα της γραμμής του. Τα ίδια στοιχεία χαρακτηρίζουν και το χαρακτικό του έργο, ιδιαίτερα τις λιθογραφίες, όπου εμφανίζονται η ίδια θεματογραφία, και παρόμοιο μορφοπλαστικό λεξιλόγιο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ορφανός Λάμπρος

user003

Βιογραφικό

Αθήνα 1916 – 1995

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1938-43), ζωγραφική με δασκάλους του Ο. Αργυρό και Ε. Θωμόπουλο, χαρακτική με το Γ. Κεφαλληνό, και ιστορία της τέχνης με τον Π. Πρεβελάκη. Δίδαξε για ένα χρόνο καλλιτεχνικά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και από το 1949 εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος ως χαράκτης χαρτονιμισμάτων. Με υποτροφία του ΙΚΥ συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux Arts (1952-55) στο Παρίσι, με δάσκαλο το R. Cami. Παράλληλα, φοίτησε στο College Technique Estienne, όπου συμπλήρωσε τις γνώσεις του στην τέχνη του βιβλίου και στη χάραξη γραμματοσήμων. Το ζωγραφικό του έργο (υδατογραφίες και λάδια), διαπνέεται από υπαιθριστικές-εξπρεσιονιστικές αντιλήψεις, και σε συνδυασμό με κάποια μεταϊμπρεσιονιστικά στοιχεία, τείνει προς την αφαίρεση. Στο χαρακτικό του έργο, μεταφράζει σε ένα εκλεπτισμένο γραφισμό, προσωπογραφίες, τοπία και συνθέσεις, χρησιμοποιώντας όλες τις γνωστές τεχνικές της χάραξης και ιδιαίτερα τη χαλκογραφία. Παρουσίασε το έργο του σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και συμμετείχε σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις. Αναδρομική του έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1994 στην Αθήνα (Υάκινθος). Πέθανε στην Αθήνα το 1995.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ορφανός Λάμπρος

user003

Βιογραφικό

Αθήνα 1916 – 1995

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1938-43), ζωγραφική με δασκάλους του Ο. Αργυρό και Ε. Θωμόπουλο, χαρακτική με το Γ. Κεφαλληνό, και ιστορία της τέχνης με τον Π. Πρεβελάκη. Δίδαξε για ένα χρόνο καλλιτεχνικά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και από το 1949 εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος ως χαράκτης χαρτονιμισμάτων. Με υποτροφία του ΙΚΥ συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux Arts (1952-55) στο Παρίσι, με δάσκαλο το R. Cami. Παράλληλα, φοίτησε στο College Technique Estienne, όπου συμπλήρωσε τις γνώσεις του στην τέχνη του βιβλίου και στη χάραξη γραμματοσήμων. Το ζωγραφικό του έργο (υδατογραφίες και λάδια), διαπνέεται από υπαιθριστικές-εξπρεσιονιστικές αντιλήψεις, και σε συνδυασμό με κάποια μεταϊμπρεσιονιστικά στοιχεία, τείνει προς την αφαίρεση. Στο χαρακτικό του έργο, μεταφράζει σε ένα εκλεπτισμένο γραφισμό, προσωπογραφίες, τοπία και συνθέσεις, χρησιμοποιώντας όλες τις γνωστές τεχνικές της χάραξης και ιδιαίτερα τη χαλκογραφία. Παρουσίασε το έργο του σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και συμμετείχε σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις. Αναδρομική του έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1994 στην Αθήνα (Υάκινθος). Πέθανε στην Αθήνα το 1995.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ορφανός Λάμπρος

user003

Βιογραφικό

Αθήνα 1916 – 1995

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1938-43), ζωγραφική με δασκάλους του Ο. Αργυρό και Ε. Θωμόπουλο, χαρακτική με το Γ. Κεφαλληνό, και ιστορία της τέχνης με τον Π. Πρεβελάκη. Δίδαξε για ένα χρόνο καλλιτεχνικά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και από το 1949 εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος ως χαράκτης χαρτονιμισμάτων. Με υποτροφία του ΙΚΥ συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux Arts (1952-55) στο Παρίσι, με δάσκαλο το R. Cami. Παράλληλα, φοίτησε στο College Technique Estienne, όπου συμπλήρωσε τις γνώσεις του στην τέχνη του βιβλίου και στη χάραξη γραμματοσήμων. Το ζωγραφικό του έργο (υδατογραφίες και λάδια), διαπνέεται από υπαιθριστικές-εξπρεσιονιστικές αντιλήψεις, και σε συνδυασμό με κάποια μεταϊμπρεσιονιστικά στοιχεία, τείνει προς την αφαίρεση. Στο χαρακτικό του έργο, μεταφράζει σε ένα εκλεπτισμένο γραφισμό, προσωπογραφίες, τοπία και συνθέσεις, χρησιμοποιώντας όλες τις γνωστές τεχνικές της χάραξης και ιδιαίτερα τη χαλκογραφία. Παρουσίασε το έργο του σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και συμμετείχε σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις. Αναδρομική του έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1994 στην Αθήνα (Υάκινθος). Πέθανε στην Αθήνα το 1995.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Γαΐτης Γιάννης

user001

Βιογραφικό

Αθήνα 1923-1984

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1923 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών από όπου αποφοίτησε το 1951. Το 1954 φεύγει για το Παρίσι, όπου συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux-Arts και στην Academie de la Grande Chaumiere. Τα χρόνια που ακολουθούν στρέφεται στις αφηρημένες τάσεις ενώ από το 1960 κατευθύνεται όλο και περισσότερο προς ένα πιο προσωπικό μορφοπλαστικό ιδίωμα, πορεία που ολοκληρώνεται το 1966, όταν στρέφεται στις κατασκευές. Εργάζεται τόσο στην Αθήνα όσο και στο Παρίσι και από το 1967 παρουσιάζει τα γνωστά του «ανθρωπάκια». Αρχικά, η δουλειά του είχε ως αφετηρία της την οπτική πραγματικότητα- προσωπογραφίες και εικόνες του φυσικού χώρου. Το λεξιλόγιό του ρεαλιστικό, αλλά με μία τάση αξιοποίησης τύπων του κυβισμού και του εξπρεσιονισμού. Την περίοδο 1957-58 κινείται στα πλαίσια του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, δίνοντας ενεργητικές συνθέσεις με χρωματικές αντιθέσεις, δυναμικό και επεκτατικό χώρο και καταφέρνοντας να συνδυάσει το πνεύμα και την ελευθερία του σουρεαλισμού με την ένταση και το εξωτερικό πάθος του εξπρεσιονισμού. Στην κατεύθυνση αυτή θα προχωρήσει σαφέστερα από τη δεκαετία του 1970, όπου πλέον στα έργα του επικρατεί ένα και μόνο θέμα, το γνωστό σε όλους «ανθρωπάκι». Από το 1975 κα μετά, ως τις τελευταίες προσπάθειές του, προχωρεί στην ίδια κατεύθυνση, με τις τυποποιημένες ανθρώπινες μορφές να πολλαπλασιάζονται, να μαζικοποιούνται και να παρουσιάζονται με διάφορους τρόπους, συχνά σαν ηθοποιοί και θεατές, θύτες και θύματα της ίδιας της ζωής τους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ορφανός Λάμπρος

user003

Βιογραφικό

Αθήνα 1916 – 1995

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1938-43), ζωγραφική με δασκάλους του Ο. Αργυρό και Ε. Θωμόπουλο, χαρακτική με το Γ. Κεφαλληνό, και ιστορία της τέχνης με τον Π. Πρεβελάκη. Δίδαξε για ένα χρόνο καλλιτεχνικά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και από το 1949 εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος ως χαράκτης χαρτονιμισμάτων. Με υποτροφία του ΙΚΥ συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux Arts (1952-55) στο Παρίσι, με δάσκαλο το R. Cami. Παράλληλα, φοίτησε στο College Technique Estienne, όπου συμπλήρωσε τις γνώσεις του στην τέχνη του βιβλίου και στη χάραξη γραμματοσήμων. Το ζωγραφικό του έργο (υδατογραφίες και λάδια), διαπνέεται από υπαιθριστικές-εξπρεσιονιστικές αντιλήψεις, και σε συνδυασμό με κάποια μεταϊμπρεσιονιστικά στοιχεία, τείνει προς την αφαίρεση. Στο χαρακτικό του έργο, μεταφράζει σε ένα εκλεπτισμένο γραφισμό, προσωπογραφίες, τοπία και συνθέσεις, χρησιμοποιώντας όλες τις γνωστές τεχνικές της χάραξης και ιδιαίτερα τη χαλκογραφία. Παρουσίασε το έργο του σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και συμμετείχε σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις. Αναδρομική του έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1994 στην Αθήνα (Υάκινθος). Πέθανε στην Αθήνα το 1995.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μαστιχιάδης Φώτης

user003

Βιογραφικό

Αϊβαλί 1913 – Αθήνα 1997

Γεννήθηκε στο Αϊβαλί το 1913. Το 1922, στη Μικρασιατική Καταστροφή, κατέφυγε στη Μυτιλήνη και τον επόμενο χρόνο εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη. Από πολύ νέος έδειξε την κλίση του στο σχέδιο και, ήδη από το 1929, άρχισε να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά («Φως», «Μακεδονία», «Διάπλαση των Παίδων», κ.ά.), δημοσιεύοντας εικονογραφήσεις, γελοιογραφίες και σκίτσα. Το 1939, μετέβη στην Αθήνα όπου μυήθηκε στις τεχνικές της χαρακτικής, ιδίως της λιθογραφίας και της χρωμολιθογραφίας, στο εργοστάσιο γραφικών τεχνών ΑΣΠΙΩΤΗ-ΕΛΚΑ. Παράλληλα μαθήτευσε για δύο χρόνια στο πλευρό του Φώτη Κόντογλου. Το 1942, προσλήφθηκε από την Τράπεζα της Ελλάδος και ειδικεύτηκε στη χαλκογραφική χάραξη τραπεζογραμματίων, όπου συνεργάστηκε στενά με τον χαράκτη Αλέξανδρο Κορογιαννάκη. Στο έργο του ασχολήθηκε με όλα τα είδη χαρακτικής (χαλκογραφία, λινόλεουμ, λιθογραφία), καθώς και με τη μονοτυπία, με ιδιαίτερη όμως επίδοση στην οξυγραφία. Η καλλιτεχνική του δημιουργία είναι στο σύνολο της παραστατική και ανθρωποκεντρική. Το βαθύτερο ενδιαφέρον του, το εστιάζει ιδιαίτερα στον αιώνιο αγώνα του ανθρώπου ενάντια στην καταλυτική δύναμη του χρόνου και την αίσθηση της φθοράς και της ερήμωσης. Το έργο του, έχει παρουσιαστεί σε αρκετές ατομικές εκθέσεις, ενώ π συμμετείχε σε πλήθος ομαδικών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: «Ινστιτούτο σύγχρονης ελληνικής τέχνης» contemporary greek art institute

Ζαχαριουδάκης Μανώλης

user002

Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1979-1984) με καθηγητές τους Δ. Κοκκινίδη και Ν. Κεσσανλή. Από τα πρώτα του κιόλας έργα, καλλιεργείται μία πηγαία ευχέρεια και μία έντεχνη αφέλεια της γλώσσας, με την οποία αφηγείται σε ύφος χιουμοριστικό και σατιρικό τη διασταύρωση των νοητικών και αισθητικών ερεθισμάτων που δέχεται ο καλλιτέχνης, τόσο από την ιστορία του πολιτισμού και της τέχνης, όσο και από τα βιώματα της σύγχρονης καθημερινότητας. Χρησιμοποιεί παραδοσιακά υλικά και μέσα, δηλώνοντας με ευκρίνεια την ταυτότητα της μεταμοντέρνας αισθητικής αναζήτησης. Έχει εικονογραφήσει βιβλία και εξώφυλλα δίσκων και έχει ασχοληθεί με την εικαστική επιμέλεια προγραμμάτων για υπολογιστές και τη γραφική επεξεργασία ηλεκτρονικών τίτλων.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μυταράς Δημήτρης

user003

Βιογραφικο

Χαλκίδα 1934 – Αθήνα 2017

Γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1934. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1953 – 57) με δασκάλους τους Σ. Παπαλουκά και Γ. Μόραλη. Στη συνέχεια, σπούδασε σκηνογραφία στο Παρίσι στην Ecole des Arts Decoratifs (1961-64) και παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα εσωτερικής διακόσμησης στην Ecole d’Arts et Metiers. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του και την επιστροφή του στην Αθήνα το 1964, ανέλαβε τη διεύθυνση του Εργαστηρίου Εσωτερικής Διακόσμησης του ΑΤΙ. Το 1969, διορίστηκε βοηθός στο Εργαστήριο Ζωγραφικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών όπου το 1977 εξελέγη τακτικός καθηγητής. Εικαστικός δημιουργός με πολυδιάστατη δραστηριότητα και επίδοση σε πολλούς τομείς, επέδειξε μεγάλη παραγωγή σχεδίων και ζωγραφικών έργων, σκηνογραφιών και ενδυματολογικών μελετών, καθώς και δημιουργιών εφαρμοσμένης τέχνης. Στο έργο του, υπάρχει έκδηλος ένας αφαιρετικός εξπρεσιονισμός, ενώ συχνά διαπνέεται από τάσεις μεταφυσικής γραφής. Το έργο τουμ παρουσιάστηκε σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Βραβεύτηκε για τη συμμετοχή του στην Έκθεση Νέων Ζωγράφων (Ζυγός, 1958) και στην Πανελλαδική Έκθεση Νέων (1961). Συμμετείχε στις Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1958, 1966), Μπιενάλε Νέων (Παρίσι, 1960), Μπιενάλε Sao Paulo (1966) και Μπιενάλε Βενετίας (1972). Αρκετές είναι και οι αναδρομικές του εκθέσεις: 1989 (Πινακοθήκη Πιερίδη και Βελλίδειο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης), 1992 (Château de Chenonceau, Loire, Γαλλία), 1993 (Expo 93, Τόκυο, Ιαπωνία), 1995 (Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα), 1998 (Millesgarden Museum, Στοκχόλμη), 2001 (Palazzo Vecchio, Φλωρεντία,) και 2006 (Δημοτική Πινακοθήκη, Θεσσαλονίκη).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μποκόρος Χρήστος

user003

Βιογραφικό

Γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1956. Σπούδασε νομικά στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, και κατόπιν ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δάσκαλο το Δ. Μυταρά. Από τις πρώτες φάσεις της δημιουργίας του μέχρι τα έργα της ωριμότητας του, η κυρίαρχη προσωπική ερμηνεία του κόσμου αποκτά βαθμιαία ένα χαρακτήρα ευρύτερα αντιπροσωπευτικό, καθώς τα επιμέρους αντικείμενα τείνουν να εκφράσουν καθολικές ιδέες. Στο σύνολο του έργου του, υπάρχει μία στοχαστική αναφορά σε στοιχεία της παράδοσης, καλλιτεχνικά και πολιτισμικά, αλλά και μία σαφής υπαρξιακή διάσταση. Το έργο του, λειτουργεί μάλλον ποιητικά, παρά ρεαλιστικά, αν και οι εικόνες αγγίζουν τα όρια της οφθαλμαπάτης, χάρη στην υψηλή ποιότητα της εκτέλεσης. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ έχει συμμετάσχει σε αρκετές διεθνείς διοργανώσεις, όπως το 24ο Φεστιβάλ διεθνούς ζωγραφικής (Cagnes-sur-Mer, Γαλλία, 1992), όπου βραβεύτηκε με το Grand Prix και η 13η Mεσογειακή Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Νίκαιας (1994, Γαλλία), όπου κέρδισε το βραβείο της πόλης Saint Paul de Vence. Το 2000 οργανώθηκαν αναδρομικές παρουσιάσεις του έργου του στο Ίδρυμα Παπαστράτου στο Αγρίνιο και στο Ίδρυμα Π. & Μ. Κυδωνιέως στην Άνδρο. Το 2009 εκδόθηκε μονογραφία για το σύνολο του έργου του.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μαστιχιάδης Φώτης

user003

Βιογραφικό

Αϊβαλί 1913 – Αθήνα 1997

Γεννήθηκε στο Αϊβαλί το 1913. Το 1922, στη Μικρασιατική Καταστροφή, κατέφυγε στη Μυτιλήνη και τον επόμενο χρόνο εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη. Από πολύ νέος έδειξε την κλίση του στο σχέδιο και, ήδη από το 1929, άρχισε να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά («Φως», «Μακεδονία», «Διάπλαση των Παίδων», κ.ά.), δημοσιεύοντας εικονογραφήσεις, γελοιογραφίες και σκίτσα. Το 1939, μετέβη στην Αθήνα όπου μυήθηκε στις τεχνικές της χαρακτικής, ιδίως της λιθογραφίας και της χρωμολιθογραφίας, στο εργοστάσιο γραφικών τεχνών ΑΣΠΙΩΤΗ-ΕΛΚΑ. Παράλληλα μαθήτευσε για δύο χρόνια στο πλευρό του Φώτη Κόντογλου. Το 1942, προσλήφθηκε από την Τράπεζα της Ελλάδος και ειδικεύτηκε στη χαλκογραφική χάραξη τραπεζογραμματίων, όπου συνεργάστηκε στενά με τον χαράκτη Αλέξανδρο Κορογιαννάκη. Στο έργο του ασχολήθηκε με όλα τα είδη χαρακτικής (χαλκογραφία, λινόλεουμ, λιθογραφία), καθώς και με τη μονοτυπία, με ιδιαίτερη όμως επίδοση στην οξυγραφία. Η καλλιτεχνική του δημιουργία είναι στο σύνολο της παραστατική και ανθρωποκεντρική. Το βαθύτερο ενδιαφέρον του, το εστιάζει ιδιαίτερα στον αιώνιο αγώνα του ανθρώπου ενάντια στην καταλυτική δύναμη του χρόνου και την αίσθηση της φθοράς και της ερήμωσης. Το έργο του, έχει παρουσιαστεί σε αρκετές ατομικές εκθέσεις, ενώ π συμμετείχε σε πλήθος ομαδικών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: «Ινστιτούτο σύγχρονης ελληνικής τέχνης» contemporary greek art institute

Μαστιχιάδης Φώτης

user003

Βιογραφικό

Αϊβαλί 1913 – Αθήνα 1997

Γεννήθηκε στο Αϊβαλί το 1913. Το 1922, στη Μικρασιατική Καταστροφή, κατέφυγε στη Μυτιλήνη και τον επόμενο χρόνο εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη. Από πολύ νέος έδειξε την κλίση του στο σχέδιο και, ήδη από το 1929, άρχισε να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά («Φως», «Μακεδονία», «Διάπλαση των Παίδων», κ.ά.), δημοσιεύοντας εικονογραφήσεις, γελοιογραφίες και σκίτσα. Το 1939, μετέβη στην Αθήνα όπου μυήθηκε στις τεχνικές της χαρακτικής, ιδίως της λιθογραφίας και της χρωμολιθογραφίας, στο εργοστάσιο γραφικών τεχνών ΑΣΠΙΩΤΗ-ΕΛΚΑ. Παράλληλα μαθήτευσε για δύο χρόνια στο πλευρό του Φώτη Κόντογλου. Το 1942, προσλήφθηκε από την Τράπεζα της Ελλάδος και ειδικεύτηκε στη χαλκογραφική χάραξη τραπεζογραμματίων, όπου συνεργάστηκε στενά με τον χαράκτη Αλέξανδρο Κορογιαννάκη. Στο έργο του ασχολήθηκε με όλα τα είδη χαρακτικής (χαλκογραφία, λινόλεουμ, λιθογραφία), καθώς και με τη μονοτυπία, με ιδιαίτερη όμως επίδοση στην οξυγραφία. Η καλλιτεχνική του δημιουργία είναι στο σύνολο της παραστατική και ανθρωποκεντρική. Το βαθύτερο ενδιαφέρον του, το εστιάζει ιδιαίτερα στον αιώνιο αγώνα του ανθρώπου ενάντια στην καταλυτική δύναμη του χρόνου και την αίσθηση της φθοράς και της ερήμωσης. Το έργο του, έχει παρουσιαστεί σε αρκετές ατομικές εκθέσεις, ενώ π συμμετείχε σε πλήθος ομαδικών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: «Ινστιτούτο σύγχρονης ελληνικής τέχνης» contemporary greek art institute

Μαστιχιάδης Φώτης

user003

Βιογραφικό

Αϊβαλί 1913 – Αθήνα 1997

Γεννήθηκε στο Αϊβαλί το 1913. Το 1922, στη Μικρασιατική Καταστροφή, κατέφυγε στη Μυτιλήνη και τον επόμενο χρόνο εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη. Από πολύ νέος έδειξε την κλίση του στο σχέδιο και, ήδη από το 1929, άρχισε να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά («Φως», «Μακεδονία», «Διάπλαση των Παίδων», κ.ά.), δημοσιεύοντας εικονογραφήσεις, γελοιογραφίες και σκίτσα. Το 1939, μετέβη στην Αθήνα όπου μυήθηκε στις τεχνικές της χαρακτικής, ιδίως της λιθογραφίας και της χρωμολιθογραφίας, στο εργοστάσιο γραφικών τεχνών ΑΣΠΙΩΤΗ-ΕΛΚΑ. Παράλληλα μαθήτευσε για δύο χρόνια στο πλευρό του Φώτη Κόντογλου. Το 1942, προσλήφθηκε από την Τράπεζα της Ελλάδος και ειδικεύτηκε στη χαλκογραφική χάραξη τραπεζογραμματίων, όπου συνεργάστηκε στενά με τον χαράκτη Αλέξανδρο Κορογιαννάκη. Στο έργο του ασχολήθηκε με όλα τα είδη χαρακτικής (χαλκογραφία, λινόλεουμ, λιθογραφία), καθώς και με τη μονοτυπία, με ιδιαίτερη όμως επίδοση στην οξυγραφία. Η καλλιτεχνική του δημιουργία είναι στο σύνολο της παραστατική και ανθρωποκεντρική. Το βαθύτερο ενδιαφέρον του, το εστιάζει ιδιαίτερα στον αιώνιο αγώνα του ανθρώπου ενάντια στην καταλυτική δύναμη του χρόνου και την αίσθηση της φθοράς και της ερήμωσης. Το έργο του, έχει παρουσιαστεί σε αρκετές ατομικές εκθέσεις, ενώ π συμμετείχε σε πλήθος ομαδικών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: «Ινστιτούτο σύγχρονης ελληνικής τέχνης» contemporary greek art institute
Page 2 of 3
1 2 3