Τζομπανάκης Μανόλης


Βιογραφικό

(1943)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1943. Σπούδασε γλυπτική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας (1961-1962) κοντά στον Βενάντζο Κροτσέττι και στη συνέχεια στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης (1963-1969), όπου παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα διακοσμητικής και νωπογραφίας. Την περίοδο 1967-1970 διετέλεσε επιμελητής της έδρας γλυπτικής του ιδρύματος. Καλλιτέχνης ανθρωποκεντρικός, εμπνέεται τα θέματα του από την ιστορία, το μύθο, την αρχαία Ελλάδα, τη φύση, αλλά και την κοινωνικοπολιτική ζωή. Χρησιμοποιώντας ποικίλα υλικά – ορείχαλκο, μάρμαρο, πέτρα, ατσάλι, ξύλο και οπλισμένο σκυρόδεμα – δημιουργεί έργα τα οποία χαρακτηρίζονται από την έντονη κίνηση και το συνδυασμό κυβιστικών και φουτουριστικών στοιχείων, ενώ με την ανάλυση των μορφών σε γεωμετρικά σχήματα και την ανασύνθεσή τους με αιχμηρές τομές όγκων τις ανάγει σε σύμβολα. Το 1971 παρουσίασε την πρώτη ατομική του έκθεση στη γκαλερί Schneider στη Ρώμη, την οποία ακολούθησαν ατομικές στην Ιταλία, στην Ελλάδα και άλλες χώρες. Έλαβε επίσης μέρος σε Πανελλήνιες και σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως η Μπιενάλε Γλυπτικής της Βουδαπέστης το 1975 και η Μπιενάλε del Bronzetto της Ραβέννας το 1979, όπου κέρδισε το χρυσό μετάλλιο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Ανδρεαδάκης Δημήτρης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1964. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δασκάλους τον Τ. Πατρασκίδη και τον Δ. Μυταρά. Από το 1991 έως το 1996 συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts του Παρισιού με καθηγητές τους Pierre Carron και Vladimir Velickovic. Κατά τη διάρκεια των προπτυχιακών (1986-1991) και μεταπτυχιακών του σπουδών (1992-1996) υπήρξε υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.), της Γαλλικής Κυβέρνησης, του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης και του Ιδρύματος Α. Γ. Λεβέντη. To 2008, εξελέγη επίκουρος καθηγητής για το μάθημα των Εικαστικών Τεχνών, στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης, που βρίσκεται στα Χανιά. Έργα του βρίσκονται σε μουσεία, πινακοθήκες, δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ενδεικτικά αναφέρονται: Eθνική Πινακοθήκη, Μουσείο Μπενάκη, Βουλή των Ελλήνων, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Μουσείο Φρυσίρα, Πινακοθήκη Κουβουτσάκη, Συλλογή Π. Γερολυμάτου, Συλλογή Γ. & Μ. Διαμαντίδη, Συλλογή Δ. Ματζώρου, Συλλογή Σ. Μπεργελέ, Α. Χατζηϊωάννου, Θ. Μιχαηλίδη, Κοινωφελές Ιδρυμα Aλέξανδρος Σ. Ωνάσης (Νέα Υόρκη) κα. To 2008, εξελέγη επίκουρος καθηγητής για το μάθημα των Εικαστικών Τεχνών, στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης, που βρίσκεται στα Χανιά.
Andreadakis Dimitris was born in Chania in 1964. He studied in Athens School of Fine Arts with T. Patraschidis and D. Mytaras. From 1991 to 1996 he continued with post-graduate studies, in Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts in Paris with Pierre Carron and Vladimir Velickovic. Throughout his undergraduate studies (1986-1991) and post-graduate studies (1992-1996) he has been a scholar of State Scholarships Foundation (I.K.Y.), of the French Government, of the Public Benefit Foundation Alexandros S. Onassis and of A. G. Leventis Foundation. In 2008, he was elected as deputy professor for the lesson of Visual Arts, in the department of Architecture in the Technical University of Crete. Works of his can be found in museums, galleries, public and private collections in Greece and abroad. (National Gallery, Benaki Museum, Greek Parliament, Macedonian Museum of Contemporary Art, Municipal Art Gallery of Chania, Frysiras Museum, Kouvoutsaki Gallery, P. Gerolimatos collection, G&M Diamantidis collection, D. Matzoros collection, S. Bergele collection, A. Chatzioannou collection, Th. Michailidi, the Public Benefit Foundation Alexandros S. Onassis (New York) etc

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Κομιανού Άρια


Βιογραφικό

Αθήνα 1938-2015

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1960-1969), με δάσκαλο τον Κ. Γραμματόπουλο, και παράλληλα τυπογραφία και τέχνη του βιβλίου. Η θεματογραφία της έχει ως αφετηρία διάφορα θέματα, όπως πουλιά, λουλούδια και γυναικείες μορφές αποσπασματικά δοσμένες, έτσι ώστε να παίρνουν συμβολικές προεκτάσεις. Αυτό που κυριαρχεί στο σύνολο του έργου της είναι το ενιαίο και καθαρά προσωπικό μορφοπλαστικό λεξιλόγιο, ένα λεξιλόγιο που βασίζεται στον υπαινικτικό χαρακτήρα του χώρου και στα συχνά αινιγματικά θέματα. Το κλίμα μέσα στο οποίο κινείται η χαρακτική της είναι ένας συνδυασμός σουρεαλιστικής ελευθερίας και εξπρεσιονιστικής έντασης και δυναμισμού. Παρουσίασε το έργο της σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με συμμετοχές σε Πανελλήνιες εκθέσεις (1963, 1965, 1969, 1971, 1973, 1987), όπως και σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων στις Μπιενάλε χαρακτικής Αλεξάνδρειας 1971, Μπάντεν-Μπάντεν 1983, Ταϊπέι Ταϊβάν 1987, 1989, Ρώμης 1995, στην Mostra Internazionale di Bianco e Nero, Λουγκάνο 1966, στην Xylonmuseum Σβέτσινγκεν 1994, στην Ibizagrafik, Ισπανία 1994, και σε σημαντικά αφιερώματα στην τέχνη της χαρακτικής. Πέθανε στην Αθήνα το 2015.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κομιανού Άρια


Βιογραφικό

Αθήνα 1938-2015

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1960-1969), με δάσκαλο τον Κ. Γραμματόπουλο, και παράλληλα τυπογραφία και τέχνη του βιβλίου. Η θεματογραφία της έχει ως αφετηρία διάφορα θέματα, όπως πουλιά, λουλούδια και γυναικείες μορφές αποσπασματικά δοσμένες, έτσι ώστε να παίρνουν συμβολικές προεκτάσεις. Αυτό που κυριαρχεί στο σύνολο του έργου της είναι το ενιαίο και καθαρά προσωπικό μορφοπλαστικό λεξιλόγιο, ένα λεξιλόγιο που βασίζεται στον υπαινικτικό χαρακτήρα του χώρου και στα συχνά αινιγματικά θέματα. Το κλίμα μέσα στο οποίο κινείται η χαρακτική της είναι ένας συνδυασμός σουρεαλιστικής ελευθερίας και εξπρεσιονιστικής έντασης και δυναμισμού. Παρουσίασε το έργο της σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με συμμετοχές σε Πανελλήνιες εκθέσεις (1963, 1965, 1969, 1971, 1973, 1987), όπως και σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων στις Μπιενάλε χαρακτικής Αλεξάνδρειας 1971, Μπάντεν-Μπάντεν 1983, Ταϊπέι Ταϊβάν 1987, 1989, Ρώμης 1995, στην Mostra Internazionale di Bianco e Nero, Λουγκάνο 1966, στην Xylonmuseum Σβέτσινγκεν 1994, στην Ibizagrafik, Ισπανία 1994, και σε σημαντικά αφιερώματα στην τέχνη της χαρακτικής. Πέθανε στην Αθήνα το 2015.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μαρκάκη Τζένη


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939 και σπούδασε χαρακτική και καλλιτεχνική τυπογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1961-65), με δάσκαλο τον Κ. Γραμματόπουλο. Η χαρακτική της, διακρίνεται για τη λιτότητα των εκφραστικών μέσων, τη χρωματική της ευγένεια και την έμφαση στο ουσιαστικό. Αρχικά κινήθηκε στα πλαίσια της αφηρημένης τέχνη δίνοντας έργα με εμφανή εξπρεσιονιστικά χαρακτηριστικά ενώ από τη δεκαετία του ’70 εισάγει στη δουλειά της και κονστρουκτιβιστικά δομικά στοιχεία με συμβολιστικές προεκτάσεις. Αργότερα, στράφηκε προς την αναπαραστατική ζωγραφική, δίνοντας κυρίως τοπία με αφαιρετικές διατυπώσεις και διακοσμητικές τάσεις.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Τζομπανάκης Μανόλης


Βιογραφικό

(1943)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1943. Σπούδασε γλυπτική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας (1961-1962) κοντά στον Βενάντζο Κροτσέττι και στη συνέχεια στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης (1963-1969), όπου παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα διακοσμητικής και νωπογραφίας. Την περίοδο 1967-1970 διετέλεσε επιμελητής της έδρας γλυπτικής του ιδρύματος. Καλλιτέχνης ανθρωποκεντρικός, εμπνέεται τα θέματα του από την ιστορία, το μύθο, την αρχαία Ελλάδα, τη φύση, αλλά και την κοινωνικοπολιτική ζωή. Χρησιμοποιώντας ποικίλα υλικά – ορείχαλκο, μάρμαρο, πέτρα, ατσάλι, ξύλο και οπλισμένο σκυρόδεμα – δημιουργεί έργα τα οποία χαρακτηρίζονται από την έντονη κίνηση και το συνδυασμό κυβιστικών και φουτουριστικών στοιχείων, ενώ με την ανάλυση των μορφών σε γεωμετρικά σχήματα και την ανασύνθεσή τους με αιχμηρές τομές όγκων τις ανάγει σε σύμβολα. Το 1971 παρουσίασε την πρώτη ατομική του έκθεση στη γκαλερί Schneider στη Ρώμη, την οποία ακολούθησαν ατομικές στην Ιταλία, στην Ελλάδα και άλλες χώρες. Έλαβε επίσης μέρος σε Πανελλήνιες και σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως η Μπιενάλε Γλυπτικής της Βουδαπέστης το 1975 και η Μπιενάλε del Bronzetto της Ραβέννας το 1979, όπου κέρδισε το χρυσό μετάλλιο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Μελισσαράτου Άρτεμις


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στη Βραΐλα της Ρουμανίας το 1908. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (απόφοιτος 1940), με δασκάλους του Κ. Παρθένη, Ο. Αργυρό, Ε. Θωμόπουλο και Δ. Μπισκίνη. Κατόπιν, συνέχισε τις σπουδές της στη διαφήμιση, στην Ecole Superieure des Arts et publicite του Παρισιού από όπου αποφοίτησε το 1951. Στο έργο της, που το μεγαλύτερο μέρος του απαρτίζεται από τοπιογραφίες, η φύση αποδίδεται με ιμπρεσιονιστική διάθεση, προβάλλοντας με ιδιαίτερη έμφαση το λυρισμό του χρώματος, μέσω του οποίου επιχειρεί να ερμηνεύσει ψυχολογικά το τοπίο. Πραγματοποίησε την πρώτη ατομική της έκθεση το 1962 στην Αθήνα (Νέες Μορφές) και στη συνέχεια το 1970 στην Galerie Internationale της Νέας Υόρκης. Έλαβε μέρος σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. ενώ παράλληλα συμμετείχε στις Πανελλήνιες Εκθέσεις των ετών 1948, 1963 και 1975. Πέθανε στην Αθήνα το 2002.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μορές Θεοχάρης


Βιογραφικό

Αθήνα 1927 – 1992

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1927 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1952 – 57), με δασκάλους τους Γ. Μόραλη. Α. Γεωργιάδη και Σ. Παπαλουκά. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα λιθογραφίας στη Γενεύη, στο Centre Genevois de Gravure (1974) όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα. Από την αρχή της καλλιτεχνικής του σταδιοδρομίας διαμόρφωσε ένα προσωπικό ύφος το οποίο χαρακτηρίζεται από μία ιδιόμορφη σπιριτουαλιστική διάθεση, η οποία τείνει να εξαϋλώσει τα πάντα προσδίδοντας του χαρακτήρα οπτασίας. Ανήσυχο και εσωστρεφές πνεύμα μεγάλης ευαισθησίας, δέχτηκε γόνιμες επιδράσεις από τη σύγχρονη ευρωπαϊκή τέχνη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μελισσαράτου Άρτεμις


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στη Βραΐλα της Ρουμανίας το 1908. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (απόφοιτος 1940), με δασκάλους του Κ. Παρθένη, Ο. Αργυρό, Ε. Θωμόπουλο και Δ. Μπισκίνη. Κατόπιν, συνέχισε τις σπουδές της στη διαφήμιση, στην Ecole Superieure des Arts et publicite του Παρισιού από όπου αποφοίτησε το 1951. Στο έργο της, που το μεγαλύτερο μέρος του απαρτίζεται από τοπιογραφίες, η φύση αποδίδεται με ιμπρεσιονιστική διάθεση, προβάλλοντας με ιδιαίτερη έμφαση το λυρισμό του χρώματος, μέσω του οποίου επιχειρεί να ερμηνεύσει ψυχολογικά το τοπίο. Πραγματοποίησε την πρώτη ατομική της έκθεση το 1962 στην Αθήνα (Νέες Μορφές) και στη συνέχεια το 1970 στην Galerie Internationale της Νέας Υόρκης. Έλαβε μέρος σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. ενώ παράλληλα συμμετείχε στις Πανελλήνιες Εκθέσεις των ετών 1948, 1963 και 1975. Πέθανε στην Αθήνα το 2002.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Γεροντάκης Γεροντίδης Γιώργης


Βιογραφικό

Σμύρνη 1907 – Χανιά 1991

Γεννήθηκε το 1907 στην Σμύρνη, από πατέρα Κρητικό και μητέρα Μικρασιάτισσα. Εκεί φοίτησε μεχρι την Β΄ ταξη του δημοτικού σχολείου μιάς και δεν το επέτρεψε η ανέχεια της οικογένειας του. Το 1922 έφτασε πρόσφυγας στο Αγρίνιο, και από ‘ κεί ήρθε στα Χανιά όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα, καταπιανώμενος με διάφορες εργασίες ταυτόχρονα με την καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Με την βοήθεια του έφορου αρχαιοτήτων Β. Θεοφανίδη και του τότε διευθυντή του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης Ν. Τωμαδάκη, διορίστηκε στο αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων απ΄ όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Με τη ζωγραφική ασχολήθηκε ως αυτοδίδακτος. Τα θέματά του τα αντλούσε τόσο από το φυσικό όσο και από το αστικό τοπίο της Κρήτης, ενώ καταπιάστηκε και με τη γλυπτική και τη χαρακτική.

Κυρμιζάκη Αγλαΐα


Βιογραφικό

(1904-1983)

Γεννήθηκε στα Χανιά. Ήταν εκπαιδευτικός, λαογράφος, ζωγράφος που πέρασε μεγάλο χρονικό διάστημα στις αγροτικές επαρχίες της Κρήτης, γεγονός που ευνόησε το έργο της για την καταγραφή και περισυλλογή κρητικών λαϊκών παραμυθιών, μύθων και τραγουδιών. Μέρος της συλλογής της δημοσιεύθηκε στον περιοδικό τύπο. Το ζωγραφικό της έργο μας αποκαλύπτει μία καλλιτέχνιδα με καλή γνώση των ευρωπαϊκών καλλιτεχνικών εξελίξεων και παρ’ όλη τη ρομαντική περιγραφικότητα των συνθέσεων της δεν παύει να εκφράζει μία περίοδο της Ελληνικής τέχνης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Ελένη Φουντουλάκη, «Εκδήλωση αφιέρωμα στην Αγλαΐα Κυρμιζάκη», Χανιώτικα Νέα, 2012, στον διαδικτυακό τόπο: haniotika-nea.gr

Ζαβιτζιάνος Μάρκος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1884 και τελείωσε τη Μεγάλη του Γένους Σχολή στο Φανάρι. Από νωρίς έδειξε ενδιαφέρον για τη ζωγραφική, επηρεασμένος ίσως από τη μητέρα του που ήταν ερασιτέχνης ζωγράφος. Το 1903 πήγε στο Μόναχο και το 1906 γράφτηκε στην Ακαδημία, όπου σπούδασε ζωγραφική κοντά στον G. von Hackl και χαρακτική πιθανότατα στο εργαστήριο του M. Kern. Στη Γερμανία συνδέθηκε με τον Κ. Χατζόπουλο, προσχώρησε στις σοσιαλιστικές ιδέες και συμμετείχε στην ίδρυση της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Ένωσης» το 1909. Πριν από το 1912 άρχισε να φιλοτεχνεί χαρακτικά για την εικονογράφηση διηγημάτων του Κ. Θεοτόκη, ενώ στην Αθήνα ήρθε να εγκατασταθεί περίπου το 1917. Το μεγαλύτερο μέρος των χαρακτικών του προοριζόταν για εικονογραφήσεις βιβλίων, τα περισσότερα εκ των οποίων δεν πρόλαβε να εκδώσει ο ίδιος, κι έτσι πολλά παραμένουν αταύτιστα ως προς τον εικονογραφικό τους ρόλο. Τεχνοτροπικά, το καλλιτεχνικό του έργο είναι άνισο και κινείται προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Άλλοτε εισάγει πριμιτιβιστικά στοιχεία στη σύνθεση και την απόδοση των μορφών του, και άλλοτε στρέφεται προς περισσότερο ρεαλιστικές τεχνοτροπίες με ευδιάκριτα στοιχεία καλλιτεχνών, όπως της K. Kolowitz.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κεφαλληνός Γιώργος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1931. Σπούδασε ζωγραφική στην Καλλιτεχνική Σχολή Κέρκυρας από το 1952, με δασκάλους τους Α. Κόντη και Ν. Ζερβό, και συνέχισε με ελεύθερες σπουδές. Με τη χαρακτική, ασχολείται ως αυτοδίδακτος από το 1975. Ενδιαφέρεται για όλες τις θεματικές περιοχές και ιδιαίτερα για ότι σχετίζεται με την Κέρκυρα,-ανθρώπους, τοπία, εκδηλώσεις- ασχολείται με την ηθογραφία, την τοπιογραφία, την προσωπογραφία και τη νεκρή φύση τόσο στη ζωγραφική όσο και στη χαρακτική του. Η δουλειά του, κινείται στα πλαίσια μιας περισσότερο προσωπικής κατεύθυνσης, στην οποία συνδυάζονται στοιχεία του αντικειμενικού ρεαλισμού με πιο λαϊκούς τύπους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μορές Θεοχάρης


Βιογραφικό

Αθήνα 1927 – 1992

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1927 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1952 – 57), με δασκάλους τους Γ. Μόραλη. Α. Γεωργιάδη και Σ. Παπαλουκά. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα λιθογραφίας στη Γενεύη, στο Centre Genevois de Gravure (1974) όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα. Από την αρχή της καλλιτεχνικής του σταδιοδρομίας διαμόρφωσε ένα προσωπικό ύφος το οποίο χαρακτηρίζεται από μία ιδιόμορφη σπιριτουαλιστική διάθεση, η οποία τείνει να εξαϋλώσει τα πάντα προσδίδοντας του χαρακτήρα οπτασίας. Ανήσυχο και εσωστρεφές πνεύμα μεγάλης ευαισθησίας, δέχτηκε γόνιμες επιδράσεις από τη σύγχρονη ευρωπαϊκή τέχνη.

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Giannakos Chris


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1934. Σπούδασε στo School of Visual Arts της Νέας Υόρκης (1952 – 1956), όπου και δίδαξε γραφικές τέχνες. Το έργο του, εξελίσσεται από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 έως σήμερα, με κύριο γνώμονα τη διττή αντίληψη του χώρου, τόσο σε σχέση με τη φυσική του διάσταση και φυσιογνωμία όσο και αναφορικά με το συγκεκριμένο πολιτιστικό και πνευματικό πλαίσιο. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, πραγματοποιεί μία σειρά από εγκαταστάσεις και δρώμενα σε δημόσιους χώρους που εκδηλώνουν την παράλληλη οριοθέτηση και καταστροφή της σχεδιαστικής επέμβασης στο χώρο, τον οποίο επανερμηνεύει με την παρεμβολή στοιχείων της καθημερινής ζωής. Η μορφή του έργου του εξελίσσεται σταθερά με έναυσμα τις κατευθύνσεις που δίδονται από τα ίδια τα δομικά στοιχεία των κατασκευών του. Από τα τέλη της δεκ. του ’80 στα έργα του εκδηλώνεται το ενδιαφέρον του για τις βασικές δομές που εκφράζουν τις αξίες και τις αρχές της αρχιτεκτονικής, της τέχνης και της φιλοσοφίας των αρχαίων πολιτισμών.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Καμπελόπουλος Κάρολος


Βιογραφικό

Κάϊρο 1931- Χανιά 2019

Γεννήθηκε στο Κάιρο το 1931. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου από το 1966. Στη ζωγραφική υπήρξε αυτοδίδακτος. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από ασαφή, ρευστά περιγράμματα και σκοτεινή παλέτα, ενώ η θεματολογία του εμφανίζεται ασυνήθης με αναφορές στο χώρο του δυτικοευρωπαϊκού παρελθόντος, τη μουσική, το θέατρο, τους θρύλους των λαών, τη Βίβλο, αλλά και τις νεκρές φύσεις. Παντού υπάρχει διάχυτος ένας ρομαντικός βιζιονισμός με σουρεαλιστικές προεκτάσεις που παραπέμπουν σε έργα του O. Redon και του G. Moreau. Εκτός από τη ζωγραφική ασχολήθηκε με τη γλυπτική, τη χαρακτική και την κομμωτική όπου καθιερώθηκε ως ο κομμωτής των διασημοτήτων. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έζησε στα Χανιά όπου και πέθανε το 2019.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μαρκαντωνάκης Ιωάννης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1952. Αρχικά, σπούδασε γραφικές τέχνες (1973-74) και στη συνέχεια γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1974-80), κοντά στους Γ. Παππά και Γ. Νικολαΐδη. Πραγματοποίησε επίσης ελεύθερες σπουδές εκφραστικού χορού. Το έργο του έχει συμβολιστικό χαρακτήρα με φιλοσοφικές προεκτάσεις. Ενώ έχει πραγματοποιήσει και performances, με θέματα εμπνευσμένα από τη φύση και την ελληνική μυθολογία.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Nicholas Moore


Βιογραφικό

(1958)

Γεννήθηκε στο Λονδίνο. Σπούδασε Ζωολογία στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και έπειτα χαρακτική. Κατά τη διάρκεια των δεύτερων σπουδών του το 1982 πραγματοποίησε ταξίδι στην Κρήτη όπου γνώρισε τον εικαστικό Τζον Κράξτον (John Craxton). Για τα επόμενα οκτώ χρόνια έμεινε στην Κρήτη, διατηρώντας παράλληλα τις επαφές του με την καλλιτεχνική σκηνή του Λονδίνου. Από τις σημαντικές παρουσιάσεις του έργου του ήταν η έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο το 1986 μαζί με τον ζωγράφο Christopher Hull. Το 1990 επέστρεψε στο Λονδίνο, όπου συνέχισε μαθήματα χαρακτικής. Το 2001, ξανά επιστρέφει στην Ελλάδα και αυτή τη φορά εγκαταστάθηκε στη Σύρο για τα επόμενα δέκα χρόνια. Η τεχνοτροπία του καλλιτέχνη κατά την παραμονή του στη Σύρο διαμορφώθηκε από μια παραδοσιακή σε μία πιο σύγχρονη πρακτική, στην οποία γίνεται χρήση μικτών τεχνικών, κολλάζ και ασεμπλάζ (συναρμολόγηση). Το έργο του χαρακτηρίζεται από παραστατικότητα και βαθιά επιρροή από την αγάπη του για την Ελλάδα, τόσο τη μοντέρνα όσο και την αρχαία. Από το 2011, ζει ανάμεσα στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και την Ελλάδα ενώ το 2013 πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στο “Tenri Cultural Institute” στη Νέα Υόρκη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Βιογραφικό σημείωμα του Nicholas Moore, στον διαδικτυακό τόπο: njcmoore.com
  • Έκθεση του Niholas Moore το 2011 στην γκαλερί “ΜARTINOS”, με τίτλο: “No more heroes”, στον διαδικτυακό τόπο: martinosart.gr
  • Βιογραφικό σημείωμα του Nicholas Moore, στον διαδικτυακό τόπο:gallerykcyprus.com

Reis Κοκοβλή Alda


Βιογραφικό

(1963)

Γεννήθηκε στη Λισαβόνα. Σπούδασε στην σχολή AR.CO στη Λισαβόνα (1987-1990), όπου δίδαξε την επόμενη διετία. Δούλεψε με Αμερικανούς κεραμιστές το 1989 στις Η.Π.Α. υπό την αρωγή υποτροφίας. Από το 1991 και έπειτα δραστηριοποιείται στο πεδίο της γλυπτικής και της χαρακτικής στο εργαστήρι της στον Βαμβακόπουλο Χανίων. Τα έργα της όπως σημείωσε η Πέγκυ Κουνενάκη με αφορμή τη σειρά “μοναστηριών” της καλλιτέχνιδας, εκφράζουν τον θρησκευτικό παρεμβατισμό της εκκλησίας, γενικότερα στη ζωή των πιστών και ειδικότερα στη ζωή των γυναικών. Η γλυπτική της Reis Κοκοβλή Alda με πρώτη ύλη της τον πηλό, προσαρτά επίσης αντικείμενα κατεξοχήν της γυναικείας καθημερινότητας, όπως την κλωστή, τη βελόνα και το ψαλίδι, που συμβολίζουν για την πρώτη τον σεξουαλικό εγκλωβισμό του γυναικείου φύλου. Η καλλιτέχνης επιθυμεί το έργο της να αποτελέσει πεδίο σκέψης και κατ’ επέκταση κοινωνικού προβληματισμού.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Πέγκυ Κουνενάκη, Η τέχνη και ο τόπος: 52 σύγχρονοι Χανιώτες καλλιτέχνες, κατάλογος έκθεσης, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Χανιά 2010, σελ. 106-107, 130.

Κομιανού Άρια


Βιογραφικό

Αθήνα 1938-2015

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1960-1969), με δάσκαλο τον Κ. Γραμματόπουλο, και παράλληλα τυπογραφία και τέχνη του βιβλίου. Η θεματογραφία της έχει ως αφετηρία διάφορα θέματα, όπως πουλιά, λουλούδια και γυναικείες μορφές αποσπασματικά δοσμένες, έτσι ώστε να παίρνουν συμβολικές προεκτάσεις. Αυτό που κυριαρχεί στο σύνολο του έργου της είναι το ενιαίο και καθαρά προσωπικό μορφοπλαστικό λεξιλόγιο, ένα λεξιλόγιο που βασίζεται στον υπαινικτικό χαρακτήρα του χώρου και στα συχνά αινιγματικά θέματα. Το κλίμα μέσα στο οποίο κινείται η χαρακτική της είναι ένας συνδυασμός σουρεαλιστικής ελευθερίας και εξπρεσιονιστικής έντασης και δυναμισμού. Παρουσίασε το έργο της σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με συμμετοχές σε Πανελλήνιες εκθέσεις (1963, 1965, 1969, 1971, 1973, 1987), όπως και σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων στις Μπιενάλε χαρακτικής Αλεξάνδρειας 1971, Μπάντεν-Μπάντεν 1983, Ταϊπέι Ταϊβάν 1987, 1989, Ρώμης 1995, στην Mostra Internazionale di Bianco e Nero, Λουγκάνο 1966, στην Xylonmuseum Σβέτσινγκεν 1994, στην Ibizagrafik, Ισπανία 1994, και σε σημαντικά αφιερώματα στην τέχνη της χαρακτικής. Πέθανε στην Αθήνα το 2015.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Nicholas Moore


Βιογραφικό

(1958)

Γεννήθηκε στο Λονδίνο. Σπούδασε Ζωολογία στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και έπειτα χαρακτική. Κατά τη διάρκεια των δεύτερων σπουδών του το 1982 πραγματοποίησε ταξίδι στην Κρήτη όπου γνώρισε τον εικαστικό Τζον Κράξτον (John Craxton). Για τα επόμενα οκτώ χρόνια έμεινε στην Κρήτη, διατηρώντας παράλληλα τις επαφές του με την καλλιτεχνική σκηνή του Λονδίνου. Από τις σημαντικές παρουσιάσεις του έργου του ήταν η έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο το 1986 μαζί με τον ζωγράφο Christopher Hull. Το 1990 επέστρεψε στο Λονδίνο, όπου συνέχισε μαθήματα χαρακτικής. Το 2001, ξανά επιστρέφει στην Ελλάδα και αυτή τη φορά εγκαταστάθηκε στη Σύρο για τα επόμενα δέκα χρόνια. Η τεχνοτροπία του καλλιτέχνη κατά την παραμονή του στη Σύρο διαμορφώθηκε από μια παραδοσιακή σε μία πιο σύγχρονη πρακτική, στην οποία γίνεται χρήση μικτών τεχνικών, κολλάζ και ασεμπλάζ (συναρμολόγηση). Το έργο του χαρακτηρίζεται από παραστατικότητα και βαθιά επιρροή από την αγάπη του για την Ελλάδα, τόσο τη μοντέρνα όσο και την αρχαία. Από το 2011, ζει ανάμεσα στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και την Ελλάδα ενώ το 2013 πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στο “Tenri Cultural Institute” στη Νέα Υόρκη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Βιογραφικό σημείωμα του Nicholas Moore, στον διαδικτυακό τόπο: njcmoore.com
  • Έκθεση του Niholas Moore το 2011 στην γκαλερί “ΜARTINOS”, με τίτλο: “No more heroes”, στον διαδικτυακό τόπο: martinosart.gr
  • Βιογραφικό σημείωμα του Nicholas Moore, στον διαδικτυακό τόπο:gallerykcyprus.com

Βλαζάκη Σοφία


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά, το 1978. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Ουαλίας στο Cardiff, καθώς και στη Σχολή Καλών Τεχνών της Βαρκελώνης. Το 2001, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο ελεύθερο σχέδιο, στο Wimbledon School of Arts στο Λονδίνο. Άλλοτε ζωγραφίζει με κάρβουνο και άλλοτε χρησιμοποιεί την τεχνική της ακουαρέλας για να απεικονίσει το μεταίχμιο της παιδικότητας, όπου συνυπάρχει η βία και απόλαυσή της, η έκπληξη και ο φόβος, το παιχνίδι και η φαντασία, ο κίνδυνος και η άγνοιά του. Όλα δηλαδή εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν την εποχή της αθωότητας και που οδηγούν σταδιακά προς την ενηλικίωση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • • Η ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ Ο ΤΟΠΟΣ «52 Σύγχρονοι Χανιώτες Καλλιτέχνες»

Χαλκιαδάκης Μανούσος


Βιογραφικό

(1948)

Γεννήθηκε στα Χανιά, το 1948. Σπούδασε οικονομικές και πολιτικές επιστήμες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1968 – 1972). Επί δέκα χρόνια, συνεργάστηκε με την κεραμίστρια Χ. Μόραλη, ως ζωγράφος των κεραμικών της. Παρουσίασε τη ζωγραφική του, σε μερικές εκθέσεις πριν αφοσιωθεί αποκλειστικά στην κεραμική. Η εγκατάστασή του στην Κρήτη, υπήρξε καθοριστική για την εξέλιξη της τεχνικής και για το θεματικό περιεχόμενο της κεραμικής του. Το υλικό που χρησιμοποιεί, είναι κατ’αποκλειστικότητα ο κρητικός πηλός, που ψήνει σε οριακές για το είδος αυτό θερμοκρασίες, πετυχαίνοντας χρώματα που θυμίζουν την πέτρα και τη θάλασσα, κύρια στοιχεία του περιβάλλοντος που τον κέρδισε. Οι φόρμες του, είναι λιτές και λειτουργικές. Ο χρηστικός χαρακτήρας, αποτελεί πάντα ένα σταθερό σημείο αναφοράς, με ανανεωτική όμως διάθεση και τολμηρές επεμβάσεις.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ζακυνθινάκη Γεωργία


Βιογραφικό

(Χανιά;)

Πραγματοποίησε σπουδές στη ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλό της το Νίκο Κεσσανλή (1985-1992). Σπούδασε επίσης γραφιστική στο Τ.Ε.Ι. Αθηνών από όπου αποφοίτησε το 1984. Στην παρουσίαση του έργου της για την ατομική της έκθεση στην αίθουσα «Β.Μυλωνογιάννη» στα Χανιά, το Μάρτιο του 2013, ο επιμελητής της πρώτης Κωνσταντίνος Β. Πρώιμος χαρακτήρισε τις συνθέσεις της ως αποτέλεσμα εξπρεσιονιστικής πρακτικής πάνω στον καμβά, όπου τα αφαιρετικά της μοτίβα σταδιακά ανασυνθέτουν την εκάστοτε παραστατική μορφή των έργων. Έργα της καλλιτέχνιδας έχουν πουληθεί σε δημοπρασίες και έχουν τυπωθεί σε τηλεφωνικές κάρτες του ΟΤΕ. Έχει συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις και έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές σε όλη την Ελλάδα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Συντακτική ομάδα, «Έκθεση ζωγραφικής της Γεωργίας Ζακυνθινάκη», Χανιώτικα Νέα, 2013, στον διαδικτυακό τόπο: haniotika-nea.gr
  • «Έκθεση ζωγραφικής Γεωργίας Ζακυνθινάκη στην γκαλερί Μυλωνογιάννη», Αγώνας της Κρήτης, 2013, στον διαδικτυακό τόπο: agonaskritis.gr

Λουκίδης Αναστάσιος


Βιογραφικό

Σμύρνη 1884 – Αθήνα 1972

Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1884. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών ενώ συνέχισε τις σπουδές του και στο Παρίσι (1908), με δασκάλους τους F. Cormon και Etschevery. Φιλοτέχνησε ηθογραφικές συνθέσεις και αγιογραφίες. Στην κοσμική ζωγραφική του ακολουθεί ένα ρεαλιστικό ιδίωμα, ενώ στην εκκλησιαστική επηρεάζεται από βυζαντινές, νεοαναγεννησιακές και διακοσμητικές τάσεις. Αγιογράφησε πολλούς ναούς στη Γαλλία και την Αθήνα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Βαρώτσος Κώστας


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Σπούδασε ζωγραφική στην Accademia di Belle Arti της Ρώμης και αρχιτεκτονική στη Scuola de Architettura της Πεσκάρα. Το 1990-91 πήρε υποτροφία Fylbright για τη Ν. Υόρκη, και το 1999 εξελέγη καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών στο μάθημα των Εικαστικών Τεχνών.
Το έργο του είναι καρπός των σύγχρονων προβληματισμών γύρω από τη «γλώσσα» της τέχνης, τις δυνατότητες επικοινωνίας της με το θεατή και την «κριτική του μοντέρνου». Για αυτόν, η τέχνη μπορεί να εκφράσει την πραγματικότητα και να διαδραματίσει κοινωνικό ρόλο, εφόσον αποκαταστήσει την επικοινωνία της με το θεατή, μια επικοινωνία που διαταράχτηκε με την επικράτηση του ορθολογικού στοιχείου στη μοντέρνα τέχνη. Στο έργο του συμπυκνώνει την αίσθησή του της περιρρέουσας ιστορικής ατμόσφαιρας σε μνημειακές εικόνες και σύμβολα που αναδύονται από το ασυνείδητο και χαρακτηρίζονται για την οικονομία της φόρμας τους. Η προσπάθεια εξισορρόπησης των αντιθέσεων ταυτίζεται στο έργο του με την αναζήτηση μιας κλασικής ισορροπίας.
Εκτός από την Ελλάδα και την Ιταλία, έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε πλήθος ατομικών και ομαδικών εκθέσεων σε όλο τον κόσμο.Το 1987 έλαβε μέρος στη Μπιενάλε του Sao Paulo. Συμμετείχε δυο φορές στη Μπιενάλε της Βενετίας, το 1993 εκπροσωπώντας την Ιταλία και το 1999 εκπροσωπώντας της Ελλάδας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Χάρος Μανώλης


Βιογραφικό

(1960)

Γεννήθηκε στα Κύθηρα το 1960. Σπούδασε στο Παρίσι, στην Ecole des Beaux Arts (1978 -1982), απ’όπου αποφοίτησε με διπλώματα ζωγραφικής και χαρακτικής. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές, στην Ecole des Arts Decoratifs, με θέμα την εικαστική οπτική επικοινωνία. Από την αρχή της καλλιτεχνικής του πορείας, στράφηκε προς μία ζωγραφική παραστατική, αφηγούμενος μικρές ιστορίες με το ρυθμό διήγησης. Τα ετερόκλητα εικονογραφικά στοιχεία, που συναρμολογούνται στον καμβά με ιδιόρυθμη συνοχή, προσδίδουν στους πίνακες του σουρεαλιστικές διαστάσεις, ενώ ταυτόχρονα, εμποτίζουν τα έργα με μεταφυσική ατμόσφαιρα. Έχει παρουσιάσει περισσότερες από τριάντα ατομικές εκθέσεις σε ελληνικές και ευρωπαϊκές πόλεις, καθώς και στην Αμερική και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διοργανώσεις σε διάφορες πόλεις του κόσμου. Ενδεικτικά αναφέρονται: 2η και 3η Biennale Νέων Καλλιτεχνών Ευρωπαϊκών Χωρών της Μεσογείου (Θεσσαλονίκη-1986, Βαρκελώνη-1987), Διεθνής Διαγωνισμός του Μουσείου Τέχνης Μόντε Κάρλο (Μονακό, 1992), Festival International de la Peinture, Cagnes sur Mer (Γαλλία 1994), Art Athina 3 (1995), Salon de Montrouge, (Παρίσι1997) κ.ά.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Βλαβογιλάκης Αντώνης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1979. Σπούδασε Καλές Τέχνες στο Ινστιτούτο Τέχνης και Design του Σάρεϋ (1997 – 2000) και απέκτησε μεταπτυχιακό στην Art and Education with Distinction του Μπίρμπινχαμ (2006-2007) καθώς και δεύτερο μεταπτυχιακό στις Καλές Τέχνες στο Canterbury Christ Church University (2004-2005). Οι εικόνες του, βασισμένες οι περισσότερες στο όνειρο, αρχετυπικές κατά μία έννοια, πραγματεύονται έναν κόσμο γεμάτο σύμβολα όπου μαζί με ετερόκλητα αντικείμενα συνυπάρχουν και ανθρώπινα σώματα. Ακολουθώντας σχεδόν πιστά τις θεωρίες των σουρεαλιστών και χρησιμοποιώντας συμβατικές τεχνικές, αποκαλύπτει βαθύτερα αιτήματα της ζωής και της ύπαρξης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • • Η ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ Ο ΤΟΠΟΣ «52 Σύγχρονοι Χανιώτες Καλλιτέχνες»

Χάρος Μανώλης


Βιογραφικό

(1960)

Γεννήθηκε στα Κύθηρα το 1960. Σπούδασε στο Παρίσι, στην Ecole des Beaux Arts (1978 -1982), απ’όπου αποφοίτησε με διπλώματα ζωγραφικής και χαρακτικής. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές, στην Ecole des Arts Decoratifs, με θέμα την εικαστική οπτική επικοινωνία. Από την αρχή της καλλιτεχνικής του πορείας, στράφηκε προς μία ζωγραφική παραστατική, αφηγούμενος μικρές ιστορίες με το ρυθμό διήγησης. Τα ετερόκλητα εικονογραφικά στοιχεία, που συναρμολογούνται στον καμβά με ιδιόρυθμη συνοχή, προσδίδουν στους πίνακες του σουρεαλιστικές διαστάσεις, ενώ ταυτόχρονα, εμποτίζουν τα έργα με μεταφυσική ατμόσφαιρα. Έχει παρουσιάσει περισσότερες από τριάντα ατομικές εκθέσεις σε ελληνικές και ευρωπαϊκές πόλεις, καθώς και στην Αμερική και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διοργανώσεις σε διάφορες πόλεις του κόσμου. Ενδεικτικά αναφέρονται: 2η και 3η Biennale Νέων Καλλιτεχνών Ευρωπαϊκών Χωρών της Μεσογείου (Θεσσαλονίκη-1986, Βαρκελώνη-1987), Διεθνής Διαγωνισμός του Μουσείου Τέχνης Μόντε Κάρλο (Μονακό, 1992), Festival International de la Peinture, Cagnes sur Mer (Γαλλία 1994), Art Athina 3 (1995), Salon de Montrouge, (Παρίσι1997) κ.ά.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Χαραλαμπίδου Εύα


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στη Δράμα. Σπούδασε Παιδαγωγικά στη Σχολή Νηπιαγωγών Χανίων και στο τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής του ΑΠΘ, ενώ το 2009, αποφοίτητσε και από το ΄Β Εργαστήριο του τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ με καθηγητές τους Γ. Τσακίρη και Κ. Μορταράκο. Η ζωγραφική της κινείται στα πλαίσια της αφαίρεσης και του εξπρεσιονισμού. Ως υλικό χρησιμοποιεί κυρίως το ακρυλικό, το οποίο την διευκολύνει στο να βγάλει την επιθυμητή ποιότητα στα έργα της. Πηγή της έμπνευσής της αποτελούν τα γεγονότα της καθημερινότητας.

Χάρος Μανώλης


Βιογραφικό

(1960)

Γεννήθηκε στα Κύθηρα το 1960. Σπούδασε στο Παρίσι, στην Ecole des Beaux Arts (1978 -1982), απ’όπου αποφοίτησε με διπλώματα ζωγραφικής και χαρακτικής. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές, στην Ecole des Arts Decoratifs, με θέμα την εικαστική οπτική επικοινωνία. Από την αρχή της καλλιτεχνικής του πορείας, στράφηκε προς μία ζωγραφική παραστατική, αφηγούμενος μικρές ιστορίες με το ρυθμό διήγησης. Τα ετερόκλητα εικονογραφικά στοιχεία, που συναρμολογούνται στον καμβά με ιδιόρυθμη συνοχή, προσδίδουν στους πίνακες του σουρεαλιστικές διαστάσεις, ενώ ταυτόχρονα, εμποτίζουν τα έργα με μεταφυσική ατμόσφαιρα. Έχει παρουσιάσει περισσότερες από τριάντα ατομικές εκθέσεις σε ελληνικές και ευρωπαϊκές πόλεις, καθώς και στην Αμερική και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διοργανώσεις σε διάφορες πόλεις του κόσμου. Ενδεικτικά αναφέρονται: 2η και 3η Biennale Νέων Καλλιτεχνών Ευρωπαϊκών Χωρών της Μεσογείου (Θεσσαλονίκη-1986, Βαρκελώνη-1987), Διεθνής Διαγωνισμός του Μουσείου Τέχνης Μόντε Κάρλο (Μονακό, 1992), Festival International de la Peinture, Cagnes sur Mer (Γαλλία 1994), Art Athina 3 (1995), Salon de Montrouge, (Παρίσι1997) κ.ά.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος


Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Χαλκιαδάκης Μανούσος


Βιογραφικό

(1948)

Γεννήθηκε στα Χανιά, το 1948. Σπούδασε οικονομικές και πολιτικές επιστήμες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1968 – 1972). Επί δέκα χρόνια, συνεργάστηκε με την κεραμίστρια Χ. Μόραλη, ως ζωγράφος των κεραμικών της. Παρουσίασε τη ζωγραφική του, σε μερικές εκθέσεις πριν αφοσιωθεί αποκλειστικά στην κεραμική. Η εγκατάστασή του στην Κρήτη, υπήρξε καθοριστική για την εξέλιξη της τεχνικής και για το θεματικό περιεχόμενο της κεραμικής του. Το υλικό που χρησιμοποιεί, είναι κατ’αποκλειστικότητα ο κρητικός πηλός, που ψήνει σε οριακές για το είδος αυτό θερμοκρασίες, πετυχαίνοντας χρώματα που θυμίζουν την πέτρα και τη θάλασσα, κύρια στοιχεία του περιβάλλοντος που τον κέρδισε. Οι φόρμες του, είναι λιτές και λειτουργικές. Ο χρηστικός χαρακτήρας, αποτελεί πάντα ένα σταθερό σημείο αναφοράς, με ανανεωτική όμως διάθεση και τολμηρές επεμβάσεις.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Φοίτου Χριστίνα


Βιογραφικό

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αρχικά σπούδασε παιδαγωγικά και μετά ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Βενετίας, με καθηγητή τον R. Guarneri και χαρακτική με τον M. Guadagnino. Ως καθηγήτρια εικαστικών, στη δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση σκηνογράφησε παιδικές και εφηβικές παραστάσεις. Από το 2007 μετακόμισε στα Χανιά και αφοσιώθηκε στη ζωγραφική και την performance art. Παράλληλα εξακολουθεί να διδάσκει εικαστικά σε παιδιά. Η ζωγραφική της έρχεται σε έντονο διάλογο με το σώμα, καθώς το χρησιμοποιεί μαζί με τα πινέλα της για την ολοκλήρωση του έργου. Η έρευνα του σώματος και η αναζήτηση της κινησιολογίας του την έκαναν να συνειδητοποιήσει πως το σώμα και η παρουσία του μπορούν να εκφράσουν, να μιλήσουν φωναχτά και να μεταφέρουν μηνύματα. Μέσα απ´αυτή τη διαδικασία ξεκίνησε η ενασχόληση της και με τις performances τις οποίες υλοποιεί κάθε φορά που νιώθει την ανάγκη να σχολιάσει ζητήματα που την απασχολούν.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Page 2 of 4
1 2 3 4