Καλούμενος Θεόδωρος


Βιογραφικό

Αθήνα 1948 – Χανιά 2009

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948 και σπούδασε εφαρμοσμένες τέχνες στο ΑΤΙ (1968-1970), με δασκάλους τους Δ. Μυταρά και Π. Ζουμπουλάκη. Το ζωγραφικό του έργο κινείται στο χώρο του νεορεαλισμού και της ποπ αρτ και ασκεί κριτική στη σύγχρονη καθημερινή ζωή. Οι προβληματισμοί του σημερινού ανθρώπου και οι εσωτερικές του ανησυχίες, αποτελούν μερικά από τα θέματα των έργων του. Οι κατασκευές του, κινούνται στα πλαίσια του ντανταϊσμού, στις οποίες ανατρέπεται η χρηστικότητα του καθημερινού αντικειμένου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Θεοδωρόπουλος Άγγελος


Βιογραφικό

Αθήνα 1883-1965

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1883 και σπούδασε στη σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, με δασκάλους το Γ. Ιακωβίδη και Γ. Ροϊλό στη ζωγραφική και το Ν. Φέρμπο στη χαρακτική. Με την ολοκλήρωση των σπουδών του και για μία πενταετία εργάστηκε σε διάφορες εφημερίδες όπως το Εμπρός, η Πατρίς και ο Χρόνος φιλοτεχνώντας εικονογραφήσεις και γελοιογραφίες τις οποίες υπόγραφε με το ψευδώνυμο «Θ. Άγγελος». Εργάστηκε επίσης ως διευθυντής του καλλιτεχνικού τμήματος σε διαφημιστική εταιρεία, όπου δημιούργησε τις πρώτες επαγγελματικές αφίσες στην Ελλάδα. Από τις απαρχές της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας, γίνονται φανερές οι επιρροές που δέχεται από το Παρίσι. Ήδη από το 1905 εμφανίζονται στο έργο του διατυπώσεις της αρ νουβώ, ενώ στα λίγα ζωγραφικά του έργα, παρατηρούνται μεταϊμπρεσιονιστικά ιδιώματα. Ως προς τη θεματολογία του δείχνει να επεξεργάζεται διαχρονικά τα ίδια πάντα θέματα -γυναίκες, ελαιόδεντρα, νεκρές φύσεις,- τα οποία αποκτούν χαρακτήρα συμβόλων και διακηρύξεων.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Θαλασσινός Μπότης


Βιογραφικό

Ηράκλειο 1927-2017

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1927. Σπούδασε ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών και στο School of Stage Design του Σάο Πάολο στη Βραζιλία (Associacao Paulista de Belas Artes). Στη συνέχεια βρέθηκε στις ΗΠΑ όπου έζησε για σαράντα περίπου χρόνια. Η θεματογραφία του περιλαμβάνει προσωπογραφίες διασημοτήτων της εποχής, ιστορικές, συμβολικές και θρησκευτικές συνθέσεις, ηθογραφικές σκηνές, νεκρές φύσεις και τοπία. Τα έργα του κινούνται στα πλαίσια της αναπαραστατικής ζωγραφικής και του σουρεαλισμού, ενώ έκανε χρήση και μιας δικής του τεχνοτροπίας την οποία ονόμασε φωτοκυλινδρισμό. Σε πολλά από τα έργα του χρησιμοποίησε ως υλικό το παστέλ. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του επέστρεψε στο Ηράκλειο όπου και πέθανε το 2017.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ζώγια Χρυσούλα


Βιογραφικό

Βόλος 1914 –1992

Γεννήθηκε στο Βόλο το 1914 και παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών την περίοδο 1936-1939. Στη ζωγραφική της, αξιοποιώντας ιμπρεσιονιστικά στοιχεία, αποδίδει τοπία και εσωτερικούς χώρους. Μεγάλο μέρος της δουλειάς της αποτελεί σειρά σκίτσων με θέμα τα αρχοντικά της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας, πολλά εκ των οποίων έχουν εκδοθεί σε λεύκωμα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ζώγια Χρυσούλα


Βιογραφικό

Βόλος 1914 –1992

Γεννήθηκε στο Βόλο το 1914 και παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών την περίοδο 1936-1939. Στη ζωγραφική της, αξιοποιώντας ιμπρεσιονιστικά στοιχεία, αποδίδει τοπία και εσωτερικούς χώρους. Μεγάλο μέρος της δουλειάς της αποτελεί σειρά σκίτσων με θέμα τα αρχοντικά της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας, πολλά εκ των οποίων έχουν εκδοθεί σε λεύκωμα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ζιάκας Γιώργος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1940. Σπούδασε ζωγραφική, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητή τον Γ. Μόραλη και σκηνογραφία με τον Β. Βασιλειάδη (1960-66). Διετέλεσε βοηθός στην έδρα ζωγραφικής της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1972-79) και το 1985 εκλέχτηκε καθηγητής στην Α.Σ.Κ.Τ., όπου δίδαξε σκηνογραφία για 21 χρόνια. Από το 2006, είναι ομότιμος καθηγητής της Α.Σ.Κ.Τ.
Από το 1969 ξεκίνησε να συνεργάζεται με θιάσους στο ελεύθερο θέατρο, τις κρατικές σκηνές, το Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου και τα περισσότερα ΔΗΠΕΘΕ, ενώ συνεργάστηκε και με διακεκριμένους σκηνοθέτες του Ελληνικού Κινηματογράφου. Έχει παρουσιάσει την ζωγραφική του δουλειά, όπως επίσης μακέτες σκηνικών και κοστουμιών σε έντεκα ατομικές εκθέσεις. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών και συμμετείχε σε όλες του τις ομαδικές εκθέσεις , όπως επίσης και σε εκθέσεις της ομάδας 4+.

  • Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: «Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης»
  • Ζαχαριουδάκης Μανώλης


    Βιογραφικό

    Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1979-1984) με καθηγητές τους Δ. Κοκκινίδη και Ν. Κεσσανλή. Από τα πρώτα του κιόλας έργα, καλλιεργείται μία πηγαία ευχέρεια και μία έντεχνη αφέλεια της γλώσσας, με την οποία αφηγείται σε ύφος χιουμοριστικό και σατιρικό τη διασταύρωση των νοητικών και αισθητικών ερεθισμάτων που δέχεται ο καλλιτέχνης, τόσο από την ιστορία του πολιτισμού και της τέχνης, όσο και από τα βιώματα της σύγχρονης καθημερινότητας. Χρησιμοποιεί παραδοσιακά υλικά και μέσα, δηλώνοντας με ευκρίνεια την ταυτότητα της μεταμοντέρνας αισθητικής αναζήτησης. Έχει εικονογραφήσει βιβλία και εξώφυλλα δίσκων και έχει ασχοληθεί με την εικαστική επιμέλεια προγραμμάτων για υπολογιστές και τη γραφική επεξεργασία ηλεκτρονικών τίτλων.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Ζαχαράκης Βασίλης


    Βιογραφικό

    Χανιά 1939 – 1990

    Γεννήθηκε στα Χανιά το 1939. Σπούδασε ζωγραφική για ένα χρόνο στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, κοντά στον Ν. Νικολάου, και φρέσκο με τον Κ. Γεωργακόπουλο, ενώ έκανε και ελεύθερες σπουδές στο Ντύσσελντορφ. Οι συνθέσεις του, χαρακτηρίζονται για την εκφραστική και σχηματική τους απλότητα, και σχετίζονται με τις αναζητήσεις του εξπρεσιονισμού.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Ζαχαράκης Βασίλης


    Βιογραφικό

    Χανιά 1939 – 1990

    Γεννήθηκε στα Χανιά το 1939. Σπούδασε ζωγραφική για ένα χρόνο στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, κοντά στον Ν. Νικολάου, και φρέσκο με τον Κ. Γεωργακόπουλο, ενώ έκανε και ελεύθερες σπουδές στο Ντύσσελντορφ. Οι συνθέσεις του, χαρακτηρίζονται για την εκφραστική και σχηματική τους απλότητα, και σχετίζονται με τις αναζητήσεις του εξπρεσιονισμού.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Ζαχαράκης Βασίλης


    Βιογραφικό

    Χανιά 1939 – 1990

    Γεννήθηκε στα Χανιά το 1939. Σπούδασε ζωγραφική για ένα χρόνο στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, κοντά στον Ν. Νικολάου, και φρέσκο με τον Κ. Γεωργακόπουλο, ενώ έκανε και ελεύθερες σπουδές στο Ντύσσελντορφ. Οι συνθέσεις του, χαρακτηρίζονται για την εκφραστική και σχηματική τους απλότητα, και σχετίζονται με τις αναζητήσεις του εξπρεσιονισμού.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Ερηνάκης Δημήτρης


    Βιογραφικό

    Γεννήθηκε στα Χανιά το 1954. Σπούδασε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Politecnico di Milano (1975-1980) και έκανε ελεύθερες σπουδές στη ζωγραφική. Αντιπροσωπευτικά θέματά του είναι αντικείμενα με ογκομετρική αξία, όπως πέτρες, βράχοι, σύννεφα, τα οποία προβάλλονται έντονα στο φυσικό περιβάλλον, δημιουργώντας τοπία που διακρίνονται για τη λιτότητα των εκφραστικών μέσων και για τον υπερβατικό τους χαρακτήρα.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Ζαχαράκης Βασίλης


    Βιογραφικό

    Χανιά 1939 – 1990

    Γεννήθηκε στα Χανιά το 1939. Σπούδασε ζωγραφική για ένα χρόνο στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, κοντά στον Ν. Νικολάου, και φρέσκο με τον Κ. Γεωργακόπουλο, ενώ έκανε και ελεύθερες σπουδές στο Ντύσσελντορφ. Οι συνθέσεις του, χαρακτηρίζονται για την εκφραστική και σχηματική τους απλότητα, και σχετίζονται με τις αναζητήσεις του εξπρεσιονισμού.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Ζαχαράκης Βασίλης


    Βιογραφικό

    Χανιά 1939 – 1990

    Γεννήθηκε στα Χανιά το 1939. Σπούδασε ζωγραφική για ένα χρόνο στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, κοντά στον Ν. Νικολάου, και φρέσκο με τον Κ. Γεωργακόπουλο, ενώ έκανε και ελεύθερες σπουδές στο Ντύσσελντορφ. Οι συνθέσεις του, χαρακτηρίζονται για την εκφραστική και σχηματική τους απλότητα, και σχετίζονται με τις αναζητήσεις του εξπρεσιονισμού.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Ερηνάκης Δημήτρης


    Βιογραφικό

    Γεννήθηκε στα Χανιά το 1954. Σπούδασε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Politecnico di Milano (1975-1980) και έκανε ελεύθερες σπουδές στη ζωγραφική. Αντιπροσωπευτικά θέματά του είναι αντικείμενα με ογκομετρική αξία, όπως πέτρες, βράχοι, σύννεφα, τα οποία προβάλλονται έντονα στο φυσικό περιβάλλον, δημιουργώντας τοπία που διακρίνονται για τη λιτότητα των εκφραστικών μέσων και για τον υπερβατικό τους χαρακτήρα.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Δρούγκας Αχιλλέας


    Βιογραφικό

    Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1940. Σπούδασε χαρακτική και σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1959-64), με δασκάλους τον Κ. Γραμματόπουλο και τον Β. Βασιλειάδη, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στη χαρακτική στο Slade School of Fine Arts του Λονδίνου, κοντά στους Α.Gross και B. Dos Santos (1970-73), και στο Tamarind Institute of Lithography του Νέου Μεξικού, με υποτροφία του ιδρύματος Ford (1976). Μέχρι το 1974 ασχολείται με τη χαρακτική, όπου δημιουργεί υπερρεαλιστικές συνθέσεις αινιγματικού χαρακτήρα, στις οποίες διαφαίνεται το παιχνίδι με τα επίπεδα του ζωγραφικού χώρου και την οπτική ψευδαίσθηση. Από το 1974 και έπειτα, στρέφεται στην ελαιογραφία. Η ζωγραφική του, κινείται στα πλαίσια των μεταμοντέρνων τάσεων και διακρίνεται για τη μεγάλη ρεαλιστική της ακρίβεια, για την αξιοποίηση της ψευδαίσθησης που προκαλεί η οφθαλμαπάτη, καθώς και για την επιλογή στυλιστικών και εικονογραφικών θεμάτων της τέχνης της Αναγέννησης και του Μπαρόκ. Τα έργα του, τα χαρακτηρίζει η απουσία της ανθρώπινης μορφής και η υπαινικτική ατμόσφαιρα. Μέσα από την προσεκτικά σκηνοθετημένη τοποθέτησή τους, τα θέματά του αποκτούν συμβολική σημασία.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Δέρπαπας Γεώργιος


    Βιογραφικό

    Κατερίνη 1937 – 2014

    Γεννήθηκε το 1937 στην Κατερίνη. Το 1957 εγκαταστάθηκε στο Αμβούργο, όπου έκανε σπουδές πολιτικών και οικονομικών επιστημών. Ύστερα από παραμονή δέκα ετών, επέστρεψε στην Αθήνα και από το 1960 ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη ζωγραφική. Από τις πρώιμες ακόμα προσπάθειές του, γίνονται φανερές οι επιρροές του από το σουρεαλισμό και το κλίμα της ζωγραφικής του φανταστικού, της Σχολής της Βιέννης. Συνδυάζει τη ρεαλιστική περιγραφή με παραμορφώσεις διαφόρων υφολογικών τάσεων, για να δώσει έργα που διακρίνονται για την οξύτητα και το χαρακτήρα του σχεδίου τους. Στη ζωγραφική του, ιδιαίτερα μετά το 1964, σε έργα με σινική μελάνη, λάδι σε μουσαμά και ξύλο, χρησιμοποιεί ζωγραφικά κολλάζ, στα οποία συνδυάζονται η δύναμη της γραμμής με την εκφραστικότητα του χρώματος, φτάνοντας σε περισσότερο προσωπικές διατυπώσεις. Όσο προχωράει η καλλιτεχνική του δημιουργία, τόσο περισσότερο εντάσσει στη ζωγραφική του γνωστούς τύπους μεγάλων δασκάλων του σουρεαλισμού (Dali, Magritte, Ernst) καθώς και θέματα της αρχαίας και βυζαντινής τέχνης, σε σύνολα που διακρίνονται για την αντιφατικότητα και την πολυσημία τους.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Δαμιανάκης Νίκος


    Βιογραφικό

    Χανιά 1920 – Αθήνα 2005

    Γεννήθηκε στα Χανιά το 1920 και σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1950-56), στο εργαστήρι του Γ.Κεφαλληνού. Συνέχισε τις σπουδές του στη ζωγραφική, στην Ecole des Beaux-Arts (1957-58) στο Παρίσι, όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα. Στο διάστημα 1953-56 συνεργάστηκε με τη Λ. Μοντεσάντου και το Γ.Βαρλάμο στη φιλοτέχνηση του λευκώματος Δέκα Λευκαί Λήκυθοι του Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών. Το έργο του, εμπνέεται από τις αφαιρετικές τάσεις της μοντέρνας τέχνης, σε σχέση πάντοτε με την προβληματική της απόδοσης του αντικειμενικού κόσμου, μέσα στο συνεχές γίγνεσθαι. Τα θέματα που επιλέγει, είναι η ανθρώπινη φιγούρα, κυρίως η γυναικεία, καθώς και τοπία. Τα έργα του, χαρακτηρίζονται από νευρικές και σίγουρες χειρονομίες, με τις οποίες σχεδιάζει και αποδίδει την αστάθεια και την κινητικότητα, που υπαινίσσεται η εικόνα της σχέσης μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού κόσμου.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
    Page 2 of 2
    1 2