Σάμιος Παύλος


Βιογραφικό

(1948)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948 και ήδη από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με την παραδοσιακή ζωγραφική και την αγιογραφία. Παρακολούθησε προπαρασκευαστικά μαθήματα σχεδίου, στο εργαστήριο του Πάνου Σαραφιανού και το 1969, εισήχθη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών όπου σπούδασε ζωγραφική(1969 – 1972), με δασκάλους τους Ν. Νικολάου και Γ. Μόραλη. Το 1978, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου και παρέμεινε ως το 1992. Ως γνήσιος παραστατικός ζωγράφος, στρέφεται στον πραγματικό, αντικειμενικό κόσμο, για να αντλήσει τα θέματά του. Οι αφηγηματικές συνθέσεις του, εξελίσσονται σε έναν ονειρικό χώρο, όπου δεν υπάρχουν ίχνη αναγεννησιακής προοπτικής, υπάρχει όμως σαφή αίσθηση του βάθους. Μνημειακές, επιμήκεις φιγούρες, με μικρά κεφάλια και διογκωμένα εκφραστικά χέρια, κατοικούν αυτούς τους πίνακες, ο οποίοι υμνούν, τόσο τις απλές χαρές όσο και τη βιοπάλη. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε περισσότερες από 25 ατομικές εκθέσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, καθώς και στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη (αναδρομική), στο Ανόι κ.α. Συμμετείχε επίσης σε σημαντικές ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις στην Ελλάδα, στη Γαλλία και σε διάφορα άλλα μέρη του κόσμου (Ευρώπη, Ασία, Αμερική, Αυστραλία, κ. α.).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Σάμιος Παύλος


Βιογραφικό

(1948)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948 και ήδη από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με την παραδοσιακή ζωγραφική και την αγιογραφία. Παρακολούθησε προπαρασκευαστικά μαθήματα σχεδίου, στο εργαστήριο του Πάνου Σαραφιανού και το 1969, εισήχθη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών όπου σπούδασε ζωγραφική(1969 – 1972), με δασκάλους τους Ν. Νικολάου και Γ. Μόραλη. Το 1978, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου και παρέμεινε ως το 1992. Ως γνήσιος παραστατικός ζωγράφος, στρέφεται στον πραγματικό, αντικειμενικό κόσμο, για να αντλήσει τα θέματά του. Οι αφηγηματικές συνθέσεις του, εξελίσσονται σε έναν ονειρικό χώρο, όπου δεν υπάρχουν ίχνη αναγεννησιακής προοπτικής, υπάρχει όμως σαφή αίσθηση του βάθους. Μνημειακές, επιμήκεις φιγούρες, με μικρά κεφάλια και διογκωμένα εκφραστικά χέρια, κατοικούν αυτούς τους πίνακες, ο οποίοι υμνούν, τόσο τις απλές χαρές όσο και τη βιοπάλη. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε περισσότερες από 25 ατομικές εκθέσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, καθώς και στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη (αναδρομική), στο Ανόι κ.α. Συμμετείχε επίσης σε σημαντικές ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις στην Ελλάδα, στη Γαλλία και σε διάφορα άλλα μέρη του κόσμου (Ευρώπη, Ασία, Αμερική, Αυστραλία, κ. α.).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Σαρακατσιάνος Χρήστος


Βιογραφικό

(1937)

Γεννήθηκε στα Γιάννενα, το 1937. Μαθήτευσε, αρχικά κοντά στους Γ. Καζάκο, Π. Σαραφιανό και Θ. Απάρτη, και στη συνέχεια σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με το Γ. Μόραλη. Σπούδασε επίσης σκηνογραφία και διακοσμητική. Μελέτησε τη βυζαντινή και λαϊκή τέχνη, και τη ζωγραφική της αρχαιότητας απ΄όπου επηρεάστηκε ιδιαίτερα. Τόσο στη ζωγραφική όσο και στη χαρακτική αλλά και τη γλυπτική του, κυριαρχούν πληθωρικές γυναικείες φιγούρες, συνήθως γυμνές, με έντονη σχηματοποίηση και παραμορφώσεις. Στα δισδιάστατα έργα του, οι φόρμες είναι επίπεδες, με τοπικό, έντονο και ευχάριστο χρώμα και καμπύλα περιγράμματα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σεβαστάκης Δημήτρης


Βιογραφικό

(1960)

Γεννήθηκε στη Σάμο, το 1960. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1979 – 1985), με δασκάλους τους Γ. Μόραλη και Δ. Μυταρά. Το έργο του, κινείται μεταξύ παραστατικότητας και αφαίρεσης, άλλοτε με εξπρεσιονιστική και άλλοτε με ιμπρεσιονιστική διάθεση. Τα θέματά του (εσωτερικοί χώροι, τοπία, ανθρώπινες φιγούρες), δέχονται την καταλυτική επίδραση του φωτός, ενώ κύριο εκφραστικό στοιχείο του, παραμένει το χρώμα, το οποίο χειρίζεται με ευαισθησία, δίνοντας έμφαση στις ψυχρές κλίμακες.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σεμερτζίδης Βάλιας


Βιογραφικό

(1911-1983)

Γεννήθηκε στο Κρασνοντάρ του Καυκάσου το 1911. Το 1923, ήρθε με τους γονείς του στην Αθήνα, όπου πήρε τα πρώτα του καλλιτεχνικά μαθήματα από το ζωγφράφο Ν. Πετρίδη. Το 1928, γράφτηκε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου είχε δάσκαλο τον Κ. Παρθένη. Το διάστημα 1923 – 1937, ασχολήθηκε με εικονογραφήσεις περιοδικών, κινηματογραφικές αφίσες και παράδοση μαθημάτων χορού, στη σχολή του πατέρα του. Στη διάρκεια της κατοχής, πήρε ενεργό μέρος στην Αντίσταση, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ. Αποφασιστικής σημασίας γεγονότα, για την εξέλιξη της ζωγραφικής του, υπήρξαν, ο πόλεμος του 1940 και η συμμετοχή του στην Αντίσταση. Επιστράτευσε το χρωστήρα του στην καταγραφή της πείνας, των εκτελέσεων και του αγώνα του ελληνικού λαού, εκφράζοντας με ιδιαίτερη έμφαση τις απόψεις του, για τον αποφασιστικό ρόλο της τέχνης, σε κρίσιμες κοινωνικοϊστορικές συγκυρίες. Στα έργα του, είναι πρόδηλες οι προσπάθειες αποτύπωσης μιας επικής έξαρσης και μνημιακότητας, που υποβοηθούνται από την αντινατουραλιστική εκφορά της ματιέρας, σε συνδυασμό με στοιχεία εξπρεσιονιστικά.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σκοτεινός Γιώργος


Βιογραφικό

(1937)

Γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1937. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (1961-1964) και συνέχισε με σπουδές κινηματογράφου στη Νέα Υόρκη, στις σχολές Visual Arts και Movie Subscription Group (1964-1967). Η εικαστική του πορεία, ξεκινάει με τις σειρές έργων Μικρόκοσμος & Μακρόκοσμος, (1965-1967) που κινούνται στο κλίμα της αφαίρεσης. Στη συνέχεια, κινήθηκε στο χώρο του σουρεαλισμού και της μεταφυσικής ζωγραφικής. Από την καταστροφή του 1974 και έπειτα, υιοθέτησε ένα αναγνώσιμο, παραστατικό λεξιλόγιο, σε μία προσπάθεια να μεταφέρει στο κοινό, συγκεκριμένα μηνύματα. Τα έργα αυτά, χαρακτηρίζονται από το διάλογο ανάμεσα στο ρεαλιστικό, το αφηρημένο και το σουρεαλιστικό.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σολιδάκης Βασίλειος


Βιογραφικό

(1948)

Γεννήθηκε στη Σητεία το 1948 και με τη ζωγραφική άρχισε να ασχολείται το 1968. Το 1973 πήγε στην Ισπανία, όπου έκανε ελεύθερες σπουδές κοντά στο ζωγράφο Δ. Περδικίδη. Στα πρώιμα έργα του, εμφανώς επηρεασμένα από το φωτογραφικό νεορεαλισμό του A. Wyeth, ενυπάρχει ένα μεταφυσικό στοιχείο. Αυτοί οι προβληματισμοί, τον οδηγούν βαθμιαία στην εγκατάλειψη του συγκεκριμένου θέματος και στην υιοθέτηση ενός αφηρημένου συμβολικού ιδιώματος που θα μπορούσε να ενταχθεί στο πλαίσιο του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Χρησιμοποιώντας και άλλα υλικά στη ζωγραφική του και βγαίνοντας από το πλαίσιο του πίνακα, δημιουργεί έργα μικτής τεχνικής, καθώς και κατασκευές, που μορφοποιούν τις φιλοσοφικές του αναζητήσεις.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σόρογκας Σωτήρης


Βιογραφικό

(1936)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών ως υπότροφος του ΙΚΥ (1957 – 1961) με δάσκαλο το Γ. Μόραλη. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, εργάστηκε στη Δράκια Πηλίου και στην Κριτσά Κρήτης, στην αντιγραφή τοιχογραφιών. Το 1962, παρακολούθησε μαθήματα αγιογραφίας στο ‘”Εφηρμοσμένο Εργαστήριο της ΑΣΚΤ” και το 1965, διορίστηκε επιμελητής, στην έδρα ελευθέρου σχεδίου και ζωγραφικής, στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Στο έργο του, υπάρχει αφομοιωμένη μία ποιητική προσέγγιση του ελληνικού χώρου, που δεν περιορίζεται στην απλή, πλαστική καταγραφή των στοιχείων της εικόνας, αλλά προχωρεί στη μετατροπή τους σε σύμβολα. Θραύσματα αρχαίων αγαλμάτων, μορφές, γυναικεία πορτρέτα από παλιές φωτογραφίες, παλιά ξύλα, κατάλοιπα παλιών μηχανών, συντρίμμια μεταλλικών αμαξωμάτων σε περιβάλλοντα κατεδάφισης.
Αρθρογραφεί συχνά σε περιοδικά και εφημερίδες, δημοσιεύει θεωρητικά κείμενα και έχει εκδόσει βιβλία, ενώ έχουν κυκλοφορήσει αρκετές μονογραφικές μελέτες για το έργο του. Έχει παρουσιάσει τη ζωγραφική του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1981 εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Μπιενάλε του Sao Paulo. Συμμετείχε επίσης στα Ευρωπάλια (1982, Βέλγιο) και στο 21ο Διεθνές Φεστιβάλ Ζωγραφικής (1989, Cagnes-sur-Mer, Γαλλία). To 2004 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για τη συνολική προσφορά του στην τέχνη. Το 2010 τοποθετήθηκαν έξι μεγάλες συνθέσεις του στο Σταθμό Λαρίσης του αθηναϊκού Μετρό. Αναδρομικές του εκθέσεις οργανώθηκαν το 2010 (Πολιτιστικός Οργανισμός Δήμου Τρικκαίων, Ίδρυμα Μακρή, Τρίκαλα) και το 2011 στο Μουσείο Μπενάκη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

 

Σούστα Έλενα


Βιογραφικό

(1973)

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Για τέσσερα χρόνια παρακολουθούσε μαθήματα σχεδίου και χρώματος στο εργαστήρι του Γ. Βογιατζή. Σπούδασε ζωγραφική, στην Ανώτατη σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητές της τους Χρ. Πατσασκίδη και Χρ. Μπότσογλου, χαρακτική με τον Γ. Παπαδάκη και σκηνογραφία με τον Γ. Ζιάκα. Φοίτησε στην σχολή Καλών Τεχνών της Σεβίλλης για ένα χρόνο (1997-1998), με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. Έχει παρουσιάσει το έργο της σε ομαδικές εκθέσεις στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στη Σεβίλλη και στα Χανιά. Επιπλέον έχει δημιουργήσει τις μάσκες, τα κοστούμια και τα σκηνικά για θεατρικές ομάδες τόσο στην Αθήνα όσο στα Χανιά. Το έργο της, όπως σημείωσε η Πέγκυ Κουνενάκη, χαρακτηρίζεται από τον αυθορμητισμό, τη λιτότητα και την παραμόρφωση των ανθρωποκεντρικών της συνθέσεων. Οι διαστάσεις των έργων της παρόλο που είναι μικρές αποδίδουν ένα μεστό εννοιολογικά έργο. Η καλλιτέχνης αποτυπώνει στα έργα της εξπρεσιονιστικά στοιχεία με έντονο χρώμα και σχέδιο, χρησιμοποιώντας υλικά όπως μελάνια, εκολίνες που συνδυάζονται με τη ζωγραφική, μεταφέροντας ακόμη συχνά τις συνθέσεις της σε χυτό κερί.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Πέγκυ Κουνενάκη, Η τέχνη και ο τόπος: 52 σύγχρονοι Χανιώτες καλλιτέχνες, κατάλογος έκθεσης, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Χανιά 2010, σελ. 110-111, 131.

Σπεράντζας Βασίλειος


Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος


Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος


Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος


Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος


Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος


Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος


Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος


Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος


Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος


Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος


Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος


Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Σπεράντζας Βασίλειος


Βιογραφικό

(1938)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική, στην Ecole des Beaux Arts (1956 – 1962) στο Παρίσι, όπου και δίδαξε λιθογραφία ως επιμελητής (1976 – 1987). Στη ζωγραφική του, χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Στο σύνολο του έργου του, διασταυρώνονται ο δυναμισμός του Picasso, ο λυρισμός του Matisse και η χρωματική αίσθηση του Chagall, με στοιχεία από την αρχαϊκή, τη βυζαντινή, τη λαϊκή τέχνη, ακόμα και από την ινδική τέχνη και τις μινιατούρες. Αυτές οι επιρροές, έχουν συγχωνευτεί σε μία προσωπική μυθολογία και ένα χαρακτηριστικό καλλιτεχνικό ιδίωμα, στο οποίο παραμένει πιστός, σε όλη την πορεία του. Η τέχνη του, είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί, γυμνή ή καλυμμένη με διάφανα ενδύματα, σε εσωτερικά σπιτιών ή μπαλκόνια νεοκλασικών με πολυποίκιλτες σιδεριές. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει επίσης μέρος σε Πανελλήνιες, στο Salon de Mai του Παρισιού (1967-1987), καθώς και σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής. Το 1971 συμμετείχε στην Μπιενάλε του Sao Paulo.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κοτσιρέας Σταύρος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στην Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten της Χάγης (1984-89) και συνέχισε στην ίδια σχολή, με μεταπτυχιακές σπουδές στη σκηνογραφία και την ενδυματολογία. Οι συνθέσεις του, διακρίνονται για το συνδυασμό αφηρημένων τύπων με εικονιστικά μοτίβα, λαμπερά χρώματα, εξπρεσιονιστική διάθεση, συμβολικό περιεχόμενο και λυρική ατμόσφαιρα. Παράλληλα με τη ζωγραφική ασχολείται και με τη χαρακτική, όπου εκμεταλλεύεται την αντίθεση του ασπρου μαύρου, για να δώσει συνθέσεις που διακρίνονται για τη σχηματοποίηση και την σχεδιαστική τους οξύτητα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κόττης Ιωάννης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Κορινθία το 1949 και σπούδασε αρχικά στη Σχολή Δοξιάδη (1967 – 1970) και στη συνέχεια στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1967-1970), με δασκάλους τους Γ. Μόραλη και Ν. Νικολάου. Με υποτροφία της Σχολής, πήγε στο Παρίσι το 1980, όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα. Με έκδηλη εξπρεσιονιστική τεχνοτροπία, αποτυπώνει την καθημερινή ζωή και τη φύση. Μέσα από τη δουλειά του, σχολιάζει με χιούμορ τις έννοιες της παράδοσης και του κιτς και αναπαράγει μια παραμυθένια, εξωπραγματική ατμόσφαιρα με ένα αβαθές, απροσδιόριστο χρωματικό πεδίο, κατοικημένο από μνήμες της Ελλάδας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κουνάλης Γιώργος


Βιογραφικό

Νεάπολη 1935 – Χανιά 2012

Γεννήθηκε στη Νεάπολη Λασιθίου το 1935. Παρακολούθησε μαθήματα στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1956-58), στα εργαστήρια νωπογραφίας και φορητών εικόνων. Μαθήτευσε επίσης κοντά στους Φ. Κόντογλου και Κ. Γεωργακόπουλο. Το εύρος της καλλιτεχνικής του δημιουργίας υπήρξε μεγάλο, και έχοντας ως αφετηρία του τη βυζαντινή εικονογραφική παράδοση κατέληγε στο σουρεαλισμό και την εννοιολογική τέχνη, περνώντας από την αξιοποίηση στοιχείων της νωπογραφίας σε έργα με φασματικές φιγούρες, σε ντεκουπάζ με μικτή τεχνική και απλοποιημένα θέματα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κομιανού Άρια


Βιογραφικό

Αθήνα 1938-2015

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1960-1969), με δάσκαλο τον Κ. Γραμματόπουλο, και παράλληλα τυπογραφία και τέχνη του βιβλίου. Η θεματογραφία της έχει ως αφετηρία διάφορα θέματα, όπως πουλιά, λουλούδια και γυναικείες μορφές αποσπασματικά δοσμένες, έτσι ώστε να παίρνουν συμβολικές προεκτάσεις. Αυτό που κυριαρχεί στο σύνολο του έργου της είναι το ενιαίο και καθαρά προσωπικό μορφοπλαστικό λεξιλόγιο, ένα λεξιλόγιο που βασίζεται στον υπαινικτικό χαρακτήρα του χώρου και στα συχνά αινιγματικά θέματα. Το κλίμα μέσα στο οποίο κινείται η χαρακτική της είναι ένας συνδυασμός σουρεαλιστικής ελευθερίας και εξπρεσιονιστικής έντασης και δυναμισμού. Παρουσίασε το έργο της σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με συμμετοχές σε Πανελλήνιες εκθέσεις (1963, 1965, 1969, 1971, 1973, 1987), όπως και σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων στις Μπιενάλε χαρακτικής Αλεξάνδρειας 1971, Μπάντεν-Μπάντεν 1983, Ταϊπέι Ταϊβάν 1987, 1989, Ρώμης 1995, στην Mostra Internazionale di Bianco e Nero, Λουγκάνο 1966, στην Xylonmuseum Σβέτσινγκεν 1994, στην Ibizagrafik, Ισπανία 1994, και σε σημαντικά αφιερώματα στην τέχνη της χαρακτικής. Πέθανε στην Αθήνα το 2015.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κουνάλης Γιώργος


Βιογραφικό

Νεάπολη 1935 – Χανιά 2012

Γεννήθηκε στη Νεάπολη Λασιθίου το 1935. Παρακολούθησε μαθήματα στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1956-58), στα εργαστήρια νωπογραφίας και φορητών εικόνων. Μαθήτευσε επίσης κοντά στους Φ. Κόντογλου και Κ. Γεωργακόπουλο. Το εύρος της καλλιτεχνικής του δημιουργίας υπήρξε μεγάλο, και έχοντας ως αφετηρία του τη βυζαντινή εικονογραφική παράδοση κατέληγε στο σουρεαλισμό και την εννοιολογική τέχνη, περνώντας από την αξιοποίηση στοιχείων της νωπογραφίας σε έργα με φασματικές φιγούρες, σε ντεκουπάζ με μικτή τεχνική και απλοποιημένα θέματα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κουμαντάκη Δήμητρα


Βιογραφικό

(1954)

Χαράκτρια με καταγωγή από την Κρήτη, η οποία σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε στη Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών «Βακαλό» (1975-1977) στην Αθήνα και ζωγραφική (1984-1989), ψηφιδωτό (1989-1992) και χαρακτική (1991-1995) στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Διδάσκει στη δευτεροβάθμια από το 1991 και από το 1999 είναι αποσπασμένη στο Β’ εργαστήρι χαρακτικής της Α.Σ.Κ.Τ. Αθηνών. ‘Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις τόσο στην Αθήνα όσο στα Χανιά και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Βιογραφικό σημείωμα της Κουμαντάκη Δήμητρας, στον διαδικτυακό τόπο:haraktes.gr

Κούστας Απόστολος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι το 1954 όπου και πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από το Γ. Κασόλα. Μέσω του χαράκτη Α. Τάσσου γνώρισε το Γ. Σικελιώτη και μαθήτεψε κοντά του για τέσσερα χρόνια, την περίοδο 1980 – 1984. Την περίοδο 1984 – 1987 υπήρξε μαθητής και βοηθός της Β. Κατράκη. Φιλοτεχνεί χαρακτικά μεγάλων διαστάσεων τα οποία τυπώνει πάνω σε ιδιοκατασκευασμένες τσιμεντένιες πλάκες με δική του τεχνική. Αντλεί τα θέματα του, από την ελληνική μυθολογία και τα οικολογικά προβλήματα. Οι συνθέσεις του διακρίνονται για την αδρότητα του σχεδίου, την επιβολή του χρώματος και το λυρικό περιεχόμενο τους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πατσόγλου Αριστείδης


Βιογραφικό

(1941)

Γεννήθηκε στη Λέσβο το 1941 και πήρε τα πρώτα του μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής, κοντά στο Θ. Απάρτη (1962-65). Στη συνέχεια, σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1965 – 1969), στο εργαστήριο του Γ. Παππά, καθώς και στο Παρίσι, στην Ecole des beaux Arts. Σπούδασε τέλος, στο Paris VII (1974-79) πλαστικές τέχνες και επιστήμες της τέχνης, οπτικοακουστική τεχνική στο Τμήμα Κινηματογράφου, καθώς και φιλοσοφία. Στο γλυπτικό του έργο, ανέπτυξε ένα προσωπικό εξπρεσιονιστικό ιδίωμα, με συμβολικά και υπερρεαλιστικά στοιχεία, αφαιρετικές διατυπώσεις και έμφαση στις πλαστικές αξίες. Αφετηρία του έργου του, αποτελεί η μορφή του ανθρώπου και του ζώου ενώ τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα η απόδοση της κίνησης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κοψίδης Ράλλης


Βιογραφικό

Κάστρο Λήμνου 1929 – Αθήνα 2010

Γεννήθηκε στο Κάστρο Λήμνου το 1929. Την περίοδο 1949-1953, σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, στο εργαστήριο του Α. Γεωργιάδη, το οποίο όμως εγκατέλειψε στο τέταρτο έτος. Στη συνέχεια μαθήτευσε κοντά στο Φ. Κόντογλου και συνεργάστηκε μαζί του στην εικονογράφηση εκκλησιών. Στις πρώτες φάσεις της δουλειάς του, αξιοποιεί στοιχεία της λαϊκής βυζαντινής και μεταβυζαντινής ζωγραφικής, και αποδίδει τα θέματά του με απλοϊκό ύφος, ενώ από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 και μετά οι εικόνες του αποτελούν εκφάνσεις μιας προσωπικής μυθολογίας. Θεματικά, επικεντρώνεται στο τοπίο και στην ανθρώπινη μορφή μέσα σε αυτό. Οι συνθέσεις του, έχουν έντονα βιωματικό χαρακτήρα και νοσταλγική διάθεση, και διακρίνονται για την καθαρότητα των εκφραστικών μέσων, τη φυσικότητα και την αμεσότητα της περιγραφής.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πατσόγλου Αριστείδης


Βιογραφικό

(1941)

Γεννήθηκε στη Λέσβο το 1941 και πήρε τα πρώτα του μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής, κοντά στο Θ. Απάρτη (1962-65). Στη συνέχεια, σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1965 – 1969), στο εργαστήριο του Γ. Παππά, καθώς και στο Παρίσι, στην Ecole des beaux Arts. Σπούδασε τέλος, στο Paris VII (1974-79) πλαστικές τέχνες και επιστήμες της τέχνης, οπτικοακουστική τεχνική στο Τμήμα Κινηματογράφου, καθώς και φιλοσοφία. Στο γλυπτικό του έργο, ανέπτυξε ένα προσωπικό εξπρεσιονιστικό ιδίωμα, με συμβολικά και υπερρεαλιστικά στοιχεία, αφαιρετικές διατυπώσεις και έμφαση στις πλαστικές αξίες. Αφετηρία του έργου του, αποτελεί η μορφή του ανθρώπου και του ζώου ενώ τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα η απόδοση της κίνησης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κριτσωτάκη Αριστέα


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1945. Σπούδασε διακοσμητική και σκηνογραφία στην Academia di Belle Arti της Ρώμης (1963-1970), από όπου αποφοίτησε με έπαινο. Παράλληλα πήρε δίπλωμα στην τοιχογραφία και στο αρχιτεκτονικό σχέδιο από τη Δημοτική Σχολή S. Giacomo της Ρώμης. Το 1970-72 συνεργάστηκε στην εκτέλεση σκηνικών για τη Λυρική Σκηνή της Ρώμης, ενώ το διάστημα 1973-1985 κατείχε την επιμελητεία στην έδρα Χαρακτικής της Ανωτάτης Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Ρώμης, με τους καθηγητές Lino Bianchi Barriviera και Guido Strazza. Το 1986, απέκτησε την έδρα Χαρακτικής της Ανωτάτης Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Νεάπολης και από το 1996 κατέχει την ίδια έδρα στη Ρώμη. Σήμερα ζει και εργάζεται στη Ρώμη και στην Ελλάδα. Τα θέματά της, προέρχονται από την καθημερινή ζωή και τη φύση και τα πραγματεύεται άλλοτε προσδίδοντάς τους μια ονειρική αίσθηση και άλλοτε με εξπρεσιονιστική διάθεση. Τα έργα της, διακρίνονται για το εξαιρετικό σχέδιο, τη σχηματοποίηση και την προσεκτικά ζυγισμένη κατανομή στην οργάνωση του χώρου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Αριστέα Κριτσωτάκη: Χαρακτική, Εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων

Πατσόγλου Αριστείδης


Βιογραφικό

(1941)

Γεννήθηκε στη Λέσβο το 1941 και πήρε τα πρώτα του μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής, κοντά στο Θ. Απάρτη (1962-65). Στη συνέχεια, σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1965 – 1969), στο εργαστήριο του Γ. Παππά, καθώς και στο Παρίσι, στην Ecole des beaux Arts. Σπούδασε τέλος, στο Paris VII (1974-79) πλαστικές τέχνες και επιστήμες της τέχνης, οπτικοακουστική τεχνική στο Τμήμα Κινηματογράφου, καθώς και φιλοσοφία. Στο γλυπτικό του έργο, ανέπτυξε ένα προσωπικό εξπρεσιονιστικό ιδίωμα, με συμβολικά και υπερρεαλιστικά στοιχεία, αφαιρετικές διατυπώσεις και έμφαση στις πλαστικές αξίες. Αφετηρία του έργου του, αποτελεί η μορφή του ανθρώπου και του ζώου ενώ τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα η απόδοση της κίνησης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πατσόγλου Αριστείδης


Βιογραφικό

(1941)

Γεννήθηκε στη Λέσβο το 1941 και πήρε τα πρώτα του μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής, κοντά στο Θ. Απάρτη (1962-65). Στη συνέχεια, σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1965 – 1969), στο εργαστήριο του Γ. Παππά, καθώς και στο Παρίσι, στην Ecole des beaux Arts. Σπούδασε τέλος, στο Paris VII (1974-79) πλαστικές τέχνες και επιστήμες της τέχνης, οπτικοακουστική τεχνική στο Τμήμα Κινηματογράφου, καθώς και φιλοσοφία. Στο γλυπτικό του έργο, ανέπτυξε ένα προσωπικό εξπρεσιονιστικό ιδίωμα, με συμβολικά και υπερρεαλιστικά στοιχεία, αφαιρετικές διατυπώσεις και έμφαση στις πλαστικές αξίες. Αφετηρία του έργου του, αποτελεί η μορφή του ανθρώπου και του ζώου ενώ τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα η απόδοση της κίνησης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κριτσωτάκη Αριστέα


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1945. Σπούδασε διακοσμητική και σκηνογραφία στην Academia di Belle Arti της Ρώμης (1963-1970), από όπου αποφοίτησε με έπαινο. Παράλληλα πήρε δίπλωμα στην τοιχογραφία και στο αρχιτεκτονικό σχέδιο από τη Δημοτική Σχολή S. Giacomo της Ρώμης. Το 1970-72 συνεργάστηκε στην εκτέλεση σκηνικών για τη Λυρική Σκηνή της Ρώμης, ενώ το διάστημα 1973-1985 κατείχε την επιμελητεία στην έδρα Χαρακτικής της Ανωτάτης Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Ρώμης, με τους καθηγητές Lino Bianchi Barriviera και Guido Strazza. Το 1986, απέκτησε την έδρα Χαρακτικής της Ανωτάτης Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Νεάπολης και από το 1996 κατέχει την ίδια έδρα στη Ρώμη. Σήμερα ζει και εργάζεται στη Ρώμη και στην Ελλάδα. Τα θέματά της, προέρχονται από την καθημερινή ζωή και τη φύση και τα πραγματεύεται άλλοτε προσδίδοντάς τους μια ονειρική αίσθηση και άλλοτε με εξπρεσιονιστική διάθεση. Τα έργα της, διακρίνονται για το εξαιρετικό σχέδιο, τη σχηματοποίηση και την προσεκτικά ζυγισμένη κατανομή στην οργάνωση του χώρου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Αριστέα Κριτσωτάκη: Χαρακτική, Εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων

Πετρουλάκης Αντώνης


Βιογραφικό

(1935)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1935. Σπούδασε ζωγραφική και ψηφιδωτό στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών(1958-1964), με δασκάλους τους Α. Γεωργιάδη, Γ. Μαυροϊδή, Γ. Μόραλη και Ε. Βοϊλά. Η ζωγραφική του, με έντονα τα στοιχεία της ελληνικότητας, είναι ανθρωποκεντρική –προσωπογραφίες, αυτοπροσωπογραφίες, μορφές σε εσωτερικούς χώρους-, και κινείται στα πλαίσια του ρεαλισμού, ενώ εντοπίζονται σε αυτή επιρροές και από τη βυζαντινή και τη λαϊκή τέχνη. Με λιτή, αυστηρή σύνθεση, αμεσότητα, ψυχογραφική διάθεση, γαιώδη χρώματα και ευαισθησία στη μελέτη της τονικότητας, απεικονίζει πρόσωπα του οικείου περιβάλλοντος και του τόπου καταγωγής του. Δίδαξε στη Δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ σκηνογράφησε και πολλές παραστάσεις στο ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πετρουλάκης Αντώνης


Βιογραφικό

(1935)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1935. Σπούδασε ζωγραφική και ψηφιδωτό στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών(1958-1964), με δασκάλους τους Α. Γεωργιάδη, Γ. Μαυροϊδή, Γ. Μόραλη και Ε. Βοϊλά. Η ζωγραφική του, με έντονα τα στοιχεία της ελληνικότητας, είναι ανθρωποκεντρική –προσωπογραφίες, αυτοπροσωπογραφίες, μορφές σε εσωτερικούς χώρους-, και κινείται στα πλαίσια του ρεαλισμού, ενώ εντοπίζονται σε αυτή επιρροές και από τη βυζαντινή και τη λαϊκή τέχνη. Με λιτή, αυστηρή σύνθεση, αμεσότητα, ψυχογραφική διάθεση, γαιώδη χρώματα και ευαισθησία στη μελέτη της τονικότητας, απεικονίζει πρόσωπα του οικείου περιβάλλοντος και του τόπου καταγωγής του. Δίδαξε στη Δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ σκηνογράφησε και πολλές παραστάσεις στο ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κριτσωτάκη Αριστέα


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1945. Σπούδασε διακοσμητική και σκηνογραφία στην Academia di Belle Arti της Ρώμης (1963-1970), από όπου αποφοίτησε με έπαινο. Παράλληλα πήρε δίπλωμα στην τοιχογραφία και στο αρχιτεκτονικό σχέδιο από τη Δημοτική Σχολή S. Giacomo της Ρώμης. Το 1970-72 συνεργάστηκε στην εκτέλεση σκηνικών για τη Λυρική Σκηνή της Ρώμης, ενώ το διάστημα 1973-1985 κατείχε την επιμελητεία στην έδρα Χαρακτικής της Ανωτάτης Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Ρώμης, με τους καθηγητές Lino Bianchi Barriviera και Guido Strazza. Το 1986, απέκτησε την έδρα Χαρακτικής της Ανωτάτης Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Νεάπολης και από το 1996 κατέχει την ίδια έδρα στη Ρώμη. Σήμερα ζει και εργάζεται στη Ρώμη και στην Ελλάδα. Τα θέματά της, προέρχονται από την καθημερινή ζωή και τη φύση και τα πραγματεύεται άλλοτε προσδίδοντάς τους μια ονειρική αίσθηση και άλλοτε με εξπρεσιονιστική διάθεση. Τα έργα της, διακρίνονται για το εξαιρετικό σχέδιο, τη σχηματοποίηση και την προσεκτικά ζυγισμένη κατανομή στην οργάνωση του χώρου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Αριστέα Κριτσωτάκη: Χαρακτική, Εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων

Πετρουλάκης Αντώνης


Βιογραφικό

(1935)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1935. Σπούδασε ζωγραφική και ψηφιδωτό στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών(1958-1964), με δασκάλους τους Α. Γεωργιάδη, Γ. Μαυροϊδή, Γ. Μόραλη και Ε. Βοϊλά. Η ζωγραφική του, με έντονα τα στοιχεία της ελληνικότητας, είναι ανθρωποκεντρική –προσωπογραφίες, αυτοπροσωπογραφίες, μορφές σε εσωτερικούς χώρους-, και κινείται στα πλαίσια του ρεαλισμού, ενώ εντοπίζονται σε αυτή επιρροές και από τη βυζαντινή και τη λαϊκή τέχνη. Με λιτή, αυστηρή σύνθεση, αμεσότητα, ψυχογραφική διάθεση, γαιώδη χρώματα και ευαισθησία στη μελέτη της τονικότητας, απεικονίζει πρόσωπα του οικείου περιβάλλοντος και του τόπου καταγωγής του. Δίδαξε στη Δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ σκηνογράφησε και πολλές παραστάσεις στο ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πετρουλάκης Αντώνης


Βιογραφικό

(1935)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1935. Σπούδασε ζωγραφική και ψηφιδωτό στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών(1958-1964), με δασκάλους τους Α. Γεωργιάδη, Γ. Μαυροϊδή, Γ. Μόραλη και Ε. Βοϊλά. Η ζωγραφική του, με έντονα τα στοιχεία της ελληνικότητας, είναι ανθρωποκεντρική –προσωπογραφίες, αυτοπροσωπογραφίες, μορφές σε εσωτερικούς χώρους-, και κινείται στα πλαίσια του ρεαλισμού, ενώ εντοπίζονται σε αυτή επιρροές και από τη βυζαντινή και τη λαϊκή τέχνη. Με λιτή, αυστηρή σύνθεση, αμεσότητα, ψυχογραφική διάθεση, γαιώδη χρώματα και ευαισθησία στη μελέτη της τονικότητας, απεικονίζει πρόσωπα του οικείου περιβάλλοντος και του τόπου καταγωγής του. Δίδαξε στη Δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ σκηνογράφησε και πολλές παραστάσεις στο ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
Page 7 of 15
1 5 6 7 8 9 15