Μανουσάκης Μιχάλης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1953 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1979-84), με δασκάλους τους Δ. Μυταρά και Δ. Κοκκινίδη. Από τα πρώτα του κιόλας έργα εστίασε το ενδιαφέρον του στη μελέτη της ανθρώπινης μορφής, που αποτελεί το κυρίαρχο και καθοριστικό στοιχείο των έργων του, καθώς και στη διερεύνηση των σχέσεων της με τον περιβάλλοντα χώρο. Με έμμεσες και άμεσες αναφορές σε πραγματικούς ή φανταστικούς χώρους, δημιουργεί συχνά μία ονειρική ατμόσφαιρα μέσα στην οποία χειρίζεται τις συνθέσεις του με ευαισθησία και λιτότητα. Από το 1990 και μετά, οι συνθέσεις του γίνονται όλο και πιο απλές, με το λευκό και φασματικό ανθρώπινο σώμα να ουδετεροποιείται από τα φυλετικά του χαρακτηριστικά και να ανάγεται σε αρχέτυπο της ανθρώπινης ύπαρξης.
Από το 1987 διδάσκει ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου εξελέγη τακτικός καθηγητής το 2014.
Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1994 συμμετείχε στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας, όπου το ελληνικό περίπτερο έλαβε το βραβείο καλύτερου Εθνικού Περιπτέρου. Συμμετείχε επίσης, μεταξύ άλλων, στην έκθεση Κλασικές μνήμες στη σύγχρονη ελληνική τέχνη (2007: Capital Museum of China, Πεκίνο). Το 2012, παρουσίασε την έκθεση «Ένα μέτρο» στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: contemporary greek art institute

Μανουσάκης Μιχάλης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1953 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1979-84), με δασκάλους τους Δ. Μυταρά και Δ. Κοκκινίδη. Από τα πρώτα του κιόλας έργα εστίασε το ενδιαφέρον του στη μελέτη της ανθρώπινης μορφής, που αποτελεί το κυρίαρχο και καθοριστικό στοιχείο των έργων του, καθώς και στη διερεύνηση των σχέσεων της με τον περιβάλλοντα χώρο. Με έμμεσες και άμεσες αναφορές σε πραγματικούς ή φανταστικούς χώρους, δημιουργεί συχνά μία ονειρική ατμόσφαιρα μέσα στην οποία χειρίζεται τις συνθέσεις του με ευαισθησία και λιτότητα. Από το 1990 και μετά, οι συνθέσεις του γίνονται όλο και πιο απλές, με το λευκό και φασματικό ανθρώπινο σώμα να ουδετεροποιείται από τα φυλετικά του χαρακτηριστικά και να ανάγεται σε αρχέτυπο της ανθρώπινης ύπαρξης.
Από το 1987 διδάσκει ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου εξελέγη τακτικός καθηγητής το 2014.
Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1994 συμμετείχε στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας, όπου το ελληνικό περίπτερο έλαβε το βραβείο καλύτερου Εθνικού Περιπτέρου. Συμμετείχε επίσης, μεταξύ άλλων, στην έκθεση Κλασικές μνήμες στη σύγχρονη ελληνική τέχνη (2007: Capital Museum of China, Πεκίνο). Το 2012, παρουσίασε την έκθεση «Ένα μέτρο» στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: contemporary greek art institute

Μανουσάκης Μιχάλης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1953 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1979-84), με δασκάλους τους Δ. Μυταρά και Δ. Κοκκινίδη. Από τα πρώτα του κιόλας έργα εστίασε το ενδιαφέρον του στη μελέτη της ανθρώπινης μορφής, που αποτελεί το κυρίαρχο και καθοριστικό στοιχείο των έργων του, καθώς και στη διερεύνηση των σχέσεων της με τον περιβάλλοντα χώρο. Με έμμεσες και άμεσες αναφορές σε πραγματικούς ή φανταστικούς χώρους, δημιουργεί συχνά μία ονειρική ατμόσφαιρα μέσα στην οποία χειρίζεται τις συνθέσεις του με ευαισθησία και λιτότητα. Από το 1990 και μετά, οι συνθέσεις του γίνονται όλο και πιο απλές, με το λευκό και φασματικό ανθρώπινο σώμα να ουδετεροποιείται από τα φυλετικά του χαρακτηριστικά και να ανάγεται σε αρχέτυπο της ανθρώπινης ύπαρξης.
Από το 1987 διδάσκει ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου εξελέγη τακτικός καθηγητής το 2014.
Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1994 συμμετείχε στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας, όπου το ελληνικό περίπτερο έλαβε το βραβείο καλύτερου Εθνικού Περιπτέρου. Συμμετείχε επίσης, μεταξύ άλλων, στην έκθεση Κλασικές μνήμες στη σύγχρονη ελληνική τέχνη (2007: Capital Museum of China, Πεκίνο). Το 2012, παρουσίασε την έκθεση «Ένα μέτρο» στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: contemporary greek art institute

Γράββαλος Παναγιώτης


Βιογραφικό

Λαμία 1933 – Αθήνα 2014

Γεννήθηκε στη Λαμία το 1933. Σπούδασε ζωγραφική, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τους Σ. Παπαλουκά και Γ. Μόραλη, ενώ από το 1960 ασχολήθηκε και με τις γραφικές τέχνες. Συνεργάστηκε με το χαράκτη Τάσσο στη σχεδίαση πολλών ελληνικών και ξένων γραμματοσήμων και δίδαξε στο ΑΤΙ. Μετά το 1966, υπήρξε μόνιμος συνεργάτης των Ελληνικών Ταχυδρομείων στη σχεδίαση γραμματοσήμων, επί τριάντα σχεδόν χρόνια. Κινήθηκε με ευχέρεια στο πεδίο των μικτών μέσων, όπου ανέδειξε τις αισθητικές και εκφραστικές του δυνατότητες. Τόσο στο ζωγραφικό όσο και στο χαρακτικό του έργο, κυριαρχεί το σχεδιαστικό στοιχείο. Το ενδιαφέρον του καλλιτέχνη για τα προβλήματα του κοινωνικού χώρου τον οδήγησε από νωρίς σε μία θεματολογία ανθρωποκεντρική που περιγράφει και σχολιάζει ανθρώπινες και κοινωνικές καταστάσεις με τρόπο καθαρό και ευανάγνωστο. Η χρήση του χρώματος σε άμεση σχέση με το σχέδιο, παίζει καθοριστικό ρόλο στην απόδοση του χώρου και του φωτός. Η γραμμική καθαρότητα του σχεδίου και η αξιοποίηση του ρυθμού της σύνθεσης, χωρίς συναισθηματικές εξάρσεις, αλλά με ένα ιδιότυπο λυρισμό, είναι τα κατ’εξοχήν στοιχεία που εξασφάλισαν την εκφραστική αποτελεσματικότητα του έργου του.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ζογγολοπούλου Ελένη


Βιογραφικό

Κωνσταντινούπολη 1909 – Αθήνα 1993

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1909. Σπούδασε ζωγραφική, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δάσκαλο τον Κ. Παρθένη (1928-33), καθώς και στο Παρίσι, στο εργαστήριο του S. Lhote (1949). Το 1953 ως υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, συνέχισε τις σπουδές της στη ζωγραφική και ειδικότερα στη νωπογραφία στην Academia di Belle Arti της Φλωρεντίας. Από το 1953 και έπειτα, οι εμπειρίες από τα ταξίδια που πραγματοποίησε σε Η.Π.Α., Ισπανία, Ιταλία, Αγγλία και Γαλλία επέδρασαν στη ζωγραφική της, που εστιάζει πλέον στην αφαίρεση και την ανεικονική τέχνη.
Σημαντικά εφαρμοσμένα έργα της στην Ελλάδα είναι οι τοιχογραφικές συνθέσεις που πραγματοποίησε για το Σιδηροδρομικό Σταθμό της Κορίνθου το 1955, καθώς και για την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1961.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Ζυμβραγός Ανδρέας


Βιογραφικό

(Χανιά;)

Γεννήθηκε στα Χανιά. Σπούδασε πιάνο και θεωρητικά στο Ωδείο ATHENAUM στην Αθήνα (1980-1995). Έκανε μαθήματα σχεδίου με καθηγητή του τον Ηλία Παπαηλιάκη και ζωγραφικής στο εργαστήριο του Γ. Ψυχοπαίδη (1996-1999). Είναι μέλος Ε.Ε.Τ.Ε. Έργα του βρίσκονται τόσο στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, στο Μουσείο σύγχρονης τέχνης Χανίων «Ελαιουργείον» όσο σε ιδιωτικές συλλογές στην Ευρώπη και στην Αμερική. Η καλλιτεχνική του δραστηριότητα αφορά κυρίως σε εκθέσεις του στην Ελλάδα. Στον κατάλογο της ατομικής του έκθεσης, η επιμελήτρια και κριτικός τέχνης Πέγκυ Κουνενάκη σημείωσε ότι οι εικαστικές συνθέσεις του Ζυμβραγού σχετίζονται με την προσωπική του μυθολογία. Ο καλλιτέχνης οπτικοποιεί τις μνήμες του, παιδικές και μη, με ακρίβεια στο σχέδιο, φωτοσκιάσεις και αντιθέσεις που παραπέμπουν στη μεταμοντέρνα όψη ενός ιδιαίτερου φωτορεαλισμού. Η ρεαλιστική απόδοσή τους αποτελεί και την πρώτη εντύπωση των έργων του καλλιτέχνη, ωστόσο στις συνθέσεις του δεν παύει να υποβόσκει ένα συμβολικό νόημα, που ενισχύεται μέσω της αινιγματικής αναπαράστασης τους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Πέγκυ Κουνενάκη, Η τέχνη και ο τόπος: 52 σύγχρονοι Χανιώτες καλλιτέχνες, κατάλογος έκθεσης, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Χανιά 2010, σελ. 34-35, 123-124.
  • Πέγκυ Κουνενάκη, «Ο τόπος, ο χρόνος, η μνήμη», στο Ανδρέας Ζυμβραγός: «Μυθολογία ζωγραφική», Ευαγγελία Λεδάκη (επιμ.), κατάλογος έκθεσης, Κασιμάτης Α.Ε. για αίθουσα τέχνης «αγκάθι», Αθήνα 2010.
  • Βιογραφικό σημείωμα και έργα του καλλιτέχνη, στον διαδικτυακό τόπο:tkplaceartgallery.gr
  • Κατάλογος έργων του Ανδρέα Ζυμβραγού με τίτλο,”Μινιατούρες”, στον διαδικτυακό τόπο:www.flickr.com

Θαλασσινός Μπότης


Βιογραφικό

Ηράκλειο 1927-2017

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1927. Σπούδασε ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών και στο School of Stage Design του Σάο Πάολο στη Βραζιλία (Associacao Paulista de Belas Artes). Στη συνέχεια βρέθηκε στις ΗΠΑ όπου έζησε για σαράντα περίπου χρόνια. Η θεματογραφία του περιλαμβάνει προσωπογραφίες διασημοτήτων της εποχής, ιστορικές, συμβολικές και θρησκευτικές συνθέσεις, ηθογραφικές σκηνές, νεκρές φύσεις και τοπία. Τα έργα του κινούνται στα πλαίσια της αναπαραστατικής ζωγραφικής και του σουρεαλισμού, ενώ έκανε χρήση και μιας δικής του τεχνοτροπίας την οποία ονόμασε φωτοκυλινδρισμό. Σε πολλά από τα έργα του χρησιμοποίησε ως υλικό το παστέλ. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του επέστρεψε στο Ηράκλειο όπου και πέθανε το 2017.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κανακάκης Ιωάννης


Βιογραφικό

Ρέθυμνο 1903-Αθήνα 1978

Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1903. Σπούδασε αρχικά στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1924-28) και στην Ακαδημία Φυσικής Αγωγής (1927-29) και στη συνέχεια σπούδασε γλυπτική και ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών την περίοδο 1928-35, κοντά στους Θ. Θωμόπουλο, Δ. Μπισκίνη, Γ. Ιακωβίδη και Κ. Παρθένη. Τέλος, σπούδασε στη Σχολή Τοπογράφων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1938-40). Στις αρχές της δεκαετίας του ’30, εμπνεόμενος από τις σοσιαλιστικές ιδέες, φιλοτέχνησε μια σειρά έργων σε γύψο, με έντονη εξπρεσιονιστική διάθεση. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και με το έργο του άσκησε δυναμική κριτική στις κοινωνικές συνθήκες της εποχής. Σταδιακά, μετά τον πόλεμο, το έργο του περιορίστηκε στα πλαίσια της συμβατικής επαγγελματικής διεκπεραίωσης μνημείων, ανδριάντων, προτομών και μεταλλίων. Υφολογικά, ακολούθησε το πρότυπο της ρεαλιστικής σχολής, με μία διάθεση ρητορείας και συμβολισμού στις μνημειακές συνθέσεις του, και με μία περιγραφική και αφηγηματική τάση στα μετάλλια και τα ανάγλυφα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κανακάκης Ιωάννης


Βιογραφικό

Ρέθυμνο 1903-Αθήνα 1978

Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1903. Σπούδασε αρχικά στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1924-28) και στην Ακαδημία Φυσικής Αγωγής (1927-29) και στη συνέχεια σπούδασε γλυπτική και ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών την περίοδο 1928-35, κοντά στους Θ. Θωμόπουλο, Δ. Μπισκίνη, Γ. Ιακωβίδη και Κ. Παρθένη. Τέλος, σπούδασε στη Σχολή Τοπογράφων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1938-40). Στις αρχές της δεκαετίας του ’30, εμπνεόμενος από τις σοσιαλιστικές ιδέες, φιλοτέχνησε μια σειρά έργων σε γύψο, με έντονη εξπρεσιονιστική διάθεση. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και με το έργο του άσκησε δυναμική κριτική στις κοινωνικές συνθήκες της εποχής. Σταδιακά, μετά τον πόλεμο, το έργο του περιορίστηκε στα πλαίσια της συμβατικής επαγγελματικής διεκπεραίωσης μνημείων, ανδριάντων, προτομών και μεταλλίων. Υφολογικά, ακολούθησε το πρότυπο της ρεαλιστικής σχολής, με μία διάθεση ρητορείας και συμβολισμού στις μνημειακές συνθέσεις του, και με μία περιγραφική και αφηγηματική τάση στα μετάλλια και τα ανάγλυφα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κατζουράκης Κυριάκος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Σπούδασε ζωγραφική, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δάσκαλο το Γ. Μόραλη, και σκηνογραφία με το Β. Βασιλειάδη (1963 – 1968). Το 1969, μαζί με τους Γ. Βαλαβανίδη, Κ. Δίγκα, Χ. Μπότσογλου και Γ. Ψυχοπαίδη, δημιούργησε την ομάδα «Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές» που διαλύθηκε το 1972. Από το 1972 έως το 1985 έζησε στο Λονδίνο, όπου έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη χαρακτική στo St Martins School of Art και στο Croydon College of Art. Στη ζωγραφική του, δανείζεται πρότυπα από τη μουσειακή τέχνη (θέματα από έργα των Velasquez, David, Τσαρούχη), τα οποία συνδυάζει με μνήμες από την πρόσφατη ελληνική ιστορία και τα εντάσσει σε χώρο φανταστικό, γεμάτο προκλητικές αντιθέσεις, όπου συνυπάρχουν ετερόκλητα θέματα, ελκυστικά και ενοχλητικά μαζί. Στα μεταγενέστερα έργα του, στρέφεται σε ένα περισσότερο εξπρεσιονιστικό ύφος, δημιουργώντας δραματικές συνθέσεις επικού χαρακτήρα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κελαϊδής Βασίλης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1938. Σπούδασε ζωγραφική, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1955-60) με δάσκαλο τον Α. Γεωργιάδη, και ψηφιδωτό (1960-62) με την Ε. Βοΐλα. Επηρεασμένος από το σουρεαλιστικό κίνημα, ζωγραφίζει θέματα που κινούνται ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα: ανθρώπινες μορφές, μακρινές και απόκοσμες, στέκουν σαν απολιθώματα μέσα σ’ ένα άγονο και απρόσωπο τοπίο. Τα έργα του, καμωμένα συνήθως με ακρυλικά χρώματα, έχουν έντονο συμβολισμό και αποτελούν μαρτυρίες μιας τέχνης με σαφείς κοινωνικοκριτικούς προσανατολισμούς. Ταυτόχρονα, αποκαλύπτουν την υπαρξιακή αγωνία και το καθημερινό άγχος του σύγχρονου ανθρώπου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μαντζαβίνος Τάσος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1979-1984). Ήδη από το ξεκίνημα της πορείας του εμφανίζονται τα βασικά χαρακτηριστικά της ζωγραφικής του, που είναι η αντινατουραλιστική εξπρεσιονιστική οξύτητα στο σχεδιασμό των μορφών και η υπαρξιακή αναζήτηση. Αποφεύγοντας ο ίδιος κάθε σχετική ένταξη σε σχολές και ρεύματα, επιδιώκει την αυτονόμησή του, καλλιεργώντας ένα ζωγραφικό ιδίωμα που βασίζεται στην άμεση αυτοαναλυτική διεργασία. Επιλέγει τη θεματολογία του με γνώμονα τη βιωματική σχέση με το φυσικό τοπίο και τους ανθρώπους, αναζητώντας το μυθικό υπόστρωμα και την εσωτερική πραγματικότητα των εικόνων του. Ενδιαφερόμενος όχι για την παρουσία της φύσης αλλά για τη δυναμική της, ανιχνεύει τη συγκινησιακή φόρτιση μέσα στο οπτικό γεγονός. Η δυναμική ευφορία της χειρονομίας και η επίμονη τάση αναγωγής στο ουσιώδες, διαφαίνεται τόσο στους πίνακές του όσο και στα σχέδια και στις υδατογραφίες τους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μισούρας Τάσος


Βιογραφικο

Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1963. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1981-86) κοντά στους Γ. Μόραλη και Δ. Μυταρά, και συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux Arts (1987 – 991) στο Παρίσι, στο εργαστήριο του L. Cremonini. O οικείος καθημερινός χώρος του εργαστηρίου του και τα δωμάτια του σπιτιού του, αποτελούν την κύρια θεματογραφία της πρώτης σειράς έργων του. Η οπτική του, επικεντρώνεται στην απεικόνιση των αντικειμένων και του χώρου, ο οποίος αποκτά εξωπραγματικές διαστάσεις. Προσεγγίζει τα θέματά του με συμβολική και μεταφυσική διάθεση, καθώς κινείται μεταξύ συνειδητού και ασυνειδήτου, ονείρου και πραγματικότητας, προτείνοντας μια άλλη ερμηνεία της καθημερινότητας. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, ενώ έχει λάβει μέρος σε δεκάδες ομαδικές και θεματικές εκθέσεις, foires στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ξαγοράρης Ζάφος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Αρχικά, σπούδασε στην Αρχιτεκτονική σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, και στη συνέχεια στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1983 – 88). Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο CAVS του Πανεπιστημίου ΜΙΤ της Μασσαχουσέτης (1989 – 1991). Ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία την περίοδο 1989 – 1990, δημιουργώντας εγκαταστάσεις-περιβάλλοντα με τη χρήση νέων τεχνολογιών, όπως λέιζερ και ολογραφικές πλάκες. Στη συνέχεια, άρχισε να επεξεργάζεται την ιδέα των μεταβαλλόμενων χώρων, όπου ο θεατής καλείται να περιπλανηθεί και να χαράξει μία διαδρομή μέσα στο ίδιο το έργο. Τα περιβάλλοντα του, εμπεριέχουν κίνηση, η οποία προκαλείται από προβολές φωτός και καθρέφτες στους οποίους έχουν ενσωματωθεί μοτέρ. Έχει παρουσιάσει ατομικές εκθέσεις σε γκαλερί όπως: Επίκεντρο (Πάτρα και Αθήνα), Λόλα Νικολάου (Θεσσαλονίκη), Francoise Heitsch (Μόναχο), Dispari e Dispari (Reggio Emilia), Αντωνοπούλου και Ζουμπουλάκη (Αθήνα), και άλλες.
Το 2015 πραγματοποίησε στο Μουσείο Μπενάκη της Αθήνας την εγκατάσταση με τίτλο «Λοξή Τάξη» και το 2016 το έργο στην πόλη «Η Παράσταση» (ΝΕΟΝ). Υπήρξε ένας από τους επιμελητές του ελληνικού περιπτέρου στην 9η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, 2004 και της 2ης Μπιενάλε της Αθήνας, 2009, ενώ είναι Καθηγητής στην Α.Σ.Κ.Τ. Έχει υπάρξει προσκεκλημένος καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Sassari και της Πάτρας, προσκεκλημένος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης (Fulbright) και προσκεκλημένος καλλιτέχνης στο Πανεπιστήμιο του Michigan.‘Έχει επίσης κληθεί να παρουσιάσει την δουλειά του σε Πανεπιστήμια όπως: το IUAV της Βενετίας, το School of Visual Arts της Νέας Υόρκης, την Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου, την Ακαδημία Καλών Τεχνών του Παλέρμο, το Πανεπιστήμιο του Ιλλινόις στο Σικάγο και άλλα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Ξυλά – Ξανάλατου Ίρις


Βιογραφικό

(1941)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1941. Σπούδασε ψυχολογία του παιδιού και ζωγραφική, στο Froebel Educational Institut (1961-63) του Λονδίνου και ειδικεύτηκε στη μεταξοτυπία. Στη δουλειά της χρησιμοποιεί κυρίως την τεχνική της μεταξοτυπίας, την οποία εμπλουτίζει με φωτογραφία, φωτοτυπίες κ.α. Στη θεματογραφία της, περιλαμβάνονται η φύση, το διάστημα, η θάλασσα καθώς και προβλήματα του σύγχρονου πολιτισμού. Όλα τα παραπάνω, τα αποδίδει με μία αρμονική κλιμάκωση των τόνων, ευαισθησία, καθαρότητα και λυρισμό. Το έργο της, διακρίνεται για τη σχηματοποίηση των μορφών και το συνδυασμό γεωμετρικών και ελεύθερων σχημάτων.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πίταρη Πάγκαλου Ελένη


Βιογραφικό

Κωνσταντινούπολη 1905 – Αθήνα 1995

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1905. Το 1922, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και το 1926 γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου δούλεψε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, κοντά στο Ν. Λύτρα. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1929, έγινε τελικά δεκτή στο εργαστήριο του Κ. Παρθένη. Παράλληλα με τις σπουδές της στη σχολή, παρακολουθούσε ελεύθερα μαθήματα στα εργαστήρια των αδελφών Γεραλή και του Θ. Τριανταφυλλίδη. Στο έργο της, ανέπτυξε μια αφαιρετική εικαστική γλώσσα, που τη βοήθησε να εκφράσει τους προβληματισμούς της μεταπολεμικής εποχής και τις έντονες μεταφυσικές ανησυχίες της ανθρώπινης ψυχής.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πανταλέων Θεόδωρος


Βιογραφικό

(1945)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε στο ΑΤΙ γραφικές τέχνες και ζωγραφική με τον Η. Δεκουλάκο. Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα έργα κλασικών ζωγράφων και επηρεάζεται από παλιές έγχρωμες λιθογραφίες. Χρησιμοποιεί τόσο την ελαιογραφία όσο και μικτές τεχνικές. Η θεματογραφία του, αναφέρεται σε ονειρικά και φανταστικά σύνολα στην κατεύθυνση του σουρεαλισμού και της αυτόματης γραφής. Η ζωγραφική του, διακρίνεται για τη σχηματοποίηση των μορφών και τις τονισμένες παραμορφώσεις, την ονειρική ατμόσφαιρα και τον προβληματικό χώρο, την εσωτερικότητα του χρώματος και την πληρότητα της γραμμής του. Τα ίδια στοιχεία χαρακτηρίζουν και το χαρακτικό του έργο, ιδιαίτερα τις λιθογραφίες, όπου εμφανίζονται η ίδια θεματογραφία, και παρόμοιο μορφοπλαστικό λεξιλόγιο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πανταλέων Θεόδωρος


Βιογραφικό

(1945)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε στο ΑΤΙ γραφικές τέχνες και ζωγραφική με τον Η. Δεκουλάκο. Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα έργα κλασικών ζωγράφων και επηρεάζεται από παλιές έγχρωμες λιθογραφίες. Χρησιμοποιεί τόσο την ελαιογραφία όσο και μικτές τεχνικές. Η θεματογραφία του, αναφέρεται σε ονειρικά και φανταστικά σύνολα στην κατεύθυνση του σουρεαλισμού και της αυτόματης γραφής. Η ζωγραφική του, διακρίνεται για τη σχηματοποίηση των μορφών και τις τονισμένες παραμορφώσεις, την ονειρική ατμόσφαιρα και τον προβληματικό χώρο, την εσωτερικότητα του χρώματος και την πληρότητα της γραμμής του. Τα ίδια στοιχεία χαρακτηρίζουν και το χαρακτικό του έργο, ιδιαίτερα τις λιθογραφίες, όπου εμφανίζονται η ίδια θεματογραφία, και παρόμοιο μορφοπλαστικό λεξιλόγιο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πατσόγλου Αριστείδης


Βιογραφικό

(1941)

Γεννήθηκε στη Λέσβο το 1941 και πήρε τα πρώτα του μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής, κοντά στο Θ. Απάρτη (1962-65). Στη συνέχεια, σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1965 – 1969), στο εργαστήριο του Γ. Παππά, καθώς και στο Παρίσι, στην Ecole des beaux Arts. Σπούδασε τέλος, στο Paris VII (1974-79) πλαστικές τέχνες και επιστήμες της τέχνης, οπτικοακουστική τεχνική στο Τμήμα Κινηματογράφου, καθώς και φιλοσοφία. Στο γλυπτικό του έργο, ανέπτυξε ένα προσωπικό εξπρεσιονιστικό ιδίωμα, με συμβολικά και υπερρεαλιστικά στοιχεία, αφαιρετικές διατυπώσεις και έμφαση στις πλαστικές αξίες. Αφετηρία του έργου του, αποτελεί η μορφή του ανθρώπου και του ζώου ενώ τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα η απόδοση της κίνησης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Πράσινος Μάριος


Βιογραφικό

Κωνσταντινούπολη 1916 – Eygalieres, Ν. Γαλλίας 1985

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1916, μεγάλωσε όμως και σπούδασε στο Παρίσι, όπου βρέθηκε με την οικογένειά του μετά τα γεγονότα του 1922. Το 1932, εγγράφεται στην Ecole des Langues Orientales και αρχίζει τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής κοντά στον Κλεμάν Σερβώ. Δύο χρόνια αργότερα ξεκινά η φοίτησή του στη Faculte des Lettres στο Παρίσι, ενώ το έργο του ήδη κινείται στον ευρύτερο χώρο των σουρρεαλιστών. Οι επαφές του με ανθρώπους του θεάτρου, τα σχέδια για εξώφυλλα εκδόσεων, το διαρκές ενδιαφέρον του για την υπέρβαση των ορίων μεταξύ γνώσης και ενόρασης, φυσικού και μεταφυσικού κόσμου και η αντιμετώπιση της ζωγραφικής ως γραφής, είναι τα στοιχεία που ορίζουν τις βασικές κατευθύνσεις της δουλειάς του, που διαμορφώνουν το στίγμα της και προδιαγράφουν τα ερωτήματα, με τα οποία θα βρεθεί αντιμέτωπος, από τα ήδη σουρεαλιστικής διάθεσης πρωιμότερα έργα του, έως τις εσωστρεφούς διάθεσης πραγματεύσεις του φυσικού τοπίου, μετά την εγκατάστασή του στη Νότια Γαλλία.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κεφαλληνός Γιώργος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1931. Σπούδασε ζωγραφική στην Καλλιτεχνική Σχολή Κέρκυρας από το 1952, με δασκάλους τους Α. Κόντη και Ν. Ζερβό, και συνέχισε με ελεύθερες σπουδές. Με τη χαρακτική, ασχολείται ως αυτοδίδακτος από το 1975. Ενδιαφέρεται για όλες τις θεματικές περιοχές και ιδιαίτερα για ότι σχετίζεται με την Κέρκυρα,-ανθρώπους, τοπία, εκδηλώσεις- ασχολείται με την ηθογραφία, την τοπιογραφία, την προσωπογραφία και τη νεκρή φύση τόσο στη ζωγραφική όσο και στη χαρακτική του. Η δουλειά του, κινείται στα πλαίσια μιας περισσότερο προσωπικής κατεύθυνσης, στην οποία συνδυάζονται στοιχεία του αντικειμενικού ρεαλισμού με πιο λαϊκούς τύπους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ζαχαράκης Βασίλης


Βιογραφικό

Χανιά 1939 – 1990

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1939. Σπούδασε ζωγραφική για ένα χρόνο στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, κοντά στον Ν. Νικολάου, και φρέσκο με τον Κ. Γεωργακόπουλο, ενώ έκανε και ελεύθερες σπουδές στο Ντύσσελντορφ. Οι συνθέσεις του, χαρακτηρίζονται για την εκφραστική και σχηματική τους απλότητα, και σχετίζονται με τις αναζητήσεις του εξπρεσιονισμού.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μελισσαράτου Άρτεμις


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στη Βραΐλα της Ρουμανίας το 1908. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (απόφοιτος 1940), με δασκάλους του Κ. Παρθένη, Ο. Αργυρό, Ε. Θωμόπουλο και Δ. Μπισκίνη. Κατόπιν, συνέχισε τις σπουδές της στη διαφήμιση, στην Ecole Superieure des Arts et publicite του Παρισιού από όπου αποφοίτησε το 1951. Στο έργο της, που το μεγαλύτερο μέρος του απαρτίζεται από τοπιογραφίες, η φύση αποδίδεται με ιμπρεσιονιστική διάθεση, προβάλλοντας με ιδιαίτερη έμφαση το λυρισμό του χρώματος, μέσω του οποίου επιχειρεί να ερμηνεύσει ψυχολογικά το τοπίο. Πραγματοποίησε την πρώτη ατομική της έκθεση το 1962 στην Αθήνα (Νέες Μορφές) και στη συνέχεια το 1970 στην Galerie Internationale της Νέας Υόρκης. Έλαβε μέρος σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. ενώ παράλληλα συμμετείχε στις Πανελλήνιες Εκθέσεις των ετών 1948, 1963 και 1975. Πέθανε στην Αθήνα το 2002.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Giannakos Chris


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1934. Σπούδασε στo School of Visual Arts της Νέας Υόρκης (1952 – 1956), όπου και δίδαξε γραφικές τέχνες. Το έργο του, εξελίσσεται από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 έως σήμερα, με κύριο γνώμονα τη διττή αντίληψη του χώρου, τόσο σε σχέση με τη φυσική του διάσταση και φυσιογνωμία όσο και αναφορικά με το συγκεκριμένο πολιτιστικό και πνευματικό πλαίσιο. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, πραγματοποιεί μία σειρά από εγκαταστάσεις και δρώμενα σε δημόσιους χώρους που εκδηλώνουν την παράλληλη οριοθέτηση και καταστροφή της σχεδιαστικής επέμβασης στο χώρο, τον οποίο επανερμηνεύει με την παρεμβολή στοιχείων της καθημερινής ζωής. Η μορφή του έργου του εξελίσσεται σταθερά με έναυσμα τις κατευθύνσεις που δίδονται από τα ίδια τα δομικά στοιχεία των κατασκευών του. Από τα τέλη της δεκ. του ’80 στα έργα του εκδηλώνεται το ενδιαφέρον του για τις βασικές δομές που εκφράζουν τις αξίες και τις αρχές της αρχιτεκτονικής, της τέχνης και της φιλοσοφίας των αρχαίων πολιτισμών.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Γεωργιάδης ο Κρης Ανδρέας


Βιογραφικο

Χανιά 1892 – Αθήνα 1981

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1892. Το 1907 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και το 1912 κατατάχθηκε στην Τρίτη τάξη της Σχολής Καλών Τεχνών, με δάσκλαο το Δ. Γερανιώτη. Μετά την εθελοντική συμμετοχή του στους Βαλκανικούς πολέμους και την απώλεια της όρασης του από το ένα μάτι σε τραυματισμό στη μάχη του Δρίσκου, συνέχισε τις σπουδές του το 1916 τις οποίες ολοκλήρωσε το 1923. Σ’αυτή τη δεύτερη περίοδο των σπουδών του, δάσκαλοί του ήταν ο Γ. Ιακωβίδης, ο Σ. Βικάτος και ο Γ. Ροϊλός. Μετά το τέλος των σπουδών του, εφοδιασμένος με το ‘Α βραβείο του Αβερώφειου διαγωνισμού του Πολυτεχνείου, συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία στο Παρίσι, στις Ακαδημίες Julian Colarossi και Grande Chaumiere. Το ενδιαφέρον του επικεντρώνεται στο 16ο και 17ο αιώνα. Ανακαλύπτει τους Ιταλούς Μανιεριστές, τους Βενετσιάνους και σταματά με απεριόριστο θαυμασμό μπροστά στο έργο του Θεοτοκόπουλου. Ο Tiziano, o Rubens καθώς και ο Rembrandt νιώθει να ανταποκρίνονται απόλυτα στα αισθητικά του ιδεώδη. Η ανάγκη που νιώθει να κατανοήσει σε βάθος τα μεγάλα πρότυπα, τον οδηγεί στη συστηματική τους σπουδή μέσω της αντιγραφής. Το προσωπικό του στυλ, διαμορφώνεται με βάση τα πρότυπα που τον εμπνέουν, αλλά και με τις προϋποθέσεις μιας δυναμικής, προσωπικής αντιμετώπισης του ανθρωποκεντρικού φάσματος. Στα 1931 ολοκληρώνει τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Ευρώπη, αφού φοίτησε για ένα χρόνο (1930-31) στη Regia Scuola per Industria d’Arte της Μπολόνια, όπου ειδικεύτηκε στην τεχνική της νωπογραφίας. Επιστρέφωντας στην Ελλάδα, συνεχίζει την επίδοσή του στο πορτρέτο, ενώ επεκτείνεται και σε θρησκευτικά, ηρωικά-ιδεαλιστικά θέματα. Το 1947 εκλέχθηκε καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών όπου δίδαξε ως το 1961.
Andreas Georgiadis the Cretan, was born in Chania in 1892. In 1907 he permanently settled in Athens and in 1912 he joined the Third Class of Athens School of Fine Arts, with D. Geraniotis. He lost his sight from one eye due to an injury in the Battle of Driskos, after he participated voluntarily in the Balkan War. He continued his studies in 1916, and he completed them in 1923. In this second circle of his studies, his teachers were G. Iakovidis, S. Vikatos, and G. Roilos. After he completed his studies and equipped with the A’ Award of Averof Competition of the Technical University, he continued studying with a scholarship in Paris, in the Academy Julian Colarossi and Grande Chaumiere. His interest focuses on the 16th and 17th century. He discovers the Italian Mannerists, the Venetians and with grand admiration stops upon the work of Theotokopoulos (El Greco). He feels that Tiziano, Rubens as well as Rembrandt are corresponding perfectly to his aesthetic ideas. He feels an urge to understand the grand Masters, and this leads him to a systematic study through copying. His personal style is formed based on the models than inspire him but also with the conditions of a strong personal confrontation of the human-centered spectrum. In 1931 he completes his post-graduate studies in Europe, after studying for one year (1930-1931) in Regia Scuola per Industria d’Arte of Bologna, where he specialized in the fresco technique. Returning to Greece he continues producing portraits, while his endeavors expand into religious and heroic – idealistic themes. In 1947 he was elected as a Professor in Athens School of Fine Arts, where he lectured until 1961.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κύρου Γιάννης


Βιογραφικό

Θεσσαλονίκη 1942 – Χανιά 1991

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942 και σπούδασε σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθηγητή τον Β. Βασιλειάδη. Κατά την περίοδο 1960 – 1962, παρακολούθησε στη Γερμανία μαθήματα σκηνογραφίας και ενδυματολογίας, με τους Fabious von Eugel και Ε. Buttner και στη συνέχεια, έκανε την πρακτική του στο Landes Theater Darmastadt. Το 1966, μαθήτευσε κοντά στο Γ. Τσαρούχη. Στο Θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε το 1967 ως σκηνογράφος-ενδυματολόγος στα Πιθοπρακτά του Ιάννη Ξενάκη με το Ελληνικό χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου. Έκτοτε, σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια πολυάριθμων και πολυβραβευμένων θεατρικών παραστάσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για την τηλεόραση, φιλοτέχνησε σκηνικά και κοστούμια σε πάρα πολλές παραγωγές σίριαλ καθώς και για το θέατρο της Δευτέρας. Το 1982, εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά όπου ίδρυσε το Ερασιτεχνικό – Πειραματικό θέατρο Αρένα, μία καλλιτεχνική ομάδα με έντονη παρουσία και δράση. Ο Κύρου, έκανε λαϊκό θέατρο χωρίς καμία παραχώρηση στην ποιότητα και συγχρόνως πειραματιζόταν πάνω σε διαφορετικά είδη δημιουργώντας τη δική του πρόταση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Από τον κατάλογο της έκθεσης «Ο κόσμος του Γιάννη Κύρου», εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων, 2015

Κοτσιρέας Σταύρος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στην Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten της Χάγης (1984-89) και συνέχισε στην ίδια σχολή, με μεταπτυχιακές σπουδές στη σκηνογραφία και την ενδυματολογία. Οι συνθέσεις του, διακρίνονται για το συνδυασμό αφηρημένων τύπων με εικονιστικά μοτίβα, λαμπερά χρώματα, εξπρεσιονιστική διάθεση, συμβολικό περιεχόμενο και λυρική ατμόσφαιρα. Παράλληλα με τη ζωγραφική ασχολείται και με τη χαρακτική, όπου εκμεταλλεύεται την αντίθεση του ασπρου μαύρου, για να δώσει συνθέσεις που διακρίνονται για τη σχηματοποίηση και την σχεδιαστική τους οξύτητα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κουνάλης Κωνσταντίνος


Βιογραφικό

(1968)

Γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα και μεγάλωσε στα Χανιά. Σπούδασε στην Ανώτατή Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας στο τμήμα Εικαστικών με καθηγητές του τον Χρόνη Μπότσογλου και τον Γ. Λαζόγκα. Παράλληλα έλαβε το πτυχίο της Διδακτικής της Τέχνης. Ο Κουνάλης όσον αφορά στην καλλιτεχνική του δραστηριότητα, πέραν της ζωγραφικής, ασχολείται με τη χαρακτική και τη φωτογραφία καθώς έχει παρακολουθήσει εργαστήρια Φωτογραφίας και Πολυμέσων. Έχει συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ενώ επίσης έχει παρουσιάσει το έργο του σε 8 ατομικές εκθέσεις. Η ενασχόληση του με την αγιογραφία απέδωσε στη συμμετοχή του καλλιτέχνη σε αγιογραφήσεις Ιερών ναών τόσο στα Χανιά, στην Κύπρο όσο και στη Νότια Κορέα. Έλαβε τιμητικό βραβείο από την διοργάνωση: “63 ème salon des Artistes du Hurepoix” στο St. Geneviève des Bois στο Παρίσι. Είναι μέλος Ε.Ε.Τ.Ε. και της Ένωσης Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων. Έχει διδάξει σε σχολεία πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και στο Δημοτικό εργαστήρι του Δήμου Χανίων. Ζει στα Χανιά και δραστηριοποιείται ως ζωγράφος.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Πέγκυ Κουνενάκη, Η τέχνη και ο τόπος: 52 σύγχρονοι Χανιώτες καλλιτέχνες, κατάλογος έκθεσης, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Χανιά 2010, σελ. 57-56, 126.
  • Βιογραφικό σημείωμα του Κουνάλη Κωνσταντίνου, στον διαδικτυακό τόπο: artkounaliskonstantinos.com

Μελισσαράτου Άρτεμις


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στη Βραΐλα της Ρουμανίας το 1908. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (απόφοιτος 1940), με δασκάλους του Κ. Παρθένη, Ο. Αργυρό, Ε. Θωμόπουλο και Δ. Μπισκίνη. Κατόπιν, συνέχισε τις σπουδές της στη διαφήμιση, στην Ecole Superieure des Arts et publicite του Παρισιού από όπου αποφοίτησε το 1951. Στο έργο της, που το μεγαλύτερο μέρος του απαρτίζεται από τοπιογραφίες, η φύση αποδίδεται με ιμπρεσιονιστική διάθεση, προβάλλοντας με ιδιαίτερη έμφαση το λυρισμό του χρώματος, μέσω του οποίου επιχειρεί να ερμηνεύσει ψυχολογικά το τοπίο. Πραγματοποίησε την πρώτη ατομική της έκθεση το 1962 στην Αθήνα (Νέες Μορφές) και στη συνέχεια το 1970 στην Galerie Internationale της Νέας Υόρκης. Έλαβε μέρος σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. ενώ παράλληλα συμμετείχε στις Πανελλήνιες Εκθέσεις των ετών 1948, 1963 και 1975. Πέθανε στην Αθήνα το 2002.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κύρου Γιάννης


Βιογραφικό

Θεσσαλονίκη 1942 – Χανιά 1991

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942 και σπούδασε σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθηγητή τον Β. Βασιλειάδη. Κατά την περίοδο 1960 – 1962, παρακολούθησε στη Γερμανία μαθήματα σκηνογραφίας και ενδυματολογίας, με τους Fabious von Eugel και Ε. Buttner και στη συνέχεια, έκανε την πρακτική του στο Landes Theater Darmastadt. Το 1966, μαθήτευσε κοντά στο Γ. Τσαρούχη. Στο Θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε το 1967 ως σκηνογράφος-ενδυματολόγος στα Πιθοπρακτά του Ιάννη Ξενάκη με το Ελληνικό χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου. Έκτοτε, σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια πολυάριθμων και πολυβραβευμένων θεατρικών παραστάσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για την τηλεόραση, φιλοτέχνησε σκηνικά και κοστούμια σε πάρα πολλές παραγωγές σίριαλ καθώς και για το θέατρο της Δευτέρας. Το 1982, εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά όπου ίδρυσε το Ερασιτεχνικό – Πειραματικό θέατρο Αρένα, μία καλλιτεχνική ομάδα με έντονη παρουσία και δράση. Ο Κύρου, έκανε λαϊκό θέατρο χωρίς καμία παραχώρηση στην ποιότητα και συγχρόνως πειραματιζόταν πάνω σε διαφορετικά είδη δημιουργώντας τη δική του πρόταση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Από τον κατάλογο της έκθεσης «Ο κόσμος του Γιάννη Κύρου», εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων, 2015

Κύρου Γιάννης


Βιογραφικό

Θεσσαλονίκη 1942 – Χανιά 1991

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942 και σπούδασε σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθηγητή τον Β. Βασιλειάδη. Κατά την περίοδο 1960 – 1962, παρακολούθησε στη Γερμανία μαθήματα σκηνογραφίας και ενδυματολογίας, με τους Fabious von Eugel και Ε. Buttner και στη συνέχεια, έκανε την πρακτική του στο Landes Theater Darmastadt. Το 1966, μαθήτευσε κοντά στο Γ. Τσαρούχη. Στο Θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε το 1967 ως σκηνογράφος-ενδυματολόγος στα Πιθοπρακτά του Ιάννη Ξενάκη με το Ελληνικό χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου. Έκτοτε, σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια πολυάριθμων και πολυβραβευμένων θεατρικών παραστάσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για την τηλεόραση, φιλοτέχνησε σκηνικά και κοστούμια σε πάρα πολλές παραγωγές σίριαλ καθώς και για το θέατρο της Δευτέρας. Το 1982, εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά όπου ίδρυσε το Ερασιτεχνικό – Πειραματικό θέατρο Αρένα, μία καλλιτεχνική ομάδα με έντονη παρουσία και δράση. Ο Κύρου, έκανε λαϊκό θέατρο χωρίς καμία παραχώρηση στην ποιότητα και συγχρόνως πειραματιζόταν πάνω σε διαφορετικά είδη δημιουργώντας τη δική του πρόταση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Από τον κατάλογο της έκθεσης «Ο κόσμος του Γιάννη Κύρου», εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων, 2015

Κύρου Γιάννης


Βιογραφικό

Θεσσαλονίκη 1942 – Χανιά 1991

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942 και σπούδασε σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθηγητή τον Β. Βασιλειάδη. Κατά την περίοδο 1960 – 1962, παρακολούθησε στη Γερμανία μαθήματα σκηνογραφίας και ενδυματολογίας, με τους Fabious von Eugel και Ε. Buttner και στη συνέχεια, έκανε την πρακτική του στο Landes Theater Darmastadt. Το 1966, μαθήτευσε κοντά στο Γ. Τσαρούχη. Στο Θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε το 1967 ως σκηνογράφος-ενδυματολόγος στα Πιθοπρακτά του Ιάννη Ξενάκη με το Ελληνικό χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου. Έκτοτε, σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια πολυάριθμων και πολυβραβευμένων θεατρικών παραστάσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για την τηλεόραση, φιλοτέχνησε σκηνικά και κοστούμια σε πάρα πολλές παραγωγές σίριαλ καθώς και για το θέατρο της Δευτέρας. Το 1982, εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά όπου ίδρυσε το Ερασιτεχνικό – Πειραματικό θέατρο Αρένα, μία καλλιτεχνική ομάδα με έντονη παρουσία και δράση. Ο Κύρου, έκανε λαϊκό θέατρο χωρίς καμία παραχώρηση στην ποιότητα και συγχρόνως πειραματιζόταν πάνω σε διαφορετικά είδη δημιουργώντας τη δική του πρόταση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Από τον κατάλογο της έκθεσης «Ο κόσμος του Γιάννη Κύρου», εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων, 2015

Κύρου Γιάννης


Βιογραφικό

Θεσσαλονίκη 1942 – Χανιά 1991

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942 και σπούδασε σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθηγητή τον Β. Βασιλειάδη. Κατά την περίοδο 1960 – 1962, παρακολούθησε στη Γερμανία μαθήματα σκηνογραφίας και ενδυματολογίας, με τους Fabious von Eugel και Ε. Buttner και στη συνέχεια, έκανε την πρακτική του στο Landes Theater Darmastadt. Το 1966, μαθήτευσε κοντά στο Γ. Τσαρούχη. Στο Θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε το 1967 ως σκηνογράφος-ενδυματολόγος στα Πιθοπρακτά του Ιάννη Ξενάκη με το Ελληνικό χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου. Έκτοτε, σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια πολυάριθμων και πολυβραβευμένων θεατρικών παραστάσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για την τηλεόραση, φιλοτέχνησε σκηνικά και κοστούμια σε πάρα πολλές παραγωγές σίριαλ καθώς και για το θέατρο της Δευτέρας. Το 1982, εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά όπου ίδρυσε το Ερασιτεχνικό – Πειραματικό θέατρο Αρένα, μία καλλιτεχνική ομάδα με έντονη παρουσία και δράση. Ο Κύρου, έκανε λαϊκό θέατρο χωρίς καμία παραχώρηση στην ποιότητα και συγχρόνως πειραματιζόταν πάνω σε διαφορετικά είδη δημιουργώντας τη δική του πρόταση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Από τον κατάλογο της έκθεσης «Ο κόσμος του Γιάννη Κύρου», εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων, 2015

Κύρου Γιάννης


Βιογραφικό

Θεσσαλονίκη 1942 – Χανιά 1991

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942 και σπούδασε σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθηγητή τον Β. Βασιλειάδη. Κατά την περίοδο 1960 – 1962, παρακολούθησε στη Γερμανία μαθήματα σκηνογραφίας και ενδυματολογίας, με τους Fabious von Eugel και Ε. Buttner και στη συνέχεια, έκανε την πρακτική του στο Landes Theater Darmastadt. Το 1966, μαθήτευσε κοντά στο Γ. Τσαρούχη. Στο Θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε το 1967 ως σκηνογράφος-ενδυματολόγος στα Πιθοπρακτά του Ιάννη Ξενάκη με το Ελληνικό χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου. Έκτοτε, σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια πολυάριθμων και πολυβραβευμένων θεατρικών παραστάσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για την τηλεόραση, φιλοτέχνησε σκηνικά και κοστούμια σε πάρα πολλές παραγωγές σίριαλ καθώς και για το θέατρο της Δευτέρας. Το 1982, εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά όπου ίδρυσε το Ερασιτεχνικό – Πειραματικό θέατρο Αρένα, μία καλλιτεχνική ομάδα με έντονη παρουσία και δράση. Ο Κύρου, έκανε λαϊκό θέατρο χωρίς καμία παραχώρηση στην ποιότητα και συγχρόνως πειραματιζόταν πάνω σε διαφορετικά είδη δημιουργώντας τη δική του πρόταση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Από τον κατάλογο της έκθεσης «Ο κόσμος του Γιάννη Κύρου», εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων, 2015

Κύρου Γιάννης


Βιογραφικό

Θεσσαλονίκη 1942 – Χανιά 1991

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942 και σπούδασε σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθηγητή τον Β. Βασιλειάδη. Κατά την περίοδο 1960 – 1962, παρακολούθησε στη Γερμανία μαθήματα σκηνογραφίας και ενδυματολογίας, με τους Fabious von Eugel και Ε. Buttner και στη συνέχεια, έκανε την πρακτική του στο Landes Theater Darmastadt. Το 1966, μαθήτευσε κοντά στο Γ. Τσαρούχη. Στο Θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε το 1967 ως σκηνογράφος-ενδυματολόγος στα Πιθοπρακτά του Ιάννη Ξενάκη με το Ελληνικό χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου. Έκτοτε, σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια πολυάριθμων και πολυβραβευμένων θεατρικών παραστάσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για την τηλεόραση, φιλοτέχνησε σκηνικά και κοστούμια σε πάρα πολλές παραγωγές σίριαλ καθώς και για το θέατρο της Δευτέρας. Το 1982, εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά όπου ίδρυσε το Ερασιτεχνικό – Πειραματικό θέατρο Αρένα, μία καλλιτεχνική ομάδα με έντονη παρουσία και δράση. Ο Κύρου, έκανε λαϊκό θέατρο χωρίς καμία παραχώρηση στην ποιότητα και συγχρόνως πειραματιζόταν πάνω σε διαφορετικά είδη δημιουργώντας τη δική του πρόταση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Από τον κατάλογο της έκθεσης «Ο κόσμος του Γιάννη Κύρου», εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων, 2015

Κύρου Γιάννης


Βιογραφικό

Θεσσαλονίκη 1942 – Χανιά 1991

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942 και σπούδασε σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθηγητή τον Β. Βασιλειάδη. Κατά την περίοδο 1960 – 1962, παρακολούθησε στη Γερμανία μαθήματα σκηνογραφίας και ενδυματολογίας, με τους Fabious von Eugel και Ε. Buttner και στη συνέχεια, έκανε την πρακτική του στο Landes Theater Darmastadt. Το 1966, μαθήτευσε κοντά στο Γ. Τσαρούχη. Στο Θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε το 1967 ως σκηνογράφος-ενδυματολόγος στα Πιθοπρακτά του Ιάννη Ξενάκη με το Ελληνικό χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου. Έκτοτε, σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια πολυάριθμων και πολυβραβευμένων θεατρικών παραστάσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για την τηλεόραση, φιλοτέχνησε σκηνικά και κοστούμια σε πάρα πολλές παραγωγές σίριαλ καθώς και για το θέατρο της Δευτέρας. Το 1982, εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά όπου ίδρυσε το Ερασιτεχνικό – Πειραματικό θέατρο Αρένα, μία καλλιτεχνική ομάδα με έντονη παρουσία και δράση. Ο Κύρου, έκανε λαϊκό θέατρο χωρίς καμία παραχώρηση στην ποιότητα και συγχρόνως πειραματιζόταν πάνω σε διαφορετικά είδη δημιουργώντας τη δική του πρόταση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Από τον κατάλογο της έκθεσης «Ο κόσμος του Γιάννη Κύρου», εκδόσεις Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων, 2015
Page 10 of 15
1 8 9 10 11 12 15