Ύλη: Χρωματιστά μολύβια σε χαρτί

---

Βιογραφικό

(1943)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1943. Σπούδασε γλυπτική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας (1961-1962) κοντά στον Βενάντζο Κροτσέττι και στη συνέχεια στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης (1963-1969), όπου παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα διακοσμητικής και νωπογραφίας. Την περίοδο 1967-1970 διετέλεσε επιμελητής της έδρας γλυπτικής του ιδρύματος. Καλλιτέχνης ανθρωποκεντρικός, εμπνέεται τα θέματα του από την ιστορία, το μύθο, την αρχαία Ελλάδα, τη φύση, αλλά και την κοινωνικοπολιτική ζωή. Χρησιμοποιώντας ποικίλα υλικά – ορείχαλκο, μάρμαρο, πέτρα, ατσάλι, ξύλο και οπλισμένο σκυρόδεμα – δημιουργεί έργα τα οποία χαρακτηρίζονται από την έντονη κίνηση και το συνδυασμό κυβιστικών και φουτουριστικών στοιχείων, ενώ με την ανάλυση των μορφών σε γεωμετρικά σχήματα και την ανασύνθεσή τους με αιχμηρές τομές όγκων τις ανάγει σε σύμβολα. Το 1971 παρουσίασε την πρώτη ατομική του έκθεση στη γκαλερί Schneider στη Ρώμη, την οποία ακολούθησαν ατομικές στην Ιταλία, στην Ελλάδα και άλλες χώρες. Έλαβε επίσης μέρος σε Πανελλήνιες και σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως η Μπιενάλε Γλυπτικής της Βουδαπέστης το 1975 και η Μπιενάλε del Bronzetto της Ραβέννας το 1979, όπου κέρδισε το χρυσό μετάλλιο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

• Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: «Εθνική Πινακοθήκη, Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου»

---

Βιογραφικό

(1943)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1943. Σπούδασε γλυπτική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας (1961-1962) κοντά στον Βενάντζο Κροτσέττι και στη συνέχεια στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης (1963-1969), όπου παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα διακοσμητικής και νωπογραφίας. Την περίοδο 1967-1970 διετέλεσε επιμελητής της έδρας γλυπτικής του ιδρύματος. Καλλιτέχνης ανθρωποκεντρικός, εμπνέεται τα θέματα του από την ιστορία, το μύθο, την αρχαία Ελλάδα, τη φύση, αλλά και την κοινωνικοπολιτική ζωή. Χρησιμοποιώντας ποικίλα υλικά – ορείχαλκο, μάρμαρο, πέτρα, ατσάλι, ξύλο και οπλισμένο σκυρόδεμα – δημιουργεί έργα τα οποία χαρακτηρίζονται από την έντονη κίνηση και το συνδυασμό κυβιστικών και φουτουριστικών στοιχείων, ενώ με την ανάλυση των μορφών σε γεωμετρικά σχήματα και την ανασύνθεσή τους με αιχμηρές τομές όγκων τις ανάγει σε σύμβολα. Το 1971 παρουσίασε την πρώτη ατομική του έκθεση στη γκαλερί Schneider στη Ρώμη, την οποία ακολούθησαν ατομικές στην Ιταλία, στην Ελλάδα και άλλες χώρες. Έλαβε επίσης μέρος σε Πανελλήνιες και σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως η Μπιενάλε Γλυπτικής της Βουδαπέστης το 1975 και η Μπιενάλε del Bronzetto της Ραβέννας το 1979, όπου κέρδισε το χρυσό μετάλλιο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

• Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: «Εθνική Πινακοθήκη, Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου»

---

Βιογραφικό

(1956)

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Χανιά. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Ανώτατη Σχολή καλών τεχνών στην Αθήνα με δάσκαλο της τον Παναγιώτη Τέτση (1975-1980). Σε συνδυασμό με τις σπουδές της παρακολουθούσε μαθήματα για την τέχνη του ψηφιδωτού στο εργαστήρι του Κολέφα. Το 1981 ασχολήθηκε με τη συντήρηση ψηφιδωτών στην Εφορία αρχαιοτήτων Χανίων. Η δραστηριότητα της εντοπίζεται κυρίως στα Χανιά, όπου ζει και εργάζεται ως ζωγράφος και εκπαιδευτικός από το 1982. Έχει πραγματοποιήσει τρεις ατομικές εκθέσεις στα Χανιά και έχει παρουσιάσει το έργο της σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις, τόσο στην Ελλάδα όσο στο εξωτερικό. Οι συνθέσεις της είναι κατεξοχήν ανθρωποκεντρικές και παρουσιάζουν με ρεαλιστικό τρόπο ένα τοπίο ονειρικό. Με έντονο το στοιχείο της μνημειακότητας, τα έργα της κρύβουν συμβολιστικά και αλληγορικά νοήματα καθώς επίσης στοιχεία εξπρεσιονιστικού ρεαλισμού.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

• Πέγκυ Κουνενάκη, Η τέχνη και ο τόπος: 52 σύγχρονοι Χανιώτες καλλιτέχνες, κατάλογος έκθεσης, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Χανιά 2010, σελ. 80-81, 128.

---

Βιογραφικό

Αθήνα 1927 – 1992

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1927 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1952 – 57), με δασκάλους τους Γ. Μόραλη. Α. Γεωργιάδη και Σ. Παπαλουκά. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα λιθογραφίας στη Γενεύη, στο Centre Genevois de Gravure (1974) όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα. Από την αρχή της καλλιτεχνικής του σταδιοδρομίας διαμόρφωσε ένα προσωπικό ύφος το οποίο χαρακτηρίζεται από μία ιδιόμορφη σπιριτουαλιστική διάθεση, η οποία τείνει να εξαϋλώσει τα πάντα προσδίδοντας του χαρακτήρα οπτασίας. Ανήσυχο και εσωστρεφές πνεύμα μεγάλης ευαισθησίας, δέχτηκε γόνιμες επιδράσεις από τη σύγχρονη ευρωπαϊκή τέχνη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

• Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»