Κομιανού Άρια


Βιογραφικό

Αθήνα 1938-2015

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1960-1969), με δάσκαλο τον Κ. Γραμματόπουλο, και παράλληλα τυπογραφία και τέχνη του βιβλίου. Η θεματογραφία της έχει ως αφετηρία διάφορα θέματα, όπως πουλιά, λουλούδια και γυναικείες μορφές αποσπασματικά δοσμένες, έτσι ώστε να παίρνουν συμβολικές προεκτάσεις. Αυτό που κυριαρχεί στο σύνολο του έργου της είναι το ενιαίο και καθαρά προσωπικό μορφοπλαστικό λεξιλόγιο, ένα λεξιλόγιο που βασίζεται στον υπαινικτικό χαρακτήρα του χώρου και στα συχνά αινιγματικά θέματα. Το κλίμα μέσα στο οποίο κινείται η χαρακτική της είναι ένας συνδυασμός σουρεαλιστικής ελευθερίας και εξπρεσιονιστικής έντασης και δυναμισμού. Παρουσίασε το έργο της σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με συμμετοχές σε Πανελλήνιες εκθέσεις (1963, 1965, 1969, 1971, 1973, 1987), όπως και σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων στις Μπιενάλε χαρακτικής Αλεξάνδρειας 1971, Μπάντεν-Μπάντεν 1983, Ταϊπέι Ταϊβάν 1987, 1989, Ρώμης 1995, στην Mostra Internazionale di Bianco e Nero, Λουγκάνο 1966, στην Xylonmuseum Σβέτσινγκεν 1994, στην Ibizagrafik, Ισπανία 1994, και σε σημαντικά αφιερώματα στην τέχνη της χαρακτικής. Πέθανε στην Αθήνα το 2015.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κομιανού Άρια


Βιογραφικό

Αθήνα 1938-2015

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1960-1969), με δάσκαλο τον Κ. Γραμματόπουλο, και παράλληλα τυπογραφία και τέχνη του βιβλίου. Η θεματογραφία της έχει ως αφετηρία διάφορα θέματα, όπως πουλιά, λουλούδια και γυναικείες μορφές αποσπασματικά δοσμένες, έτσι ώστε να παίρνουν συμβολικές προεκτάσεις. Αυτό που κυριαρχεί στο σύνολο του έργου της είναι το ενιαίο και καθαρά προσωπικό μορφοπλαστικό λεξιλόγιο, ένα λεξιλόγιο που βασίζεται στον υπαινικτικό χαρακτήρα του χώρου και στα συχνά αινιγματικά θέματα. Το κλίμα μέσα στο οποίο κινείται η χαρακτική της είναι ένας συνδυασμός σουρεαλιστικής ελευθερίας και εξπρεσιονιστικής έντασης και δυναμισμού. Παρουσίασε το έργο της σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με συμμετοχές σε Πανελλήνιες εκθέσεις (1963, 1965, 1969, 1971, 1973, 1987), όπως και σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων στις Μπιενάλε χαρακτικής Αλεξάνδρειας 1971, Μπάντεν-Μπάντεν 1983, Ταϊπέι Ταϊβάν 1987, 1989, Ρώμης 1995, στην Mostra Internazionale di Bianco e Nero, Λουγκάνο 1966, στην Xylonmuseum Σβέτσινγκεν 1994, στην Ibizagrafik, Ισπανία 1994, και σε σημαντικά αφιερώματα στην τέχνη της χαρακτικής. Πέθανε στην Αθήνα το 2015.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μαρκάκη Τζένη


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939 και σπούδασε χαρακτική και καλλιτεχνική τυπογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1961-65), με δάσκαλο τον Κ. Γραμματόπουλο. Η χαρακτική της, διακρίνεται για τη λιτότητα των εκφραστικών μέσων, τη χρωματική της ευγένεια και την έμφαση στο ουσιαστικό. Αρχικά κινήθηκε στα πλαίσια της αφηρημένης τέχνη δίνοντας έργα με εμφανή εξπρεσιονιστικά χαρακτηριστικά ενώ από τη δεκαετία του ’70 εισάγει στη δουλειά της και κονστρουκτιβιστικά δομικά στοιχεία με συμβολιστικές προεκτάσεις. Αργότερα, στράφηκε προς την αναπαραστατική ζωγραφική, δίνοντας κυρίως τοπία με αφαιρετικές διατυπώσεις και διακοσμητικές τάσεις.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κομιανού Άρια


Βιογραφικό

Αθήνα 1938-2015

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1960-1969), με δάσκαλο τον Κ. Γραμματόπουλο, και παράλληλα τυπογραφία και τέχνη του βιβλίου. Η θεματογραφία της έχει ως αφετηρία διάφορα θέματα, όπως πουλιά, λουλούδια και γυναικείες μορφές αποσπασματικά δοσμένες, έτσι ώστε να παίρνουν συμβολικές προεκτάσεις. Αυτό που κυριαρχεί στο σύνολο του έργου της είναι το ενιαίο και καθαρά προσωπικό μορφοπλαστικό λεξιλόγιο, ένα λεξιλόγιο που βασίζεται στον υπαινικτικό χαρακτήρα του χώρου και στα συχνά αινιγματικά θέματα. Το κλίμα μέσα στο οποίο κινείται η χαρακτική της είναι ένας συνδυασμός σουρεαλιστικής ελευθερίας και εξπρεσιονιστικής έντασης και δυναμισμού. Παρουσίασε το έργο της σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με συμμετοχές σε Πανελλήνιες εκθέσεις (1963, 1965, 1969, 1971, 1973, 1987), όπως και σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων στις Μπιενάλε χαρακτικής Αλεξάνδρειας 1971, Μπάντεν-Μπάντεν 1983, Ταϊπέι Ταϊβάν 1987, 1989, Ρώμης 1995, στην Mostra Internazionale di Bianco e Nero, Λουγκάνο 1966, στην Xylonmuseum Σβέτσινγκεν 1994, στην Ibizagrafik, Ισπανία 1994, και σε σημαντικά αφιερώματα στην τέχνη της χαρακτικής. Πέθανε στην Αθήνα το 2015.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κομιανού Άρια


Βιογραφικό

Αθήνα 1938-2015

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1960-1969), με δάσκαλο τον Κ. Γραμματόπουλο, και παράλληλα τυπογραφία και τέχνη του βιβλίου. Η θεματογραφία της έχει ως αφετηρία διάφορα θέματα, όπως πουλιά, λουλούδια και γυναικείες μορφές αποσπασματικά δοσμένες, έτσι ώστε να παίρνουν συμβολικές προεκτάσεις. Αυτό που κυριαρχεί στο σύνολο του έργου της είναι το ενιαίο και καθαρά προσωπικό μορφοπλαστικό λεξιλόγιο, ένα λεξιλόγιο που βασίζεται στον υπαινικτικό χαρακτήρα του χώρου και στα συχνά αινιγματικά θέματα. Το κλίμα μέσα στο οποίο κινείται η χαρακτική της είναι ένας συνδυασμός σουρεαλιστικής ελευθερίας και εξπρεσιονιστικής έντασης και δυναμισμού. Παρουσίασε το έργο της σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με συμμετοχές σε Πανελλήνιες εκθέσεις (1963, 1965, 1969, 1971, 1973, 1987), όπως και σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων στις Μπιενάλε χαρακτικής Αλεξάνδρειας 1971, Μπάντεν-Μπάντεν 1983, Ταϊπέι Ταϊβάν 1987, 1989, Ρώμης 1995, στην Mostra Internazionale di Bianco e Nero, Λουγκάνο 1966, στην Xylonmuseum Σβέτσινγκεν 1994, στην Ibizagrafik, Ισπανία 1994, και σε σημαντικά αφιερώματα στην τέχνη της χαρακτικής. Πέθανε στην Αθήνα το 2015.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κομιανού Άρια


Βιογραφικό

Αθήνα 1938-2015

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1960-1969), με δάσκαλο τον Κ. Γραμματόπουλο, και παράλληλα τυπογραφία και τέχνη του βιβλίου. Η θεματογραφία της έχει ως αφετηρία διάφορα θέματα, όπως πουλιά, λουλούδια και γυναικείες μορφές αποσπασματικά δοσμένες, έτσι ώστε να παίρνουν συμβολικές προεκτάσεις. Αυτό που κυριαρχεί στο σύνολο του έργου της είναι το ενιαίο και καθαρά προσωπικό μορφοπλαστικό λεξιλόγιο, ένα λεξιλόγιο που βασίζεται στον υπαινικτικό χαρακτήρα του χώρου και στα συχνά αινιγματικά θέματα. Το κλίμα μέσα στο οποίο κινείται η χαρακτική της είναι ένας συνδυασμός σουρεαλιστικής ελευθερίας και εξπρεσιονιστικής έντασης και δυναμισμού. Παρουσίασε το έργο της σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με συμμετοχές σε Πανελλήνιες εκθέσεις (1963, 1965, 1969, 1971, 1973, 1987), όπως και σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων στις Μπιενάλε χαρακτικής Αλεξάνδρειας 1971, Μπάντεν-Μπάντεν 1983, Ταϊπέι Ταϊβάν 1987, 1989, Ρώμης 1995, στην Mostra Internazionale di Bianco e Nero, Λουγκάνο 1966, στην Xylonmuseum Σβέτσινγκεν 1994, στην Ibizagrafik, Ισπανία 1994, και σε σημαντικά αφιερώματα στην τέχνη της χαρακτικής. Πέθανε στην Αθήνα το 2015.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κομιανού Άρια


Βιογραφικό

Αθήνα 1938-2015

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1960-1969), με δάσκαλο τον Κ. Γραμματόπουλο, και παράλληλα τυπογραφία και τέχνη του βιβλίου. Η θεματογραφία της έχει ως αφετηρία διάφορα θέματα, όπως πουλιά, λουλούδια και γυναικείες μορφές αποσπασματικά δοσμένες, έτσι ώστε να παίρνουν συμβολικές προεκτάσεις. Αυτό που κυριαρχεί στο σύνολο του έργου της είναι το ενιαίο και καθαρά προσωπικό μορφοπλαστικό λεξιλόγιο, ένα λεξιλόγιο που βασίζεται στον υπαινικτικό χαρακτήρα του χώρου και στα συχνά αινιγματικά θέματα. Το κλίμα μέσα στο οποίο κινείται η χαρακτική της είναι ένας συνδυασμός σουρεαλιστικής ελευθερίας και εξπρεσιονιστικής έντασης και δυναμισμού. Παρουσίασε το έργο της σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με συμμετοχές σε Πανελλήνιες εκθέσεις (1963, 1965, 1969, 1971, 1973, 1987), όπως και σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων στις Μπιενάλε χαρακτικής Αλεξάνδρειας 1971, Μπάντεν-Μπάντεν 1983, Ταϊπέι Ταϊβάν 1987, 1989, Ρώμης 1995, στην Mostra Internazionale di Bianco e Nero, Λουγκάνο 1966, στην Xylonmuseum Σβέτσινγκεν 1994, στην Ibizagrafik, Ισπανία 1994, και σε σημαντικά αφιερώματα στην τέχνη της χαρακτικής. Πέθανε στην Αθήνα το 2015.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κανιάρης Βλάσσης


Βιογραφικό

Αθήνα 1928-2011

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928. Αρχικά, φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, την οποία όμως εγκατέλειψε για να σπουδάσει ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών την περίοδο 1950-55, με δασκάλους τον Ο. Αργυρό, το Γ. Παππά και το νεοεκλεγέντα τότε Γ. Μόραλη. Παράλληλα, εργάστηκε ως βοηθός του Γ. Τσαρούχη σε σκηνογραφικές παραγγελίες της εποχής. Το 1956 εγκαταστάθηκε στη Ρώμη, όπου παρέμεινε ως το 1960, για να μετακινηθεί στη συνέχεια στο Παρίσι ως το 1967. Το 1952 εγκαινίασε την εκθεσιακή του δραστηριότητα με τη συμμετοχή του στην Πανελλήνια Έκθεση ενώ το 1958 διοργάνωσε την παρθενική του ατομική έκθεση στην γκαλερί Ζυγός, η οποία ήταν και η πρώτη ατομική έκθεση αφηρημένης ζωγραφικής στην Ελλάδα. Η επιστροφή του στην Ελλάδα, συνέπεσε με την επιβολή της Δικτατορίας. Το 1975 εκλέχθηκε καθηγητής στην έδρα της Ζωγραφικής της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και επέστρεψε μόνιμα στην Ελλάδα. Αποτέλεσε κορυφαίο εκπρόσωπο της λεγόμενης «γενιάς του ‘60», των δημιουργών δηλαδή εκείνων που υπερέβησαν το αδιέξοδο της «ελληνικότητας» της τέχνης και συστοιχήθηκαν προς ένα διεθνές λεξιλόγιο (Τάκης, Κεσσανλής, Τσόκλης, Παύλος, Χρύσα, Δανιήλ κ.α.). Πέθανε στην Αθήνα το 2011.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Παλλήκαρης Ευτύχης


Βιογραφικό

(1945)

Γεννήθηκε στα Χανιά. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του, πάνω στο σχέδιο και στη σκηνογραφία στο Banff Alberta του Τορόντο, έχοντας δάσκαλο του τον Γιόζεφ Σβόμποντα. Μετέπειτα συνέχισε τις σπουδές του στην κεραμική στο Κολλέγιο George Brown στην Πράγα. Κατά την παραμονή του στον Καναδά σκηνογράφησε αρκετά θεατρικά έργα κι εργάστηκε στην Όπερα του Τορόντο. Ο καλλιτέχνης καταπιάστηκε συνολικά στο έργο του, τόσο με τη ζωγραφική, τη γλυπτική, τη χαρακτική όσο με την κεραμική τέχνη. Θεματικές στα έργα του αποτελούν τις πτυχές της σύγχρονης πραγματικότητας, της φύσης και της μυθολογίας. Στα έργα του επίσης διακρίνονται επιρροές αφενός από την ελληνιστική και βυζαντινή τέχνη και αφετέρου από το κίνημα του κονστρουκτιβισμού και τη λαϊκή τέχνη, με τα κεραμικά του έργα να χαρακτηρίζονται από διακοσμητικότητα και χρηστικότητα. Έχει πραγματοποιήσει αρκετές ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο στο εξωτερικό και τα έργα του εντοπίζονται σε δημόσιους χώρους και ιδιωτικές συλλογές. Με τη δημιουργία του εργαστηρίου κεραμικής από το 1979, ο καλλιτέχνης δραστηριοποιούταν μεταξύ άλλων και στα Χανιά, όπου διατηρούσε το εργαστήρι του μέχρι τουλάχιστον το 2010.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Πέγκυ Κουνενάκη, Η τέχνη και ο τόπος: 52 σύγχρονοι Χανιώτες καλλιτέχνες, κατάλογος έκθεσης, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Χανιά 2010, σελ. 84-85, 128.