Καλούμενος Θεόδωρος


Βιογραφικό

Αθήνα 1948 – Χανιά 2009

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948 και σπούδασε εφαρμοσμένες τέχνες στο ΑΤΙ (1968-1970), με δασκάλους τους Δ. Μυταρά και Π. Ζουμπουλάκη. Το ζωγραφικό του έργο κινείται στο χώρο του νεορεαλισμού και της ποπ αρτ και ασκεί κριτική στη σύγχρονη καθημερινή ζωή. Οι προβληματισμοί του σημερινού ανθρώπου και οι εσωτερικές του ανησυχίες, αποτελούν μερικά από τα θέματα των έργων του. Οι κατασκευές του, κινούνται στα πλαίσια του ντανταϊσμού, στις οποίες ανατρέπεται η χρηστικότητα του καθημερινού αντικειμένου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Giavropoulos Nikos (Γιαβρόπουλος Νίκος)

Βιογραφικό

(1971)

Σπούδασε κινηματογράφο στην σχολή Λ. Σταύρακου και η δραστηριότητα του ως καλλιτέχνης της κινούμενης εικόνας εντοπίζεται κυρίως στην Αθήνα. Έχει πραγματοποιήσει δεκαπέντε ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε φεστιβάλ και ομαδικές εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο στο εξωτερικό. Ακόμη, έχει επιτελέσει αρμοδιότητες επιμελητή σε επτά εκθέσεις στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Τα έργα του καλλιτέχνη Madonna και self-exile έλαβαν το πρώτο βραβείο- το πρώτο από τη διοργάνωση “Video Art” στην Αθήνα, στο φεστιβάλ “Mediaterra-Φούρνος” το 1999 και το δεύτερο από το “Greek film video Festival” το 2013 στο Λονδίνο. Όσον αφορά στις ατομικές εκθέσεις του Γιαβρόπουλου των δύο τελευταίων ετών (2020-2022), ο επιμελητής και Ιστορικός τέχνης Κωνσταντίνος Μπάσιος έγραψε ότι ο καλλιτέχνης ορμώμενος από τα συνταρακτικά συμβάντα της καθημερινότητας, είτε από τον πόλεμο στην Ουκρανία είτε από την κρατική βία και καταστολή στην Ελλάδα, προσπαθεί να θορυβήσει τους θεατές του προβάλλοντας συμβολικά μέσω του έργου του εικόνες που παραπέμπουν στα παραπάνω γεγονότα. Συνδυάζοντας εικόνες του αναγεννησιακού εικαστικού παρελθόντος, γλυπτά, ready mades και προβολές βίντεο, ο καλλιτέχνης επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει εικόνες και νοήματα θέσφατα στον ανθρώπινο νου και μέσω του έργου του να προβληματίσει το κοινό του.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Νίκος Γιαβρόπουλος: “6 φόνοι εν καιρώ ειρήνης”, στον διαδικτυακό τόπο: Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων.
  • “Νίκος Γιαβρόπουλος- Ειρήνη στα χρόνια του πολέμου: Έκθεση στην Cheapart”, CultureNow, 2022, στον διαδικτυακό τόπο: Culturenow.gr
  • The LiFO team, “Έξι μνήμες: Παρουσίαση έξι βίντεο έργων του Νίκου Γιαβρόπουλου”, LiFO, 2021, στον διαδικτυακό τόπο: LiFO
  • “Ο Νίκος Γιαβρόπουλος εκθέτει τα έργα του στη Depot Art Gallery”, Penna, 2016, στον διαδικτυακό τόπο: Penna.gr

Στεφανάκις Γιάννης


Βιογραφικό

(1951)

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1951. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ τυπογραφία και τέχνη του βιβλίου, (1971 – 1973) και ζωγραφική και χαρακτική (1984-1989), με δασκάλους τους Γ. Παπαδάκη, Ν. Κεσσανλή και Θ. Εξαρχόπουλο. Την περίοδο 1975 – 1989 εργάστηκε ως τυπογράφος στο ιδιόκτητο τυπογραφείο που ίδρυσε μαζί με τα αδέλφια του. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, εξέδωσε μαζί με τον ποιητή Μ. Κατσαρό, την εφημερίδα ποίησης Επίπεδο και το 1987, ξεκίνησε την έκδοση του περιοδικού τέχνης και ποίησης Νέο Επίπεδο. Αρχικά, ασχολήθηκε με τη χαρακτική και οι συνθέσεις του, είχαν ως θέμα τοπία, φιγούρες, σκηνές της καθημερινής ζωής, ποδήλατα και μηχανές. Η ζωγραφική του, ισορροπεί ανάμεσα στην παραστατικότητα και την αφαίρεση, ενώ με συνθετική ασφάλεια και καθαρότητα, εξπρεσιονιστική αμεσότητα και ένταση αποτυπώνει την βιωματική του σχέση με το τοπίο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κεφαλληνός Γιώργος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1931. Σπούδασε ζωγραφική στην Καλλιτεχνική Σχολή Κέρκυρας από το 1952, με δασκάλους τους Α. Κόντη και Ν. Ζερβό, και συνέχισε με ελεύθερες σπουδές. Με τη χαρακτική, ασχολείται ως αυτοδίδακτος από το 1975. Ενδιαφέρεται για όλες τις θεματικές περιοχές και ιδιαίτερα για ότι σχετίζεται με την Κέρκυρα,-ανθρώπους, τοπία, εκδηλώσεις- ασχολείται με την ηθογραφία, την τοπιογραφία, την προσωπογραφία και τη νεκρή φύση τόσο στη ζωγραφική όσο και στη χαρακτική του. Η δουλειά του, κινείται στα πλαίσια μιας περισσότερο προσωπικής κατεύθυνσης, στην οποία συνδυάζονται στοιχεία του αντικειμενικού ρεαλισμού με πιο λαϊκούς τύπους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Nicholas Moore


Βιογραφικό

(1958)

Γεννήθηκε στο Λονδίνο. Σπούδασε Ζωολογία στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και έπειτα χαρακτική. Κατά τη διάρκεια των δεύτερων σπουδών του το 1982 πραγματοποίησε ταξίδι στην Κρήτη όπου γνώρισε τον εικαστικό Τζον Κράξτον (John Craxton). Για τα επόμενα οκτώ χρόνια έμεινε στην Κρήτη, διατηρώντας παράλληλα τις επαφές του με την καλλιτεχνική σκηνή του Λονδίνου. Από τις σημαντικές παρουσιάσεις του έργου του ήταν η έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο το 1986 μαζί με τον ζωγράφο Christopher Hull. Το 1990 επέστρεψε στο Λονδίνο, όπου συνέχισε μαθήματα χαρακτικής. Το 2001, ξανά επιστρέφει στην Ελλάδα και αυτή τη φορά εγκαταστάθηκε στη Σύρο για τα επόμενα δέκα χρόνια. Η τεχνοτροπία του καλλιτέχνη κατά την παραμονή του στη Σύρο διαμορφώθηκε από μια παραδοσιακή σε μία πιο σύγχρονη πρακτική, στην οποία γίνεται χρήση μικτών τεχνικών, κολλάζ και ασεμπλάζ (συναρμολόγηση). Το έργο του χαρακτηρίζεται από παραστατικότητα και βαθιά επιρροή από την αγάπη του για την Ελλάδα, τόσο τη μοντέρνα όσο και την αρχαία. Από το 2011, ζει ανάμεσα στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και την Ελλάδα ενώ το 2013 πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στο “Tenri Cultural Institute” στη Νέα Υόρκη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Βιογραφικό σημείωμα του Nicholas Moore, στον διαδικτυακό τόπο: njcmoore.com
  • Έκθεση του Niholas Moore το 2011 στην γκαλερί “ΜARTINOS”, με τίτλο: “No more heroes”, στον διαδικτυακό τόπο: martinosart.gr
  • Βιογραφικό σημείωμα του Nicholas Moore, στον διαδικτυακό τόπο:gallerykcyprus.com

Βαρώτσος Κώστας


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Σπούδασε ζωγραφική στην Accademia di Belle Arti της Ρώμης και αρχιτεκτονική στη Scuola de Architettura της Πεσκάρα. Το 1990-91 πήρε υποτροφία Fylbright για τη Ν. Υόρκη, και το 1999 εξελέγη καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών στο μάθημα των Εικαστικών Τεχνών.
Το έργο του είναι καρπός των σύγχρονων προβληματισμών γύρω από τη «γλώσσα» της τέχνης, τις δυνατότητες επικοινωνίας της με το θεατή και την «κριτική του μοντέρνου». Για αυτόν, η τέχνη μπορεί να εκφράσει την πραγματικότητα και να διαδραματίσει κοινωνικό ρόλο, εφόσον αποκαταστήσει την επικοινωνία της με το θεατή, μια επικοινωνία που διαταράχτηκε με την επικράτηση του ορθολογικού στοιχείου στη μοντέρνα τέχνη. Στο έργο του συμπυκνώνει την αίσθησή του της περιρρέουσας ιστορικής ατμόσφαιρας σε μνημειακές εικόνες και σύμβολα που αναδύονται από το ασυνείδητο και χαρακτηρίζονται για την οικονομία της φόρμας τους. Η προσπάθεια εξισορρόπησης των αντιθέσεων ταυτίζεται στο έργο του με την αναζήτηση μιας κλασικής ισορροπίας.
Εκτός από την Ελλάδα και την Ιταλία, έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε πλήθος ατομικών και ομαδικών εκθέσεων σε όλο τον κόσμο.Το 1987 έλαβε μέρος στη Μπιενάλε του Sao Paulo. Συμμετείχε δυο φορές στη Μπιενάλε της Βενετίας, το 1993 εκπροσωπώντας την Ιταλία και το 1999 εκπροσωπώντας της Ελλάδας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μετζικώφ Παπαδάκης Γιάννης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1955, μεγάλωσε στον Πειραιά και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1974 – 80), με δασκάλους τους Γ. Μόραλη στη ζωγραφική, και Β. Βασιλειάδη στη σκηνογραφία. Έχει παρουσιάσει πολλές ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής και performances στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπως στις Βρυξέλλες, στην Alles des Shaerbeek το 1989, στο Museo de la Cuidad, στην Βαλέντσια το 1990, στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο το 1994, στο Μουσείο Γουλανδρή στην Αθήνα το 1994, στο Μουσείο Αλεξάντερ Πούσκιν στην Μόσχα το 1995, στο Ρωσικό Μουσείο στην Αγία Πετρούπολη το 1996. Έργα του βρίσκονται σε μουσεία και πολλές ιδιωτικές συλλογές. Παράλληλα και εκτεταμένα τα τελευταία χρόνια έχει σκηνογραφήσει πολλές παραστάσεις απ’όλα τα θεατρικά είδη στο Εθνικό Θέατρο, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο Θέατρο Τέχνης και σε πολλούς ιδιωτικούς θιάσους και ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Το φθινόπωρο του 2010, η Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας τον τίμησε παρουσιάζοντας το σύνολο του εικαστικού έργου του στο θέατρο με πολύμηνη έκθεση. Η έκθεση παρουσιάστηκε στην γενέτειρα πόλη του, τα Χανιά, και έκλεισε την πορεία της στο Covent Garden του Λονδίνου στις 26 Οκτωβρίου του 2011.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • ΜΕΤΖΙΚΩΦ – Θεατρικά Ενδύματα και Προσωπεία, από τη Σκηνή στο Μουσείο. Εκδόσεις «Εθνική Πινακοθήκη, Μουσείο Αλεξανδρου Σούτσου.»
  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Κόττης Ιωάννης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Κορινθία το 1949 και σπούδασε αρχικά στη Σχολή Δοξιάδη (1967 – 1970) και στη συνέχεια στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1967-1970), με δασκάλους τους Γ. Μόραλη και Ν. Νικολάου. Με υποτροφία της Σχολής, πήγε στο Παρίσι το 1980, όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα. Με έκδηλη εξπρεσιονιστική τεχνοτροπία, αποτυπώνει την καθημερινή ζωή και τη φύση. Μέσα από τη δουλειά του, σχολιάζει με χιούμορ τις έννοιες της παράδοσης και του κιτς και αναπαράγει μια παραμυθένια, εξωπραγματική ατμόσφαιρα με ένα αβαθές, απροσδιόριστο χρωματικό πεδίο, κατοικημένο από μνήμες της Ελλάδας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μετζικώφ Παπαδάκης Γιάννης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1955, μεγάλωσε στον Πειραιά και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1974 – 80), με δασκάλους τους Γ. Μόραλη στη ζωγραφική, και Β. Βασιλειάδη στη σκηνογραφία. Έχει παρουσιάσει πολλές ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής και performances στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπως στις Βρυξέλλες, στην Alles des Shaerbeek το 1989, στο Museo de la Cuidad, στην Βαλέντσια το 1990, στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο το 1994, στο Μουσείο Γουλανδρή στην Αθήνα το 1994, στο Μουσείο Αλεξάντερ Πούσκιν στην Μόσχα το 1995, στο Ρωσικό Μουσείο στην Αγία Πετρούπολη το 1996. Έργα του βρίσκονται σε μουσεία και πολλές ιδιωτικές συλλογές. Παράλληλα και εκτεταμένα τα τελευταία χρόνια έχει σκηνογραφήσει πολλές παραστάσεις απ’όλα τα θεατρικά είδη στο Εθνικό Θέατρο, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο Θέατρο Τέχνης και σε πολλούς ιδιωτικούς θιάσους και ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Το φθινόπωρο του 2010, η Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας τον τίμησε παρουσιάζοντας το σύνολο του εικαστικού έργου του στο θέατρο με πολύμηνη έκθεση. Η έκθεση παρουσιάστηκε στην γενέτειρα πόλη του, τα Χανιά, και έκλεισε την πορεία της στο Covent Garden του Λονδίνου στις 26 Οκτωβρίου του 2011.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • ΜΕΤΖΙΚΩΦ – Θεατρικά Ενδύματα και Προσωπεία, από τη Σκηνή στο Μουσείο. Εκδόσεις «Εθνική Πινακοθήκη, Μουσείο Αλεξανδρου Σούτσου.»
  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Καλούμενος Θεόδωρος


Βιογραφικό

Αθήνα 1948 – Χανιά 2009

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948 και σπούδασε εφαρμοσμένες τέχνες στο ΑΤΙ (1968-1970), με δασκάλους τους Δ. Μυταρά και Π. Ζουμπουλάκη. Το ζωγραφικό του έργο κινείται στο χώρο του νεορεαλισμού και της ποπ αρτ και ασκεί κριτική στη σύγχρονη καθημερινή ζωή. Οι προβληματισμοί του σημερινού ανθρώπου και οι εσωτερικές του ανησυχίες, αποτελούν μερικά από τα θέματα των έργων του. Οι κατασκευές του, κινούνται στα πλαίσια του ντανταϊσμού, στις οποίες ανατρέπεται η χρηστικότητα του καθημερινού αντικειμένου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μεράντζας Δημήτρης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967 . Σπούδασε στη Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης του Λυκούργου Σταυράκου από όπου αποφοίτησε το 1988. Οι συνθέσεις του, που κατασκευάζονται με μικτή τεχνική, ανιχνεύουν κατά κύριο λόγο τις σχέσεις της ζωγραφικής με τη φωτογραφία. Μέσα από τη δουλειά του σχολιάζει τη σύγχρονη ανθρώπινη κατάσταση, ανανεώνοντας διαρκώς τα εκφραστικά του εργαλεία και δημιουργώντας αυτόνομες εικαστικές ενότητες έργων στις οποίες πειραματίζεται χρησιμοποιώντας διαφορετικά, συχνά ετερόκλιτα υλικά, ερευνώντας τη σχέση φόρμας – περιεχομένου. Ζωγραφική, φωτογραφία, φωτοχημική ζωγραφική, γλυπτική, κατασκευές και εγκαταστάσεις αποτελούν τα εικαστικά πεδία δράσης του.

Μαγκανιώτης Αλέξανδρος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε Αρχιτεκτονική, στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και συνέχισε τις σπουδές του σε μεταπτυχιακό επίπεδο, με Master in Architectural Design (M. Arch) στο Λονδίνο. Εργάζεται ως εικαστικός και ως αρχιτέκτονας. Μέσα από τη δουλειά του, προτείνει τρόπους έρευνας της προσωπικής ταυτότητας και των αρχέτυπων ρόλων, τους οποίους συναντούμε στη καθημερινή ζωή, όπως διαμορφώνονται μέσα από την οικογένεια και το κοινωνικό σύνολο. Ο κεντρικός θεματικός του άξονας, σχηματίζεται μέσα από τη δημιουργία σκίτσων, κολάζ και εγκαταστάσεων μικτής τεχνικής.

  • Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: «The art wall wordpress»
  • Κεφαλληνός Γιώργος


    Βιογραφικό

    Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1931. Σπούδασε ζωγραφική στην Καλλιτεχνική Σχολή Κέρκυρας από το 1952, με δασκάλους τους Α. Κόντη και Ν. Ζερβό, και συνέχισε με ελεύθερες σπουδές. Με τη χαρακτική, ασχολείται ως αυτοδίδακτος από το 1975. Ενδιαφέρεται για όλες τις θεματικές περιοχές και ιδιαίτερα για ότι σχετίζεται με την Κέρκυρα,-ανθρώπους, τοπία, εκδηλώσεις- ασχολείται με την ηθογραφία, την τοπιογραφία, την προσωπογραφία και τη νεκρή φύση τόσο στη ζωγραφική όσο και στη χαρακτική του. Η δουλειά του, κινείται στα πλαίσια μιας περισσότερο προσωπικής κατεύθυνσης, στην οποία συνδυάζονται στοιχεία του αντικειμενικού ρεαλισμού με πιο λαϊκούς τύπους.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Ψυχοπαίδης Γιάννης


    Βιογραφικό

    (1945)

    Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1945. Σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1963 – 1968) με δάσκαλο το Κ. Γραμματόπουλο. Πριν από τη δικτατορία του 1967, συμμετείχε ενεργά στις δραστηριότητες του συλλόγου των φοιτητών και στις κινητοποιήσεις της νεολαίας, ήταν μέλος της «Ομάδας Τέχνης Α» και συνεργαζόταν με την Επιθεώρηση Τέχνης. Στην πρώτη του ατομική έκθεση (1966, Κεραία) τα έργα του φανέρωναν την πολιτικοποιημένη στάση του (σκηνές από διαδηλώσεις), αλλά και την πρώιμη εξοικείωσή του με το γερμανικό εξπρεσιονισμό. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στη ζωγραφική, στην Akademie der Bildende Kunste, του Μονάχου, ως υπότροφος της DAAD. Έμεινε και εργάστηκε στο Μόναχο ως το 1977. Στην Ελλάδα, επέστρεψε το 1992 και το 1994 εξελέγη τακτικός καθηγητής της ΑΣΚΤ, όπου δίδαξε έως το 2012. Οι πρώιμες φάσεις της καλλιτεχνικής του πορείας, εντάσσονται στο ιδεολογικό και αισθητικό κλίμα των δεκ. ’60 και ’70, ιδιαίτερα στο νεο-παραστατικό ρεύμα που επηρέαζε εκείνα τα χρόνια τόσο το διεθνή χώρο όσο και την Ελλάδα. Η εξπρεσιονιστική διάθεση, δεν έπαψε ποτέ να διέπει την τέχνη του, με λιγότερο ή περισσότερο εμφανή τρόπο, αλλά χωρίς της τραχύτητα και τα βίαια ξεσπάσματα, της αντίστοιχης γερμανικής ζωγραφικής. Παραμορφώσεις και χρωματικές υπερβολές, που κατά καιρούς, παρατηρούνται στο έργο του, πλουτίζουν με οξύτερους τόνους μία κατά βάθος, νηφάλια και αποστασιοποιημένη κριτική ματιά, που σχολιάζει δηκτικά και συχνά ποιητικά, καταστάσεις, πρόσωπα και πράγματα. Έχει κάνει δεκάδες ατομικές εκθέσεις σε όλο σχεδόν τον κόσμο, σε γκαλερί, πινακοθήκες και μουσεία. Συμμετείχε επίσης σε πολλές ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις. Μέσα στη δεκαετία του 1980 άρχισε να παρουσιάζει αναδρομικά, εντός και εκτός Ελλάδας, τη μεγάλη σειρά έργων του με τίτλο Το γράμμα που δεν έφτασε (η οποία είχε ξεκινήσει από το 1977 και συνεχιζόταν μέχρι πρόσφατα). Στην Ελλάδα έχουν γίνει αρκετές αναδρομικές παρουσιάσεις της δουλειάς του (1987-88, 1995, 1998, 2001, 2005…). Το 2004 δημιούργησε τη μεγάλη εικαστική εγκατάσταση Σταθμός Ειρήνη για τον ομώνυμο σταθμό των ΗΣΑΠ. Έχουν εκδοθεί πολυάριθμα λευκώματα για το έργο του, μονογραφικές μελέτες και βιβλία με κείμενα και δοκίμιά του για την τέχνη.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: