MacFarlane David


Βιογραφικό

(1949)

Γεννήθηκε στη Γλασκώβη. Σπούδασε ζωγραφική στην Καλών Τεχνών του κολλεγίου Duncan of Jordanstone,στο Dundee. Από το 1972 και για μία εικοσαετία εργάστηκε ως ειδικός στην Ιαπωνική τέχνη για διεθνή οίκο δημοπρασιών στο Λονδίνο. Από το 1989 παρουσίαζε το έργο του σε εκθέσεις στο Λονδίνο και από το 2003 σε εκθέσεις του στα Χανιά. Συμμετείχε σε εκθέσεις στον Άγιο Νικόλαο από το 2007 έως το 2009. Το 2008 έλαβε χώρα η ατομική του έκθεση στην γκαλερί “L-S”, στο ξενοδοχείο Elunda Mare. Ακόμη, συμμετείχε στις εκθέσεις, «Τέχνη και Τεχνολογία, ο Άνθρωπος και η Μηχανή», (“Art and Technology, Man and Machine”) στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Χανίων «Ελαιουργείον» το 2010 και «Ελαιώνες στην Αρχαιότητα» (“Olive Grove through Ancient Times”), στο Τ.Ε.Ι. του Ηρακλείου το 2010. Έργα του βρίσκονται τόσο σε ιδιωτικές συλλογές όσο σε συλλογές πανεπιστημίων, όπως του Green College, του Oxford University και της εταιρίας Unilever.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Χαραλαμπίδου Εύα


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στη Δράμα. Σπούδασε Παιδαγωγικά στη Σχολή Νηπιαγωγών Χανίων και στο τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής του ΑΠΘ, ενώ το 2009, αποφοίτητσε και από το ΄Β Εργαστήριο του τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ με καθηγητές τους Γ. Τσακίρη και Κ. Μορταράκο. Η ζωγραφική της κινείται στα πλαίσια της αφαίρεσης και του εξπρεσιονισμού. Ως υλικό χρησιμοποιεί κυρίως το ακρυλικό, το οποίο την διευκολύνει στο να βγάλει την επιθυμητή ποιότητα στα έργα της. Πηγή της έμπνευσής της αποτελούν τα γεγονότα της καθημερινότητας.

Μανουσάκης Μιχάλης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1953 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1979-84), με δασκάλους τους Δ. Μυταρά και Δ. Κοκκινίδη. Από τα πρώτα του κιόλας έργα εστίασε το ενδιαφέρον του στη μελέτη της ανθρώπινης μορφής, που αποτελεί το κυρίαρχο και καθοριστικό στοιχείο των έργων του, καθώς και στη διερεύνηση των σχέσεων της με τον περιβάλλοντα χώρο. Με έμμεσες και άμεσες αναφορές σε πραγματικούς ή φανταστικούς χώρους, δημιουργεί συχνά μία ονειρική ατμόσφαιρα μέσα στην οποία χειρίζεται τις συνθέσεις του με ευαισθησία και λιτότητα. Από το 1990 και μετά, οι συνθέσεις του γίνονται όλο και πιο απλές, με το λευκό και φασματικό ανθρώπινο σώμα να ουδετεροποιείται από τα φυλετικά του χαρακτηριστικά και να ανάγεται σε αρχέτυπο της ανθρώπινης ύπαρξης.
Από το 1987 διδάσκει ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου εξελέγη τακτικός καθηγητής το 2014.
Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1994 συμμετείχε στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας, όπου το ελληνικό περίπτερο έλαβε το βραβείο καλύτερου Εθνικού Περιπτέρου. Συμμετείχε επίσης, μεταξύ άλλων, στην έκθεση Κλασικές μνήμες στη σύγχρονη ελληνική τέχνη (2007: Capital Museum of China, Πεκίνο). Το 2012, παρουσίασε την έκθεση «Ένα μέτρο» στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: contemporary greek art institute

Μυλωνογιάννη Βάσω


Βιογραφικό

(1940)

Γεννήθηκε στα Χανιά. Αποφοίτησε πρώτη από την σχολή Δοξιάδη (Α.Τ.Ι.) με δασκάλους της τους Σπ. Βασιλείου, Τάσσο και Γ. Γεωργιάδη. Τα έργα της έχουν ως θεματική τόσο τοπία και νεκρές φύσεις όσο ανθρώπινες μορφές. Στον κατάλογο των έργων της ο κριτικός τέχνης και σημειολόγος Χάρης Καμπουρίδης, έγραψε ότι στα έργα της Μυλωνογιάννη οι ανθρώπινες μορφές είναι εναρμονισμένες με το ειδυλλιακό τοπίο που τις περιβάλλει, ενώ η καλλιτέχνης αναπαριστά μια δίκη της εκδοχή του φυσικού τοπίου, ανά διαστήματα, αφαιρετικά. Στις συνθέσεις της ξεχωρίζουν από τη μία η αφαιρετικότητα, η επιμονή στο χρώμα με αρκετές τονικές εναλλαγές, από την άλλη η σχεδιαστική προοπτική και ανάπτυξη του χώρου. Συνεχίζοντας, στον ίδιο κατάλογο ο κριτικός και ιστορικός της τέχνης Δρ. Κωνσταντίνος Β. Πρώιμος, σημείωσε ότι στα έργα της καλλιτέχνιδας, που αποτελούν κυρίως υδατογραφίες με λουόμενους σε καλοκαιρινά τοπία, φαίνεται η κλίμακα του ανθρώπινου στοιχείου στον χώρο. Τα έργα της εκφράζουν ακόμη, την ηρεμία και την αυτοσυγκράτηση που παραπέμπουν στα τοπία της Νότιας Γαλλίας του Καμίλ Κορό και στις υδατογραφίες του Ασαντούρ Μπαχαριάν. Από το 1985, η καλλιτέχνης λειτουργεί την αίθουσα τέχνης «Β.Μυλωνογιάννη» στα Χανιά. Έργα της βρίσκονται τόσο σε ιδρύματα όσο σε τράπεζες και σε Δημοτικές Πινακοθήκες. Οι δύο ατομικές εκθέσεις για το έργο της, έλαβαν χώρα στο Βενιζέλειο Ωδείο το 1980 και στην αίθουσα τέχνης «Β. Μυλωνογιάννη» το 1993. Είναι επίσης μέλος Ε.Ε.Τ.Ε. και έχει συμμετάσχει στις ομαδικές εκθέσεις «Παρνασσός».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Χάρης Καμπουρίδης. «Χρώμα και ενατένιση του βλέμματος στην τοπιογραφία της Βάσως Μυλονογιάννη» στο Βάσω Μυλωνογιάννη, Ζωγραφική, Αλεξάνδρα Μυλωνογιάννη, Σάββας Πιπερίδης (επιμ.), κατάλογος έργων, χ.ε., χ.χ.
  • Κωνσταντίνος Β. Πρώιμος, «Φως, ζέστη και υπόκωφη βοή. Οι υδατογραφίες της Βάσως Μυλωνογιάννη» στο Βάσω Μυλωνογιάννη, Ζωγραφική, Αλεξάνδρα Μυλωνογιάννη, Σάββας Πιπερίδης (επιμ.), κατάλογος έργων, χ.ε., χ.χ.
  • «Λεκάκη- Μυλωνογιάννη Βάσω» στο Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, Ευγένιος Δ. Ματθιόπουλος (επιμ.), τόμος 2, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ», Αθήνα 2000, σελ. 399.