Βιογραφικό
(1932)
Γεννήθηκε στην Πάτρα. Το 1952 έκανε μαθήματα γλυπτικής, δίπλα στον γλύπτη Κ. Πετράκη και σχεδίου με τον Π. Σαραφιανό. Το 1954 έδωσε εξετάσεις για τα εργαστήρια γλυπτικής της Καλών Τεχνών στην Αθήνα όπου απορρίφθηκε. Σπούδασε μόδα και κοστούμι στο Μιλάνο και έπειτα αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων στη Βενετία, ενώ είχε επίσης παρακολουθήσει μαθήματα ζωγραφικής στην Ακαδημία Brera. Δούλεψε στο χώρο της αρχιτεκτονικής από το 1958 έως το 1972. Παράλληλα συνέχισε τις σπουδές της στη ζωγραφική και στην Ιστορία της Τέχνης στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βενετίας. Είναι από τα ιδρυτικά μέλη της ιστορικής γκαλερί «Νέες Μορφές» (1959) και το 2009 ίδρυσε μαζί με τους συνεργάτες της το Ινστιτούτο σύγχρονης ελληνικής τέχνης (ΙΣΕΤ).
Τα έργα της Δημακοπούλου δεν παρουσιάζονται συχνά. Πιο συγκεκριμένα, η ζωγραφική της δραστηριότητα στο εργαστήρι της στην Αθήνα από το 1990 και έπειτα, έχει εκτεθεί μόλις δύο φορές, η πρώτη το 1999 στην επετειακή εκδήλωση για τα σαράντα χρόνια λειτουργίας της γκαλερί «Νέες Μορφές» και η δεύτερη με την ατομική της έκθεση «Μνήμες» στο Ινστιτούτο σύγχρονης ελληνικής τέχνης, από το Δεκέμβριο του 2017 έως τον Ιανουάριο του 2018. Με αφορμή την τελευταία, ο ιστορικός τέχνης Αντώνης Κωτίδης σημείωσε σε άρθρο του ότι τα έργα της Δημακοπούλου συνδυάζουν τη μορφολογική πλαστικότητα και την ποιητική ένταση του περιεχομένου, που παραμένει αόρατη στα μάτια των θεατών. Η θεματική τοπιογραφία στα έργα της αποδίδεται με λιτότητα η οποία αντιπαραβάλλεται με την εξαιρετική έμφαση της καλλιτέχνιδας στην υφή των έργων της. Στη μονογραφία που ακολούθησε την έκθεση «Μνήμες», η ιστορικός τέχνης Μάρθα Χριστοφόγλου ανέφερε ότι τόσο το χρώμα όσο και τα αφαιρετικά στοιχεία κυριαρχούν στις συνθέσεις της καλλιτέχνιδας, θυμίζοντας μας πρακτικές της ευρωπαϊκής ζωγραφικής των τελευταίων αιώνων, πιθανότατα του ιμπρεσιονισμού, όπως σημείωσε στο άρθρο του ο Α. Κωτίδης. Η προσφορά της Δημακοπούλου στον καλλιτεχνικό χώρο, δεν περιορίζεται μόνο στο ζωγραφικό της έργο, περιλαμβάνει την εξαιρετικά σημαντική της συνεισφορά στη συγκέντρωση αρχειακού υλικού Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών από το 1945 μέχρι σήμερα.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
- Τζούλια Δημακοπούλου: «Μνήμες», κατάλογος έκθεσης, Ινστιτούτο σύγχρονης ελληνικής τέχνης, Αθήνα 2017.
- Μελίτα Κοντράρου (επιμ.), Τζούλια Δημακοπούλου, κατάλογος έκθεσης, Γκαλερί νέες μορφές, Αθήνα 1999.
- Η έκθεση της Τζούλιας Δημακοπούλου: «Μνήμες», στον διαδικτυακό τόπο: iset.gr
- Αντώνης Κωτίδης, « Η ψύχραιμη και καίρια Τζούλια Δημακοπούλου», Καθημερινή, 2018 στον διαδικτυακό τόπο: Kathimerini.gr
- Αργυρώ Μποζώνη, «ΙΣΕΤ: Το μεγαλύτερο αρχείο για τη σύγχρονη ελληνική τέχνη δωρίζεται στην Εθνική Πινακοθήκη», LiFO, 2022, στον διαδικτυακό τόπο: LiFO.gr