Τέτσης Παναγιώτης


Βιογραφικό

(1925-2016)

Γεννήθηκε στην Ύδρα το 1925 και εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στον Πειραιά το 1937. Το 1940, πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από το Γερμανό ζωγράφο και χαράκτη K. Frieslander, ενώ καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της καλλιτεχνικής του πορείας έπαιξε η γνωριμία του με το Δ. Πικιώνη και το Ν. Χατζηκυριάκο Γκίκα, τους οποίους θεωρούσε πραγματικούς δασκάλους του. Το 1943, ξεκίνησε να σπουδάζει ζωγραφική στο προπαρασκευαστικό τμήμα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, με δασκάλους τους Δ. Μπισκίνη και Π. Μαθιόπουλο, και στη συνέχεια τον Κ. Παρθένη. Με υποτροφία του ΙΚΥ, συνέχισε τις σπουδές του, ως ελεύθερος σπουδαστής στην Ecole des Beaux Arts του Παρισιού, όπου σπούδασε και χαρακτική. Το 1951 έγινε επιμελητής στην έδρα Ελευθέρου Σχεδίου στην Αρχιτεκτονική σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Το 1977 εξελέγη καθηγητής και το 1989 πρύτανης της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών. Το 1993 έγινε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1999 τιμήθηκε με τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Φοίνικος. Στο έργο του ενδιαφέρεται για όλες τις θεματογραφικές περιοχές – ανθρώπινη μορφή και σκηνές της καθημερινότητας, προσωπογραφία και νεκρή φύση, μεμονωμένα πρόσωπα και ομάδες, την τοπιογραφία και τη μεγάλη σύνθεση. Σε όλες τις προσπάθειές του, παρέμεινε εξπρεσιονιστής, που όχι μόνο σχεδίαζε με το χρώμα, αλλά κατόρθωνε να μεταφέρει στη ζωγραφική επιφάνεια, όλο τον εσωτερικό χαρακτήρα και το εκφραστικό περιεχόμενο του χρώματος, χωρίς να θυσιάζει την οπτική πραγματικότητα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»