Ξενάκη Μαριάννα


Βιογραφικο

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε χαρακτική, αρχικά στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1957- 1962) κοντά στους Γ. Μόραλη και Κ. Γραμματόπουλο, και στη συνέχεια στην Ecole des Beaux Arts του Παρισιού αλλά και γραφικές τέχνες στην Ecole Estienne. Σπούδασε επίσης σκηνογραφία, στη σχολή θεάτρου του Π. Κατσέλη. Ασχολείται κυρίως με τη λιθογραφία και την ξυλογραφία, έγχρωμη και ασπρόμαυρη εμώ η θεματογραφία της περιλαμβάνει συνθέσεις με ανθρώπινες μορφές, τοπία και γυμνά. Αρχικά, η γραφή της ήταν περισσότερο αφαιρετική, στην οποία κυριαρχούσε η έντονη σχηματοποίηση και ο συμβολισμός. Αργότερα, κινήθηκε στο χώρο του ρεαλισμού, αποτυπώνοντας με παραστατικό τρόπο ανθρώπους και οικοδομήματα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Παγώνα Ξενάκη


Βιογραφικό

(1956)

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Χανιά. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Ανώτατη Σχολή καλών τεχνών στην Αθήνα με δάσκαλο της τον Παναγιώτη Τέτση (1975-1980). Σε συνδυασμό με τις σπουδές της παρακολουθούσε μαθήματα για την τέχνη του ψηφιδωτού στο εργαστήρι του Κολέφα. Το 1981 ασχολήθηκε με τη συντήρηση ψηφιδωτών στην Εφορία αρχαιοτήτων Χανίων. Η δραστηριότητα της εντοπίζεται κυρίως στα Χανιά, όπου ζει και εργάζεται ως ζωγράφος και εκπαιδευτικός από το 1982. Έχει πραγματοποιήσει τρεις ατομικές εκθέσεις στα Χανιά και έχει παρουσιάσει το έργο της σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις, τόσο στην Ελλάδα όσο στο εξωτερικό. Οι συνθέσεις της είναι κατεξοχήν ανθρωποκεντρικές και παρουσιάζουν με ρεαλιστικό τρόπο ένα τοπίο ονειρικό. Με έντονο το στοιχείο της μνημειακότητας, τα έργα της κρύβουν συμβολιστικά και αλληγορικά νοήματα καθώς επίσης στοιχεία εξπρεσιονιστικού ρεαλισμού.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Πέγκυ Κουνενάκη, Η τέχνη και ο τόπος: 52 σύγχρονοι Χανιώτες καλλιτέχνες, κατάλογος έκθεσης, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Χανιά 2010, σελ. 80-81, 128.

Ξενάκης Θεόδωρος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1964. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1983 – 1989), στο εργαστήριο του Δ. Μυταρά, και τεχνική νωπογραφίας και φορητής εικόνας στο εργαστήριο του Κ. Ξυνόπουλου. Μέσα από το ρεαλισμό των εικόνων του, προσπαθεί να αναδείξει την ατμόσφαιρα των θεμάτων που επιλέγει, από τα οποία απουσιάζει η ανθρώπινη μορφή. Εστιάζει σε όψεις παλιών σπιτιών με αυλές και σε εσωτερικούς χώρους, ενώ βασίζεται στις αντιθέσεις φωτός σκιάς.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ζαχαριουδάκης Μανώλης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1979-1984) με καθηγητές τους Δ. Κοκκινίδη και Ν. Κεσσανλή. Από τα πρώτα του κιόλας έργα, καλλιεργείται μία πηγαία ευχέρεια και μία έντεχνη αφέλεια της γλώσσας, με την οποία αφηγείται σε ύφος χιουμοριστικό και σατιρικό τη διασταύρωση των νοητικών και αισθητικών ερεθισμάτων που δέχεται ο καλλιτέχνης, τόσο από την ιστορία του πολιτισμού και της τέχνης, όσο και από τα βιώματα της σύγχρονης καθημερινότητας. Χρησιμοποιεί παραδοσιακά υλικά και μέσα, δηλώνοντας με ευκρίνεια την ταυτότητα της μεταμοντέρνας αισθητικής αναζήτησης. Έχει εικονογραφήσει βιβλία και εξώφυλλα δίσκων και έχει ασχοληθεί με την εικαστική επιμέλεια προγραμμάτων για υπολογιστές και τη γραφική επεξεργασία ηλεκτρονικών τίτλων.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ζιάκας Γιώργος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1940. Σπούδασε ζωγραφική, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητή τον Γ. Μόραλη και σκηνογραφία με τον Β. Βασιλειάδη (1960-66). Διετέλεσε βοηθός στην έδρα ζωγραφικής της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1972-79) και το 1985 εκλέχτηκε καθηγητής στην Α.Σ.Κ.Τ., όπου δίδαξε σκηνογραφία για 21 χρόνια. Από το 2006, είναι ομότιμος καθηγητής της Α.Σ.Κ.Τ.
Από το 1969 ξεκίνησε να συνεργάζεται με θιάσους στο ελεύθερο θέατρο, τις κρατικές σκηνές, το Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου και τα περισσότερα ΔΗΠΕΘΕ, ενώ συνεργάστηκε και με διακεκριμένους σκηνοθέτες του Ελληνικού Κινηματογράφου. Έχει παρουσιάσει την ζωγραφική του δουλειά, όπως επίσης μακέτες σκηνικών και κοστουμιών σε έντεκα ατομικές εκθέσεις. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών και συμμετείχε σε όλες του τις ομαδικές εκθέσεις , όπως επίσης και σε εκθέσεις της ομάδας 4+.

  • Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: «Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης»
  • Μαστιχιάδης Φώτης


    Βιογραφικό

    Αϊβαλί 1913 – Αθήνα 1997

    Γεννήθηκε στο Αϊβαλί το 1913. Το 1922, στη Μικρασιατική Καταστροφή, κατέφυγε στη Μυτιλήνη και τον επόμενο χρόνο εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη. Από πολύ νέος έδειξε την κλίση του στο σχέδιο και, ήδη από το 1929, άρχισε να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά («Φως», «Μακεδονία», «Διάπλαση των Παίδων», κ.ά.), δημοσιεύοντας εικονογραφήσεις, γελοιογραφίες και σκίτσα. Το 1939, μετέβη στην Αθήνα όπου μυήθηκε στις τεχνικές της χαρακτικής, ιδίως της λιθογραφίας και της χρωμολιθογραφίας, στο εργοστάσιο γραφικών τεχνών ΑΣΠΙΩΤΗ-ΕΛΚΑ. Παράλληλα μαθήτευσε για δύο χρόνια στο πλευρό του Φώτη Κόντογλου. Το 1942, προσλήφθηκε από την Τράπεζα της Ελλάδος και ειδικεύτηκε στη χαλκογραφική χάραξη τραπεζογραμματίων, όπου συνεργάστηκε στενά με τον χαράκτη Αλέξανδρο Κορογιαννάκη. Στο έργο του ασχολήθηκε με όλα τα είδη χαρακτικής (χαλκογραφία, λινόλεουμ, λιθογραφία), καθώς και με τη μονοτυπία, με ιδιαίτερη όμως επίδοση στην οξυγραφία. Η καλλιτεχνική του δημιουργία είναι στο σύνολο της παραστατική και ανθρωποκεντρική. Το βαθύτερο ενδιαφέρον του, το εστιάζει ιδιαίτερα στον αιώνιο αγώνα του ανθρώπου ενάντια στην καταλυτική δύναμη του χρόνου και την αίσθηση της φθοράς και της ερήμωσης. Το έργο του, έχει παρουσιαστεί σε αρκετές ατομικές εκθέσεις, ενώ π συμμετείχε σε πλήθος ομαδικών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
    • Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: «Ινστιτούτο σύγχρονης ελληνικής τέχνης» contemporary greek art institute

    Ζώγια Χρυσούλα


    Βιογραφικό

    Βόλος 1914 –1992

    Γεννήθηκε στο Βόλο το 1914 και παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών την περίοδο 1936-1939. Στη ζωγραφική της, αξιοποιώντας ιμπρεσιονιστικά στοιχεία, αποδίδει τοπία και εσωτερικούς χώρους. Μεγάλο μέρος της δουλειάς της αποτελεί σειρά σκίτσων με θέμα τα αρχοντικά της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας, πολλά εκ των οποίων έχουν εκδοθεί σε λεύκωμα.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Ξενάκης Κωνσταντίνος


    Βιογραφικό

    (1931 – 2020)

    Γεννήθηκε στο Κάιρο το 1931, όπου και πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής. Σπούδασε αρχιτεκτονική και διακόσμηση στο Παρίσι (1956-1961), στην École Supérieure des Arts Modernes και ζωγραφική στην Académie de la Grande Chaumière. Το 1970, μία υποτροφία της γερμανικής DAAD του επέτρεψε να εργαστεί στο Βερολίνο, όπου και δίδαξε στο Schiller College. Τα χρόνια που ακολουθούν, εργάζεται τόσο στο Βερολίνο όσο και στο Παρίσι. Στα έργα του κάνει χρήση μικτών τεχνικών, σινικής μελάνης, ακρυλικών, και πλαστικών υλικών, ενώ η θεματογραφία του κινείται σε διάφορες κατευθύνσεις και έχει ως βάση της τα κάθε είδους σήματα και κώδικες διαφόρων περιόδων. Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε στη Σουηδία (1969, Sôdertalje Konsthal). Το 1970 πήγε με υποτροφία της DΑΑD στο Βερολίνο, όπου δίδαξε στο Schiller College και στη Hochschulle fur Bildende Kuste. Εκείνη την εποχή παρουσίασε και την πρώτη του ατομική έκθεση στην Ελλάδα (1971, Ινστιτούτο Γκαίτε, Αθήνα), η οποία λειτούργησε, μέσα στη δικτατορία, σαν μια τολμηρή παρέμβαση σε καλλιτεχνικό και πολιτικό επίπεδο. Από το 1973, εγκατεστημένος στη Γαλλία, δίδαξε στην Ecole Normale Superieure de l’Enseignement Technique (Cachan), συμμετείχε σε επιτροπές εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και ανέπτυξε έντονη καλλιτεχνική και εκθεσιακή δραστηριότητα στο διεθνή χώρο, με δεκάδες ατομικές εκθέσεις και μεγάλο αριθμό ομαδικών. Tο 1996 τιμήθηκε με το βραβείο Delmas του Institut de France.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    Ζώγια Χρυσούλα


    Βιογραφικό

    Βόλος 1914 –1992

    Γεννήθηκε στο Βόλο το 1914 και παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών την περίοδο 1936-1939. Στη ζωγραφική της, αξιοποιώντας ιμπρεσιονιστικά στοιχεία, αποδίδει τοπία και εσωτερικούς χώρους. Μεγάλο μέρος της δουλειάς της αποτελεί σειρά σκίτσων με θέμα τα αρχοντικά της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας, πολλά εκ των οποίων έχουν εκδοθεί σε λεύκωμα.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Ξενάκης Κωνσταντίνος


    Βιογραφικό

    (1931 – 2020)

    Γεννήθηκε στο Κάιρο το 1931, όπου και πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής. Σπούδασε αρχιτεκτονική και διακόσμηση στο Παρίσι (1956-1961), στην École Supérieure des Arts Modernes και ζωγραφική στην Académie de la Grande Chaumière. Το 1970, μία υποτροφία της γερμανικής DAAD του επέτρεψε να εργαστεί στο Βερολίνο, όπου και δίδαξε στο Schiller College. Τα χρόνια που ακολουθούν, εργάζεται τόσο στο Βερολίνο όσο και στο Παρίσι. Στα έργα του κάνει χρήση μικτών τεχνικών, σινικής μελάνης, ακρυλικών, και πλαστικών υλικών, ενώ η θεματογραφία του κινείται σε διάφορες κατευθύνσεις και έχει ως βάση της τα κάθε είδους σήματα και κώδικες διαφόρων περιόδων. Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε στη Σουηδία (1969, Sôdertalje Konsthal). Το 1970 πήγε με υποτροφία της DΑΑD στο Βερολίνο, όπου δίδαξε στο Schiller College και στη Hochschulle fur Bildende Kuste. Εκείνη την εποχή παρουσίασε και την πρώτη του ατομική έκθεση στην Ελλάδα (1971, Ινστιτούτο Γκαίτε, Αθήνα), η οποία λειτούργησε, μέσα στη δικτατορία, σαν μια τολμηρή παρέμβαση σε καλλιτεχνικό και πολιτικό επίπεδο. Από το 1973, εγκατεστημένος στη Γαλλία, δίδαξε στην Ecole Normale Superieure de l’Enseignement Technique (Cachan), συμμετείχε σε επιτροπές εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και ανέπτυξε έντονη καλλιτεχνική και εκθεσιακή δραστηριότητα στο διεθνή χώρο, με δεκάδες ατομικές εκθέσεις και μεγάλο αριθμό ομαδικών. Tο 1996 τιμήθηκε με το βραβείο Delmas του Institut de France.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    Ξενάκης Κωνσταντίνος


    Βιογραφικό

    (1931 – 2020)

    Γεννήθηκε στο Κάιρο το 1931, όπου και πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής. Σπούδασε αρχιτεκτονική και διακόσμηση στο Παρίσι (1956-1961), στην École Supérieure des Arts Modernes και ζωγραφική στην Académie de la Grande Chaumière. Το 1970, μία υποτροφία της γερμανικής DAAD του επέτρεψε να εργαστεί στο Βερολίνο, όπου και δίδαξε στο Schiller College. Τα χρόνια που ακολουθούν, εργάζεται τόσο στο Βερολίνο όσο και στο Παρίσι. Στα έργα του κάνει χρήση μικτών τεχνικών, σινικής μελάνης, ακρυλικών, και πλαστικών υλικών, ενώ η θεματογραφία του κινείται σε διάφορες κατευθύνσεις και έχει ως βάση της τα κάθε είδους σήματα και κώδικες διαφόρων περιόδων. Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε στη Σουηδία (1969, Sôdertalje Konsthal). Το 1970 πήγε με υποτροφία της DΑΑD στο Βερολίνο, όπου δίδαξε στο Schiller College και στη Hochschulle fur Bildende Kuste. Εκείνη την εποχή παρουσίασε και την πρώτη του ατομική έκθεση στην Ελλάδα (1971, Ινστιτούτο Γκαίτε, Αθήνα), η οποία λειτούργησε, μέσα στη δικτατορία, σαν μια τολμηρή παρέμβαση σε καλλιτεχνικό και πολιτικό επίπεδο. Από το 1973, εγκατεστημένος στη Γαλλία, δίδαξε στην Ecole Normale Superieure de l’Enseignement Technique (Cachan), συμμετείχε σε επιτροπές εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και ανέπτυξε έντονη καλλιτεχνική και εκθεσιακή δραστηριότητα στο διεθνή χώρο, με δεκάδες ατομικές εκθέσεις και μεγάλο αριθμό ομαδικών. Tο 1996 τιμήθηκε με το βραβείο Delmas του Institut de France.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    Ξενάκης Πέτρος


    Βιογραφικό

    (1957)

    Γεννήθηκε στα Χανιά το 1957 και σπούδασε ζωγραφική στην Academia di Belle Arti της Ρώμης με δάσκαλο τον A. Trotti. Το θεματολογικό ενδιαφέρον του εστιάζεται κυρίως στις νεκρές φύσεις και στα πορτρέτα, που αποδίδονται με την παραστατική αξιοπιστία του μαγικού ρεαλισμού, φτάνοντας μέχρι το trompe-l’oeil (ψευδαίσθηση της πραγματικότητας).

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Θαλασσινός Μπότης


    Βιογραφικό

    Ηράκλειο 1927-2017

    Γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1927. Σπούδασε ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών και στο School of Stage Design του Σάο Πάολο στη Βραζιλία (Associacao Paulista de Belas Artes). Στη συνέχεια βρέθηκε στις ΗΠΑ όπου έζησε για σαράντα περίπου χρόνια. Η θεματογραφία του περιλαμβάνει προσωπογραφίες διασημοτήτων της εποχής, ιστορικές, συμβολικές και θρησκευτικές συνθέσεις, ηθογραφικές σκηνές, νεκρές φύσεις και τοπία. Τα έργα του κινούνται στα πλαίσια της αναπαραστατικής ζωγραφικής και του σουρεαλισμού, ενώ έκανε χρήση και μιας δικής του τεχνοτροπίας την οποία ονόμασε φωτοκυλινδρισμό. Σε πολλά από τα έργα του χρησιμοποίησε ως υλικό το παστέλ. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του επέστρεψε στο Ηράκλειο όπου και πέθανε το 2017.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Ξυλά – Ξανάλατου Ίρις


    Βιογραφικό

    (1941)

    Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1941. Σπούδασε ψυχολογία του παιδιού και ζωγραφική, στο Froebel Educational Institut (1961-63) του Λονδίνου και ειδικεύτηκε στη μεταξοτυπία. Στη δουλειά της χρησιμοποιεί κυρίως την τεχνική της μεταξοτυπίας, την οποία εμπλουτίζει με φωτογραφία, φωτοτυπίες κ.α. Στη θεματογραφία της, περιλαμβάνονται η φύση, το διάστημα, η θάλασσα καθώς και προβλήματα του σύγχρονου πολιτισμού. Όλα τα παραπάνω, τα αποδίδει με αρμονική κλιμάκωση των τόνων, ευαισθησία, καθαρότητα και λυρισμό. Το έργο της διακρίνεται για τη σχηματοποίηση των μορφών και το συνδυασμό γεωμετρικών και ελεύθερων σχημάτων.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Ορφανός Λάμπρος


    Βιογραφικό

    Αθήνα 1916 – 1995

    Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1938-43), ζωγραφική με δασκάλους του Ο. Αργυρό και Ε. Θωμόπουλο, χαρακτική με το Γ. Κεφαλληνό, και ιστορία της τέχνης με τον Π. Πρεβελάκη. Δίδαξε για ένα χρόνο καλλιτεχνικά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και από το 1949 εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος ως χαράκτης χαρτονιμισμάτων. Με υποτροφία του ΙΚΥ συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux Arts (1952-55) στο Παρίσι, με δάσκαλο το R. Cami. Παράλληλα, φοίτησε στο College Technique Estienne, όπου συμπλήρωσε τις γνώσεις του στην τέχνη του βιβλίου και στη χάραξη γραμματοσήμων. Το ζωγραφικό του έργο (υδατογραφίες και λάδια), διαπνέεται από υπαιθριστικές-εξπρεσιονιστικές αντιλήψεις, και σε συνδυασμό με κάποια μεταϊμπρεσιονιστικά στοιχεία, τείνει προς την αφαίρεση. Στο χαρακτικό του έργο, μεταφράζει σε ένα εκλεπτισμένο γραφισμό, προσωπογραφίες, τοπία και συνθέσεις, χρησιμοποιώντας όλες τις γνωστές τεχνικές της χάραξης και ιδιαίτερα τη χαλκογραφία. Παρουσίασε το έργο του σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και συμμετείχε σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις. Αναδρομική του έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1994 στην Αθήνα (Υάκινθος). Πέθανε στην Αθήνα το 1995.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Γκατ – Βούλγαρη Ελένη


    Βιογραφικό

    (1913-1965)

    Γεννήθηκε στη Ρωσία το 1913. Σπούδασε Ιατρική την οποία όμως δεν άσκησε γιατί γρήγορα ανακάλυψε την αγάπη της για την ζωγραφική. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών από όπου αποφοίτησε το 1940. Ασχολήθηκε με υλικά και τεχνικές όπως η ελαιογραφία, η μονοτυπία, η ακουαρέλα και η σινική μελάνη ενώ από το 1945 και μέχρι το τέλος αφοσιώθηκε στη ζωγραφική. Τα έργα της ως επί το πλείστον είναι τοπία, εμπνευσμένα από τα ταξίδια της.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Βουτσαδάκη Σταυρούλα


    Βιογραφικό

    Χανιά, 1923 – 2007

    Γεννήθηκε στα Χανιά το 1923. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1948-1954), με δασκάλους τους Π. Μαθιόπουλο, Γ.Μόραλη και Γ.Κεφαλληνό. Οι ζωγραφικές και χαρακτικές της συνθέσεις έχουν ως θέμα τους πορτρέτα, τοπία, νεκρές φύσεις και σκηνές της καθημερινής ζωής και χαρακτηρίζονται από ρεαλιστικά στοιχεία και συνθετική απλοποίηση. Τα μικροπλαστικά της έργα σε πηλό έχουν κυρίως ηθογραφικά θέματα ή συμπλέγματα ζώων.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Θεοδωρόπουλος Άγγελος


    Βιογραφικό

    Αθήνα 1883-1965

    Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1883 και σπούδασε στη σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, με δασκάλους το Γ. Ιακωβίδη και Γ. Ροϊλό στη ζωγραφική και το Ν. Φέρμπο στη χαρακτική. Με την ολοκλήρωση των σπουδών του και για μία πενταετία εργάστηκε σε διάφορες εφημερίδες όπως το Εμπρός, η Πατρίς και ο Χρόνος φιλοτεχνώντας εικονογραφήσεις και γελοιογραφίες τις οποίες υπόγραφε με το ψευδώνυμο «Θ. Άγγελος». Εργάστηκε επίσης ως διευθυντής του καλλιτεχνικού τμήματος σε διαφημιστική εταιρεία, όπου δημιούργησε τις πρώτες επαγγελματικές αφίσες στην Ελλάδα. Από τις απαρχές της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας, γίνονται φανερές οι επιρροές που δέχεται από το Παρίσι. Ήδη από το 1905 εμφανίζονται στο έργο του διατυπώσεις της αρ νουβώ, ενώ στα λίγα ζωγραφικά του έργα, παρατηρούνται μεταϊμπρεσιονιστικά ιδιώματα. Ως προς τη θεματολογία του δείχνει να επεξεργάζεται διαχρονικά τα ίδια πάντα θέματα -γυναίκες, ελαιόδεντρα, νεκρές φύσεις,- τα οποία αποκτούν χαρακτήρα συμβόλων και διακηρύξεων.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Γαΐτης Γιάννης


    Βιογραφικό

    Αθήνα 1923-1984

    Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1923 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών από όπου αποφοίτησε το 1951. Το 1954 φεύγει για το Παρίσι, όπου συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux-Arts και στην Academie de la Grande Chaumiere. Τα χρόνια που ακολουθούν στρέφεται στις αφηρημένες τάσεις ενώ από το 1960 κατευθύνεται όλο και περισσότερο προς ένα πιο προσωπικό μορφοπλαστικό ιδίωμα, πορεία που ολοκληρώνεται το 1966, όταν στρέφεται στις κατασκευές. Εργάζεται τόσο στην Αθήνα όσο και στο Παρίσι και από το 1967 παρουσιάζει τα γνωστά του «ανθρωπάκια». Αρχικά, η δουλειά του είχε ως αφετηρία της την οπτική πραγματικότητα- προσωπογραφίες και εικόνες του φυσικού χώρου. Το λεξιλόγιό του ρεαλιστικό, αλλά με μία τάση αξιοποίησης τύπων του κυβισμού και του εξπρεσιονισμού. Την περίοδο 1957-58 κινείται στα πλαίσια του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, δίνοντας ενεργητικές συνθέσεις με χρωματικές αντιθέσεις, δυναμικό και επεκτατικό χώρο και καταφέρνοντας να συνδυάσει το πνεύμα και την ελευθερία του σουρεαλισμού με την ένταση και το εξωτερικό πάθος του εξπρεσιονισμού. Στην κατεύθυνση αυτή θα προχωρήσει σαφέστερα από τη δεκαετία του 1970, όπου πλέον στα έργα του επικρατεί ένα και μόνο θέμα, το γνωστό σε όλους «ανθρωπάκι». Από το 1975 κα μετά, ως τις τελευταίες προσπάθειές του, προχωρεί στην ίδια κατεύθυνση, με τις τυποποιημένες ανθρώπινες μορφές να πολλαπλασιάζονται, να μαζικοποιούνται και να παρουσιάζονται με διάφορους τρόπους, συχνά σαν ηθοποιοί και θεατές, θύτες και θύματα της ίδιας της ζωής τους.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Γαλάνης Δημήτρης


    Βιογραφικό

    Αθήνα 1879 – 1966

    Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1879. Από το 1897 αρχίζει να συνεργάζεται με περιοδικά και εφημερίδες (Ακρόπολις, Διάπλασις των Παίδων κ.α.), δημοσιεύοντας σχέδια και γελοιογραφίες, ενώ την περίοδο 1897-1899 φοίτησε στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Πολυτεχνείου Αθηνών. Τον επόμενο χρόνο, έφυγε για το Παρίσι, όπου σπούδασε στην Ecole des Beaux-Arts (1900-1902). Από το 1901, άρχισε να δημοσιεύει γελοιογραφίες στο Soleil de Dimanche και συνέχισε μια εξαιρετικά επιτυχημένη καριέρα σ’αυτό το είδος μέχρι το 1912. Από το 1930, σταμάτησε τη ζωγραφική και αφιερώθηκε σχεδόν αποκλειστικά στη χαρακτική. Το διάστημα 1930-37 δίδαξε χαρακτική στο εργαστήριο του, σε νέους Έλληνες καλλιτέχνες που σπούδαζαν στο Παρίσι, όπως οι Ν. Χατζηκυριάκος Γκίκας, Μ. Ραφτοπούλου, Π. Ρέγκος, Κ. Ηλιάδης, κ.α. Το 1945, εκλέχθηκε καθηγητής χαρακτικής στην Ecole des Beaux-Arts στο Παρίσι και την ίδια χρονιά μέλος της Academie Francaise. Οι γελοιογραφίες και οι εικονογραφήσεις του, κινούνταν στα πλαίσια των μεταϊμπρεσιονιστικών αναζητήσεων και ιδιαίτερα των γραφιστικών λύσεων που είχαν διερευνήσει υπό την επίδραση του Ιαπωνισμού και του P. Gauguin οι καλλιτέχνες της ομάδας των Nabis. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’20, προσχώρησε στο κίνημα της επιστροφής σε μία ζωγραφική με νεοκλασικά πρότυπα, στο οποίο πρωτοστατούσε ο στενός του φίλος Derain. Επηρέασε άμεσα την ελληνική τέχνη, συνεισφέροντας ιδιαίτερα με το επιτυχημένο καλλιτεχνικά και επαγγελματικά παράδειγμά του, τόσο στους προσανατολισμούς των νεότερων καλλιτεχνών όσο και στην αναγέννηση της χαρακτικής στην Ελλάδα.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Γεροντίδης Γεροντάκης Γεώργιος


    Βιογραφικό

    Σμύρνη 1907 – Χανιά 1991

    Γεννήθηκε το 1907 στην Σμύρνη, από πατέρα Κρητικό και μητέρα Μικρασιάτισσα. Εκεί φοίτησε μεχρι την Β΄ ταξη του δημοτικού σχολείου μιάς και δεν το επέτρεψε η ανέχεια της οικογένειας του. Το 1922 έφτασε πρόσφυγας στο Αγρίνιο, και από ‘ κεί ήρθε στα Χανιά όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα, καταπιανώμενος με διάφορες εργασίες ταυτόχρονα με την καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Με την βοήθεια του έφορου αρχαιοτήτων Β. Θεοφανίδη και του τότε διευθυντή του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης Ν. Τωμαδάκη, διορίστηκε στο αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων απ΄ όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Με τη ζωγραφική ασχολήθηκε ως αυτοδίδακτος. Τα θέματά του τα αντλούσε τόσο από το φυσικό όσο και από το αστικό τοπίο της Κρήτης, ενώ καταπιάστηκε και με τη γλυπτική και τη χαρακτική.

    Γεροντίδης Γεροντάκης Γεώργιος


    Βιογραφικό

    Σμύρνη 1907 – Χανιά 1991

    Γεννήθηκε το 1907 στην Σμύρνη, από πατέρα Κρητικό και μητέρα Μικρασιάτισσα. Εκεί φοίτησε μεχρι την Β΄ ταξη του δημοτικού σχολείου μιάς και δεν το επέτρεψε η ανέχεια της οικογένειας του. Το 1922 έφτασε πρόσφυγας στο Αγρίνιο, και από ‘ κεί ήρθε στα Χανιά όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα, καταπιανώμενος με διάφορες εργασίες ταυτόχρονα με την καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Με την βοήθεια του έφορου αρχαιοτήτων Β. Θεοφανίδη και του τότε διευθυντή του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης Ν. Τωμαδάκη, διορίστηκε στο αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων απ΄ όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Με τη ζωγραφική ασχολήθηκε ως αυτοδίδακτος. Τα θέματά του τα αντλούσε τόσο από το φυσικό όσο και από το αστικό τοπίο της Κρήτης, ενώ καταπιάστηκε και με τη γλυπτική και τη χαρακτική.

    Γεροντίδης Γεροντάκης Γεώργιος


    Βιογραφικό

    Σμύρνη 1907 – Χανιά 1991

    Γεννήθηκε το 1907 στην Σμύρνη, από πατέρα Κρητικό και μητέρα Μικρασιάτισσα. Εκεί φοίτησε μεχρι την Β΄ ταξη του δημοτικού σχολείου μιάς και δεν το επέτρεψε η ανέχεια της οικογένειας του. Το 1922 έφτασε πρόσφυγας στο Αγρίνιο, και από ‘ κεί ήρθε στα Χανιά όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα, καταπιανώμενος με διάφορες εργασίες ταυτόχρονα με την καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Με την βοήθεια του έφορου αρχαιοτήτων Β. Θεοφανίδη και του τότε διευθυντή του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης Ν. Τωμαδάκη, διορίστηκε στο αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων απ΄ όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Με τη ζωγραφική ασχολήθηκε ως αυτοδίδακτος. Τα θέματά του τα αντλούσε τόσο από το φυσικό όσο και από το αστικό τοπίο της Κρήτης, ενώ καταπιάστηκε και με τη γλυπτική και τη χαρακτική.

    Γεροντίδης Γεροντάκης Γεώργιος


    Βιογραφικό

    Σμύρνη 1907 – Χανιά 1991

    Γεννήθηκε το 1907 στην Σμύρνη, από πατέρα Κρητικό και μητέρα Μικρασιάτισσα. Εκεί φοίτησε μεχρι την Β΄ ταξη του δημοτικού σχολείου μιάς και δεν το επέτρεψε η ανέχεια της οικογένειας του. Το 1922 έφτασε πρόσφυγας στο Αγρίνιο, και από ‘ κεί ήρθε στα Χανιά όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα, καταπιανώμενος με διάφορες εργασίες ταυτόχρονα με την καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Με την βοήθεια του έφορου αρχαιοτήτων Β. Θεοφανίδη και του τότε διευθυντή του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης Ν. Τωμαδάκη, διορίστηκε στο αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων απ΄ όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Με τη ζωγραφική ασχολήθηκε ως αυτοδίδακτος. Τα θέματά του τα αντλούσε τόσο από το φυσικό όσο και από το αστικό τοπίο της Κρήτης, ενώ καταπιάστηκε και με τη γλυπτική και τη χαρακτική.

    Γεροντίδης Γεροντάκης Γεώργιος


    Βιογραφικό

    Σμύρνη 1907 – Χανιά 1991

    Γεννήθηκε το 1907 στην Σμύρνη, από πατέρα Κρητικό και μητέρα Μικρασιάτισσα. Εκεί φοίτησε μεχρι την Β΄ ταξη του δημοτικού σχολείου μιάς και δεν το επέτρεψε η ανέχεια της οικογένειας του. Το 1922 έφτασε πρόσφυγας στο Αγρίνιο, και από ‘ κεί ήρθε στα Χανιά όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα, καταπιανώμενος με διάφορες εργασίες ταυτόχρονα με την καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Με την βοήθεια του έφορου αρχαιοτήτων Β. Θεοφανίδη και του τότε διευθυντή του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης Ν. Τωμαδάκη, διορίστηκε στο αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων απ΄ όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Με τη ζωγραφική ασχολήθηκε ως αυτοδίδακτος. Τα θέματά του τα αντλούσε τόσο από το φυσικό όσο και από το αστικό τοπίο της Κρήτης, ενώ καταπιάστηκε και με τη γλυπτική και τη χαρακτική.

    Γεροντίδης Γεροντάκης Γεώργιος


    Βιογραφικό

    Σμύρνη 1907 – Χανιά 1991

    Γεννήθηκε το 1907 στην Σμύρνη, από πατέρα Κρητικό και μητέρα Μικρασιάτισσα. Εκεί φοίτησε μεχρι την Β΄ ταξη του δημοτικού σχολείου μιάς και δεν το επέτρεψε η ανέχεια της οικογένειας του. Το 1922 έφτασε πρόσφυγας στο Αγρίνιο, και από ‘ κεί ήρθε στα Χανιά όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα, καταπιανώμενος με διάφορες εργασίες ταυτόχρονα με την καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Με την βοήθεια του έφορου αρχαιοτήτων Β. Θεοφανίδη και του τότε διευθυντή του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης Ν. Τωμαδάκη, διορίστηκε στο αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων απ΄ όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Με τη ζωγραφική ασχολήθηκε ως αυτοδίδακτος. Τα θέματά του τα αντλούσε τόσο από το φυσικό όσο και από το αστικό τοπίο της Κρήτης, ενώ καταπιάστηκε και με τη γλυπτική και τη χαρακτική.

    Ορφανός Λάμπρος


    Βιογραφικό

    Αθήνα 1916 – 1995

    Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1938-43), ζωγραφική με δασκάλους του Ο. Αργυρό και Ε. Θωμόπουλο, χαρακτική με το Γ. Κεφαλληνό, και ιστορία της τέχνης με τον Π. Πρεβελάκη. Δίδαξε για ένα χρόνο καλλιτεχνικά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και από το 1949 εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος ως χαράκτης χαρτονιμισμάτων. Με υποτροφία του ΙΚΥ συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux Arts (1952-55) στο Παρίσι, με δάσκαλο το R. Cami. Παράλληλα, φοίτησε στο College Technique Estienne, όπου συμπλήρωσε τις γνώσεις του στην τέχνη του βιβλίου και στη χάραξη γραμματοσήμων. Το ζωγραφικό του έργο (υδατογραφίες και λάδια), διαπνέεται από υπαιθριστικές-εξπρεσιονιστικές αντιλήψεις, και σε συνδυασμό με κάποια μεταϊμπρεσιονιστικά στοιχεία, τείνει προς την αφαίρεση. Στο χαρακτικό του έργο, μεταφράζει σε ένα εκλεπτισμένο γραφισμό, προσωπογραφίες, τοπία και συνθέσεις, χρησιμοποιώντας όλες τις γνωστές τεχνικές της χάραξης και ιδιαίτερα τη χαλκογραφία. Παρουσίασε το έργο του σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και συμμετείχε σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις. Αναδρομική του έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1994 στην Αθήνα (Υάκινθος). Πέθανε στην Αθήνα το 1995.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Ορφανός Λάμπρος


    Βιογραφικό

    Αθήνα 1916 – 1995

    Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1938-43), ζωγραφική με δασκάλους του Ο. Αργυρό και Ε. Θωμόπουλο, χαρακτική με το Γ. Κεφαλληνό, και ιστορία της τέχνης με τον Π. Πρεβελάκη. Δίδαξε για ένα χρόνο καλλιτεχνικά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και από το 1949 εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος ως χαράκτης χαρτονιμισμάτων. Με υποτροφία του ΙΚΥ συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux Arts (1952-55) στο Παρίσι, με δάσκαλο το R. Cami. Παράλληλα, φοίτησε στο College Technique Estienne, όπου συμπλήρωσε τις γνώσεις του στην τέχνη του βιβλίου και στη χάραξη γραμματοσήμων. Το ζωγραφικό του έργο (υδατογραφίες και λάδια), διαπνέεται από υπαιθριστικές-εξπρεσιονιστικές αντιλήψεις, και σε συνδυασμό με κάποια μεταϊμπρεσιονιστικά στοιχεία, τείνει προς την αφαίρεση. Στο χαρακτικό του έργο, μεταφράζει σε ένα εκλεπτισμένο γραφισμό, προσωπογραφίες, τοπία και συνθέσεις, χρησιμοποιώντας όλες τις γνωστές τεχνικές της χάραξης και ιδιαίτερα τη χαλκογραφία. Παρουσίασε το έργο του σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και συμμετείχε σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις. Αναδρομική του έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1994 στην Αθήνα (Υάκινθος). Πέθανε στην Αθήνα το 1995.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Ορφανός Λάμπρος


    Βιογραφικό

    Αθήνα 1916 – 1995

    Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1938-43), ζωγραφική με δασκάλους του Ο. Αργυρό και Ε. Θωμόπουλο, χαρακτική με το Γ. Κεφαλληνό, και ιστορία της τέχνης με τον Π. Πρεβελάκη. Δίδαξε για ένα χρόνο καλλιτεχνικά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και από το 1949 εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος ως χαράκτης χαρτονιμισμάτων. Με υποτροφία του ΙΚΥ συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux Arts (1952-55) στο Παρίσι, με δάσκαλο το R. Cami. Παράλληλα, φοίτησε στο College Technique Estienne, όπου συμπλήρωσε τις γνώσεις του στην τέχνη του βιβλίου και στη χάραξη γραμματοσήμων. Το ζωγραφικό του έργο (υδατογραφίες και λάδια), διαπνέεται από υπαιθριστικές-εξπρεσιονιστικές αντιλήψεις, και σε συνδυασμό με κάποια μεταϊμπρεσιονιστικά στοιχεία, τείνει προς την αφαίρεση. Στο χαρακτικό του έργο, μεταφράζει σε ένα εκλεπτισμένο γραφισμό, προσωπογραφίες, τοπία και συνθέσεις, χρησιμοποιώντας όλες τις γνωστές τεχνικές της χάραξης και ιδιαίτερα τη χαλκογραφία. Παρουσίασε το έργο του σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και συμμετείχε σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις. Αναδρομική του έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1994 στην Αθήνα (Υάκινθος). Πέθανε στην Αθήνα το 1995.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Νικολαΐδου Τόνια

    Βιογραφικό

    (1927-2011)

    Γεννήθηκε στην Αθήνα. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας το 1952, με καθηγητές της τον Κωνσταντίνο Παρθένη, τον Ουμβέρτο Αργυρό και τον Γιάννη Κεφαλληνό. Συμμετείχε σε αρκετές καλλιτεχνικές ομάδες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό και πιο συγκεκριμένα, ήταν μέλος του Ε.Ε.Τ.Ε, από τα ιδρυτικά μέλη της ένωσης Ελλήνων Χαρακτών καθώς επίσης και της Διεθνούς Γυναικείας Μορφωτικής Ομοσπονδίας (FICF). Όσον αφορά στην καλλιτεχνική της δραστηριότητα, ασχολήθηκε κυρίως με τη χαρακτική και με την τεχνική της ξυλογραφίας. Χάραζε τις συνθέσεις της ως επί το πλείστον πάνω σε πλάκα λινόλεουμ, ενώ ακόμη χρησιμοποιούσε στα έργα της την τεχνική της μεταξοτυπίας, ανάγλυφου εκτυπώματος και κολλάζ. Στα έργα της διακρίνονται επιρροές αφενός από τα σχέδια του Ντύρερ, τα γιαπωνέζικα τυπώματα, τις χαλκογραφίες του Ρέμπραντ, τους πριμιτίφ Φλαμανδούς ζωγράφους και αφετέρου από την αρχαία ελληνική και βυζαντινή τέχνη.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Κώστας Ευαγγελάτος, «Ιόνιες λάμψεις στα στιλπνά χαρακτικά της Ιθακήσιας Τόνιας Νικολαΐδου-Δενδρινού», PolisMagazino, χ.χ., στον διαδικτυακό τόπο: Polismagazino.gr
    • Α.Σ., «Η χαράκτρια Τόνια Νικολαΐδου», Επτανησιακά, 2011, στον διαδικτυακό τόπο: eptanisiakablogspot.com

    Πίταρη Πάγκαλου Ελένη


    Βιογραφικό

    Κωνσταντινούπολη 1905 – Αθήνα 1995

    Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1905. Το 1922, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και το 1926 γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου δούλεψε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, κοντά στο Ν. Λύτρα. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1929, έγινε τελικά δεκτή στο εργαστήριο του Κ. Παρθένη. Παράλληλα με τις σπουδές της στη σχολή, παρακολουθούσε ελεύθερα μαθήματα στα εργαστήρια των αδελφών Γεραλή και του Θ. Τριανταφυλλίδη. Στο έργο της, ανέπτυξε μια αφαιρετική εικαστική γλώσσα, που τη βοήθησε να εκφράσει τους προβληματισμούς της μεταπολεμικής εποχής και τις έντονες μεταφυσικές ανησυχίες της ανθρώπινης ψυχής.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Παλλήκαρης Ευτύχης


    Βιογραφικό

    (1945)

    Γεννήθηκε στα Χανιά. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του, πάνω στο σχέδιο και στη σκηνογραφία στο Banff Alberta του Τορόντο, έχοντας δάσκαλο του τον Γιόζεφ Σβόμποντα. Μετέπειτα συνέχισε τις σπουδές του στην κεραμική στο Κολλέγιο George Brown στην Πράγα. Κατά την παραμονή του στον Καναδά σκηνογράφησε αρκετά θεατρικά έργα κι εργάστηκε στην Όπερα του Τορόντο. Ο καλλιτέχνης καταπιάστηκε συνολικά στο έργο του, τόσο με τη ζωγραφική, τη γλυπτική, τη χαρακτική όσο με την κεραμική τέχνη. Θεματικές στα έργα του αποτελούν τις πτυχές της σύγχρονης πραγματικότητας, της φύσης και της μυθολογίας. Στα έργα του επίσης διακρίνονται επιρροές αφενός από την ελληνιστική και βυζαντινή τέχνη και αφετέρου από το κίνημα του κονστρουκτιβισμού και τη λαϊκή τέχνη, με τα κεραμικά του έργα να χαρακτηρίζονται από διακοσμητικότητα και χρηστικότητα. Έχει πραγματοποιήσει αρκετές ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο στο εξωτερικό και τα έργα του εντοπίζονται σε δημόσιους χώρους και ιδιωτικές συλλογές. Με τη δημιουργία του εργαστηρίου κεραμικής από το 1979, ο καλλιτέχνης δραστηριοποιούταν μεταξύ άλλων και στα Χανιά, όπου διατηρούσε το εργαστήρι του μέχρι τουλάχιστον το 2010.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Πέγκυ Κουνενάκη, Η τέχνη και ο τόπος: 52 σύγχρονοι Χανιώτες καλλιτέχνες, κατάλογος έκθεσης, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Χανιά 2010, σελ. 84-85, 128.

    Πανταλέων Θεόδωρος


    Βιογραφικό

    (1945)

    Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε στο ΑΤΙ γραφικές τέχνες και ζωγραφική με τον Η. Δεκουλάκο. Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα έργα κλασικών ζωγράφων και επηρεάζεται από παλιές έγχρωμες λιθογραφίες. Χρησιμοποιεί τόσο την ελαιογραφία όσο και μικτές τεχνικές. Η θεματογραφία του, αναφέρεται σε ονειρικά και φανταστικά σύνολα στην κατεύθυνση του σουρεαλισμού και της αυτόματης γραφής. Η ζωγραφική του, διακρίνεται για τη σχηματοποίηση των μορφών και τις τονισμένες παραμορφώσεις, την ονειρική ατμόσφαιρα και τον προβληματικό χώρο, την εσωτερικότητα του χρώματος και την πληρότητα της γραμμής του. Τα ίδια στοιχεία χαρακτηρίζουν και το χαρακτικό του έργο, ιδιαίτερα τις λιθογραφίες, όπου εμφανίζονται η ίδια θεματογραφία, και παρόμοιο μορφοπλαστικό λεξιλόγιο.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Παντελιάς Μιλτιάδης


    Βιογραφικό

    (1954)

    Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1954. Μαθήτευσε αρχικά κοντά στο θείο του, χαράκτη Φ. Μαστιχιάδη και στη συνέχεια σπούδασε χαρακτική στην Ecole des Beaux Arts (1974-78) στο Παρίσι. Ασχολήθηκε τόσο με τη χαρακτική όσο και με τη ζωγραφική. Το έργο του, είναι ανθρωποκεντρικό, με κυρίαρχη τη γυναικεία μορφή. Κύριο χαρακτηριστικό του εικαστικού του ιδιώματος είναι η επαναφορά των ζωγραφικών αξιών και η επανεκτίμηση τους κάτω από ένα νέο οπτικό πρίσμα. Μέσα από διάφορες τεχνικές παρεμβάσεις, δίνει την αίσθηση της φθοράς του χρόνου και διακόπτει τη θεματική ολοκλήρωση, προς όφελος της ελευθερίας του σχεδίου. Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έχει συμμετάσχει επίσης σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και συναντήσεις τέχνης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει φιλοτεχνήσει πλήθος χαρακτικών για συλλεκτικές εκδόσεις και έχει εικονογραφήσει ποιητικές συλλογές.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Παντελιάς Μιλτιάδης


    Βιογραφικό

    (1954)

    Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1954. Μαθήτευσε αρχικά κοντά στο θείο του, χαράκτη Φ. Μαστιχιάδη και στη συνέχεια σπούδασε χαρακτική στην Ecole des Beaux Arts (1974-78) στο Παρίσι. Ασχολήθηκε τόσο με τη χαρακτική όσο και με τη ζωγραφική. Το έργο του, είναι ανθρωποκεντρικό, με κυρίαρχη τη γυναικεία μορφή. Κύριο χαρακτηριστικό του εικαστικού του ιδιώματος είναι η επαναφορά των ζωγραφικών αξιών και η επανεκτίμηση τους κάτω από ένα νέο οπτικό πρίσμα. Μέσα από διάφορες τεχνικές παρεμβάσεις, δίνει την αίσθηση της φθοράς του χρόνου και διακόπτει τη θεματική ολοκλήρωση, προς όφελος της ελευθερίας του σχεδίου. Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έχει συμμετάσχει επίσης σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και συναντήσεις τέχνης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει φιλοτεχνήσει πλήθος χαρακτικών για συλλεκτικές εκδόσεις και έχει εικονογραφήσει ποιητικές συλλογές.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Παντελιάς Μιλτιάδης


    Βιογραφικό

    (1954)

    Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1954. Μαθήτευσε αρχικά κοντά στο θείο του, χαράκτη Φ. Μαστιχιάδη και στη συνέχεια σπούδασε χαρακτική στην Ecole des Beaux Arts (1974-78) στο Παρίσι. Ασχολήθηκε τόσο με τη χαρακτική όσο και με τη ζωγραφική. Το έργο του, είναι ανθρωποκεντρικό, με κυρίαρχη τη γυναικεία μορφή. Κύριο χαρακτηριστικό του εικαστικού του ιδιώματος είναι η επαναφορά των ζωγραφικών αξιών και η επανεκτίμηση τους κάτω από ένα νέο οπτικό πρίσμα. Μέσα από διάφορες τεχνικές παρεμβάσεις, δίνει την αίσθηση της φθοράς του χρόνου και διακόπτει τη θεματική ολοκλήρωση, προς όφελος της ελευθερίας του σχεδίου. Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έχει συμμετάσχει επίσης σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και συναντήσεις τέχνης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει φιλοτεχνήσει πλήθος χαρακτικών για συλλεκτικές εκδόσεις και έχει εικονογραφήσει ποιητικές συλλογές.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Γεροντίδης Γεροντάκης Γεώργιος


    Βιογραφικό

    Σμύρνη 1907 – Χανιά 1991

    Γεννήθηκε το 1907 στην Σμύρνη, από πατέρα Κρητικό και μητέρα Μικρασιάτισσα. Εκεί φοίτησε μεχρι την Β΄ ταξη του δημοτικού σχολείου μιάς και δεν το επέτρεψε η ανέχεια της οικογένειας του. Το 1922 έφτασε πρόσφυγας στο Αγρίνιο, και από ‘ κεί ήρθε στα Χανιά όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα, καταπιανώμενος με διάφορες εργασίες ταυτόχρονα με την καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Με την βοήθεια του έφορου αρχαιοτήτων Β. Θεοφανίδη και του τότε διευθυντή του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης Ν. Τωμαδάκη, διορίστηκε στο αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων απ΄ όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Με τη ζωγραφική ασχολήθηκε ως αυτοδίδακτος. Τα θέματά του τα αντλούσε τόσο από το φυσικό όσο και από το αστικό τοπίο της Κρήτης, ενώ καταπιάστηκε και με τη γλυπτική και τη χαρακτική.

    Γεροντίδης Γεροντάκης Γεώργιος


    Βιογραφικό

    Σμύρνη 1907 – Χανιά 1991

    Γεννήθηκε το 1907 στην Σμύρνη, από πατέρα Κρητικό και μητέρα Μικρασιάτισσα. Εκεί φοίτησε μεχρι την Β΄ ταξη του δημοτικού σχολείου μιάς και δεν το επέτρεψε η ανέχεια της οικογένειας του. Το 1922 έφτασε πρόσφυγας στο Αγρίνιο, και από ‘ κεί ήρθε στα Χανιά όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα, καταπιανώμενος με διάφορες εργασίες ταυτόχρονα με την καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Με την βοήθεια του έφορου αρχαιοτήτων Β. Θεοφανίδη και του τότε διευθυντή του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης Ν. Τωμαδάκη, διορίστηκε στο αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων απ΄ όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Με τη ζωγραφική ασχολήθηκε ως αυτοδίδακτος. Τα θέματά του τα αντλούσε τόσο από το φυσικό όσο και από το αστικό τοπίο της Κρήτης, ενώ καταπιάστηκε και με τη γλυπτική και τη χαρακτική.

    Καλούμενος Θεόδωρος


    Βιογραφικό

    Αθήνα 1948 – Χανιά 2009

    Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948 και σπούδασε εφαρμοσμένες τέχνες στο ΑΤΙ (1968-1970), με δασκάλους τους Δ. Μυταρά και Π. Ζουμπουλάκη. Το ζωγραφικό του έργο κινείται στο χώρο του νεορεαλισμού και της ποπ αρτ και ασκεί κριτική στη σύγχρονη καθημερινή ζωή. Οι προβληματισμοί του σημερινού ανθρώπου και οι εσωτερικές του ανησυχίες, αποτελούν μερικά από τα θέματα των έργων του. Οι κατασκευές του, κινούνται στα πλαίσια του ντανταϊσμού, στις οποίες ανατρέπεται η χρηστικότητα του καθημερινού αντικειμένου.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Καλούμενος Θεόδωρος


    Βιογραφικό

    Αθήνα 1948 – Χανιά 2009

    Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948 και σπούδασε εφαρμοσμένες τέχνες στο ΑΤΙ (1968-1970), με δασκάλους τους Δ. Μυταρά και Π. Ζουμπουλάκη. Το ζωγραφικό του έργο κινείται στο χώρο του νεορεαλισμού και της ποπ αρτ και ασκεί κριτική στη σύγχρονη καθημερινή ζωή. Οι προβληματισμοί του σημερινού ανθρώπου και οι εσωτερικές του ανησυχίες, αποτελούν μερικά από τα θέματα των έργων του. Οι κατασκευές του, κινούνται στα πλαίσια του ντανταϊσμού, στις οποίες ανατρέπεται η χρηστικότητα του καθημερινού αντικειμένου.

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

    Καλούτσης Βαλέριος


    Βιογραφικό

    Χανιά 1927-2014

    Γεννήθηκε στα Χανιά το 1927 και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1947-1953) με δάσκαλο το Γ. Μόραλη. Συνέχισε τις σπουδές του στη St Martin’s School of Art του Λονδίνου και στην Ecole des Beaux Arts στο Παρίσι όπου έζησε και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Το σύνολο του έργου του αποτελείται από θεματικές ενότητες, η κάθε μία από τις οποίες αποτελεί σχόλιο πάνω σε φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα. Τα πρώτα του έργα βρίσκονται στο μεταίχμιο μεταξύ αναπαράστασης και αφαίρεσης σε ένα εικαστικό κύκλο που συνδυάζει τυχαία υλικά και θραύσματα από σωλήνες και μηχανήματα. Ακολουθεί η ενασχόλιση του με τη φωτοκινητική τέχνη μέσα από την ενότητα «Kinoptics», όπου κεντρική ιδέα είναι η διαρκώς εναλλασσόμενη φόρμα μέσα από διάφορα τεχνολογικά υλικά. Στη συνέχεια στρέφεται στην παραστατική ζωγραφική με σκοπό να σχολιάσει την έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας και τον καταιγισμό των πληροφοριών από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τέλος, δημιουργεί τη σειρά Naturmatic (αυτοματοποιημένη φύση), όπου χρησιμοποιεί τεχνολογικά εξαρτήματα και φωτογραφίες για να εκφράσει την ιδέα μιας φύσης, όπου τα διάφορα φυσικά στοιχεία της αντικαθίστανται από τεχνητά. Το 1990 επέστρεψε στην Ελλάδα, ξεκίνησε να συνεργάζεται με τη γκαλερί Δεσμός και εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά, διατηρώντας όμως για αρκετά χρόνια τη στενή του σχέση με τη Γαλλία.
    Παρουσίασε το έργο του σε περισσότερες από είκοσι ατομικές εκθέσεις, σε Γαλλία, Αγγλία, Ελλάδα και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Συμμετείχε επίσης σε αρκετές ομαδικές διοργανώσεις, ιδίως στη Γαλλία (Salon de la Jeune Peinture: 1958, 1959, Salon des Realites Nouvelles: 1972).

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    Καλούτσης Βαλέριος


    Βιογραφικό

    Χανιά 1927-2014

    Γεννήθηκε στα Χανιά το 1927 και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1947-1953) με δάσκαλο το Γ. Μόραλη. Συνέχισε τις σπουδές του στη St Martin’s School of Art του Λονδίνου και στην Ecole des Beaux Arts στο Παρίσι όπου έζησε και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Το σύνολο του έργου του αποτελείται από θεματικές ενότητες, η κάθε μία από τις οποίες αποτελεί σχόλιο πάνω σε φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα. Τα πρώτα του έργα βρίσκονται στο μεταίχμιο μεταξύ αναπαράστασης και αφαίρεσης σε ένα εικαστικό κύκλο που συνδυάζει τυχαία υλικά και θραύσματα από σωλήνες και μηχανήματα. Ακολουθεί η ενασχόλιση του με τη φωτοκινητική τέχνη μέσα από την ενότητα «Kinoptics», όπου κεντρική ιδέα είναι η διαρκώς εναλλασσόμενη φόρμα μέσα από διάφορα τεχνολογικά υλικά. Στη συνέχεια στρέφεται στην παραστατική ζωγραφική με σκοπό να σχολιάσει την έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας και τον καταιγισμό των πληροφοριών από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τέλος, δημιουργεί τη σειρά Naturmatic (αυτοματοποιημένη φύση), όπου χρησιμοποιεί τεχνολογικά εξαρτήματα και φωτογραφίες για να εκφράσει την ιδέα μιας φύσης, όπου τα διάφορα φυσικά στοιχεία της αντικαθίστανται από τεχνητά. Το 1990 επέστρεψε στην Ελλάδα, ξεκίνησε να συνεργάζεται με τη γκαλερί Δεσμός και εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά, διατηρώντας όμως για αρκετά χρόνια τη στενή του σχέση με τη Γαλλία.
    Παρουσίασε το έργο του σε περισσότερες από είκοσι ατομικές εκθέσεις, σε Γαλλία, Αγγλία, Ελλάδα και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Συμμετείχε επίσης σε αρκετές ομαδικές διοργανώσεις, ιδίως στη Γαλλία (Salon de la Jeune Peinture: 1958, 1959, Salon des Realites Nouvelles: 1972).

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    Καλούτσης Βαλέριος


    Βιογραφικό

    Χανιά 1927-2014

    Γεννήθηκε στα Χανιά το 1927 και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1947-1953) με δάσκαλο το Γ. Μόραλη. Συνέχισε τις σπουδές του στη St Martin’s School of Art του Λονδίνου και στην Ecole des Beaux Arts στο Παρίσι όπου έζησε και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Το σύνολο του έργου του αποτελείται από θεματικές ενότητες, η κάθε μία από τις οποίες αποτελεί σχόλιο πάνω σε φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα. Τα πρώτα του έργα βρίσκονται στο μεταίχμιο μεταξύ αναπαράστασης και αφαίρεσης σε ένα εικαστικό κύκλο που συνδυάζει τυχαία υλικά και θραύσματα από σωλήνες και μηχανήματα. Ακολουθεί η ενασχόλιση του με τη φωτοκινητική τέχνη μέσα από την ενότητα «Kinoptics», όπου κεντρική ιδέα είναι η διαρκώς εναλλασσόμενη φόρμα μέσα από διάφορα τεχνολογικά υλικά. Στη συνέχεια στρέφεται στην παραστατική ζωγραφική με σκοπό να σχολιάσει την έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας και τον καταιγισμό των πληροφοριών από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τέλος, δημιουργεί τη σειρά Naturmatic (αυτοματοποιημένη φύση), όπου χρησιμοποιεί τεχνολογικά εξαρτήματα και φωτογραφίες για να εκφράσει την ιδέα μιας φύσης, όπου τα διάφορα φυσικά στοιχεία της αντικαθίστανται από τεχνητά. Το 1990 επέστρεψε στην Ελλάδα, ξεκίνησε να συνεργάζεται με τη γκαλερί Δεσμός και εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά, διατηρώντας όμως για αρκετά χρόνια τη στενή του σχέση με τη Γαλλία.
    Παρουσίασε το έργο του σε περισσότερες από είκοσι ατομικές εκθέσεις, σε Γαλλία, Αγγλία, Ελλάδα και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Συμμετείχε επίσης σε αρκετές ομαδικές διοργανώσεις, ιδίως στη Γαλλία (Salon de la Jeune Peinture: 1958, 1959, Salon des Realites Nouvelles: 1972).

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    Καλούτσης Βαλέριος


    Βιογραφικό

    Χανιά 1927-2014

    Γεννήθηκε στα Χανιά το 1927 και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1947-1953) με δάσκαλο το Γ. Μόραλη. Συνέχισε τις σπουδές του στη St Martin’s School of Art του Λονδίνου και στην Ecole des Beaux Arts στο Παρίσι όπου έζησε και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Το σύνολο του έργου του αποτελείται από θεματικές ενότητες, η κάθε μία από τις οποίες αποτελεί σχόλιο πάνω σε φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα. Τα πρώτα του έργα βρίσκονται στο μεταίχμιο μεταξύ αναπαράστασης και αφαίρεσης σε ένα εικαστικό κύκλο που συνδυάζει τυχαία υλικά και θραύσματα από σωλήνες και μηχανήματα. Ακολουθεί η ενασχόλιση του με τη φωτοκινητική τέχνη μέσα από την ενότητα «Kinoptics», όπου κεντρική ιδέα είναι η διαρκώς εναλλασσόμενη φόρμα μέσα από διάφορα τεχνολογικά υλικά. Στη συνέχεια στρέφεται στην παραστατική ζωγραφική με σκοπό να σχολιάσει την έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας και τον καταιγισμό των πληροφοριών από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τέλος, δημιουργεί τη σειρά Naturmatic (αυτοματοποιημένη φύση), όπου χρησιμοποιεί τεχνολογικά εξαρτήματα και φωτογραφίες για να εκφράσει την ιδέα μιας φύσης, όπου τα διάφορα φυσικά στοιχεία της αντικαθίστανται από τεχνητά. Το 1990 επέστρεψε στην Ελλάδα, ξεκίνησε να συνεργάζεται με τη γκαλερί Δεσμός και εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά, διατηρώντας όμως για αρκετά χρόνια τη στενή του σχέση με τη Γαλλία.
    Παρουσίασε το έργο του σε περισσότερες από είκοσι ατομικές εκθέσεις, σε Γαλλία, Αγγλία, Ελλάδα και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Συμμετείχε επίσης σε αρκετές ομαδικές διοργανώσεις, ιδίως στη Γαλλία (Salon de la Jeune Peinture: 1958, 1959, Salon des Realites Nouvelles: 1972).

    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    Γεροντίδης Γεροντάκης Γεώργιος


    Βιογραφικό

    Σμύρνη 1907 – Χανιά 1991

    Γεννήθηκε το 1907 στην Σμύρνη, από πατέρα Κρητικό και μητέρα Μικρασιάτισσα. Εκεί φοίτησε μεχρι την Β΄ ταξη του δημοτικού σχολείου μιάς και δεν το επέτρεψε η ανέχεια της οικογένειας του. Το 1922 έφτασε πρόσφυγας στο Αγρίνιο, και από ‘ κεί ήρθε στα Χανιά όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα, καταπιανώμενος με διάφορες εργασίες ταυτόχρονα με την καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Με την βοήθεια του έφορου αρχαιοτήτων Β. Θεοφανίδη και του τότε διευθυντή του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης Ν. Τωμαδάκη, διορίστηκε στο αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων απ΄ όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Με τη ζωγραφική ασχολήθηκε ως αυτοδίδακτος. Τα θέματά του τα αντλούσε τόσο από το φυσικό όσο και από το αστικό τοπίο της Κρήτης, ενώ καταπιάστηκε και με τη γλυπτική και τη χαρακτική.

    Γεροντίδης Γεροντάκης Γεώργιος


    Βιογραφικό

    Σμύρνη 1907 – Χανιά 1991

    Γεννήθηκε το 1907 στην Σμύρνη, από πατέρα Κρητικό και μητέρα Μικρασιάτισσα. Εκεί φοίτησε μεχρι την Β΄ ταξη του δημοτικού σχολείου μιάς και δεν το επέτρεψε η ανέχεια της οικογένειας του. Το 1922 έφτασε πρόσφυγας στο Αγρίνιο, και από ‘ κεί ήρθε στα Χανιά όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα, καταπιανώμενος με διάφορες εργασίες ταυτόχρονα με την καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Με την βοήθεια του έφορου αρχαιοτήτων Β. Θεοφανίδη και του τότε διευθυντή του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης Ν. Τωμαδάκη, διορίστηκε στο αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων απ΄ όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Με τη ζωγραφική ασχολήθηκε ως αυτοδίδακτος. Τα θέματά του τα αντλούσε τόσο από το φυσικό όσο και από το αστικό τοπίο της Κρήτης, ενώ καταπιάστηκε και με τη γλυπτική και τη χαρακτική.

    Page 4 of 15
    1 2 3 4 5 6 15