Αδαμάκης Γιάννης (Yiannis Adamakis)


Βιογραφικό

Πειραιάς, 1959

Ο Γιάννης Αδαμάκης γεννήθηκε το 1959 στον Πειραιά. Συνδύασε σπουδές οικονoμικών και ζωγραφικής. Το 2020 εκλέχτηκε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (Ταμίας και Υπεύθυνος Επιτροπής Διεθνων Σχέσεων).
Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε 33 ατομικές και πολλές ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Κύπρο, Πολωνία, Ρωσία και Τουρκία, ανάμεσα στις οποίες οι διεθνείς Art fairs: “Art Athina” (Αθήνα, 1994, 1998), “Art Jonction” (Νίκαια, Γαλλία, 1997), “Lineart” (Γάνδη, Βέλγιο, 2000), “Art Paris” (Παρίσι, Γαλλία, 2004) και “Art Thessaloniki” (Θεσσαλονίκη, 2018).
Έχει επίσης συμμετάσχει σε τρεις διεθνείς εικαστικές συναντήσεις: στο Τσερεποβέτς (Ρωσία, 1998), στο Μπίλεφεντ (Γερμανία, 2000) και στο Κουσάντασι (Τουρκία, 2016).
Πολλές εκδηλώσεις για το έργο του, αλλά και άλλα θέματα σχετικά με την Τέχνη, έχουν λάβει χώρα με τη συμμετοχή του, στο «Ίδρυμα Θεοχαράκη» (Αθήνα, 2017), στο Πολυτεχνείο Κρήτης (TEDx – «Διαρροή Φωτός», Χανιά, 2017), στον «Ιανό» (Αθήνα, 2016, 2018), στο “Polis Art cafe” (Αθήνα, 2018), στο «Μουσείο Κατσίγρα» (Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας, 2018), στο “Artville” (Αθήνα, 2018) και αλλού.
Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, εφημερίδες και εικαστικούς καταλόγους.
Ζει στην Αθήνα, όπου συνεργάζεται με τη Γκαλερί Ζουμπουλάκη.
Giannis Adamakis was born in 1959 in Piraeus. He studied both finances and painting. In 2020 he was elected as member of the Administrative Council of the Chamber of Fine Arts of Greece (Cashier and in charge of the International Relationships Committee). He has presented his work in 33 personal, as well as many group exhibitions in Greece, Belgium, France, Germany, Cyprus, Poland, Russia, Turkey and among them, the international Art fairs: “Art Athina” (Athens, 1994, 1998), “Art Junction” (Nice, France, 1997), “Lineart” (Ghent, Belgium, 2000), “Art Paris” (Paris, France, 2004) and “Art Thessaloniki” (Thessaloniki, 2018). He has also participated in three international visual art meetings: in Cherepovets (Russia, 1998), in Bielefeld (Germany, 2000) and in Kusadasi (Turkey, 2016). Many events for his work and for other art related matters, have taken place, along with his participation, in “Theocharaki’s Foundation” (Athens, 2017), in the Technical University of Crete (TEDx – “Light Leak”, Chania, 2017), in “Ianos” (Athens, 2016, 2018), in “Polis Art café” (Athens, 2018), in “Katsigra Museum” (Municipal Art Gallery of Larissa, 2018), in “Artville” (Athens, 2018) and in other places. His writings have been published in magazines, newspapers, and visual art catalogues. He lives in Athens and collaborates with Zoumboulakis Gallery

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

    • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Αδαμάκης Γιάννης (Yiannis Adamakis)


Βιογραφικό

(1959)

Ο Γιάννης Αδαμάκης γεννήθηκε το 1959 στον Πειραιά. Συνδύασε σπουδές οικονoμικών και ζωγραφικής. Το 2020 εκλέχτηκε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (Ταμίας και Υπεύθυνος Επιτροπής Διεθνων Σχέσεων).
Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε 33 ατομικές και πολλές ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Κύπρο, Πολωνία, Ρωσία και Τουρκία, ανάμεσα στις οποίες οι διεθνείς Art fairs: “Art Athina” (Αθήνα, 1994, 1998), “Art Jonction” (Νίκαια, Γαλλία, 1997), “Lineart” (Γάνδη, Βέλγιο, 2000), “Art Paris” (Παρίσι, Γαλλία, 2004) και “Art Thessaloniki” (Θεσσαλονίκη, 2018).
Έχει επίσης συμμετάσχει σε τρεις διεθνείς εικαστικές συναντήσεις: στο Τσερεποβέτς (Ρωσία, 1998), στο Μπίλεφεντ (Γερμανία, 2000) και στο Κουσάντασι (Τουρκία, 2016).
Πολλές εκδηλώσεις για το έργο του, αλλά και άλλα θέματα σχετικά με την Τέχνη, έχουν λάβει χώρα με τη συμμετοχή του, στο «Ίδρυμα Θεοχαράκη» (Αθήνα, 2017), στο Πολυτεχνείο Κρήτης (TEDx – «Διαρροή Φωτός», Χανιά, 2017), στον «Ιανό» (Αθήνα, 2016, 2018), στο “Polis Art cafe” (Αθήνα, 2018), στο «Μουσείο Κατσίγρα» (Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας, 2018), στο “Artville” (Αθήνα, 2018) και αλλού.
Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, εφημερίδες και εικαστικούς καταλόγους.
Ζει στην Αθήνα, όπου συνεργάζεται με τη Γκαλερί Ζουμπουλάκη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Γιάννης Αδαμάκης

Giannis Adamakis was born in 1959 in Piraeus. He studied both finances and painting. In 2020 he was elected as member of the Administrative Council of the Chamber of Fine Arts of Greece (Cashier and in charge of the International Relationships Committee). He has presented his work in 33 personal, as well as many group exhibitions in Greece, Belgium, France, Germany, Cyprus, Poland, Russia, Turkey and among them, the international Art fairs: “Art Athina” (Athens, 1994, 1998), “Art Junction” (Nice, France, 1997), “Lineart” (Ghent, Belgium, 2000), “Art Paris” (Paris, France, 2004) and “Art Thessaloniki” (Thessaloniki, 2018). He has also participated in three international visual art meetings: in Cherepovets (Russia, 1998), in Bielefeld (Germany, 2000) and in Kusadasi (Turkey, 2016). Many events for his work and for other art related matters, have taken place, along with his participation, in “Theocharaki’s Foundation” (Athens, 2017), in the Technical University of Crete (TEDx – “Light Leak”, Chania, 2017), in “Ianos” (Athens, 2016, 2018), in “Polis Art café” (Athens, 2018), in “Katsigra Museum” (Municipal Art Gallery of Larissa, 2018), in “Artville” (Athens, 2018) and in other places. His writings have been published in magazines, newspapers, and visual art catalogues. He lives in Athens and collaborates with Zoumboulakis Gallery.

Ακριθάκης Αλέξης


Βιογραφικό

Αθήνα 1939-1994

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Έκανε ελεύθερες σπουδές στο Παρίσι (1956-1960) και στο Βερολίνο (1968-1970), ως υπότροφος της Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD). Aνένταχτος τόσο στη ζωή όσο και στο έργο του, υπήρξε από τους Έλληνες δημιουργούς που έκανε την ίδια του τη ζωή τέχνη. Έδωσε έργα που κινούνται στο χώρο της ποπ αρτ, ενσωματώνοντας στοιχεία από τις γραφικές τέχνες, τα κόμικ και τη ναϊφ ζωγραφική. Αντίστοιχα, όταν στράφηκε στο χώρο των κατασκευών, αφομοίωσε δημιουργικά τύπους του αφηρημένου αξπρεσιονισμού, της arte povera, του νεοντανταϊσμού και της εννοιολογικής τέχνης. Το έργο του πέρα από την πρώτη αφελή εντύπωση που γοητεύει και την άμεση ευχαρίστηση που προκαλεί, είναι ιδιαίτερα σύνθετο και ιδιότυπο. Δεν περιορίζεται στα κλασικά αισθητικά πρότυπα, αλλά, απρόσμενο και αυθόρμητο περνά από διαφορετικούς ασυμβίβαστους δρόμους και συνιστά μία πρωτογενή και τολμηρή πράξη. Αναδρομικές εκθέσεις του οργανώθηκαν το 1997 (Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη και Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα) και το 2003 (Neue National Galerie, Βερολίνο) ενώ το 2005 εκδόθηκε μονογραφία για το έργο του.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, Εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Αλέξης Ακριθάκης – Ντένης Ζαχαρόπουλος, 2005, Εκδοτική «Σύγχρονη Εικαστική Βιβλιοθήκη»

Ακριθάκης Αλέξης


Βιογραφικό

Αθήνα 1939-1994

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Έκανε ελεύθερες σπουδές στο Παρίσι (1956-1960) και στο Βερολίνο (1968-1970), ως υπότροφος της Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD). Aνένταχτος τόσο στη ζωή όσο και στο έργο του, υπήρξε από τους Έλληνες δημιουργούς που έκανε την ίδια του τη ζωή τέχνη. Έδωσε έργα που κινούνται στο χώρο της ποπ αρτ, ενσωματώνοντας στοιχεία από τις γραφικές τέχνες, τα κόμικ και τη ναϊφ ζωγραφική. Αντίστοιχα, όταν στράφηκε στο χώρο των κατασκευών, αφομοίωσε δημιουργικά τύπους του αφηρημένου αξπρεσιονισμού, της arte povera, του νεοντανταϊσμού και της εννοιολογικής τέχνης. Το έργο του πέρα από την πρώτη αφελή εντύπωση που γοητεύει και την άμεση ευχαρίστηση που προκαλεί, είναι ιδιαίτερα σύνθετο και ιδιότυπο. Δεν περιορίζεται στα κλασικά αισθητικά πρότυπα, αλλά, απρόσμενο και αυθόρμητο περνά από διαφορετικούς ασυμβίβαστους δρόμους και συνιστά μία πρωτογενή και τολμηρή πράξη. Αναδρομικές εκθέσεις του οργανώθηκαν το 1997 (Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη και Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα) και το 2003 (Neue National Galerie, Βερολίνο) ενώ το 2005 εκδόθηκε μονογραφία για το έργο του.
Alexis Akrithakis was born in Athens, in 1939. He attended liberal studies in Paris (1956-1960) and in Berlin (1968-1970), as a scholar of the German Academic Exchange Service (DAAD). Unrestricted, both in life and in his work, he has been one of the Greek artists who turned their life in art. He produced art pieces that move around pop-art, incorporating elements from graphic arts, comics, and naïf painting. When he turned in the constructions field, he creatively absorbed elements of abstract expressionism, arte povera, neo dadaism and conceptual art. His work, beyond the first naïf impression which charms, as well as the direct pleasure that causes, is quite complex and original. It does not limit within the classic aesthetic models but unpredictable and spontaneous, passes through different roads, consisting of an original and bold action. Retrospective exhibitions of his, have been organized in 1997 (Macedonian Museum of Contemporary Art, Thessaloniki, and National Gallery, Athens) and in 2003 (Neue National Galerie, Berlin) while in 2005 a monography for his work has been published.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, Εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Αλέξης Ακριθάκης – Ντένης Ζαχαρόπουλος, 2005, Εκδοτική «Σύγχρονη Εικαστική Βιβλιοθήκη»

Αλεξάκης Ελευθέριος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1945. Σπούδασε ζωγραφική και διακόσμηση στη Σχολή Βακαλό ενώ παρακολούθησε και μαθήματα ζωγραφικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με τους Ν. Νικολάου και Γ.Μόραλη καθώς και στην Ecole des Arts Decoratifs της Γενεύης
Alexakis Eleftherios was born in Chania in 1945. He studied painting and decoration in Vakalo College while taking classes of painting in Athens School of Fine Arts, with N. Nicolaou and G. Moralis and in Ecole des Arts Decoratifs in Geneve.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, Εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Αλεξάκης Ελευθέριος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1945. Σπούδασε ζωγραφική και διακόσμηση στη Σχολή Βακαλό ενώ παρακολούθησε και μαθήματα ζωγραφικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με τους Ν. Νικολάου και Γ.Μόραλη καθώς και στην Ecole des Arts Decoratifs της Γενεύης
Alexakis Eleftherios was born in Chania in 1945. He studied painting and decoration in Vakalo College while taking classes of painting in Athens School of Fine Arts, with N. Nicolaou and G. Moralis and in Ecole des Arts Decoratifs in Geneve.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, Εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Αλεξανδράκης Αλέξανδρος


Βιογραφικό

Αθήνα 1913-1968

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1913 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1931-37), με δασκάλους το Σ. Βικάτο και τον Ο. Αργυρό. Με την έκρηξη του πολέμου του ’40 και τη στράτευση του, βρήκε την ευκαιρία να σχεδιάσει σκηνές από τις πολεμικές συγκρούσεις, τις οποίες αργότερα μετέφερε στη ζωγραφική του. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής μαθήτευσε πλάι στον Γ. Κεφαλληνό, στο τμήμα χαρακτικής της ΑΣΚΤ απ’ όπου διακρίθηκε για την ποιότητα της εκφραστικής του γλώσσας, και για την οξύτητα και το χαρακτήρα του σχεδίου του (βραβείο Χαρακτικής της ΑΣΚΤ το 1945). Στα πρώιμα έργα του, διαπιστώνεται όλη η πορεία των αναζητήσεών του, από τον ακαδημαϊκό ρεαλισμό, στη ζωγραφική της υπαίθρου και το κλίμα του Ιμπρεσιονισμού. Στα έργα του, της επόμενης περιόδου 1950-60, παρατηρείται μία στροφή στη ζωγραφική του όπου πλέον τον τόνο δίνει η μικρή κοφτή πινελιά και η λειτουργία του φωτός στην αποτύπωση του στιγμιαίου. Έγινε ευρέως γνωστός ως ο εικονογράφος του Αναγνωστικού της ‘Ε Δημοτικού, το οποίο κυκλοφόρησε το 1958.
Alexandrakis Alexandros was born in Athens in 1913 and he studied painting in Athens School of Fine Arts (1931-37), with S. Vikatos and O. Argiros. With the outburst of the WWII and his enlisting for military service, he has found the opportunity to design scenes from the war conflicts, which later he transported in his paintings. During the occupation, he studied beside G. Kefallinos, in the department of engraving of ASFA and he stood out for the quality of his expressional language, his acuity and the character of his design. (Award of ASFA in 1945). In his early works the whole course of his search is ascertained, from academic realism to outdoor painting and impressionism. In his works of his next period in 1950-60, it is observed a turn in the painting of small and sharp brush strokes as well as pointing out the role of light for depicting the moment. He became wide known as an iconographer of the fifth-grade textbook which came out in 1958.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ανδρεαδάκης Δημήτρης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1964. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δασκάλους τον Τ. Πατρασκίδη και τον Δ. Μυταρά. Από το 1991 έως το 1996 συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts του Παρισιού με καθηγητές τους Pierre Carron και Vladimir Velickovic. Κατά τη διάρκεια των προπτυχιακών (1986-1991) και μεταπτυχιακών του σπουδών (1992-1996) υπήρξε υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.), της Γαλλικής Κυβέρνησης, του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης και του Ιδρύματος Α. Γ. Λεβέντη. To 2008, εξελέγη επίκουρος καθηγητής για το μάθημα των Εικαστικών Τεχνών, στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης, που βρίσκεται στα Χανιά. Έργα του βρίσκονται σε μουσεία, πινακοθήκες, δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ενδεικτικά αναφέρονται: Eθνική Πινακοθήκη, Μουσείο Μπενάκη, Βουλή των Ελλήνων, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Μουσείο Φρυσίρα, Πινακοθήκη Κουβουτσάκη, Συλλογή Π. Γερολυμάτου, Συλλογή Γ. & Μ. Διαμαντίδη, Συλλογή Δ. Ματζώρου, Συλλογή Σ. Μπεργελέ, Α. Χατζηϊωάννου, Θ. Μιχαηλίδη, Κοινωφελές Ιδρυμα Aλέξανδρος Σ. Ωνάσης (Νέα Υόρκη) κα. To 2008, εξελέγη επίκουρος καθηγητής για το μάθημα των Εικαστικών Τεχνών, στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης, που βρίσκεται στα Χανιά.
Andreadakis Dimitris was born in Chania in 1964. He studied in Athens School of Fine Arts with T. Patraschidis and D. Mytaras. From 1991 to 1996 he continued with post-graduate studies, in Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts in Paris with Pierre Carron and Vladimir Velickovic. Throughout his undergraduate studies (1986-1991) and post-graduate studies (1992-1996) he has been a scholar of State Scholarships Foundation (I.K.Y.), of the French Government, of the Public Benefit Foundation Alexandros S. Onassis and of A. G. Leventis Foundation. In 2008, he was elected as deputy professor for the lesson of Visual Arts, in the department of Architecture in the Technical University of Crete. Works of his can be found in museums, galleries, public and private collections in Greece and abroad. (National Gallery, Benaki Museum, Greek Parliament, Macedonian Museum of Contemporary Art, Municipal Art Gallery of Chania, Frysiras Museum, Kouvoutsaki Gallery, P. Gerolimatos collection, G&M Diamantidis collection, D. Matzoros collection, S. Bergele collection, A. Chatzioannou collection, Th. Michailidi, the Public Benefit Foundation Alexandros S. Onassis (New York) etc

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Μανωλίδης Θεόδωρος


Βιογραφικό

(1940)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1940. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1957 – 61), στο εργαστήριο του Γ. Μόραλη, και στη συνέχεια στην Ecole des Beaux Arts στο Παρίσι. Ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία με εικόνες της απλής καθημερινότητας τις οποίες απέδιδε ρεαλιστικά. Σε αυτά τα έργα, που δημιουργεί μέχρι τα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’80 αναπαράγει, με τη δεξιοτεχνία των Φλαμανδών ζωγράφων του 17ου αιώνα, τις ακραίες εκείνες λεπτομέρειες που σκηνοθετούν μια ατμόσφαιρα οικεία σε όλους. Τα έργα της δεύτερης περιόδου του, από το 1987 και μετά, είναι νεκρές φύσεις οι οποίες συνδυάζουν τον ακραίο ρεαλισμό με μια θεατρική εξωπραγματικότητα. Οι συνθέσεις του αυτές γίνονται πολύπλοκες συμβολικές εικόνες, με ταυτόχρονες αναφορές στην καθημερινότητα, την αρχαία και βυζαντινή κληρονομιά, και την ορθοδοξία. Πιστεύοντας στην αναγκαιότητα του παρελθόντος και του παρόντος, ο καλλιτέχνης συνυφαίνει στους πίνακες του, το σήμερα με το χθες, ανυψώνοντας την τρέχουσα καθημερινή ζωή σε ένα μνημειακό επίπεδο. Εξειδανικεύει τα έργα του, δημιουργώντας εικόνες που χαρακτηρίζονται για την κλασικότητα, την αρμονία, τη συμμετρία και την ισορροπία της δομής τους.
Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολυάριθμες ατομικές εκθέσεις («Ώρα», 1975 «Paul Facchetti», Παρίσι, 1975, 1991«ΡαυΙ Facchetti»,Ζυρίχη, 1975,1977,1991 Κολέγιο Αθηνών, 1976 «Ζυγός», 1978 «Allan Frumkin», Ν. Υόρκη, 1979 «Αίθουσα Τέχνης Αθηνών», 1979,1991,1992 «Marlborough Gallery», Ν. Υόρκη, 1981,1985 «Studio Marconi», Μιλάνο, κ.α.) και έχει πάρει μέρος σε πλήθος ομαδικές («Νέες Μορφές», 1971 Ten Greek Painters, Dorman Museum, Αγγλία, 1973 Πανελλήνιες 1973,1975 Μπιενάλε Αλεξάνδρειας, 1974 Greek Art Now, «C.N.A. Gallery» Σικάγο, 1974«Galerie des 4 Mouvements» κ.α.) Έργα του βρίσκονται στην ΕΠΜΑΣ, στο Μουσείο Βορρέ, στο Museum of Modern Art, N. Υόρκη, στο Carnegie Institut, ΗΠΑ, στην Offentliche Kunstsammlung, Βασιλεία κ.α.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ανδρέου Κώστας


Βιογραφικό

Σάο Πάoλο, 1917- Αθήνα, 2007

Γεννήθηκε στο Sao Paolo της Βραζιλία το 1917 από Έλληνες γονείς. Το 1934 παρακολούθησε νυχτερινά μαθήματα στη Βιοτεχνική Σχολή Αθήνας, ενώ ταυτόχρονα έκανε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής κοντά στην Τ. Μανούση. Η πρώτη του επιτυχημένη παρουσία στο χώρο της τέχνης, έγινε με τη συμμετοχή του στην Πανελλήνια έθεση του 1942. Έλαβε ενεργά μέρος στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ. Στα χρόνια που ακολούθησαν γνωρίστηκε με καλλιτέχνες, όπως τους Γ. Τσαρούχη, Φ. Κόντογλου, Δ. Πικιώνη, Ν. Νικολάου και Γ. Μόραλη. Το 1945 πήγε στο Παρίσι με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, όπου συνέχισε τις σπουδές του για ένα χρόνο στην Ecole des Arts Decoratifs, με δάσκαλο γλυπτικής το M. Gimond. Το διάστημα 1947-53 συνεργάστηκε με τον Le Corbusier, πραγματοποιώντας μακέτες και μελέτες για αρχιτεκτονικές φόρμες. Την ίδια περίοδο διακρίνεται και για τα ζωγραφικά του έργα .Το 1961, δημιούργησε τα πρώτα του χαρακτικά, ενώ από το 1966 και μετά ασχολήθηκε με σκηνικά και κουστούμια για την Όπερα. Όλη η καλλιτεχνική του πορεία χαρακτηρίζεται από τον πλούτο και τη δύναμη της μορφοπλαστικής του φαντασίας, η οποία φτάνει πάντα σε εξαιρετικά εκφραστικά αποτελέσματα. Τα έργα του διακρίνονται για τη γνησιότητα και την αμεσότητα της γλώσσας τους και για την πηγαιότητα και την ποικιλία των διατυπώσεών τους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Αντύπα Καίτη


Βιογραφικό

(1925- 2006)

Γεννήθηκε στη Κρήτη το 1925. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1943-1947), με δάσκαλο τον Κ. Παρθένη, και στο Παρίσι, στο εργαστήριο του F. Leger (1947-48). Από τις πρώτες κιόλας ανθρωποκεντρικές συνθέσεις της διαφαίνονται οι αφαιρετικές της τάσεις. Γύρω στα 1960, στο αφηρημένο πια ιδίωμά της, τον τόνο δίνει το θέμα του πλέγματος που μπορεί να έχει και συμβολικές προεκτάσεις. Στα έργα αυτά επικρατεί η καθαρή γεωμετρική αφαίρεση, με έκδηλη την τάση διερεύνησης των δυνατοτήτων της γραμμής και των γεωμετρικών σχημάτων. Από το 1983 και έπειτα συνθέτει επιτοίχιες κατασκευές από σίδερο και ξύλο, επιζωγραφισμένες με ακρυλικά χρώματα, που υποβάλλουν την κίνηση με μία οπτική ψευδαίσθηση. Παράλληλα, ασχολήθηκε και με τη χαρακτική. Παρουσίασε το έργο της σε πολλές, ατομικές εκθέσεις (Μέρλιν 1965, Σύγχρονη Χαρακτική 1980, Μέδουσα 1983, 1987, 1991 κ.ά), σε Πανελλήνιες Εκθέσεις (1948, 1952, 1967, 1987), σε θεματικές ομαδικές και σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις, όπως στις Μπιενάλε Χαρακτικής του Μπάντεν-Μπάντεν 1981, της Λουμπλιάνα 1983, 1987, του Φρέντρικσταντ 1986, 1992, της Κρακοβίας 1986, 1988, στην Intergrafik στο Βερολίνο 1987, 1990 κ.ά

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ανούση-Ηλία Ρένα


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1934 και σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών κοντά στον Γ.Κεφαλληνό (1952-1957). Το έργο της έχει ως αφετηρία του την ανθρώπινη μορφή, ιδιαίτερα την παιδική, την οποία προσεγγίζει με λυρική διάθεση, αξιοποιώντας το υλικό έκφρασης που επιλέγει κάθε φορά. Έτσι, ενώ στις ξυλογραφίες της επικρατούν ρεαλιστικές τάσεις, στις υδατογραφίες και τα παστέλ παρατηρούνται ιμπρεσιονιστικές διατυπώσεις που βοηθούν στη διαμόρφωση ενός ποιητικού κλίματος με ονειρικές και συμβολικές αναφορές.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Ανούση-Ηλία Ρένα


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1934 και σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών κοντά στον Γ.Κεφαλληνό (1952-1957). Το έργο της έχει ως αφετηρία του την ανθρώπινη μορφή, ιδιαίτερα την παιδική, την οποία προσεγγίζει με λυρική διάθεση, αξιοποιώντας το υλικό έκφρασης που επιλέγει κάθε φορά. Έτσι, ενώ στις ξυλογραφίες της επικρατούν ρεαλιστικές τάσεις, στις υδατογραφίες και τα παστέλ παρατηρούνται ιμπρεσιονιστικές διατυπώσεις που βοηθούν στη διαμόρφωση ενός ποιητικού κλίματος με ονειρικές και συμβολικές αναφορές.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Αντωνόπουλος Άγγελος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε το 1957 στα Τρόπαια Γορτυνίας. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τον Δ. Μυταρά, Δ. Κοκκινίδη, Β. Δημητρέα και σκηνογραφία με δάσκαλο τον Β. Βασιλειάδη. Από το 1989 διδάσκει ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, ενώ από το 2013 διευθύνει το Α’ εργαστήριο Ζωγραφικής. Ο χρωματικός περιορισμός, η λιτή και αυστηρή σύνθεση, οι σκληρές αντιπαραθέσεις φωτός και σκιάς, η μετάπλαση της αντικειμενικής πραγματικότητας και η χρήση σουρεαλιστικών και συμβολικών στοιχείων είναι οι παράμετροι που σημασιοδοτούν τη δουλειά του. Συνδυαστικά με τη ζωγραφική και διατηρώντας τη σχεδιαστική ακρίβεια, τη χρωματική λιτότητα και τη συχνή χρήση του μαύρου-άσπρου, στράφηκε προς τις εγκαταστάσεις με γλυπτά και κατασκευές, έργα που είναι συνήθως κατασκευασμένα με μικτές τεχνικές και υλικά ετερόκλητα όπως μέταλλο, γύψο, πλαστικό, συνθετικές ρητίνες, κι άλλα. Στη δουλειά του χρησιμοποιεί ποικίλα εκφραστικά μέσα (φωτογραφίες και πραγματικά αντικείμενα) σε τρισδιάστατες συνθέσεις, δίνοντας έμφαση στη δημιουργική αναδόμηση του πραγματικού χώρου. Η θεματολογία του έχει στο επίκεντρο το ανθρώπινο σώμα, ενώ δεν απουσιάζουν και οι αυτοβιογραφικές αναφορές με ιδιωτικά τοπία μικρής κλίμακας. Ατομικές εκθέσεις του έχουν παρουσιαστεί σε Ελλάδα και Κύπρο, ενώ εχει λάβει μέρος και σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Ιταλία, Ισπανία, Κροατία, Γερμανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα).
Antonopoulos Aggelos was born in 1957 in Tropaia of Gortinia. He studied painting in Athens School of Fine Arts with D. Mytaras, D. Kokkinidis and B. Dimitreas and scenography with Vassiliadis. Since 1989 he teaches painting in ASFA, and since 2013 he directs the 1st workshop of Painting. The color limitation, the minimal and austere composition, the hard contrast between light and shadow, the recreation of the objective reality and the use of surreal and symbolic elements are the parameters that give meaning to his work. Alongside with painting and maintaining all his artistic characteristics, he turned into the field of constructions with sculptures, works which are usually made with mixed technique and incongruous materials such as metal, plaster cast, synthetic resin etc. In his work he uses various means of expression (photos and real objects) in three-dimensional compositions, emphasizing the creative recreation of the real space. His subjects center around the human body, and at the same time self-biographical elements and private landscapes of small climax aren’t missing. His personal exhibitions have been presented in Greece and Cyprus, and he has also taken place in many group exhibitions in Greece and abroad (Italy, Spain, Croatia, Germany, United Arab Emirates).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Αντωνόπουλος Άγγελος


Βιογραφικό

Γεννήθηκε το 1957 στα Τρόπαια Γορτυνίας. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τον Δ. Μυταρά, Δ. Κοκκινίδη, Β. Δημητρέα και σκηνογραφία με δάσκαλο τον Β. Βασιλειάδη. Από το 1989 διδάσκει ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, ενώ από το 2013 διευθύνει το Α’ εργαστήριο Ζωγραφικής. Ο χρωματικός περιορισμός, η λιτή και αυστηρή σύνθεση, οι σκληρές αντιπαραθέσεις φωτός και σκιάς, η μετάπλαση της αντικειμενικής πραγματικότητας και η χρήση σουρεαλιστικών και συμβολικών στοιχείων είναι οι παράμετροι που σημασιοδοτούν τη δουλειά του. Συνδυαστικά με τη ζωγραφική και διατηρώντας τη σχεδιαστική ακρίβεια, τη χρωματική λιτότητα και τη συχνή χρήση του μαύρου-άσπρου, στράφηκε προς τις εγκαταστάσεις με γλυπτά και κατασκευές, έργα που είναι συνήθως κατασκευασμένα με μικτές τεχνικές και υλικά ετερόκλητα όπως μέταλλο, γύψο, πλαστικό, συνθετικές ρητίνες, κι άλλα. Στη δουλειά του χρησιμοποιεί ποικίλα εκφραστικά μέσα (φωτογραφίες και πραγματικά αντικείμενα) σε τρισδιάστατες συνθέσεις, δίνοντας έμφαση στη δημιουργική αναδόμηση του πραγματικού χώρου. Η θεματολογία του έχει στο επίκεντρο το ανθρώπινο σώμα, ενώ δεν απουσιάζουν και οι αυτοβιογραφικές αναφορές με ιδιωτικά τοπία μικρής κλίμακας. Ατομικές εκθέσεις του έχουν παρουσιαστεί σε Ελλάδα και Κύπρο, ενώ εχει λάβει μέρος και σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Ιταλία, Ισπανία, Κροατία, Γερμανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα).
Antonopoulos Aggelos was born in 1957 in Tropaia of Gortinia. He studied painting in Athens School of Fine Arts with D. Mytaras, D. Kokkinidis and B. Dimitreas and scenography with Vassiliadis. Since 1989 he teaches painting in ASFA, and since 2013 he directs the 1st workshop of Painting. The color limitation, the minimal and austere composition, the hard contrast between light and shadow, the recreation of the objective reality and the use of surreal and symbolic elements are the parameters that give meaning to his work. Alongside with painting and maintaining all his artistic characteristics, he turned into the field of constructions with sculptures, works which are usually made with mixed technique and incongruous materials such as metal, plaster cast, synthetic resin etc. In his work he uses various means of expression (photos and real objects) in three-dimensional compositions, emphasizing the creative recreation of the real space. His subjects center around the human body, and at the same time self-biographical elements and private landscapes of small climax aren’t missing. His personal exhibitions have been presented in Greece and Cyprus, and he has also taken place in many group exhibitions in Greece and abroad (Italy, Spain, Croatia, Germany, United Arab Emirates).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Αντωνόπουλος Γιάννης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε το 1957 στα Τρόπαια Γορτυνίας. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δασκάλους τον Δ. Μυταρά, Δ. Κοκκινίδη, Β. Δημητρέα και σκηνογραφία με δάσκαλο τον Β. Βασιλειάδη. Από το 1989 διδάσκει ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, ενώ από το 2013 διευθύνει το Α’ εργαστήριο Ζωγραφικής. Ο χρωματικός περιορισμός, η λιτή και αυστηρή σύνθεση, οι σκληρές αντιπαραθέσεις φωτός και σκιάς, η μετάπλαση της αντικειμενικής πραγματικότητας και η χρήση σουρεαλιστικών και συμβολικών στοιχείων είναι οι παράμετροι που σημασιοδοτούν τη δουλειά του. Συνδυαστικά με τη ζωγραφική και διατηρώντας τη σχεδιαστική ακρίβεια, τη χρωματική λιτότητα και τη συχνή χρήση του μαύρου-άσπρου, στράφηκε προς τις εγκαταστάσεις με γλυπτά και κατασκευές, έργα που είναι συνήθως κατασκευασμένα με μικτές τεχνικές και υλικά ετερόκλητα όπως μέταλλο, γύψο, πλαστικό, συνθετικές ρητίνες, κι άλλα. Στη δουλειά του χρησιμοποιεί ποικίλα εκφραστικά μέσα (φωτογραφίες και πραγματικά αντικείμενα) σε τρισδιάστατες συνθέσεις, δίνοντας έμφαση στη δημιουργική αναδόμηση του πραγματικού χώρου. Η θεματολογία του έχει στο επίκεντρο το ανθρώπινο σώμα, ενώ δεν απουσιάζουν και οι αυτοβιογραφικές αναφορές με ιδιωτικά τοπία μικρής κλίμακας. Ατομικές εκθέσεις του έχουν παρουσιαστεί σε Ελλάδα και Κύπρο, ενώ εχει λάβει μέρος και σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Ιταλία, Ισπανία, Κροατία, Γερμανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Απέργης Αντώνης


Βιογραφικό

(1938-2018)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1957-1962), με δασκάλους τους Γ. Μόραλη και Κ. Γραμματόπουλο. Συνέχισε τις σπουδές του (νωπογραφία και ψηφιδωτό, 1966-69) στην Ecole des Beaux-Arts στο Παρίσι, με δασκάλους τους R. Licata και Berthole. Η ζωγραφική, όπως και η χαρακτική του, από τις πρώιμες ακόμη προσπάθειές του, κινείται σε μία κατεύθυνση όπου καθοριστικό ρόλο παίζουν οι καθαρά προσωπικοί τύποι. Πρόκειται για ένα ιδίωμα στο οποίο συνδυάζονται περιγραφικά και φανταστικά στοιχεία, πλαστικές και χρωματικές αξίες, βιόμορφα και γεωμετρικά θέματα. Παρά το γεγονός ότι στα περισσότερα έργα του έχουν κάποια θέση και τα γραμμικά στοιχεία, είναι πάντα ο ρόλος του χρώματος που υποβάλλει το εσωτερικό περιεχόμενο των θεμάτων του. Με το χρώμα υποβάλλεται ένας περισσότερο ποιητικός τόνος που ευνοείται και από την ιδιαίτερη έμφαση στα καμπυλόμορφα θέματα και το συχνά προβληματικό χώρο. Έτσι στις πιο χαρακτηριστικές προσπάθειές του, επικρατεί ένα ονειρικό και λυρικό κλίμα, που πλουτίζει με εξαιρετικές εκφραστικές προεκτάσεις τα σύνολά του. Είχε παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και πήρε επίσης μέρος σε πολλές ομαδικές σε διάφορες πόλεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπως στη Ρώμη, τη Βηρυτό, το Παρίσι και το Σικάγο.
Apergis Antonis was born in Athens in 1938. He studied painting and engraving in Athens School of Fine Arts (1957-1962) with G. Moralis and K. Grammatopoulos. He continued his studies in frescoes and mosaics (1966-69) in Ecole des Beaux-Arts in Paris, with R. Licata and Berthole. His painting as well as his engraving, even from his early tries, move towards a way where personal types hold a key role. It’s an idiom, which combines descriptive and imaginative elements, plastic and color values, biomorphic and geometrical themes. Even though in most of his works linear elements hold a particular position, it is always the role of color that presents the inner subject of his themes. With the use of color, a more poetic tone is presented, which is favored by the emphasis in curve – formed themes and often problematic space. That said, in his most characteristic efforts, prevails a sweet and lyrical tone, enriching with brilliantly expressive extensions his work. He presented his work in many personal exhibitions in Athens and Thessaloniki, and he also took place in many group exhibitions in various cities in Greece and abroad, such as Rome, Beirut, Paris, and Chicago

Ηλεκτρονική Πηγή:

Απέργης Αντώνης


Βιογραφικό

(1938-2018)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1957-1962), με δασκάλους τους Γ. Μόραλη και Κ. Γραμματόπουλο. Συνέχισε τις σπουδές του (νωπογραφία και ψηφιδωτό, 1966-69) στην Ecole des Beaux-Arts στο Παρίσι, με δασκάλους τους R. Licata και Berthole. Η ζωγραφική, όπως και η χαρακτική του, από τις πρώιμες ακόμη προσπάθειές του, κινείται σε μία κατεύθυνση όπου καθοριστικό ρόλο παίζουν οι καθαρά προσωπικοί τύποι. Πρόκειται για ένα ιδίωμα στο οποίο συνδυάζονται περιγραφικά και φανταστικά στοιχεία, πλαστικές και χρωματικές αξίες, βιόμορφα και γεωμετρικά θέματα. Παρά το γεγονός ότι στα περισσότερα έργα του έχουν κάποια θέση και τα γραμμικά στοιχεία, είναι πάντα ο ρόλος του χρώματος που υποβάλλει το εσωτερικό περιεχόμενο των θεμάτων του. Με το χρώμα υποβάλλεται ένας περισσότερο ποιητικός τόνος που ευνοείται και από την ιδιαίτερη έμφαση στα καμπυλόμορφα θέματα και το συχνά προβληματικό χώρο. Έτσι στις πιο χαρακτηριστικές προσπάθειές του, επικρατεί ένα ονειρικό και λυρικό κλίμα, που πλουτίζει με εξαιρετικές εκφραστικές προεκτάσεις τα σύνολά του. Είχε παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και πήρε επίσης μέρος σε πολλές ομαδικές σε διάφορες πόλεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπως στη Ρώμη, τη Βηρυτό, το Παρίσι και το Σικάγο.
Apergis Antonis was born in Athens in 1938. He studied painting and engraving in Athens School of Fine Arts (1957-1962) with G. Moralis and K. Grammatopoulos. He continued his studies in frescoes and mosaics (1966-69) in Ecole des Beaux-Arts in Paris, with R. Licata and Berthole. His painting as well as his engraving, even from his early tries, move towards a way where personal types hold a key role. It’s an idiom, which combines descriptive and imaginative elements, plastic and color values, biomorphic and geometrical themes. Even though in most of his works linear elements hold a particular position, it is always the role of color that presents the inner subject of his themes. With the use of color, a more poetic tone is presented, which is favored by the emphasis in curve – formed themes and often problematic space. That said, in his most characteristic efforts, prevails a sweet and lyrical tone, enriching with brilliantly expressive extensions his work. He presented his work in many personal exhibitions in Athens and Thessaloniki, and he also took place in many group exhibitions in various cities in Greece and abroad, such as Rome, Beirut, Paris, and Chicago.

Ηλεκτρονική Πηγή:

Αυγέρος Γιώργος


Βιογραφικό

(1953-2022)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1953. Τις πρώτες γνώσεις πάνω στην τέχνη τις απέκτησε στη Σχολή Σχεδιαστών Γ.Μαρκουλάκη, με δασκάλους τους ζωγράφους Β.Κελαϊδή και Α. Πετρουλάκη, ενώ η δεκαετία του ’70 τον βρίσκει στην Αθήνα, στα εργαστήρια των Γ.Βογιατζή και Β.Κορκόβελου.
Το 1981 πηγαίνει για σπουδές στο Παρίσι, ενώ το 82 τις εγκαταλείπει και εγκαθίσταται πλέον μόνιμα στα Χανιά όπου για μεγάλο διάστημα δουλεύει γλυπτά και κατασκευές. Την περίοδο 1983-1992 ασχολήθηκε με το σχεδιασμό και την κατασκευή κοσμημάτων όπου η βασική πηγή έμπνευσης του είναι η φύση. Στα γλυπτά του συναρμολογεί ετερόκλητα υλικά, κυρίως κατάλοιπα της ηλεκτρονικής τεχνολογίας που τα συνδυάζει με το σύρμα, το ξύλο, το πλέξιγκλας. Τα τελευταία χρόνια η ζωγραφική είναι αυτή που κυριαρχεί στη δουλειά του σε συνδυασμό όμως πολλές φορές με το ανάγλυφο στοιχείο ή την κατασκευή.
George Avgeros was born in Chania in 1953. He attended the Design School of G. Markoulakis, with the painters B. Kelaidis, and A. Petroulakis, while during the 70s he attended the workshops of G. Vogiatzis and B. Korkovelou in Athens. In 1981 he leaves for Paris for studies which eventually he abandons and settles permanently in Chania, where for a long period of time he works on sculptures and constructions. During 1983-1992 he designs and crafts jewelry for which his basic source of inspiration is nature. In his sculptures he combines incongruous materials, mostly remnants of electronic technology combined with wire, wood, and Plexiglas. During the last years of his life painting dominated his work, combined with bas-relief elements or constructions.

Αυγέρος Γιώργος


Βιογραφικό

(1953-2022)

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1953. Τις πρώτες γνώσεις πάνω στην τέχνη τις απέκτησε στη Σχολή Σχεδιαστών Γ.Μαρκουλάκη, με δασκάλους τους ζωγράφους Β.Κελαϊδή και Α. Πετρουλάκη, ενώ η δεκαετία του ’70 τον βρίσκει στην Αθήνα, στα εργαστήρια των Γ.Βογιατζή και Β.Κορκόβελου.
Το 1981 πηγαίνει για σπουδές στο Παρίσι, ενώ το 82 τις εγκαταλείπει και εγκαθίσταται πλέον μόνιμα στα Χανιά όπου για μεγάλο διάστημα δουλεύει γλυπτά και κατασκευές. Την περίοδο 1983-1992 ασχολήθηκε με το σχεδιασμό και την κατασκευή κοσμημάτων όπου η βασική πηγή έμπνευσης του είναι η φύση. Στα γλυπτά του συναρμολογεί ετερόκλητα υλικά, κυρίως κατάλοιπα της ηλεκτρονικής τεχνολογίας που τα συνδυάζει με το σύρμα, το ξύλο, το πλέξιγκλας. Τα τελευταία χρόνια η ζωγραφική είναι αυτή που κυριαρχεί στη δουλειά του σε συνδυασμό όμως πολλές φορές με το ανάγλυφο στοιχείο ή την κατασκευή.
George Avgeros was born in Chania in 1953. He attended the Design School of G. Markoulakis, with the painters B. Kelaidis, and A. Petroulakis, while during the 70s he attended the workshops of G. Vogiatzis and B. Korkovelou in Athens. In 1981 he leaves for Paris for studies which eventually he abandons and settles permanently in Chania, where for a long period of time he works on sculptures and constructions. During 1983-1992 he designs and crafts jewelry for which his basic source of inspiration is nature. In his sculptures he combines incongruous materials, mostly remnants of electronic technology combined with wire, wood, and Plexiglas. During the last years of his life painting dominated his work, combined with bas-relief elements or constructions.

Δαμιανάκης Νίκος


Βιογραφικό

Χανιά 1920 – Αθήνα 2005

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1920 και σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1950-56), στο εργαστήρι του Γ.Κεφαλληνού. Συνέχισε τις σπουδές του στη ζωγραφική, στην Ecole des Beaux-Arts (1957-58) στο Παρίσι, όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα. Στο διάστημα 1953-56 συνεργάστηκε με τη Λ. Μοντεσάντου και το Γ.Βαρλάμο στη φιλοτέχνηση του λευκώματος Δέκα Λευκαί Λήκυθοι του Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών. Το έργο του, εμπνέεται από τις αφαιρετικές τάσεις της μοντέρνας τέχνης, σε σχέση πάντοτε με την προβληματική της απόδοσης του αντικειμενικού κόσμου, μέσα στο συνεχές γίγνεσθαι. Τα θέματα που επιλέγει, είναι η ανθρώπινη φιγούρα, κυρίως η γυναικεία, καθώς και τοπία. Τα έργα του, χαρακτηρίζονται από νευρικές και σίγουρες χειρονομίες, με τις οποίες σχεδιάζει και αποδίδει την αστάθεια και την κινητικότητα, που υπαινίσσεται η εικόνα της σχέσης μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού κόσμου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Βαζούκου Ειρήνη

Βιογραφικό

(Ρόδος;)

Γεννήθηκε στη Ρόδο. Πραγματοποίησε ελεύθερες σπουδές σχεδίου, ζωγραφικής, με καθηγητές της τους, Χρόνη Μπότσογλου, Παναγιώτη Γράββαλο, Εύα Κεφάλα, Αντώνη Καφάση και Γιάννη Ζιώγα, και γλυπτικής με τον γλύπτη Θόδωρο. Παράλληλα παρακολούθησε παραδόσεις Ιστορίας της Τέχνης με τούς Χάρη Καμπουρίδη και Πόλυ Χατζημάρκου. Είναι μέλος Ε.Ε.Τ.Ε. και έχει παρουσιάσει το έργο της σε δεκαπέντε ατομικές εκθέσεις και συν-εκθέσεις. Έργα της βρίσκονται τόσο σε δημόσιες όσο σε ιδιωτικές συλλογές. Όπως αναφέρει η ίδια σε συνέντευξη της στη Ροδιακή, με το έργο της επιδιώκει να αποτυπώσει το ατομικό, το βιωματικό αλλά ταυτόχρονα να αποστασιοποιηθεί από αυτό αναζητώντας την οικουμενική διάσταση του. Στα έργα της απεικονίζεται κυρίως η γυναικεία μορφή, δίνοντας περισσότερη βάση στο σχέδιο και στο χρώμα. Η καλλιτέχνης σήμερα ζει ανάμεσα στη Ρόδο και στην Αθήνα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Ευρυδίκη Κοβάνη, “Ειρήνη Βαζούκου: Θέλω να αποστασιοποιηθώ από το εγώ μου και να το κάνω εμείς”, Ροδιακή, 2021, στον διαδικτυακό τόπο: rodiaki.gr
  • Βιογραφικό σημείωμα της Βαζούκου Ειρήνης στον διαδικτυακό τόπο: Art22.gr

Δέρπαπας Γεώργιος


Βιογραφικό

Κατερίνη 1937 – 2014

Γεννήθηκε το 1937 στην Κατερίνη. Το 1957 εγκαταστάθηκε στο Αμβούργο, όπου έκανε σπουδές πολιτικών και οικονομικών επιστημών. Ύστερα από παραμονή δέκα ετών, επέστρεψε στην Αθήνα και από το 1960 ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη ζωγραφική. Από τις πρώιμες ακόμα προσπάθειές του, γίνονται φανερές οι επιρροές του από το σουρεαλισμό και το κλίμα της ζωγραφικής του φανταστικού, της Σχολής της Βιέννης. Συνδυάζει τη ρεαλιστική περιγραφή με παραμορφώσεις διαφόρων υφολογικών τάσεων, για να δώσει έργα που διακρίνονται για την οξύτητα και το χαρακτήρα του σχεδίου τους. Στη ζωγραφική του, ιδιαίτερα μετά το 1964, σε έργα με σινική μελάνη, λάδι σε μουσαμά και ξύλο, χρησιμοποιεί ζωγραφικά κολλάζ, στα οποία συνδυάζονται η δύναμη της γραμμής με την εκφραστικότητα του χρώματος, φτάνοντας σε περισσότερο προσωπικές διατυπώσεις. Όσο προχωράει η καλλιτεχνική του δημιουργία, τόσο περισσότερο εντάσσει στη ζωγραφική του γνωστούς τύπους μεγάλων δασκάλων του σουρεαλισμού (Dali, Magritte, Ernst) καθώς και θέματα της αρχαίας και βυζαντινής τέχνης, σε σύνολα που διακρίνονται για την αντιφατικότητα και την πολυσημία τους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Βαρβεροπούλου Κλεοπάτρα


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε γραφικές τέχνες και ζωγραφική στη σχολή Βακαλό. Οι ζωγραφικές της συνθέσεις κινούνται στο χώρο της αφαίρεσης, στις οποίες συχνά ενσωματώνει διαφορετικά υλικά δίνοντας έμφαση στη δυναμική χρήση του χρώματος και τις γραμμικές αντιστίξεις.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μαρκαντωνάκης Ιωάννης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1952. Αρχικά, σπούδασε γραφικές τέχνες (1973-74) και στη συνέχεια γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1974-80), κοντά στους Γ. Παππά και Γ. Νικολαΐδη. Πραγματοποίησε επίσης ελεύθερες σπουδές εκφραστικού χορού. Το έργο του έχει συμβολιστικό χαρακτήρα με φιλοσοφικές προεκτάσεις. Ενώ έχει πραγματοποιήσει και performances, με θέματα εμπνευσμένα από τη φύση και την ελληνική μυθολογία.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μαρκάκη Τζένη


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939 και σπούδασε χαρακτική και καλλιτεχνική τυπογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1961-65), με δάσκαλο τον Κ. Γραμματόπουλο. Η χαρακτική της, διακρίνεται για τη λιτότητα των εκφραστικών μέσων, τη χρωματική της ευγένεια και την έμφαση στο ουσιαστικό. Αρχικά κινήθηκε στα πλαίσια της αφηρημένης τέχνη δίνοντας έργα με εμφανή εξπρεσιονιστικά χαρακτηριστικά ενώ από τη δεκαετία του ’70 εισάγει στη δουλειά της και κονστρουκτιβιστικά δομικά στοιχεία με συμβολιστικές προεκτάσεις. Αργότερα, στράφηκε προς την αναπαραστατική ζωγραφική, δίνοντας κυρίως τοπία με αφαιρετικές διατυπώσεις και διακοσμητικές τάσεις.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μαρκαντωνάκης Ιωάννης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1952. Αρχικά, σπούδασε γραφικές τέχνες (1973-74) και στη συνέχεια γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1974-80), κοντά στους Γ. Παππά και Γ. Νικολαΐδη. Πραγματοποίησε επίσης ελεύθερες σπουδές εκφραστικού χορού. Το έργο του έχει συμβολιστικό χαρακτήρα με φιλοσοφικές προεκτάσεις. Ενώ έχει πραγματοποιήσει και performances, με θέματα εμπνευσμένα από τη φύση και την ελληνική μυθολογία.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μακρουλάκης Μιχάλης


Βιογραφικό

Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου το 1940. Το 1957 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και τον επόμενο χρόνο ξεκίνησε σπουδές σκηνογραφίας και ενδυματολογίας στο ΑΤΙ, με δασκάλους του Σ. Βασιλείου, Τάσσο, Τσαρούχη και Απάρτη ενώ από το 1963 έως το 1966, εργάστηκε ως σκηνογράφος σε διάφορα αθηναϊκά θέατρα. Στα έργα του, η ακριβολογική προσέγγιση και η εμμονή ακόμα και στην πιο ακραία λεπτομέρεια συνυφαίνονται με μια σαφή διάθεση σουρεαλιστικών συσχετισμών.
Απεικονίζει άδειους και ερημικούς χώρους, με έντονα αναγεννησιακή προοπτική, στην αληθοφανή, ψευδαισθησιακή αναπαράσταση του ύφους των αντικειμένων και της μυϊκής ανατομίας των αισθησιακών γυμνών του.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μαρούδα Καλλιρόη


Βιογραφικο

Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1956 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1986 – 1990), κοντά στο Δ. Μυταρά, ενώ παρακολούθησε και το εργαστήριο σκηνογραφίας του Β. Βασιλειάδη. Η θεματολογία της, περιλαμβάνει κυρίως τοπία και σκηνές εσωτερικών χώρων, όπου χρησιμοποιεί πλούσια και φωτεινή χρωματική κλίμακα, και διαμορφώνει με πλαστικότητα τις συνθέσεις της, μέσω των τονικών διαβαθμίσεων και αντιθέσεων. Στα έργα της, επικρατεί μία ονειρική ατμόσφαιρα, στην οποία η ανθρώπινη παρουσία δηλώνεται υπαινικτικά μέσω της απουσίας της. Έχει κάνει 9 ατομικές εκθέσεις και έχει πάρει μέρος σε σημαντικές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»

Μαστιχιάδης Φώτης


Βιογραφικό

Αϊβαλί 1913 – Αθήνα 1997

Γεννήθηκε στο Αϊβαλί το 1913. Το 1922, στη Μικρασιατική Καταστροφή, κατέφυγε στη Μυτιλήνη και τον επόμενο χρόνο εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη. Από πολύ νέος έδειξε την κλίση του στο σχέδιο και, ήδη από το 1929, άρχισε να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά («Φως», «Μακεδονία», «Διάπλαση των Παίδων», κ.ά.), δημοσιεύοντας εικονογραφήσεις, γελοιογραφίες και σκίτσα. Το 1939, μετέβη στην Αθήνα όπου μυήθηκε στις τεχνικές της χαρακτικής, ιδίως της λιθογραφίας και της χρωμολιθογραφίας, στο εργοστάσιο γραφικών τεχνών ΑΣΠΙΩΤΗ-ΕΛΚΑ. Παράλληλα μαθήτευσε για δύο χρόνια στο πλευρό του Φώτη Κόντογλου. Το 1942, προσλήφθηκε από την Τράπεζα της Ελλάδος και ειδικεύτηκε στη χαλκογραφική χάραξη τραπεζογραμματίων, όπου συνεργάστηκε στενά με τον χαράκτη Αλέξανδρο Κορογιαννάκη. Στο έργο του ασχολήθηκε με όλα τα είδη χαρακτικής (χαλκογραφία, λινόλεουμ, λιθογραφία), καθώς και με τη μονοτυπία, με ιδιαίτερη όμως επίδοση στην οξυγραφία. Η καλλιτεχνική του δημιουργία είναι στο σύνολο της παραστατική και ανθρωποκεντρική. Το βαθύτερο ενδιαφέρον του, το εστιάζει ιδιαίτερα στον αιώνιο αγώνα του ανθρώπου ενάντια στην καταλυτική δύναμη του χρόνου και την αίσθηση της φθοράς και της ερήμωσης. Το έργο του, έχει παρουσιαστεί σε αρκετές ατομικές εκθέσεις, ενώ π συμμετείχε σε πλήθος ομαδικών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: «Ινστιτούτο σύγχρονης ελληνικής τέχνης» contemporary greek art institute

Μαστιχιάδης Φώτης


Βιογραφικό

Αϊβαλί 1913 – Αθήνα 1997

Γεννήθηκε στο Αϊβαλί το 1913. Το 1922, στη Μικρασιατική Καταστροφή, κατέφυγε στη Μυτιλήνη και τον επόμενο χρόνο εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη. Από πολύ νέος έδειξε την κλίση του στο σχέδιο και, ήδη από το 1929, άρχισε να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά («Φως», «Μακεδονία», «Διάπλαση των Παίδων», κ.ά.), δημοσιεύοντας εικονογραφήσεις, γελοιογραφίες και σκίτσα. Το 1939, μετέβη στην Αθήνα όπου μυήθηκε στις τεχνικές της χαρακτικής, ιδίως της λιθογραφίας και της χρωμολιθογραφίας, στο εργοστάσιο γραφικών τεχνών ΑΣΠΙΩΤΗ-ΕΛΚΑ. Παράλληλα μαθήτευσε για δύο χρόνια στο πλευρό του Φώτη Κόντογλου. Το 1942, προσλήφθηκε από την Τράπεζα της Ελλάδος και ειδικεύτηκε στη χαλκογραφική χάραξη τραπεζογραμματίων, όπου συνεργάστηκε στενά με τον χαράκτη Αλέξανδρο Κορογιαννάκη. Στο έργο του ασχολήθηκε με όλα τα είδη χαρακτικής (χαλκογραφία, λινόλεουμ, λιθογραφία), καθώς και με τη μονοτυπία, με ιδιαίτερη όμως επίδοση στην οξυγραφία. Η καλλιτεχνική του δημιουργία είναι στο σύνολο της παραστατική και ανθρωποκεντρική. Το βαθύτερο ενδιαφέρον του, το εστιάζει ιδιαίτερα στον αιώνιο αγώνα του ανθρώπου ενάντια στην καταλυτική δύναμη του χρόνου και την αίσθηση της φθοράς και της ερήμωσης. Το έργο του, έχει παρουσιαστεί σε αρκετές ατομικές εκθέσεις, ενώ π συμμετείχε σε πλήθος ομαδικών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος – 20ος Αιώνας, εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»
  • Ηλεκτρονική Πηγή/ Ιστότοπος: «Ινστιτούτο σύγχρονης ελληνικής τέχνης» contemporary greek art institute
Page 1 of 15
1 2 3 15